LOVE ? เมื่อไร!!!....นายจะรักฉัน
10.0
FERNLOVETKPFKF
แชร์นิยาย
3) หน้าด้าน....
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันต่อมา
“เอ๊ะ นั่นนังแก้วนิ ดี พวกเธอไปกันฉันมีเรื่องสนุกๆและ”
มันช่างเป็นเช้าที่แสนจะโหดร้ายเอพริล เจอแก้วเดินมาคนเดียวด้วย
“นังแก้ว ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย”
“แต่ฉันไม่มีนิ”
“เอะ ก้อฉันมี เรื่องเขา....” เท้าก้าวเดินหนี แต่พอได้ยิน ว่า เขา..... หยุดเดินทันที
“ทำไม หยุดเดินเลยละสิ นี่พวกแก จับมัน ”
“ปล่อยๆ ฉันนะ” โดนผู้หญิง 2 คนจับก่อนที่จะ พาไปหลัง รร
เพียะ เพียะ
“นังแก้ว แกชอบพี่โมะหรอ” สายตาจ้องจับผิด แอบแฝงไปด้วยความขี้อิจฉาและหวง
“ฉะ...ฉัน”
“ตอบมาสิ ตอบ ”
เพียะ
“ฮึก เธอมันใจร้าย ฉันเริ่มทนไม่ไหวแล้วนะ”
“งั้นมา ตบกัน” เอพริลแอบมี ส่งซิก ให้พวกของเธอที่เดินหลบไปอยู่ข้างตึก ก่อนจะทำอะไรบ้างอย่าง............
“นั่นไง พี่โมะ ไปเร็วแก......”
“พี่โมะค่ะ แย่แล้วค่ะ แฮกๆๆ”
“เป็นอะไร พูดช้าๆ”
“เอพริล เอ..พริล พี่แก้วถ้าเอพริลตบกันค่ะ”
“ใช่ๆๆค่ะ เรื่องพี่โมะนั่นแหละค่ะ” จบการพูด
“ที่ไหน.....”
“หลัง รร ค่ะ” โทโมะรีบวิ่งไปหลัง รร ทันที
หลัง รร
“นังแก้วแก”
เพียะ
“เอพริล เธอ !!!! ได้ ”
เพียะ เพียะ
“แก้ว!!!! เธอทำอะไรห๊ะ” โทโมะวิ่งเข้ามาประคอง เอพริล
“ฮึก ฮึก พี่แก้ว เอพริลเจ็บนะ ทำไมพี่ ก้อแค่พี่โมะรักเอพริลก่อน พี่จะมาโทด พริลได้ไง” ตีหน้าซื่อแกล้งทำเจ็บ
ฉายแววตานางเอกที่แฝงไปด้วยความสะใจ
“เรื่องมันเป็นยังไง”
“ฮึก พี่โมะ คือ พี่แก้วเขาแอบชอบพี่มานานแล้ว เขาเลย ทำร้ายพริล”
“โมะฟังแก้ว ก่อ....”
“เธอไม่ต้องพูดแล้ว!!!!!!!!! ไปซะ ฉันไม่อยากเจอเธออีก ฉันไม่ชอบผู้หญิงอย่างเธอ” สายตาดูไม่เหลือความ
เยื่อใยให้เธออีกต่อไป พัง พัง พังหมดแล้วแก้ว จบแล้ว
“นาย....”
“ไปเลย เธอมันอยากได้ผู้ชายจนตัวสั่น ถึงกับมาแย่งเลยหรอไงห๊ะ!!!!”
“นาย ฮึก ใช่นิ นายไม่เคยฟังฉัน ไม่สนฉัน แต่รู้ไวนะว่า ฉันรักนาย”
“ไปได้แล้วผู้หญิงหน้าด้าน อย่างเธอ จำไว้ ฉันไม่รักเธอ”............... เอพริลในอ้อมกอดของโทโมะแสระยิ้ม
ออกมาอย่างสะใจที่สุด สายตาของเขามองฉันอย่างไม่ใยดี
ฉัน......คงไม่ได้แล้วสินะ บอกก้อบอกไปแล้ว
หน้าด้าน ฉันจะจำคำนี้ไว...............
วันต่อมา
“เอาล่ะนักเรียนทุกคน วันนี้ จะไม่มีนักเรียนที่ชื่อ จริญญาอีกต่อไปแล้วนะ”
“อ้าวทำไมค่ะจาร” เฟยถาม
“เธอลาออก ไปเรียนต่อเมืองนอกแล้วล่ะ”
“อะไรนะ โห่ ป๊อปยังไม่ได้คุยเลย”
“จารไม่หยุดติธรรม” เขื่อนพูด
“งั้นเธอก้อไป พูดกับจริญญาเองละกัน แต่ต้องตามไปเมืองนอกเลยนะ”
“ชิ ไม่ไปแล้วครับ นี่มึงอ่ะ ไม่สนใจแก้วบ้างเลยไง”
“ไม่ ฉันไม่สน ผู้หญิง หน้าด้าน” โทโมะพูด
“แล้วแต่เหอะ” เขื่อนพูด (เขื่อน ฉันคงไม่ได้ช่วยเธอแล้วแน่ แก้ว......)
อ่าๆๆๆ มาปั่นเรื่องนี้ต่อแล้ว วันนี้แก้วโดนหนักเนอะ ด่าเฟินได้เลยค่ะ
หึหึ ต่อไปนี้มันจะสนุกแน่ เฟิร์น เฟิน เอาหัวเป็นปะตู
โหวตหรอ ฉันไม่สนย่ะ ขอเม้นก้อพอ (ตอนนี้ จัดกระนำ โทโมะได้เลย คุณน้องเอพริลก้อดี)
“เอ๊ะ นั่นนังแก้วนิ ดี พวกเธอไปกันฉันมีเรื่องสนุกๆและ”
มันช่างเป็นเช้าที่แสนจะโหดร้ายเอพริล เจอแก้วเดินมาคนเดียวด้วย
“นังแก้ว ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย”
“แต่ฉันไม่มีนิ”
“เอะ ก้อฉันมี เรื่องเขา....” เท้าก้าวเดินหนี แต่พอได้ยิน ว่า เขา..... หยุดเดินทันที
“ทำไม หยุดเดินเลยละสิ นี่พวกแก จับมัน ”
“ปล่อยๆ ฉันนะ” โดนผู้หญิง 2 คนจับก่อนที่จะ พาไปหลัง รร
เพียะ เพียะ
“นังแก้ว แกชอบพี่โมะหรอ” สายตาจ้องจับผิด แอบแฝงไปด้วยความขี้อิจฉาและหวง
“ฉะ...ฉัน”
“ตอบมาสิ ตอบ ”
เพียะ
“ฮึก เธอมันใจร้าย ฉันเริ่มทนไม่ไหวแล้วนะ”
“งั้นมา ตบกัน” เอพริลแอบมี ส่งซิก ให้พวกของเธอที่เดินหลบไปอยู่ข้างตึก ก่อนจะทำอะไรบ้างอย่าง............
“นั่นไง พี่โมะ ไปเร็วแก......”
“พี่โมะค่ะ แย่แล้วค่ะ แฮกๆๆ”
“เป็นอะไร พูดช้าๆ”
“เอพริล เอ..พริล พี่แก้วถ้าเอพริลตบกันค่ะ”
“ใช่ๆๆค่ะ เรื่องพี่โมะนั่นแหละค่ะ” จบการพูด
“ที่ไหน.....”
“หลัง รร ค่ะ” โทโมะรีบวิ่งไปหลัง รร ทันที
หลัง รร
“นังแก้วแก”
เพียะ
“เอพริล เธอ !!!! ได้ ”
เพียะ เพียะ
“แก้ว!!!! เธอทำอะไรห๊ะ” โทโมะวิ่งเข้ามาประคอง เอพริล
“ฮึก ฮึก พี่แก้ว เอพริลเจ็บนะ ทำไมพี่ ก้อแค่พี่โมะรักเอพริลก่อน พี่จะมาโทด พริลได้ไง” ตีหน้าซื่อแกล้งทำเจ็บ
ฉายแววตานางเอกที่แฝงไปด้วยความสะใจ
“เรื่องมันเป็นยังไง”
“ฮึก พี่โมะ คือ พี่แก้วเขาแอบชอบพี่มานานแล้ว เขาเลย ทำร้ายพริล”
“โมะฟังแก้ว ก่อ....”
“เธอไม่ต้องพูดแล้ว!!!!!!!!! ไปซะ ฉันไม่อยากเจอเธออีก ฉันไม่ชอบผู้หญิงอย่างเธอ” สายตาดูไม่เหลือความ
เยื่อใยให้เธออีกต่อไป พัง พัง พังหมดแล้วแก้ว จบแล้ว
“นาย....”
“ไปเลย เธอมันอยากได้ผู้ชายจนตัวสั่น ถึงกับมาแย่งเลยหรอไงห๊ะ!!!!”
“นาย ฮึก ใช่นิ นายไม่เคยฟังฉัน ไม่สนฉัน แต่รู้ไวนะว่า ฉันรักนาย”
“ไปได้แล้วผู้หญิงหน้าด้าน อย่างเธอ จำไว้ ฉันไม่รักเธอ”............... เอพริลในอ้อมกอดของโทโมะแสระยิ้ม
ออกมาอย่างสะใจที่สุด สายตาของเขามองฉันอย่างไม่ใยดี
ฉัน......คงไม่ได้แล้วสินะ บอกก้อบอกไปแล้ว
หน้าด้าน ฉันจะจำคำนี้ไว...............
วันต่อมา
“เอาล่ะนักเรียนทุกคน วันนี้ จะไม่มีนักเรียนที่ชื่อ จริญญาอีกต่อไปแล้วนะ”
“อ้าวทำไมค่ะจาร” เฟยถาม
“เธอลาออก ไปเรียนต่อเมืองนอกแล้วล่ะ”
“อะไรนะ โห่ ป๊อปยังไม่ได้คุยเลย”
“จารไม่หยุดติธรรม” เขื่อนพูด
“งั้นเธอก้อไป พูดกับจริญญาเองละกัน แต่ต้องตามไปเมืองนอกเลยนะ”
“ชิ ไม่ไปแล้วครับ นี่มึงอ่ะ ไม่สนใจแก้วบ้างเลยไง”
“ไม่ ฉันไม่สน ผู้หญิง หน้าด้าน” โทโมะพูด
“แล้วแต่เหอะ” เขื่อนพูด (เขื่อน ฉันคงไม่ได้ช่วยเธอแล้วแน่ แก้ว......)
อ่าๆๆๆ มาปั่นเรื่องนี้ต่อแล้ว วันนี้แก้วโดนหนักเนอะ ด่าเฟินได้เลยค่ะ
หึหึ ต่อไปนี้มันจะสนุกแน่ เฟิร์น เฟิน เอาหัวเป็นปะตู
โหวตหรอ ฉันไม่สนย่ะ ขอเม้นก้อพอ (ตอนนี้ จัดกระนำ โทโมะได้เลย คุณน้องเอพริลก้อดี)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
