ความจริงที่เธอไม่เคยรู้

ตอนที่1 หญิงห้าว
ซ่า.....
น้ำใสๆตกมาจากท้องฟ้าสีเทาฉันชอบเงยหน้าไปมองมากเลยละ>< เพราะมันทำให้ฉันมีความสุขฉันอยู่ม.3คะ เรียน
ห้องE.P ชื่อแก้ว:)
ตึกๆ!!
พรึด!! ตรึม!!
แก้วใจ:โอ๊ย>_<!!
แม่แก้วใจ:ล้มอีกแล้วนะแก้่ว=__= แม่บอกกี่ครั้งแล้วไงว่าให้เดินแบบสง่าๆ
แม่ฉันพูดก่อนจะจัดเสื้อผ้าให้ฉันเสื้อมีแขน ไทด์สีแดง กระโปรงสีเทา พร้อมมัดรวบติดโบว์สีแดง เพราะฉันยาวปะบ่า
ฉันเลยไม่ถักเปียคะ
แก้วใจ:อ้าวมันสายแล้วนะแม่ แม่อย่าพล่ามได้ไหม-*-
แม่แก้วใจ:อ้าวแกว่าฉันแพ่มเรอะ!!
แก้วใจ:ป่าวๆ>< ไปแล้วนะโว๊ยแม่ขา
แม่แก้วใจ:เออ!! กลับมาอย่าให้ชายกระโปรงออกเชียวนะไอ้แก้วไม่งั้นวันนี้แม่จะซัดกระบาลแก!!
แก้วใจ:คร่า><
ณ โรงเรียนเซนนิโกลาส(ขอใช้นามในเมืองพิษณุโลกคะเพราะฉันพึ่งย้ายมา)
พรึ่บ...
แก้วใจ:ขออนุญาติคร่า>_<!!
เสียงใสแจ๋วๆพูดทำให้ทุกคนไปมองผู้หญิงคนนั้นผู้หญิงผิวขาวๆมัดรวบผูกโบว์สีแดง ใส่นาฬิกาข้อมืออันใหญ่ๆสีดำ
คุณครู:Hmm,What it is that your glass.
แก้วใจ:Sorry,I'm late,I was very good.T^T
คุณครู:I do not wake up call and invite me to sit on your glasses.
แก้วใจ:Thank.T^T
ฉันพูดก่อนจะนั่งที่ตัวเอง
แก้วใจ:เฮ้อเกือบแย่ซะละT[]T
เฟย์:แกก็อย่างงี้อีกละมาช้าทุกที
ฟาง:ใช่ๆ ครูโยเซฟเกือบด่าแกแล้วไหมละ - -..
 แก้วใจ:ฉันตื่นสายจริงๆน่ะโทษๆนะ
หลังเลิกเรียน
แก้วใจ:เออแกมีเรื่องอะไรจะเล่าให้ฉันฟังมัํย?
เฟย์ ฟาง:ไม่มีนะ
ตอนนี้ฉันกับเฟย์ ฟาง นั่งกันอยู่ตรงสนามฟุตบอลยามเย็น เพราะฉันเป็นคนชอบดูบอลมาก:D
พลั่ก!!
มีลูกบอลอยู่ลูกหนึ่งลอยมาจากไกลชนหัวฉันอย่างจังๆเลยล่ะ=__=
แก้วใจ:โอ๊ยเจ็บใครวะ!!
โทโมะ:ฉันเองเธอจะทำไมยัยทอม=__=
ฉันเงยหน้าไปสบตาไอ้คนที่ขว้างบอลโดนฉัน
แก้วใจ:นายว่าใครทอมฮ่ะ-_-+++
โทโมะ:ก็ว่าเธอไง+++-_-
แก้วใจ:ฉันมีอะไรที่เหมือนฮ่ะฉันออกจากสาวหวาน!!
โทโมะ:หวานบ้านเธอซิดูตัวเองซะบ้างชายเสื้อก็ปล่อย ดูเพื่อนเธอยังไม่ปล่อยเลย ใส่นาฬิกายังกะของผู้ชาย
หน้าอกก็แบน ทรงผมก็เซอร์ไม่ใส่ใจ เตี้ยก็้เตี้ย!! ชุดนักเรียนที่ไหนก็ให้ใส่กับรองเท้าผ้าาใบ???
แก้วใจ:นี่นาย=__=!!
โทโมะ:อะไร?
พลั่ก ตึบ!!
ด้วยความโมโหโกรธาทำไมให้มือฉันไปชกหมอนั้นเต็มแรง พร้อมกับ Jume Kik =__= อย่างอดไม่อยู่
โทโมะ:โอ๊ย ยัยสาวห้าวเอ๊ย!!
แก้วใจ:ไปเถอะพวกเรา:)
หากใครจะรู้ว่าพระเจ้าได้ยิงลูกศรให้คนทั้ง2นั้นเป็นเนื้อคู่กันแล้ว....