มันเป็นความรัก หรือ ความลับ : love OR Secret

7.8

เขียนโดย PaPrewzasanoi

วันที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 19.08 น.

  15 chapter
  79 วิจารณ์
  29.45K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

11)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

วันนี้แต่ง 2 ตอนรวดเลย เพราะเมื่อวานเราบอกว่าจะแต่ง 2 ตอนรวดแต่พอดีว่าพาแม่ไปกินข้าวเลยไม่ได้มาแต่งวันนี้เลยมาแต่งชดเชยให้ 2 ตอนรวดเลยนะ ใครที่ยังไม่ได้อ่าน chapter 10 ก็เปิดไปดูก่อนนะ (เดี๋ยวไม่รู้เรื่องไม่ใช่อะไรหรอก ^^)

 

บนรถตู้ที่ทีมงานเช่าไว้ก่อนแล้ว

"พี่หนุ่ยค่ะ เราจะไปใหนก่อนค่ะ"

ฉันที่นั่งอยู่ข้างหลังทีมงานถามพี่หนุ่ยที่นั่งอยู่้ข้างหน้ากำลังกินขนมอย่างเอร็ดอร่อย (ไม่แบ่ง TT0TT)

"อื้ม! ตอนนี้กี่โมงแล้วละ"

พี่หนุ่ยถาม ในปากเต็มไปด้วยขนมเกือบกระเด็นโดนฉันแหนะ ซกมกทีุ่สุด !~ ><

"กี่โมงแล้วเบ"

ฉันหันไปถามคนข้างๆที่อ่านหนังสือนำเที่ยวอยู่ เป็นคนเกาหลีแท้ๆ ทำไมยังต้องอ่านอีกนะ

"9 โมงเช้าครับ"

จองเบบอก โดยไม่เงยหน้าออกมาดูนาฬิกาของตัวเองเลยสักนิด

"นายรู้ได้ไงละย่ะ - -*"

"ก็ฉันพึ่งดูเมื่อกี้ - -"

"9 โมงหรอ อืมมม.....ไปที่พักเลยละกัน"

เจ๊หนุ่ยบอก (เริ่มจะเรียกเจ๊แล้ว)

"อ๋อคะ่"

ฉันยิ้มก่อนจะพิงเบาะเหมือนเดิม อยากกินหนมจัง แล้วสงสัยฉันจะคิดดังไป สักพัก ซองขนมก็มาอยู่ตรงข้างๆหน้าฉัน

"กินม่ะ?"

โทโมะถาม ฉันพยักหน้างึกงัก ก่อนจะรับมา

"ขอบใจนะ"

"อืม"

โทโมะตอบสั้นๆ แล้วก็ไปกินขนมกับเขื่อนต่อ

TOMO SEY:

"โห้วว นั้นมันขนมที่แกชอบนี้เหลือห่อสุดท้ายด้วยขนาดฉันขอแทบตายแกยังไม่ให้กินเลยแต่นี้ยัยนี้ยังไม่ทันพูดอะไรเลยแกให้ซะและ อิจฉาวุ้ย ! ไอ้คน2มาตรฐาน"

ไอ้เขื่อนพูดไม่มองหน้าผมเหมือนพูดลอยๆแต่ผมพอจะรู้ว่ามันพูดถึงผม

"ไม่อยากเห็นทอมแถวนี้ต้องอดตายต่างหาก"

ผมหยิบขนมกินต่อ แต่ยัยทอมบ๋องหันมามองหน้าผมแล้วก็ยื่นขนมคืนมาให้ผมมันยังไม่ได้ถูกแกะด้วย

"เอามาคืนทำไมเล่า! กินๆไปสิ"

"ก็มันเป็นขนมที่นายชอบนี้ ฉันไปซื้อแถวๆโีรงแรมก็ได้ไม่เป็นไรหรอก"

"ยัยบ๋อง! กินๆไปเถอะน๊าาฉันกินของไอ้เขื่อนก็ได้"

ผมไม่รับถุงขนมคืนแล้วก็กินขนมของเขื่อนต่อ

"อะ...อื้ม"

ยัยทอมบ๋องหันกลับไป

"ถามจริงๆเหอะแกชอบแก้วป่ะเนี่ย"

อยู่ดีๆไอ้ปากปีจอก็ถามผมใครน่ะหรอ?

"ถามบ้าอะไรของแกว่ะ ป๊อบไม่มีทางหรอก"

ผมบอกเพื่อนซี้มันถ้าจะบ้านะ ถามอะไรแบบนี้

"อ่อหรออ"

มันทำเสียงล้อ ได้!

"แล้วฟางน้อยๆของแกละ แกชอบฟางรึเปล่า?"

ผมถามกลับทำให้ขนมที่มันจะหยิบขึ้นมากินกลับเข้าไปอยู่ในถุง

"แค่สนใจเว้ยย ไม่ได้ชอบแยกให้ถูกด้วย"

"หรออออ~"

ผมลากเสียงล้อเลียนมัน(เอาคืน) อย่างสนุก ไอ้ป๊อบมันจะรู้มั้ยนะว่าหูมันแดงเป็นลูกตำลึงแล้ว 555+

โรงแรมแดลิม

"หู้ววววววววววว"

ยัยทอมบ๋องลงมาก็เดิินไปนู้นไปนี้ทั่วโรงแรมเลย จนผมต้องจับคอยัยนี้ให้อยู่นิ่งๆ

"อยู่นิ่งๆสักวันนมันจะขาดใจตายหรอห่ะ!"

ผมพูดก็ยัยนี้เล่นร่อนไปร่อนมาจะชนคนนู้นคนนี้เขาทั่วโรงแรมแล้ว อย่าเข้าใจผิดละผมอายคนอื่นเขาต่างหาก - -

"เอาละจ้ะนี้ กุญแจของแก้วกับโมะนะ"

พี่หนุ่ยยื่นกุญแจมาให้ผม ที่ตอนนี้กำลังยื่นมองแก้วที่ซุกซนไปทั่วโรงแรมเลย (เด็กหนอเด็ก)

"อ่อครับ"

ได้ห้องแล้วแหะ แต่ เดี๋ยวนะ!!! 0_0!!!

"เดี๋ยวครับ!!!"

ผมเรียกพี่หนุ่ยเอาไว้ที่ทำท่าจะไปเนียนๆ

"แหะๆ...อะไรหรอจ้ะโทโมะ"

"ไม่ต้องมาแหะๆ เลยนะพี่ หมายความว่าไง? ห้องโทโมะกับแก้วน่ะ!!"

ผมถามอย่างรีบร้อน จะบ้าหรอครับให้ผมนอนกับยัยทอมบ๋องถึงยัยนั้นจะเหมือนทอมแต่ยัยนั้นก็เป็นผู้หญิงนะครับ

"ก็ เขื่อนเขาบอกว่าจะนอนห้องเดียวกันกับป๊อบ ส่วนน้องเคนตะบอกว่าจะนอนกับน้องจองเบ ก็เหลือแค่คู่ของน้องโมะกับแ้ก้วละจ้ะ"

อ้าวเฉยอะ

"แต่ผมเป็นผู้ชายนะครับ"

ผมท้วง

"โุถ่~ น้องโมะขา~ มันนอนแยกเตียงกันไม่เป็นไรหรอกค่ะ"

พี่หนุ่ยพูดหน้านี้สลดเต็มที่

"จองห้องให้ผมใหม่ไม่ได้หรอครับ"

"เราจองไว้ 6 ห้องพอดีเลยนะจ้ะ ตอนนี้มันคงเต็มหมดแล้วพวกที่งานอีก 3 ห้อง ห้องของศิลปินอีก 3 ห้องมันก็ครบแล้วละจ้ะนอนๆไปเถอะค่ะน้องโมะ พี่ไปละนะค่ะ อ๋อ กระเป๋าของน้อง2 คนพี่ให้เขาเอาขึ้นไปให้แล้วนะค่ะ อีก 1 ชั่วโมงมาเจอกันที่ ร๊อบบี้นะค่ะ บายยย"

"ดะ...เดี๋ยวสิครับ"

แล้วพี่หนุ่ยก็ติดเกียร์หมาวิ่งปรี่ไปนู้นทันทีทิ้งภาระอันใหญ่หลวงให้ผม อ้าวซวยและ โมะเอ้ยย จะบอกยัยทอมบ๋องยังไงเนี่ยมีหวังโวยวายแทนผมแน่ และดูเหมือนยัยนั้นจะเล่นซนจนเหนื่อยแล้วก็เลยเดินมาหาผม

"เมื่อกี้เจ๊มาหานายใช่ป่ะ?"

แก้วถามผม ผมพยักหน้า

"กุญแจห้องของฉันหรอ??"

"เออ....ของเรา"

ผมตอบเลี่ยงๆ

"ของเรา??"

นั้นไง เห้อออ เอาว้ะ

"พี่หนุ่ยให้เรานอนห้องเดียวกันน่ะ"

ยัยทอมบ๋องเบิกตากว้าง

"อะ..อะไรนั้นน่ะ ล้อเล่นหรอ??!!"

ยัยนั้นพูดแบบไม่อยากจะเชื่อ

"เดี๋ยวคู่เดี่ยวละ?"

แก้วถามผมต่อ

"คู่"

ผมตอบสั้นๆ ยัยแก้วถอนหายใจ เหอะๆ อะไรจะะขนาดนั้นอยู่กับผมแค่ 2 คืนจะตายแหงะ - -

"หุ่นเธอมันแบนอย่างกับพื้นขนาดนี้ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก"

ผมพูดยัยทอมบ๋องหันขวับมาทันควัน

"ฉันรู้ ! แต่ยังไงฉันก็เป็นผู้หญิงนะ"

ยัยนี้ทำตาเขียว ก่อนจะแย่งกุญแจไปจากมือผม

"ไปได้แล้ว อยากไปดูห้อง"

ยัยทอมบ๋องพูด แล้วเดินไปอย่างลั๊ลล๊าสุดๆ เธอไม่กังวลบ้างเลยรึไงนะ - -

ห้อง 550

"0_0 ว๊าวววววววววววววววว!!"

ยัยนี้กระโดดโลดเต้นไปทั่วห้อง มันเป็นห้องสูท แต่พอไปดูเตียงก็ต้องอ้าปาก

"นะ...ใหน พี่หนุ่ยบอกว่าเตียงคู่ไง ??"

แก้วหันมาหาผม ผมก็ไม่รู้ก็เจ๊เขาบอกเนอะคนอ่านเนอะเป็นพยานให้โมะนะ TT0TT

"ก็พี่หนุ่ยบอกอย่างงี้อะ"

ผมบอก ยัยแก้วหันมาหาผมอย่างขอความเห็น

"อย่ามองฉันแบบนั้นดิ รู้แล้ว! เดี๋ยวไปนอนโซฟาเอง"

ผมพูดอย่างรู้ตัวดี ก็อย่างงี้แหละ โซฟา ผมไปนั่งโซฟาแต่ยัยทอมบ๋อง ก็ดึงผมไปนั่งที่เตียง

"อะไรของเธอเนี่ย??"

ผมหน้าเหวอทันที

"นายนอนนี้นั้นแหละ"

"อ้่าว แล้วเธอจะนอนใหนละ?"

แก้วกลอกตาไปมา ก่อนจะนั่งข้างๆผม

"นอนนี้"

ผมถลึงตาทันที

"นอนนี้!! เตียงเดียวกันอะนะ??!!"

""

พยักหน้า??แ่ม่้เจ้า 0_0!! เธอพยักหน้าครับ

"เธอดูเกมร้่ายเกมรักมากไปรึเปล่าเนี่ยฉันไม่ใช่สายชลผู้ชายที่เธอกำลังเพ้ออยู่นะ 0_0 "

ผมยอมรับว่ายังตะลึงกับกริยาของเธอเมื่อกี้อยู่เลย แก้วทำหน้ามุ่ยก่อนที่หน้าเธอจะแดง

"คือ...ฉันไม่เคยนอนคนเดียวน่ะ แหะๆ"

แก้วยิ้มแห้งๆ

"แต่ฉันได้ข่าวว่าเธออยู่คอนโดคนเดียว?"

แก้วส่ายหน้า

"ฉันจะให้เพื่อนมานอนด้วยตลอดเลยนะเราเช่าห้องข้างๆกันตั้งแต่ตอนม.4เลยย้ายมานอนห้องเดียวกันก็เลยชินซะแล้วตอนนี้นอนคนเดียวไม่ได้แล้วอะ _ _'' "

อ้าว อิ๊บอาย

"เหอะๆ แต่เธอเป็นผู้หญิงฉันเป็นผู้ชาย แยกเพศหน่อยสิเห้ยย!"

ผมเขย่าร่างบางตรงหน้าเบาๆ ประสาทกลับหรอยัยนี้ หรือ โดน 2 สาวจอมแก๋นนั้นแปลงโฉมจนลืมเพศไปแล้ว??

"ก็ฉันกลัว นี้ฉันไม่ชินกับการนอนคนเดียวอะ"

ยัยแก้วหลบตาลง อ้าวแล้วยังไงละที่นี้

"เอาเจ๊หนุ่ยมานอนม่ะ?"

ผมถามไปงั้นแหละ ยังไงพี่หนุ่ยก็ไม่ยอมมาหรอกก็เจ๊เขาได้อยู่ห้องเดียวกันกับทีมงานผู้ชายคนนึงที่ตรงสเป็กแกแล้วนี้แกจะยอมมาหรือ รู้ได้ไงอะหรอ? ไม่งั้นยัยเจ๊นี้คงมานอนเป็นเพื่อนแก้วแทนผมแล้วล่ะ - -

"อื้ม"

ยัยแก้วรับคำแล้วก็ยิ้ม

"บ๋องเอ้ย! ถ้าเจ๊เขามานอนกับเธอได้เจ๊เขาคงมาแต่แรกแล้วแหละ"

ผมบอกแก้วหุบยิ้ม อะไรกันการที่มานนอนกับผมมันเศร้าขนาดนั้นเลยหรา มันหน้าหงุดหงิดนะ แล้วหงุดหงิดทำไมหว่าเรา - - ถ้าจะบ้า

"ก็อย่างงี้แหละเดี๋ยวฉันจะเอาหมอนข้างมากั้นไว้ละกัน ตอนนี้ฉันง่วงมากหลับก่อนนะปลุกด้วยนะ"

อ้าวเห้ย! ยังไม่ทันพูดอะไรเลยยัยนี้ก็หลับซะแล้ว โอ๊ยย

"เห้ออ"

ผมถอนหายใจก่อนจะ เดินเข้าไปอาบน้ำ

'ให้ตาย ผู้หญิงอะไรแปลกชะมัด'

ผมนึกแล้วอดขำไม่ได้

>< เม้น+โหวต ให้ไรเตอร์หน่อยนะค่ะชุ๊บชุ๊บ ><

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา