มันเป็นความรัก หรือ ความลับ : love OR Secret

ณ สนามบิน

5 หนุ่มนั่งเด่นเป้นสง่าอยู่ในร้านกาแฟในสนามบินในใจก็กระวนกระวาย จนนุ่งไม่ติดเก้าอี้ และพวกทีมงานอีก 5-6 คนที่มาถ่ายการไปเที่ยวครั้งนี้ ป๊อบเขื่อนโทโมะตอนนี้กำลังลุ้นว่าใครจะได้ไปกับพวกเขา

"ให้ตายจะไปเกาหลีทั้งที่ พวกนายช่วยไม่เครียดสักวันจะตายมั้ย?"

จองเบจิบกาแฟแล้วพูดนิ่งๆ

"ฉันแค่ตื่นเต้น"

ป๊อบพูดก่อนจะกระดกขวดน้ำขึ้นดื่ม

"ตื่นเต้น?พูดได้งว่ะป๊อบแกเคยไปเกาหลีครั้งนี้ครั้งที่ 2 นิ - - "

เคนตะ หรี่ตา

"เออ...นั้นมันนานมาแล้วนี้"

ป๊อบปี้พูดติดขัด

"แล้วนาย 2 คนละว่าไง?"

จองเบถาม

"กลัวความสูง"

ทั้ง 2 คนตอบพร้อมกัน

"ช่างสรรหาคำมาแถนะ"

เคนตะพึมพำ

"นายว่าเป็นใครเคนตะ"

จองเบถาม

"แก้ว แน่อยู่แล้ว"

เคนตะเดาเหมือนรู้ แต่แล้ว....

"ขอโทษนะค่ะที่มา้ช้า"

สาวผิวขาว ใส่แว่นกันแดดสีดำร่างสูงโปร่งผมซอยเดินเข้ามาในร้่านพร้อมกับกระเป๋าสีฟ้าคู่ใจ

"แก้ว!!"

เขื่อน เคนตะ ป๊อบปี้เรียกพร้อมกัน โทโมะแอบยิ้ม

"ว๊าา โทโมะโชคดีว่ะ"

จองเบไขว่หาง

"ว่าแล้ว"

เคนตะยิ้ม ป๊อบกับเขื่อนถอนหายใจเฮือกใหญ่

"อะไรพวกนาย 2 คนน่ะทำอย่างกับไม่อยากให้ฉันมาคิดหรอว่าฉันอยากมากับพวกนายน่ะ"

แก้วแลบลิ้นก่อนจะไปนั่งที่โต๊ะกับจองเบและเคนตะ

"่ว่าไง"

เคนตะทักทาย

"เห้ออออ เหนื่อยน่ะสิ"

แก้วถอนหายใจ

"เรื่องอะไร? แค่มาสนามบินเธอเหนื่อยงั้นหรอ?"

"นี้! พวกนายมีตั้ง 5 คนฉันเป็นผู้หญิงแค่คนเดียว หนักใจเป็นเหมือนกันนะย่ะ"

แก้วถอนแว่นออกแล้วเก็บเข้ากระเป๋า

"น๊าาา ฉันว่าแค่นี้ ป๊อบ กับ เขื่อนมันก็สงบแล้วละนั้น"

เคนตะชี้ไปที่ป๊อบปี้กับเขื่อนที่ตอนนี้ถอนหายใจนับครั้งได้ ต่างกับโทโมะีที่นั่งอยู่ข้างๆแก้วอารมณ์ดีเป็นพิเศษ 

"พวกนายเป็นอะไรมากมั้ยเนี่ย?"

"เปล่านี้ ใครเป็นอะไรไม่มีสักหน่อย"

โทโมะตอบพลางฮัมเพลงอย่างมีความสุข

KAEW SAY...

นี้มันอะไรกันน่ะ ป๊อบปี้กับเขื่อน ดูเซ็งมากๆเลย แต่อีตาโทโมะกลับยิ้มอย่างมีความสุข พวกนายมันเป็นบ้าอะำไรกันเนี่ย? แต่ไม่นานเสียงจากประชาสัมพันธ์ก็ประกาศให้เราขึ้นเครื่อง

'ผู้โดยสารที่จะขึ้นเครื่องบิน TG xxxxx เครื่องบินจะออกในอีก 60 นาทีข้างหน้า'

"เดี๋ยวก่อนจะไปขึ้นเครื่องเราจะถ่ายตอนที่ยังอยู่สนามบินที่ไทยก่อนนะครับ"

พี่ทีมงานคนนึงเดินมาบอก พวกเราพยักหน้า ก่อนจะลุกขึ้นออกจากร้านไป

"ถ่ายตรงนี้ละกันนะครับ"

พี่ทีมงานคนเดิมบอก เรามายืนอยู่ตรงหน้าประตูขาออกเพื่อจะไปขี้นเครื่อง

"เดี๋ยวน้องแก้วยืนอยู่ตรงกลางนะครับ แล้วเป็นคนถือไมค์"

ทีมงานคนเดิมบอก ก่อนจะยื่นไมค์มาให้แก้ว แก้วรับมา

"อ้าเริ่มเลยครับ"

"สวัสดีค่า/ครับ"

ทั้ง 6 คนทักทาย

"สวัสดีค่ะ แก้ว FFK นะค่ะ"

"พวกเรา K-OTIC ครับ"

5 หนุ่มข้างหลังพูด

"ตอนนี้เราอยู่ที่สนามบิน เตรียมที่จะขึ้นเครื่องค่ะ ตื่นเต้นมั้ยค่ะโทโมะ"

แก้วหันไปสัมภาษผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างๆ

"มากเลยครับ หน้าจะมีสถานที่เที่ยวที่หน้าสนใจเยอะแน่ๆเลยครับ"

โทโมะยิ้ม

"งั้นตอนนี้เดี๋ยวเราต้องไปขึ้นเครื่องแล้วเนอะเอาเป็นว่า ไปเจอกันที่เกาหลีละกันค่ะ บ๊ายครับ/ค่ะ"

"โอเคดีมากครับ"

พี่ทีมงานวิ่งเข้ามาบอกก่อนที่ฉันกับ 5 หนุ่มนี้ จะเดินเข้าไปขึ้นเครื่อง

บนเครื่อง

ฉันได้นั่งกับเคนตะ ส่วนโทโมะได้นั่งกับจองเบ ป๊อบปี้นั่งกับเขื่อน 2 คนนี้ยังปั้นหน้าตึ่งอยู่เลย จะยิ้มก็ตอนที่ถ่ายรายการเทปแรกนั้นแหละ

"นี้แก้ว"

อยู่เคนตะก็หันมาสะกิดฉัน

"ว่าไงเคนตะ?"

"ฉันไม่อยากนั่งริมหน้าต่างอะ"

เคนตะพูดด้วยใบหน้าซีดๆ ฉันอยากจะขำผู้ชายอะไรกลัวความสูง อยู่ๆเคนตะก็หันไปหาโทโมะที่นั่งอยู่ข้างจองเบที่นั่งอยู่ริมหน้าต่าง

"โมะ นายสลับที่กับฉันได้ป่ะ?"

เคนตะถาม

"เป็นบ้าอะไรของแกอีกละ"

โทโมะเหมือนจะยิ้มนิดๆแต่ก็แปบเดียวจนฉันไม่แน่ใจว่าอีตานั้นยิ้มรึเปล่า

"กะ....กลัวความสูงว่ะ"

เคนตะพูดด้วยหน้าที่ซีดเผือด

"แต่แก...."

เคนตะรีบไปตรงที่โทโมะนั่งอยู่ทันที

"ไปเหอะน่า!"

แล้วเคนตะก็ดันตัวโทโมะออกก่อนจะไปนั่งแทน

"อ้าว..ไอ้นี้"

ฉันมึนนิดหน่อยที่อยู่ๆก็ต้องมานั่งกับโทโมะ

"ขอโทษนะ ฉันจะต้องเข้าไปนั่งตรงนั้น"

โทโมะบอกฉัน

"ก็ไปนั่งสิ ใครเอาอะไรไปขัดนายไว้ละ"

ฉันตอบกวนๆ

"เหอะๆ ได้"

แล้วโทโมะก็ข้ามฉันไป

"นี้นาย....!"

โทโมะพูดขัดขึ้น

"เธอไม่หลบฉันเองนะ"

แล้วโทโมะก็หันหน้าไปทางหน้าต่างเงียบๆ

"ชิ!ผู้ชายบ้าอะไร นิสัยเสียชะมัด"

ฉันพูดแล้วก็เอนเบาะลงก่อนจะหลับตาลง

0_0!!! <<เพื่ออะไร??  วันนี้เราอาจจะแต่ง 2 ตอนรวดเลยก็ได้ แต่ขอดูก่อนนะ ใครอยากให้ปรับปรุงตรงใหนก็ เม้นได้เลยนะ ส่วนใครที่คิดว่ามันสนุกก็ช่วย โหวตให้หน่อยนะจ้ะ ^^ ขอบคุณค้ะ