LOVE ? เมื่อไร!!!....นายจะรักฉัน
2) ไม่เคยมอง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเฮ้ยเนี่ยก้อใกล้จะเย็นมากแล้วนะ แก้วเธออยู่ไหนเนี่ย.............
“เออ จิงสิ” ผมวิ่งไปที่ ที่ผมคิดว่าแก้วจะไปได้สูงมาก แต่ทำไมผมนึกไม่ออกนะ โง่จัง
“ฮึก ฮือออ ฮึก นาย....ทำไม ฮึก ทำไม” เอ๊ะ ผมมาถึงแล้วล่ะ ที่นั่นก้อคือ ห้องเก็บอุปกรณ์
แล้วก้อ...จิงๆด้วย เธอมาแถวแล้วร้องทำไมนะ
เอียดดด
ผมเปิดไปแล้วนะ..........
“ใคร ฮึก ใครอ่ะ” แก้วถาม
“แก้ว...โมะเอง”
“ฮึก...นาย เองหรอ โทโมะ....” แก้ววิ่งมากอดผม ผมงงจังเลยอ่ะ เป็นอะไร
“แก้ว เป็นอะไร”
“ฮึก นาย....อย่าทิ้งฉันนะ อย่าหนีฉันไปหาเขานะ ฮึก ฉัน...รั...”
“พอเถอะ แก้วไม่ต้องพูดแล้ว ไปกลับบ้านกัน ฉันจะไปส่งเธอเอง” ผมว่าคงยังแก้วพูดไม่จบ
แต่ ผมเห็นแก้วร้องไห้ไม่ไหวแล้วจิงๆนี่น่า
“จะ...จิงนะ ขอบใจ ฮึก ไปกันกันเถอะ”
ระหว่างทาง..........
เนี่ยผมใจเด็ดถึงขนาดเดินมาส่งแก้วเลยหรอเนี่ย แล้วอยู่ๆแก้วก้อหยุดเดิน และพูดบางอย่างออกมา..........
“โมะ...ฉันอยากถามอะไรหน่อย น่ะ”
“ได้สิ ว่ามาเลย โมะยินดีตอบ.....”
“เอิ่ม...คือ เอพริลอ่ะ แฟนโมะใช่ป่ะ”
“ใช่สิ แล้วทำไมหรอ...”
“รักเอพริลมากหรอ......ถึงไม่ยอมมองคนรอบข้างเลยอ่ะ”
“แก้ว......เธอว่าไรนะ” มันชักจะเริ่มสงสัยแล้วนะ
“อ่อ เปล่าๆ โมะขอบคุณนะที่มาส่ง นายกลับไปเถอะ เดียวฉันเดินกลับต่อเอง.....”
“ก้อได้ งั้น โมะไปนะ พรุงนี้เจอกัน”
แล้วนายก้อจากฉันไปอีกแล้ว..............
‘ไม่เคยมองเลยเห็นสินะ คนข้างๆที่แอบมองอยู่ เธอคงจะสำคัญสำหรับนายมากเลยนะ
ฉันเจ็บมากนะรู้มั้ย’
แก้วคิดในใจ ขณะที่มองนาย.....เดินกลับไป
ตอน 2 เม้นค่า
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ