Open mind. เปลี่ยนใจมารักพี่ชาย '
9.4
Chaos_TOMO
แชร์นิยาย
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความอีกสามปีต่อมา !!!
@ Varentine Day'
ตอนนี้ผมก็อายุ 15 แล้ววววววววว...ดีใจหน่อยเร้้วววววว (?) วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์สำหรับคู่รักทุกคน
“พี่โทโมะค่ะ ............!!! ♥♥ >,<” เสียงหวานปนห้าวดึงแว่ว ๆมาแต่ไกลทำให้ผมกับเพื่อน(ไอ้เขื่อนเพื่อนรักผมคนเดียว)มองตามต้นเสียงและกำลังจะเดินมาทางผมในมือมีกล่องของขวัญสีชมพูหวานแว๋วถูกผูกริ้บบิ้นสีขาวไว้เป็นอย่างดี
“ว่าไงคะน้องแก้ว”
พลึ๊บ!!!
“แก้วให้ของขวัญค่ะ แก้วไปแล้วนะค่ะ จุ้บ ๆ” คนตัวเล็กกระโดดหอมแก้มซ้ายขวาของผมก่อนจะกระโดดลั้ลลาไปด้วย
“ว้าวววว...~น้องแก้วเอาของขวัญมาให้ด้วย ไหนเปิดดูสิวะ !!!” เพื่อนสนิทของผมคะยั้ยคะยอให้เปิดผมอมยิ้มน้อย ๆก่อนจะค่อย ๆ แกะริ้บบิ้นสีขาวสะอาดนั้นออก
แควกกก...!! (เสียงไอ้เขื่อนกระชากกระดาษห่อของขวัญ)
ไอ้นี้มันโหดจริง ๆ
“แกะช้าไม่ได้ดั่งใจเลยว้ะ !” เขื่อนบ่นจบก็แกะกล่องนั้นออกแต่ต้องตกแต่เพราะของที่แก้วให้มามันคือ ไอ้ปีเตอร์สิ่งที่ผมเกลียดที่สุดในสามสิบเก้าโลก(ยังจะอุตส่าห์บรรยาย)มันกระพือปีกไปมาภายในห้องแอร์ของผม(โชคดีนะที่ไม่มีใครอยู่ห้อง)
กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แน่นอนว่าไม่ใช่เสียงผมกริ๊ดเสียงไอ้เขื่อนกริ๊ดต่างหากไอ้เวรนี้แกเป็นผู้ชายนะโว้ยยยยยยยยย!
ใครก็ได้เอามันออกปายยยยยยยยยยยยยยยยยย~
หลังเลิกเรียน ~
เมื่อผมรู้ข่าวว่า(ยัย)น้องแก้ว[ไม่เรียกน้องแล้วโว้ย!!] เอาจดหมายรักของผมไปให้อาจารย์สุดสวย อายุ 20 ต้น ๆ ผมก็รีบกลับบ้านโดยทันที ยัยแก้วแสบนัก! ชั้นเกลียดเธอออออออออ'
.
.
.
อีก 2 เดือนต่อมา
ตั้งแต่วันที่ยัยแก้ว(ตัวแสบนั้น)เอาจดหมายไปให้คุณครูผมก็แทบจะไม่ได้คุยกับเธอฮึ่ย ๆๆก็คนมันโกรธนี่หว่า ! แต่พอมาวันนี้เป็นวันที่ดีที่สุดสำหรับผมเลยหล้ะ ! ผมรู้ข่าวจากปากป๊ะป๊าว่ายัยน้องแก้วจะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศผมก็กระดี๊กระด๊าใหญ่รีบมาช่วยเก็บกระเป๋าใหยัยแก้วทันที
@ สนามบิน
“หนูไปแล้วนะค่ะ ทุกคน (^/\^)” แก้วอำลาทุกคน(ยกเว้นผม) ก็ผมไม่ได้คุยกับยัยแก้วตั้งแต่วันนี้แก้วคงเกลียดผมมาก ๆแล้วด้วยมั้ง
(End Tomo Sind)
เยี้ยวววววววววววว(ไปเข้าห้องน้ำ)ตอนนี้คิดได้แค่นี้จริง ๆอ่ะ TT{}TT
ไปล้าวน้ะ ^^
@ Varentine Day'
ตอนนี้ผมก็อายุ 15 แล้ววววววววว...ดีใจหน่อยเร้้วววววว (?) วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์สำหรับคู่รักทุกคน
“พี่โทโมะค่ะ ............!!! ♥♥ >,<” เสียงหวานปนห้าวดึงแว่ว ๆมาแต่ไกลทำให้ผมกับเพื่อน(ไอ้เขื่อนเพื่อนรักผมคนเดียว)มองตามต้นเสียงและกำลังจะเดินมาทางผมในมือมีกล่องของขวัญสีชมพูหวานแว๋วถูกผูกริ้บบิ้นสีขาวไว้เป็นอย่างดี
“ว่าไงคะน้องแก้ว”
พลึ๊บ!!!
“แก้วให้ของขวัญค่ะ แก้วไปแล้วนะค่ะ จุ้บ ๆ” คนตัวเล็กกระโดดหอมแก้มซ้ายขวาของผมก่อนจะกระโดดลั้ลลาไปด้วย
“ว้าวววว...~น้องแก้วเอาของขวัญมาให้ด้วย ไหนเปิดดูสิวะ !!!” เพื่อนสนิทของผมคะยั้ยคะยอให้เปิดผมอมยิ้มน้อย ๆก่อนจะค่อย ๆ แกะริ้บบิ้นสีขาวสะอาดนั้นออก
แควกกก...!! (เสียงไอ้เขื่อนกระชากกระดาษห่อของขวัญ)
ไอ้นี้มันโหดจริง ๆ
“แกะช้าไม่ได้ดั่งใจเลยว้ะ !” เขื่อนบ่นจบก็แกะกล่องนั้นออกแต่ต้องตกแต่เพราะของที่แก้วให้มามันคือ ไอ้ปีเตอร์สิ่งที่ผมเกลียดที่สุดในสามสิบเก้าโลก(ยังจะอุตส่าห์บรรยาย)มันกระพือปีกไปมาภายในห้องแอร์ของผม(โชคดีนะที่ไม่มีใครอยู่ห้อง)
กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แน่นอนว่าไม่ใช่เสียงผมกริ๊ดเสียงไอ้เขื่อนกริ๊ดต่างหากไอ้เวรนี้แกเป็นผู้ชายนะโว้ยยยยยยยยย!
ใครก็ได้เอามันออกปายยยยยยยยยยยยยยยยยย~
หลังเลิกเรียน ~
เมื่อผมรู้ข่าวว่า(ยัย)น้องแก้ว[ไม่เรียกน้องแล้วโว้ย!!] เอาจดหมายรักของผมไปให้อาจารย์สุดสวย อายุ 20 ต้น ๆ ผมก็รีบกลับบ้านโดยทันที ยัยแก้วแสบนัก! ชั้นเกลียดเธอออออออออ'
.
.
.
อีก 2 เดือนต่อมา
ตั้งแต่วันที่ยัยแก้ว(ตัวแสบนั้น)เอาจดหมายไปให้คุณครูผมก็แทบจะไม่ได้คุยกับเธอฮึ่ย ๆๆก็คนมันโกรธนี่หว่า ! แต่พอมาวันนี้เป็นวันที่ดีที่สุดสำหรับผมเลยหล้ะ ! ผมรู้ข่าวจากปากป๊ะป๊าว่ายัยน้องแก้วจะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศผมก็กระดี๊กระด๊าใหญ่รีบมาช่วยเก็บกระเป๋าใหยัยแก้วทันที
@ สนามบิน
“หนูไปแล้วนะค่ะ ทุกคน (^/\^)” แก้วอำลาทุกคน(ยกเว้นผม) ก็ผมไม่ได้คุยกับยัยแก้วตั้งแต่วันนี้แก้วคงเกลียดผมมาก ๆแล้วด้วยมั้ง
(End Tomo Sind)
เยี้ยวววววววววววว(ไปเข้าห้องน้ำ)ตอนนี้คิดได้แค่นี้จริง ๆอ่ะ TT{}TT
ไปล้าวน้ะ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
