รักนี้หัวใจมีครีบ ( ver.tk )
-
1) 30~
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความศ.ดรพิชญ์ อาจารย์ในมหาวิทยาลัยสมุทรศาสตร์ได้รับหมอบหมายจาก ดร.ปั่นจั่น เจ้าของและอธิบดีของมหาลัยให้ไปเก็บตัวอย่างน้ำเพื่อมาทำการวิจัย เพราะหลังจากเกิดสึนามิอย่างรุมแรง ทำให้เปลือกโลกใต้สมุทรเคลื่อนตัว จึงอยากรู้ว่าผลกระทบของรอยแยกนี้จะมีผลต่อสิ่งมีชีวิตใต้น้ำอย่างไร
พิชญ์ออกเรือมาทำการวิจัยน้ำร่วมกับโทโมะ ลูกชายที่กำลังเป็นนักศึกษาปีสุดท้ายของภาควิชาน้...
2พ่อลูกออกเรือไปกลางทะเลเพื่อเก็บน้ำตัวอย่าง โดยมีนักประดาน้ำลงไปเก็บตัวอย่างน้ำทะเลที่ลึกที่สุด รวมทั้งถ่ยวีดีโอใต้น้ำมาด้วย
เรือลอยโยกเยกตามคลื่นลมอยู่กลางทะเล โทโมะหยีตามองท้องฟ้าที่แสงแดดจ้าแล้วเริ่มมึนจนต้องหาที่เกาะ พิชญ์นั่งทำงานอยู่ที่โน๊ตบุ๊คหันมาเห็นร้องถาม
"โมะ...เป็นอะไรหรือเหล่าลูก!"
"เรือมันโคลงก็เลยเมาเรือนิดหน่อยครับ ไม่เป็นไรมากหรอกพ่อ"
"แน่ใจนะ"
โทโมะฝืนยิ้มตอบให้พ่อสบายใจพิชญ์ง่วนอยู่กับหน้าจอคอมพิวเตอร์ต่อ ผิวน้ำทะเล สะท้อนแสงแดดจ้าระยิบระยับ พลังมีร่างของนางเงือกว่ายขึ้นมาเห็นหลังและหางของนางเงือกชัดเจนโทโมะช็อค ขยี้ตาเหมือนไม่เชื่อสายตาตนเอง ขยับมายืนขอบเรือ เพ่งมองผืนน้ำ ขณะที่ก้มลงมอง พลันมีร่างๆหนึ่งโผล่พรวดขึ้นมา โทโมะตกใจแทบช็อค กลายเป็นว่าคนที่โผล่ขึ้นมาคือนักประดาน้ำนั่นเอง
"เอ้ ขึ้นมา โมะ ช่วยหน่อยสิลูก" โทโมะขานรับพิชญ์งงๆเพราะยังมึนกับร่างนางเงืออยู่ พิชญ์วุ่นอยู่กับการเก็บอุปกรณ์และกล้องวีดีโอ หันมามองลูกชาย เห็นเขากำลังเอากล้องส่องทางไกล มองไปรอบๆที่เห็นนางเงือกเมื่อครู่
"ส่องกล้องมองอะไนอยู่เหรอลูก"
"คือเมื่อกี้ผมเห็นนาง....." จะบอกว่านางเงือกก็ไม่กล้า
"เห็นอะไรลูก"
พิชญ์ออกเรือมาทำการวิจัยน้ำร่วมกับโทโมะ ลูกชายที่กำลังเป็นนักศึกษาปีสุดท้ายของภาควิชาน้...
2พ่อลูกออกเรือไปกลางทะเลเพื่อเก็บน้ำตัวอย่าง โดยมีนักประดาน้ำลงไปเก็บตัวอย่างน้ำทะเลที่ลึกที่สุด รวมทั้งถ่ยวีดีโอใต้น้ำมาด้วย
เรือลอยโยกเยกตามคลื่นลมอยู่กลางทะเล โทโมะหยีตามองท้องฟ้าที่แสงแดดจ้าแล้วเริ่มมึนจนต้องหาที่เกาะ พิชญ์นั่งทำงานอยู่ที่โน๊ตบุ๊คหันมาเห็นร้องถาม
"โมะ...เป็นอะไรหรือเหล่าลูก!"
"เรือมันโคลงก็เลยเมาเรือนิดหน่อยครับ ไม่เป็นไรมากหรอกพ่อ"
"แน่ใจนะ"
โทโมะฝืนยิ้มตอบให้พ่อสบายใจพิชญ์ง่วนอยู่กับหน้าจอคอมพิวเตอร์ต่อ ผิวน้ำทะเล สะท้อนแสงแดดจ้าระยิบระยับ พลังมีร่างของนางเงือกว่ายขึ้นมาเห็นหลังและหางของนางเงือกชัดเจนโทโมะช็อค ขยี้ตาเหมือนไม่เชื่อสายตาตนเอง ขยับมายืนขอบเรือ เพ่งมองผืนน้ำ ขณะที่ก้มลงมอง พลันมีร่างๆหนึ่งโผล่พรวดขึ้นมา โทโมะตกใจแทบช็อค กลายเป็นว่าคนที่โผล่ขึ้นมาคือนักประดาน้ำนั่นเอง
"เอ้ ขึ้นมา โมะ ช่วยหน่อยสิลูก" โทโมะขานรับพิชญ์งงๆเพราะยังมึนกับร่างนางเงืออยู่ พิชญ์วุ่นอยู่กับการเก็บอุปกรณ์และกล้องวีดีโอ หันมามองลูกชาย เห็นเขากำลังเอากล้องส่องทางไกล มองไปรอบๆที่เห็นนางเงือกเมื่อครู่
"ส่องกล้องมองอะไนอยู่เหรอลูก"
"คือเมื่อกี้ผมเห็นนาง....." จะบอกว่านางเงือกก็ไม่กล้า
"เห็นอะไรลูก"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ