รักใสๆๆของเด็กม.ปลาย

"ง่ำๆๆๆ อร่อยจังเลยอ่า~" ฉันเคี้ยวงุบงับด้วยความหิวๆๆมาก"อาหาร

อะไรตอนนี้ก็ดูอร่อยไปหมดเลย >w< ฉ้นหยิบน้ำแดงขึ้นมาดูด โอ๊ย

ชื่นใจๆๆๆๆจริงๆ >O<

เมจิ"เฮ้อ~ดูกินเข้าเลอะเทอะหมดแล้ว ซึนนะ -0-;;; โตแล้วนะ

ค่อยๆๆกินสิ ปากเปรอะหมด นี้ๆๆ

"ฉันเจ็บนะ TT บ่นจัง!!! ก็ฉันหิวนี้อย่าลืมสิฉันคนป่วยไม่ได้คน

ธรรมดา

เคน "..."

เมจิ"..."

เอส "..."

"อ้าวทำไมเงียบกันล่ะ -*-ฉันพูดผิดตรงไหนเนี่ย???" ทุกคนมองหน้า

กันแล้วหัวเราะดังลั่น 55555

เมจิ "เธอไม่ผิดหรอก คริๆๆคนป่วยกับคนธรรมดาเหมือนกันย่ะ โป๊กๆนี้

แหน่ะสมควรเขกหังอย่างยิ่งย่ะ

"ฉันขอตัวละ" หมอนั่นเป็นไรเนี่ย

ร้านอาหาร ใน รพ.

เมจิก"เอสนายเป็นไรเปล่า???"  เมตามผมมาคงมีเรื่องอยากพูดกับผม

เอส"ไม่เป็นไรหรอกแค่หิวออกมาหาไรกิน ว่าแต่เมมีไรละ" 

เมจิก" คือ ฉัน...ชอบนายแต่ในเมื่อฉันรู้ว่านายชอบเบ ฉันก็จะไปฉัน

ไม่เห็นแก่ตัว ขอบคุณนะที่ให้ฉันพูด ฮึกๆๆๆ

เอส"ฉันจะลองชอบเธอดูเป็นแฟนกับฉันนะ" โทษนะเมฉันต้องการเธอ

เป็นเครื่องมือฉันไม่ได้รักเธอฉันจะทำให้ ซึนนะเปลี่ยนใจชอบฉันให้

อภัยฉันนะ

เม">///< ขอบใจนะ!!! " เมก็เดินอารมณ์ดีจากไป

เอส" เธอจะต้องได้รับบทเรียนซะที......ซึนนะ"  ผมต้องการใช่เบ

เป็นเครื่องมือทำให้ซึนนะหันมาชอบผมให้ได้เลยคอยดู หึหึ