คู่กัด คู่กัน

ตอนค่ำของวันศุกร์ อิกคิว ได้โทรไปปรึกษากับซันเรื่องที่จะสราภาพ รักกับฟางดีไหม และเขาก้อจะขอฟางเป็นแฟนด้วย
อิกคิว : รับซิซัน
ซัน : ฮโลล เสียงทักทายที่ดูร่าเริงได้ดังขึ้น มีอะไรหรอเพื่อนรัก
อิกคิว : มีเรื่องจะปรึกษาอ่ะ
ซัน: ว่ามาสิ แต่ที่จริงไม่น่าจะโทมาให้เปลืองน่ะ บ้านห่างกันไม่ถึงวาเลย
อิกคิว : พูดมากมันเป็นความลับนิ คือว่าราจะสารภาพรักรักและจะขอตะวันเป็นแฟนดีไหมอ่ะ
ซัน: ดีสิจร๊ วันพรุ่งนี้เลยน่ะ
อิกคิว : พรุ่งนี้เลยหรอ
ซัน : เออซิว่ะ สัส
อิกคิว: ก้อได้ อย่าบอกใครเรื่องนี้น่ะไม่งั้นแกตายแน่
ซัน : ไม่บอกหรอกน่า    แค่นี้ก่อนน่ะยัยพี่สาวตัวแสบมาแล้วอ่ะ
อิกคิว : เออ บายๆ  อย่าลืมน่ะเว้ย
ตะวัน : คุยกับใครอยู่หรอ 
ซัน : ไม่มีเลย
เบล : แน่ใจ๋
ซัน : แน่ใจ
ตะวัน : อิกคิวแน่เลย ชั่งเหอะนอนเหอะน่า พรุ่งนี้จะได้ไปเที่ยวแล้ว
ซัน : แล้วมาทำอะไรที่ห้องฉันล่ะ
ดาว : แม่เองแม่เป้นคนสั่งให้ลูกๆมานอนด้วยกัน
ทุกคน : เย้ นานกว่าจะได้นอนด้วยกัน งั้นรีบนอนเหอะ
                                          ตี5.00
ณ บ้าน ใจเปี่ยม  เฟิร์นกับเอเซีย
เฟิร์น : ตื่นได้แล้วเอเซีย
เอเซีย : ตื่นแล้ว
ณ บ้านตะกูล พันธ์รอด และตระกูล ยงยุทธ     อัน ออมสิน เกรซ เกตุ
เกรซ    : เช้าแล้วหรอเนี่ย ตื่นออมสิน
ออมสิน :  ตื่นแล้ว อันตื่น
อัน : หาววววววว  ง่วงอ่ะ เกตุตื่นดิ
เกตุ :  ไม่ตื่น แล้วจะทำไม
อัน : เกตุ เฟิร์นมา
เกตุ : ไหนๆ
เกรซ : แหมพอยังงี้ตื่นขึ้นมาเชียวน่ะ 
 ณตระกูล แก้วตระกูลโชติ
เบล : ตี5 9นาทีแล้วหรอเนียตะวันตื่นเร็ว
ตะวัน : ในค่ำคืนที่ฟ้าท้าทายใจคนตรงนี้ ตึงๆ          
ซัน : ให้มันเป็นสีชมพู สีชมพู
เบล : เป้นอะไรกันไปหมดเนี่ยน้องฉัน  ตื่นๆ  พี่เบลพูดอย่างเสียงดังลั่น และเขย่าตัว  ซันกับตะวัน
ตะวัน : เห้ย กำลังสนุกเลยอ่ะ
ซัน : ใช่ๆ
เบล : ใช่เวลาร้องเพลงไหมเนี่ย ไปอาบน้ำเลย
ตะวัน ซัน : ก้อได้
แล้วต่างคนก้อต่างแย่งห้องน้ำกัน
ทุกคนเสร็จแล้ว ตะวัน เลยโทรไปหาอิกคิว เพื่อจะถามว่าเสร็จรึยัง
ซัน : ตะวันโทรหาอิกคิวหน่อยดิ
ตะวัน : ก้อได้  รับสิย่ะ
ฝ่ายบ้านอิกคิว
อาย : พี่อิกคิวมีคนโทรมาอ่ะ
อิกคิว : วางไปเหอะ
อาย : ตะวัน นิ
อิกคิว : งั้นรีบเอามาเลย หโลล โทรมาทำไมหรอ
ตะวัน : เสร็จรึยังเนี่ย
อิกคิว : เสร็จนานและจร๊
ตะวัน : งั้นก้อรีบออกมาดิ คนอื่นเขารอกันอยุ่
อิกคิว : ได้จร๊
ตะวัน : งั้นแค่นี้และ  ติ้ดๆๆๆ    เออะ ทำไมนายหน้าซาลาเปามันพูดจาแปลกๆแห
อิกคิว : ไปเหอะอาย ไปเหอะอิ้งค์
                                     ถึงจุดนัดพบ
ซัน : มากันและ 
อิกคิว : มาแล้ว ไปได้ยัง
ทุกคน : ไปดิ
ตะวัน : ไปยังไงอ่ะ ไปรถใครอ่ะ
เก้า : รถฉันไง    และฉันก้อจะขับให้             
อิงค์ : ไม่น่าเชื่อว่าคนยังเธอจะขับรถเป้น
เก้า : พูดมาก น่า ขึ้นรถสิ
อิงค์ : แล้วแนจะนั่งไนเนี่ย
เก้า : ข้างฉันไง                               
ทุกคน : ใช่ๆ
ซัน : เรานั่งกับอาย
อาย : อะไรเนี่ย
เกตุ : เรานั่งกับเฟิร์น
เฟิร์น : อะไรเนี่ย
เอเซีย : เรานั่งกับอัน
อัน : อะไรเนี่ย
ทุกคนยกเว้น อิกคิว กับ  ตะวัน : 5+5555 อิกคิว กับ ตะวัน ก้อไม่รอด
อิกคิว : 5+555 ( อิกคิว ยิ้มแฉ่งเลย )
ตะวัน : ยิ้มอะไรเหอะ
อิกคิว : เธอก้อยิ้มเหมือนกันนั้นและ เขินล่ะสิ
ตะวัน : เขินอะไรอย่ามามั่วสิ เห้ย ขึ้นรถสิ
 ซัน : แล้วพวกพี่ๆล่ะจะไปรถอะไรกัน
เบล : รถซีอาวีของพี่ออมสินไง   
                         ทุกคนก้อเริ่มเดินทาง
ในขณะที่กำลังเดินทางอยู่นั้น ตะวัน เริ่มง่วงเลยเผลอไปเอียงคอไปตรงไหล่อิกคิว แล้วอิกคิวก้อค่อยๆหลับทับหัว
ตะวัน ไป ฝ่ายด้านซันกับอาย ซันหลับไปตรงที่ตักของอาย อายก้อหนั่งหลับไปฝ่ายด้านเฟิร์นกับเกตุ เฟิร์นก้อหลับมา
ตรงที่ไหล่ของเกตุ แต่เกตุก้อหลับหัวชนกันอีก ฝ่ายด้านอันกับเอเซียก้อต่างคนต่างหลับเอียงหัวหัวกันไป
ฝ่ายเก้ากับอิงค์ ก้อคุยเล่นๆกันไป 
                             เมื่อผ่านไป30นาทีทุกคนก้อตื่น
อิกคิว : หาวๆ เมื่อไรจะถึงเนี่ยดูสิยัยหน้าขนมจีบหนาวจนตัวสั่นเลยอ่ะ
แล้วอิกคิวก้อเอาเสื้อกันหนาวห่มให้ตะวันอย่างค่อยๆ
ตะวัน : ขอบใจน่ะอิกคิว
อิกคิว : เอ้าตื่นแล้วหรอ
ตะวัน : อืม คงจะใกล้ถึงแล้วและ
อิกคิว : ดูสิทะเลสวยมากเลยอ่ะ
ตะวัน : สวยจังเลย
ซัน : ถึงแล้ว
                                   ถึงโรงแรม                                                                             
เก้า : เอ้าตื่นๆ
ทุกคน : เย้ถึงแล้ว
 เอี๊ยดๆๆๆๆๆๆๆ
เกตุ : พวกพี่ๆมาแล้ว
พี่เกรซ : ถึงสะที
                ล๊อบบีโรงแรม                                                     
อิกคิว : ขอห้อง3ห้องครับ
พนักงาน : รอสักครู่น่ะค่ะโอเคค่ะ    ห้องหนึ่งห้องได้1-5คนค่ะ  
ตะวัน:งั้นก้อโอเคเลย   ห้องเรามี อาย เฟิร์น   อัน    อิ้งค์ และก้อเรา
พี่เบล : ห้องพี่ มี เกรซ ออมสิน พี่
ซัน : ห้องเรามี อิกคิว เกตุ เอเซีย เรา เก้า โอเค
งั้นแยกย้ายเลย  
                                        ฝ่าย ชาย
เอเซีย : หาว หมดเวลาสนุกแล้วซิ หมดเวลาสนุกแล้วซิ   หาวๆ เตียงจ้า
ซัน :  เตียงจร้าได้ยินไหมว่าใครเรียก
เกตุ : นอนนอนๆกันเถอะพวกเรา
เก้า : อ่อนล้าแค่ไหนรู้ไหมเตียจร้า
อิกคิว: อย่าพึ่งนอนกันสิ  ลืมแล้วหรอเรื่องนั้นน่ะ
ทุกคน : จริงด้วย          
 อิกคิว : เราจองตะวันแล้วน่ะ
เก้า : อิงค์
เอเซีย : อัน
ซัน : อาย
เกตุ : เฟิร์น
เอเซีย : แล้วจะบอกตอนไหนอ่ะ
อิกคิว : ตอนไปทะเลไง ทุกคนจะนั่งแถวหน้ากระดาน แล้วก้อไปนั่งตามคู่ตัวเองเลยแล้วทุกคนก้อจะบอกทีล่ะคู่
ทุกคน : โอเค 
เอเซีย : จบแล้วใช่ป่ะ
อิกคิว : อืม
แล้วทุกคนก้อหลับ
 3.00น.
เกตุ : ตื่นเร็ว
ทุกคน : ตื่นแล้ว
ซัน : ตื่นเต้นล่ะซิ
เกตุ : สาด แล้วใครไม่ตื่นเต้นละ
ซัน : สาดดกูผิดอีก
ฝ่ายหญิง
เฟิร์น : ได้เวลาและ ตื่นๆ
ตะวัน : ในค่ำคืนที่ฟ้า นั้นไม่มีดาวอยู่ตรงนี้
เฟิร์น : มันบ้าไปแล้ว พี่เบลตื่นหรือยังน่า ทุกคน ตื่นเร็ว
ทุกคน : ตื่นแล้ว
อิงค์ : อาย ตื่นเร็ว
อาย : ตื่นแล้ว อันตื่นดิ
อัน : ตื่นแล้ว
เฟิร์น : ไปดูพวกๆพี่ก่อนดิป่ะ
ก๊อกๆเสียงเคาะประตูดังขึ้น
เบล :  มีไรหรอ
เฟิร์น : ไม่มีไรหรอกแค่มาเรียกเฉย
ตะวัน : อาบน้ำยังเนี่ย
เบล : เสร็จและ สวยป่ะ                                      
ทุกคน : สวยมาก
เกรซ : แล้วพี่สวยป่ะ

ทุกคน : สวย
ออมสิน : แล้วพี่สวยป่ะ

ทุกคน : สวย
เฟิร์น : งั้นพวกหนูไปอาบน้ำก่อนน่ะ
เบล :จร้า
เฟิร์น อาบน้ำคนแรก
เฟิร์น : สวยไหมชุดนี้

ทุกคน : สววย
ตะวัน อาบน้ำคนที่2
ตะวัน : สวยป่ะ ตะวันพูดอย่างเขินๆ
 

 
ทุกคน : สวยมากเลยอ่ะ
อาย อาบน้ำคนที่3
อาย : สวยป่ะ

ทุกคน: สวยดีอ่ะ
อิงค์ อาบน้ำคนที่4
อิงค์ : สวยป่ะ พูดอย่างอายๆ

ทุกคน : สวยจร้า คนสุดท้าย แล้วส
อัน : โถ
เฟิร์น : ไปอาบน้ำเลย
อันอาบน้ำคนสุดท้าย
อัน : โอเคป่ะ

ทุกคน : ไม่สวย ไม่น่ารัก แต่เทห์อ่ะ กรึ้ด
อัน : บ้ากันแล้วไง งง
ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูดังมาจากข้างนอก
เฟิร์น : ตะวัน ไปเปิดดิ
ตะวัน เดินเข้าไปเปิดประตู แล้วพบว่ามีกระดาษอยู่1ใบ
ตะวัน : ทุกคนมาดูนี้สิ  ตะวันเดินหยิบกระดาษแผ่นนั้นมานั่งบนเตียง
เฟิร์น : มีอะไรหรอ เพื่อนมามุงกันเต็ม
ตะวันก้ออ่านขึ้น
ตะวัน : มันเขียนไว้ว่า  ให้ทุกคนที่อยู่ในห้องนี้ลงไปที่ทะเลหลังโรงแรม แล้วจะเจออะไรบ้างอย่างที่ไม่สามารถบอกได้
อัน : กวนแล้วไหมล่ะ
ตะวัน : เราว่าลายมือมันคุ้นๆ
อาย : ใช่
เฟิร์น : ใช่ๆ
อัน อิงค์  :นั้นดิ
เบล : มีอะไรกันหรอ
ตะวัน : ดูนี้สิ
ออมสิน : ทำตามมันไปเหอะน่า
เกรซ : ใช่
เมื่อทุกคนไปถึงทะเลหลังโรงแรมกลับพบว่า
บนพื้นทราย ได้เขียนชื่อทุกคนไว้
มี   ตะวัน   อาย     อัน     อิงค์      เฟิร์น
อัน : อะไรกันเนี่ย                                       
อิงค์ : ไหนเอากระดาษมาสิ ข้างหลังมันบอกว่าเมื่อถึงแล้วให้ทุกคนไปยืนบนชื่อตัวเอง
  ทุกคนทำตาม
แล้วก้อมีเสียงแซกโซโฟนดังขึ้นมา
เมื่อตะวันหันไปมอง
ตะวัน : เห้ยนั่นมันนายซาลาเปานิ 
เมื่อเสียงแซกโซโฟนจบ อิกคิวก้อเอยคำนั่นขึ้นมาว่า
อิกคิว : เราเป้นแฟนกันน่
ทุกคน : อุ๋ย  ตะวัน
ตะวัน มองไปที่เพื่อนๆ แล้วเพื่อน ก้อผยักหน้าทุกคน
ตะวัน : อืม ก้อได้ นายหน้าซาลาเปา
อิกคิว : เย้
เพื่อนๆ : เย้ๆ
อิกคิวยืนขึ้นแล้วจับมือตะวัน ตะวันก้อเขินๆนิดๆ
อิกคิว : ยังไม่หมดเพียงเท่านี้น่ะครับ
อิกคิวเล่นแซกโซโฟนต่อ
แล้วเกตุกับซันก้อเดินมาพร้อมทำรูปซารังแฮโยตรงมาที่เฟิร์นกับอาย
เฟิร์นกับอายมองหน้ากันแบบขำๆ

เกตุ : เป็นแฟนกันน่ะ
เฟิร์น : บ้า ทำอะไรของเธอเนี่ย
เกตุ: ที่บ้าเพราะรักเธอไง ตกลงไหมเนี่ย
เฟิร์น : มองเพื่อนๆ ก้อได้
เกตุ : เย้
ซัน : พอและคู่นั้น ถึงตาเราบ้างและ
อาย : 5+55
ซัน : เป้นแฟนกันน่ะ
อาย มองเพื่อน
อาย : ก้อได้
ซัน : เย้ๆ ตะวันน เราทำได้แล้ว พี่เบล เย้
แล้วซันก้อเขาไปสวมกอดตะวัน เบล
ตะวัน : ดีใจด้วยน่ะ
เบล : ใช่ๆ
เกตุ : ยังไม่ไหมดน่ะจร๊

เอเซียเดินมาพร้อมช่อดอกไม้
เอเซีย : อ่ะให้
อันเปิดการ์ดอ่านดู ในการ์ดเขียนไว้ว่าเป็นแฟนกันน่ะ
อัน : บ้า อืมก้อได้
เย้
อิกคิว : คู่สุดท้าย
เสียงร้องของเก้าดังขึ้นพร้อมมือไอเลิฟยูกำลังตรงมาที่อิงค์

เก้า : ผมรักคุณ เป็นแฟนกันน่ะ
อิงค์ : 5+55ก้อได้
เย้
ซัน : ตรบคู่สักที