คู่กัด คู่กัน

6.3

เขียนโดย tawan

วันที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 22.45 น.

  6 ตอน
  3 วิจารณ์
  11.02K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) ต้อนรับเพื่อนเก่า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                                     ณ โรงเรียน มิวสิค สปร์ต คุ๊ก สคูล

เบล ตะวัน และซัน กำลังลงจากรถพีอูสสีขาวของ 3คนพี่น้อง ที่ลานจอดรถของมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งนี้

เบล :  เร็วๆสิซันช้าจัง

ซัน :  รีบอยู่ได้ แลวตะวันล่ะ

เบล : หลับอยู่นั้นไง

ซัน :  โอ๊ยยัยตะวัน

ตะวัน : ตื่นแล้ว หิวจัง

เบล: ไปๆ ว่าแล้วเบลก้อกอดคอน้องสองคนไปยังโรงอาหาร

                                              โรงอาหาร

ตะวัน : เอาเสต็กหมู 3ที่ค่ะ

แม่ค้า : ได้แล้วคร้า

ซัน : มาแล้ว เร้วสิย่ะ ยัยน้องสาว

ตะวัน : เกิดช้ากว่าแค่3นาทีเองเนี่ยน่ะ

ซัน : ยังไงฉันก้อเกิดก่อนเธอก้อแล้วกันย่ะ

เบล : เถียงกันอยู่ได้ พี่หิว

สักพักหนึ่ง อัน ออมสิน ก้อมา

ออมสิน : หวัดดีเบล ตะวัน ซัน 

เบล : หวัดดี ไปสั่งอาหารมากินกันสิ

อัน :  สวัสดีค้าพี่เบล หวัดดี ตะวัน ซัน

เบล : สวัสดี จร้า  น้องอัน

ตะวัน ซัน : หวัดดี   แล้วทุกคนก้อกินอาหารอย่างอร่อย แต่ว่าตะวัน กับซันยังตั้งหน้าตั้งตารอ อิกคิว กับเฟย์

                                               ขึ้นห้องเรียน

ตะวัน :  ทำไมยังไม่มากันอีกน่ะ

เฟิร์น : รอใครอยู่หรอตะวัน อิกคิวล่ะสิ

ตะวัน : อืมยังไม่มาเลยอ่ะ

เอเซีย : สงสัยน่าจะกำลังไปไหนกับำอเกตุไม่รู้น่ะเห้นขับรถไปกับอายอิกคิวพี่เกรซ

 ครูตุ่ม : วันนี้จะมีเพื่อนใหม่มาด้วยน่ะสองคนเห้นว่าจะมาตอนบ่าย

ตะวัน : เรื่องนี้ต้องเกี่ยวอะไรกับการหายตัวไปแน่ๆ

ซัน : ช่ายๆๆๆๆๆๆ

                                           ฝ่ายอิกคิว อาย และ เกตุ เกรซ

อิกคิว :ขับรถเร็วกว่านี้หน่อยได้ไหม พี่เกรซ

เกรซ : เหยียบสุดแล้วน่ะ

อาย : อยากเห็นพี่อิงค์เร็วๆจัง โตเป้นสาวแล้วๆแน่ๆเลย

เกตุ : เราอยากเจอ ไอเก้าเหมือนกัน ไปอยู่เกาหลี ตั้งนาน

                                            สนามบิสุวรรณภูมิ

อาย : อิงค์ โตเป้นสาวแล้วเป้นไงบ้าง ไปทั้ง บรูไน กับจีน

อิงค์ : ก้อสบายดีจร้า

อิกคิว: ไม่เจอกันนานโตขนาดนี้เลยหรอ ถ้าตะวัน เห็นน่ะ คงจะกรึ้ดสลบแน่เลย

อิ้งค์ :  5+55555 คิดถึงตะวันนจัง

เกตุ :  อึ้งว่าไงโตเป้นสาวเชียว

อิ้งค์ : เธอก้อเหมือนกันนั้นและ ว่าแต่แกพาใครมาเนีย

เก้า : ยัยบื้อเอ๋ย

อิ้งค์ : มีสิทอะไรมาว่าฉันเนี่ย แต่เธอมันคุ้นๆแหะ

เกตุ : ไอเก้าไงจำไม่ได้ไง

อิ้งค์ : เนี่ยน่ะ ว่าแล้วเชียว แต่เธอก้อยังกวนไม่เปลี่ยนเลยน่ะเนี่ย

เกรซ : มั่วแต่ช้ากันอยู่ได้รีบไปเรียนเถอะ

                                         ร.ร

ตะวัน : เห้ยอิกคิวแกไปไหนมาเนี่ย

อิกคิว :  ไปรับแฟนมา

ตะวัน : ไอหน้าซาลาเปา ฮือๆ ร้องไห้

อิกคิว : ล้อเล่นน่า แฟนคนนี้อยู่ทั้งคน ใครจะไปกล้า หึงหรอไง    อิกคิวพูดพลางๆยิ้ม

ตะวัน  : ใครหึงไม่มี5+555 แล้วใครแฟนเธอย่ะ  ตะวันหยุดร้องไห้ขึ้นมาทันทีแล้วก้อแอบยิ้มนิดๆ แล้วหัวเราะ

อิกคิว: 5+55555

อาย : เลิกจู๋จี๋กันดิ แล้วดูว่าใครมาเอ๋ย

อิ้งค์ก้อเดินออกมาพร้อมยิ้ม จนทำให้ตะวันตกใจเพราะ จู่ๆเพื่อนสนิทที่หายไปนาน กลับมา และยืนต่อหน้าเธออยู่

ตะวัน : อิ้งค์ แล้วเข้าไปสวมกอดทันที

อิ้งค์ : คิดถึงจัง

ตะวัน : เหมือนกันจร้าhttp://www.keedkean.com

เบล : อิ้งค์ กลับมาแล้วหรอมาถ่ายรูปกันหน่อยไปก่อนน่ะ เดี๊ยวตอนเที่ยงเจอ ไปเกรซ

ตะวัน : เกตุมาแล้วหรอ

แล้วเฟิร์น หันทันที

เกตุ : จำได้ไหมใคร

เก้า : สวัสดีครับ

ตะวัน : เอ้าเก้ามาแล้วหรอ มาถ่ายรูปกับอิ้งค์หน่อย

เก้า : เอ้าก้อได้มาสิ ยัยอิ้งค์

อิ้งค์ : ก้อได้        

                                    ตอนเที่ยง 11.00

เบล: ว่าไงจร๊ตะวัน

ตะวัน : วันนี้ครูสั่งการบ้าน ให้จับคู่แต่เพลง แล้วต้องร้องด้วยกัน อี

ออมสิน : แล้วใครล่ะ

อัน : จะใครอีกล่ะ ก้อนายอิกคิวอ่ะเด๊

เกรซ : ว่าแล้วเชี่ยว

อาย : ใครเห้นพี่อิกคิวบ้างอ่ะ

ทุกคน : ไม่มีน่ะ

อาย : แล้วไปไหนของเขาเนี่ย

มาย : หาอะไรกันอยู่หรอน้องอาย

อาย  : ใครน้องเธอย่ะ ฉันหาพี่อิกคิวอยู่

มาย : อิกคิวอ่ะหรอ เขาก้อลงมากับฉันนี้ไง

อาย : พี่อิกคิวไปทำอะไรมาเนี่ย แล้วไปอยู่กับแม่นั้นได้ไง

 อิกคิวที่กำลังโดนมายกอดแขนอยู่

อิกคิว : ก้อ

มาย : ก้อลงมาพร้อมกันตามภาษาคนรักกันนั้นและ

  เมื่อสิ้นเสียงของมายพูดที่กำลังตอกย้ำตะวันอยู่ เมื่อเบลเห้นจึงยอมไม่ได้ เลยพุดอย่างเน้นเสียงขึ้มาว่า

เบล : หน้าด่านขอตบสักทีดีไหม

ตะวัน : พี่เบลอย่า ปล่อยเขาสองคนไปเถอะเขากำลังมีความสุขกันอยุ่ เดี๋ยวจะเสียมารยาทไปเถอะ

 น้ำตาหยดเล็กๆ ก้อค่อยๆไหลลงมาอย่างช้า จากใบหน้าอันงดงาม ตอนนี้หัวใจที่บริสุด ก้อแตกสลายทันที

อิกคิว : ตะวัน อิกคิวเรียกตะวันอย่างเสียงดัง  พร้อมสะบัดมือมายออก

มายก้อยังดึงแขนอิกคิวไว้ อิกคิวก้อเลยต้องยอม  ตะวันก้อเดินออกไปจากโรงอาหารอย่างช้าๆ ท่ามกลางเสียงเพื่อนๆ ที่คอยปลอบตะวัน

เฟิร์น : นี่มันอะไรกันเนี่ย จู่ๆ ยัยนั้นก้อโผล่มา

อิ้งค์ : น่าสงสารตะวันจังเลยอ่ะ แต่ว่าเรามาวันแรกมีเรื่องขึ้นและ

ตะวัน : มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเธอหรอก แต่ฉันนี้และผิด ฮือๆ

อัน : อย่าโทษตัวเองเลย ตะวัน ไปเล่นวอล์เลย์บอลให้มันคลายเครียดเหะน่ะป่ะ

                                                 ตอนบ่าย 13.00

อัน : ทุกคนไปเปลี่ยนชุดวอล์เลย์บอลกันป่ะ

ทุกคน : อืม 

อิ้งค์ : เสร็จแล้วเป็นไงบ้างหรอ

ทุกคน : สวยมากเลย ไปเหอะ

อิกคิว : ตะวัน เธอเป็นอะไรหรือเปล่า

ตะวัน : ไม่ได้เป็นอะไรหรอก ตะวันฝืนพูดอย่างยิ้มๆ

อิกคิว: ไม่เป้นอะไรก้อแล้วไป ว่าแล้วเชียวคนอย่างยัยหน้าขนมจีบ จะร้องไห้เป้น

ตะวัน : ช่ายๆๆๆ5+555555

 

            สุดท้ายขอผากตอนตะวันร้องไห้หน่อยน่ะจร๊

ตะวัน: พี่เบล อย่า เดี๊ยวจะเสียมารยาท

http://www.keedkean.com

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา