รักใสๆๆของเด็กม.ปลาย

7.8

เขียนโดย wawazaa

วันที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 10.59 น.

  5 chapter
  3 วิจารณ์
  11.53K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

5)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"อ้าวนายเอสแล้วคนอื่นละไปไหน~~" ฉันถามนายเอสเพราะ  สงสัยว่าคนอื่นไปไหนกันหมด
ทำไมมาด้วยกันฉันยิ่งไม่ไว้ใจอีตาบ้า โรคจิตนี้ด้วย
เอส "ถามได้คนอื่นเค้าก็ไปหาอะไรกินสิ ถามทำไมเนี้ย" หน๊อย! น้ำโหขึ้นแล้วนะ ถามแค่นี้ไม่
ตายหรอกมั้งงงง  
"ทำไมต้องพูดไม่ดีใส่ฉันด้วยย แค่ถามแค่นี้จะยั่วโมโหกันใช่ไหม" นายเอสทำถ้าหัวเสีย แล้ว
เดินตรงหรี่ เข้ามาหา เห๊อะ ถามแค่นี้เจ็บปางตายรึไง ชิ
เอส"ฉันพูดไม่ดีตรงไหน อ๋อ..คงมีแต่นายเคน สินะถึงจะพูดถูกปากเธอ!"
"ใช่ แล้วจะทำไม"  นายเอสโมโหจัดจนช้อนคางขึ้นมา แล้วประกบริมฝีปาก จูบฉันอย่างโหย
หา
กลิ่นมอคค่าจางๆทำให้ฉันโต้ตอบกับจูบ นี้มากขึ้นเค้ารุกมาเท่าไหร่ฉันรุกไปเท่านั่น!!!
"ซึนนะ เอสส!!! " เสียงใครบางคนทำให้เราผละ ริมฝีปากออกจากกัน เมจิกร้องไห้น้ำตาเธอ
อาบแก้มแล้ววิ่งออกไป  พี่เคนวิ่งเค้ามาต่อยเอสอย่างบ้าคลั่ง ทำให้ฉันเค้าไปหยุด
"พี่เคน!!! หยุดเถอะค่ะ " พี่เคนหยุดแล้วหันมามองฉันแล้วโผกอดเข้าทันที ส่วนนายเอสวิ่ง
ตามเมจิกออกไป 
"เธอเป็นไรรึเปล่า "พี่เคนถามฉันด้วยความเป็นห่วง
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ รีบตามไปดูเมจิกเถอะค่ะ" พี่เคนพยักหน้าแล้ววิ่งออกไป ส่วนฉันดึงสาย
น้ำเกลือและวิ่งตามไปสมทบอีกที ถึงแม้เลือดจะออกแต่ฉันห่วงความรู้สึกเพื่อนรักมากกว่า
ดาดฟ้่า
ผมวิ่งตามเมจิกมาแล้วมาหยุดที่ดาดฟ้า เธอร้องไห้น้ำตาอาบแก้มทำให้ผมรู้สึก ว่าผมทำร้าย
จิตใจให้เธอบอบช้ำมากเกินไป  ฉันหยุดไม่ได้หรอกนะ้เมจิกการที่เรารักใครสักคน แล้วอยู่ดีๆ
ต้องให้มาชอบใครอีกคนฉันทำไม่ได้หรอกนะ
"เมจิกฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจทำร้ายเธอฉัน..."
"นาย! ไม่ต้องพูดหรอกฮึกๆๆ ฉันเข้าใจนายยังรักเธออยู่ใช่ไหม แล้วเมื่อไหร่นายจะรักฉัน ฮะ?
เมื่อไหร่ละ เมื่อไหร่ที่นายจะหยุดสักที"
"เธออย่าทำยังงั้นนะมันไม่ดี!! อย่าคิดทำไรบ้าๆๆนะ" ไอ้เคนเค้ามาห้ามปรามเรื่องนี้ อยู่ดีๆๆ
ซึนนะที่เลือดไหลออกแทบหมดตัว เดินเข้ามาหาเมจิก
"เมจิกฉันรู้ว่า เธอชอบหมอนั่นแต่ฉันบอกไว้นะว่า ฉันไม่ได้ชอบเข้า!!" เมจิกหันมามองและ
ตกใจ ที่เลือดฉันออกแทบหมดตัวจนกระทั่งฉันพูดว่า "เม..เธออย่าคิดบ้าๆนะ" พึ่บ ฉันล้มลง
ไปจมกองเลือด สักพักทุกคนที่ตะโกนเรียก "ซึนนะ!!!!!!" กระทั่งพยาบาลและหมอเค้ามา 
ฉันฟื้นขึ้นอีกทีทุกคน ดีใจมากๆๆๆ
" ซึนนะ!!!"ทุกคนตะโกนเรียกพร้อมกัน เม TOT ฉันน้ำตาอาบแก้มโธ่ๆๆฉัน เอาชีวิตรอดได้
""เฮๆๆๆๆ!!! happy brithday สำหรับวันวาเลน์ไทน์ที่จะเกิดขึ้นนะพวกเรา เตรียมพร้อมจ้า"
"TTTT^TTTTT ขอบใจนะที่ไม่ลืมวันเกิดฉัน โฮๆๆๆๆๆๆ " ฉันร้องไห้น้ำตาปริเลยยย ดีใจสุด
ขีดที่เพื่อนจัดงานวันเกิดให้ พ่อกับแม่ไปทำงานต่างประเทศ 6ปีกว่าจะกลับ TTOTT พ่อจ๋า
แม่จ๋า คิดถึงจังหนูจะไม่ให้รู้เด็ดขาดว่า  เข้า รพ. แต่ค่ารักษาพี่เคนออกให้ ฮี่ๆๆๆ ^^++
สบายเลย  ไม่ต้องใช้เงินพ่อแม่ อย่างนี้ต้องเรียกว่า  สุขภาพดีจัง ตังค์อยู่ครบบบบบ
ฉันนี้หน้าเงินจริงๆๆๆ  ไงเนี่ยยยย
พี่เคน "เธออกจาก รพ.ไ้ด้แล้วละหลังจากออก รพ.ฉันจะพาพวกเธอไปบ้านฉันนะมี ไวน์แดง
 เซอร์ไพร์ส สำหรับวันวาเลน์ไทน์

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา