Oh my love! โอตาคุแว่นสุดซี๊ด จะกรีดหัวใจหนุ่มสุดแซ่บ

 เด็กสาวที่กำลังส่งหนังสือพิมพ์อยู่ในยามเช้าค่อยๆจอดรถจักรยานไว้หน้าที่ทำงานของเธอที่เดิม เธอเดินเข้าไปในสถานที่แห่งนั้นอีกครั้ง เพื่อจะหยิบกระเป๋าเรียนของเธอ

"อ้าว! วันนี้เสร็จเร็วจังเลยเซนร์! ^^"

"ค่ะ! สงสัยวันนี้อารมณ์ดีมั้งค่ะ! ^O^ ไปก่อนนะค่ะ" เธอพูดจบก็คว้ากระเป๋าของเธอแล้วเดินออกไปทันที เธอก็เดินไปยังโรงเรียนธรรมดาๆของเธอ แต่ ไม่ธรรมดาสำหรับเด็กคนอื่น เพราะ เป็นโรงเรียนคุณหนูที่สบายๆ เน้นเรื่องความสุขของนักเรียนจนเกินไป ค่าเทอมแสนแพงที่คนรวยเท่านั้นที่สามารถจ่ายได้ แต่เพราะ เธอสอบชิงทุนเข้ามาได้จึงได้มาเรียนอยู่ที่นี่ ซึ่งไม่ค่อยมีเพื่อนมากมาย รู้จักแค่บางคน เพราะ ส่วนใหญ่จะเลือกเด็กที่ทางบ้านหรูหรา เธอจึงไม่ค่อยได้เข้าสังคมเหมือนเด็กรวยๆคนอื่น แต่ เธอก็ไม่เคยสนใจอะไรทั้งนั้น

 เซนร์เดินมาเรื่อยๆ เพราะ การที่ได้ฟังเพลงจากมือถือด้วยทำให้อารมณ์เริ่มดีขึ้น เธอเดินเข้าไปในโรงเรียนอย่างสบายๆ ตอนนี้คงไม่ค่อยมีคนมากันหรอก เพราะ เช้าเกินไป เธอเดินไปนั่งที่ม้านั่งใต้ต้นไม้ใหญ่ในโรงเรียน เพราะ ขี้เกียจเดินขึ้นบันไดไปนั่งในห้องเรียนที่น่าอึดอัดนั้น อากาศยามเช้านี่ดีจริงๆเลย เพลงสนุกๆ กับ อากาศที่ดีอย่างนี้ มันคือความสุขของเธอจริงๆ แต่...เซนร์กลับรู้สึกเหมือนมีคนกำลังจ้องเธออยู่

"นี่คุณ!...มาทำอะไรที่โรงเรียนตั้งแต่เช้ากัน" นักเรียนชายร่างสูง ผมสีดำสนิทจัดทรงนิดหน่อย ดวงตาที่คมเข้มจนน่ากลัว แต่ดูดีๆก็มีเสน่ห์อีกแบบ

"หือ?..ก็ตอนนี้มันดีกว่าตอนที่มีนักเรียนคนอื่นมากันเยอะๆหนิ"

"งั้นเหรอ!"

"อืม แถมอากาศตอนนี้ก็กำลังดีด้วยสิ คุณมาทำอะไรตั้งแต่เช้าเหรอ?"

"ตรวจโรงเรียน..."

"อ๋อ!.." เซนร์ไม่อยากคุยอะไรมากจึงเลิกถามแล้วมานั่งฟังเพลงเหมือนเดิม สายตาของเธอจับจ้องไปที่พุ่มดอกไม้เล็กๆตรงหน้า เพราะ เวลาได้มองที่มันแล้วรู้สึกสบายตาดี

"งั้นผมไปก่อนแล้วกัน ไว้เจอกันอีกครั้งแล้วกัน " เขาหัวเราะในลำคอแล้วเดินหายไป แต่ สิ่งที่เขาพูดทำไมทำให้เธอเริ่มรู้สึกเสียวสันหลังแปลกๆ = =;

 เธอลุกขึ้นมาม้านั่งแล้งคว้ากระเป๋าเดินขึ้นอาคารไปทันที เพราะ สิ่งที่ชายคนนั้นพูดทำให้เธอเริ่มรู้สึกแปลกๆ

"นั้นไง!...ยัยนี้แหละ! =[]=" อยู่ดีๆก็มีนักเรียนชายคนหนึ่งเดินเข้ามาชี้หน้าเธอ จนเธอตกใจ

"หือ?"

"เธอนั้นแหละ! ที่เอาเข่ามากระหัวฉัน แถมจับหัวฉันกระแทกเสาไฟฟ้าอีก! อย่าบอกนะว่าลืมไปแล้ว!"

"หือ...ก็...ลืมไปแล้วอ่ะนะ! - -"

"น่าแค้นนัก!..นี้ครับ ลูกพี่!..นี่แหละที่รังแกผม! T^T" นักเรียนชายคนนั้นพูดกับนักเรียนชายอีกคนหนึ่งที่ตัวสูงและรูปร่างใหญ่น่าเกรงขามมากๆ 

"หา!...ยัยนี้เนี่ยนะ!..- -*"

"หือ!...คิดจะเล่นอะไรกันหนะ? - -"

"T^T"

"เออๆ เดี๋ยวข้าจัดการให้! - -*"

"น่ารำคาญ!"

"แกว่าไงนะ!!..."

"น่ารำคาญไงหละ...รีบๆให้ฉันผ่านไปได้แล้ว!"

"มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ!..."

"นี่!...เจ้าสิ่งมีชีวิตไร้ค่า! เลิกรังแกคนอื่นได้แล้วนะ" เสียงของเขาเมื่อตอนนั้นดังขึ้นมา เธอจึงหันไปมอง ใช่จริงๆ!..หมอนั้นจริงๆ

"ฮ..เฮ้ย!..ไม่จริงนะ! กลับมาที่โรงเรียนตอนไหนเนี่ย!"

"ผมเพิ่งตรวจโรงเรียนเสร็จแท้ๆ ทำไมต้องมาจัดการขยะอย่างพวกคุณด้วยนะ!"

"ลูกพี่!..กลับก่อนเถอะ!.."

"ฝากไว้ก่อนเถอะเฟ้ย!." ชายร่างใหญ่กับลูกน้องของมันก็เดินหนีไปทันที

 ชายหนุ่มคนนั้นจึงก้าวเท้าเดินออกไปทันที เซนร์งงไปชั่วขณะจึงเรียกเขาทันที

"นี่คุณ!...คุณชื่ออะไรเหรอ?"

"หือ? คิดดีแล้วเหรอที่ถามชื่อของผม?"

"คิดแล้วสิ!...คุณช่วยฉันไว้ด้วยนะ เพื่อฉันจะได้ตอบแทนคุณด้วยไง"

"งั้นเหรอ?..ผมชื่อ เกลล์ หัวหน้าผู้คุมนักเรียนแห่งนี้ หวังว่าจะได้เจอคุณอีกนะ"

 แล้วเขาก็เดินหายไปอย่างรวดเร็ว หัวหน้าผู้คุมนักเรียนจอมโหดแห่งโรงเรียนลิสร์โซเมล งั้นเหรอ!!...บุคคลที่นักเรียนต่างเกรงกลัวกันนักกันหนา! ฉันเจอเพื่อนใหม่รึเปล่าเนี่ย โชคดีหรือโชคร้ายกันนะ!

.......................................................

เอิ่ม!.....กว่าจะได้อัพซักตอนก็...หลับไปหลายตื่นเหมือนกันนะคะ! ขอให้อ่านเรื่องนี้อย่างคิดว่าเหมือนมีความสุขแล้วกันนะค่ะ (ฮา) ^^/ ง่วงนอนค่ะ!..ขอ sleep ก่อนนะคะ!