รักใสๆๆของเด็กม.ปลาย

"ง่ำๆๆๆ อร่อยจังเลยอ่า~" ฉันเคี้ยวงุบงับด้วยความหิวๆๆมาก"อาหาร
อะไรตอนนี้ก็ดูอร่อยไปหมดเลย >w< ฉ้นหยิบน้ำแดงขึ้นมาดูด โอ๊ย
ชื่นใจๆๆๆๆจริงๆ >O<
เมจิ"เฮ้อ~ดูกินเข้าเลอะเทอะหมดแล้ว ซึนนะ -0-;;; โตแล้วนะ
ค่อยๆๆกินสิ ปากเปรอะหมด นี้ๆๆ
"ฉันเจ็บนะ TT บ่นจัง!!! ก็ฉันหิวนี้อย่าลืมสิฉันคนป่วยไม่ได้คน
ธรรมดา
เคน "..."
เมจิ"..."
เอส "..."
"อ้าวทำไมเงียบกันล่ะ -*-ฉันพูดผิดตรงไหนเนี่ย???" ทุกคนมองหน้า
กันแล้วหัวเราะดังลั่น 55555
เมจิ "เธอไม่ผิดหรอก คริๆๆคนป่วยกับคนธรรมดาเหมือนกันย่ะ โป๊กๆนี้
แหน่ะสมควรเขกหังอย่างยิ่งย่ะ
"ฉันขอตัวละ" หมอนั่นเป็นไรเนี่ย
ร้านอาหาร ใน รพ.
เมจิก"เอสนายเป็นไรเปล่า???"  เมตามผมมาคงมีเรื่องอยากพูดกับผม
เอส"ไม่เป็นไรหรอกแค่หิวออกมาหาไรกิน ว่าแต่เมมีไรละ" 
เมจิก" คือ ฉัน...ชอบนายแต่ในเมื่อฉันรู้ว่านายชอบเบ ฉันก็จะไปฉัน
ไม่เห็นแก่ตัว ขอบคุณนะที่ให้ฉันพูด ฮึกๆๆๆ
เอส"ฉันจะลองชอบเธอดูเป็นแฟนกับฉันนะ" โทษนะเมฉันต้องการเธอ
เป็นเครื่องมือฉันไม่ได้รักเธอฉันจะทำให้ ซึนนะเปลี่ยนใจชอบฉันให้
อภัยฉันนะ
เม">///< ขอบใจนะ!!! " เมก็เดินอารมณ์ดีจากไป
เอส" เธอจะต้องได้รับบทเรียนซะที......ซึนนะ"  ผมต้องการใช่เบ
เป็นเครื่องมือทำให้ซึนนะหันมาชอบผมให้ได้เลยคอยดู หึหึ