เสียใจมั้ยถ้าเธอไม่อาจะรักฉันได้

"อ้าว ฟางมาทำไมที่นี้อ่ะ"
 
หญิงสาวใบหน้าหวานเอ่ยทักขึ้นเมื่อเห็นฟางที่นั่งกอดเขาตัวเองฟุบอยู่กับเข่าหลังสั่นๆ ฟางได้ยินเสียงผู้หญิงเอ่ยทัก
 
เลยรีบปาดน้ำตาที่ไหล่รินให้ออกจากแก้มใสไป
 
"อ้าว พิม มาทำอะไรที่นี้หรอ"
 
ฟางพยามที่จะไม่ให้เสียงมัน แต่ทำไมมันอยากลำบากเหลือเกินน่ะ "พิม"สังเกตใบหน้าที่ดูแดงและหนังตาที่บวม
 
เจ้อก็เริ่มจะจับใจความได้แล้ว ใช่เธอรู้ เธอรู้ว่าฟางกับป็อปปี้ชอบกัน เธอรุ้ว่ากวินก็แอบชอบฟาง คิดแล้วเศร้าดีจริงๆ
 
เธอยอมรักจริงๆเลยด้วยความไม่โกหก เธอแอบชอบป็อปปี้มานานแล้วแต่เขาไม่เคยเห็นเธออยู่ในสายตาเลย
 
เธอก็เลยได้แต่อยู่ข้างหัวใจเขา มันได้แค่นั่น...จริงๆ  พิมคิดก่อนจะมานั้งข้างฟางใช้นิ้วเรียวปาดน้ำตาให้คนตัวเล็ก
 
ยิ้งอย่างจริงใจ จนคนตัวเล็กตรงหน้าสัมผัสได้จึงกอดคนตัวโตแล้วร้องไห้อย่างเงียบอยู่อย่างงั้น
 
"พิม เขาไม่รักเราแล้ว เราเจ็บ! ไหนเขาเคยสัญญากับเราไงว่าเขาจะรักเราอ่ะ เขาโกหกเราใช่มั้ย"
 
"ใจเย็นๆน่ะ"
 



 
ป็อปปี้เดินเข้ามาในห้องเรียนด้วยเหม่อ โทโมะเห็นดังนั่นเลยอยากรู้ว่าเกิดอะไร ตั้งแต่ไปคุยกับกวินดูเหมือนป็อปปี้
 
จะเงียบไปเลย  ป็อปปี้ลองคิดทบทวนกับคำสุดท้ายของกวิน "นายไม่ผิดหรอก  แค่นายไม่ได้เห็นความรู้สึกของ
 
ฟางเลยไง" จู่ๆป็อปปี้ก็ลุกตัวขึ้นมาแล้วรีบวิ่งออกไปจากห้องเรียน ไปที่ห้องสมุดของโรงเรียนก่อนจะวางรองเท้าไว้
 
ที่ชั้นของห้องสมุดที่จัดเอาไว้ให้ แล้วรีบวิ่งไปที่โต๊ะที่เขาเห็นฟาง ป็อปปี้ลดเท้าวิ่งลงช้าก่อนจะพิมนั่งลูบหัวคนตัว
 
เล็กที่ฟุบหลับอยู่บนตักเธอ พิมรู้สึกเหมือนมีใครอยู่ข้างหลังเธอจึงหันไปเจอกับป็อปปี้เธอเริ่มประหม่าเล็กน้อย ●﹏●
 
"ฟางหลับแล้วหรอ"
 
ป็อปปี้เดินเข้ามาใกล้ แล้วก้มลงมองคนตัวเล็กที่ตอนนี้หน้าใสๆเต็มไปด้วยน้ำตา 
 
"อือ หลับไปแล้วน่ะ ป็อปปี้ช่วยเฝ้าฟางให้เราหน่อยได้มั้ย เราต้องไปแล้วน่ะ"
 
พิมพูดก่อนจะยกหัวฟางออกจากตักก่อนจะดึงมือป็อปปี้ให้นั้งเก้าตัวเมื่อกี้ก่อนจะตั้งหัวฟางไว้ที่ตักป็อปปี้ ก่อนจะ
 
เดินออกไป เธอโกหกทั้งนั่นที่บอกว่าต้องเข้าเรียน เพราะเธอกลัวใจเธอเจ็บจี๊ดขึ้นมาเมื่อเห็น คนที่เธอรักมองคน
 
ที่เขารักได้หรอกจริงมั้ย(?)  พิมเดินก้มหน้าโดยไม่มองข้างหน้าจนไปชนกับใครเข้า
 
"โอ๊ะ! ขอโทษค่ะ ไม่มีเห้นจริงๆขอโทษน่ะ พอดี..＞﹏＜  "
 
"55+ ไม่เป็นไรค่ะ พี่กวินเอง"
 
กวินหัวเราะในความเซ่อ ซ่า ของรุ่นน้องอย่างพิมจริงๆเลย พิมเงยหน้าขึ้นมาก็เจอกับรอยยิ้มอบอุ่นของกวินก่อน
 
จะยิ้มตอบ ｡◕‿◕｡ 
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++