ความจริงที่เธอไม่เคยรู้

6.7

เขียนโดย mescadesh

วันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 14.42 น.

  1 ตอน
  4 วิจารณ์
  4,094 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) หญิงห้าว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่1 หญิงห้าว

ซ่า.....

น้ำใสๆตกมาจากท้องฟ้าสีเทาฉันชอบเงยหน้าไปมองมากเลยละ>< เพราะมันทำให้ฉันมีความสุขฉันอยู่ม.3คะ เรียน

ห้องE.P ชื่อแก้ว:)

ตึกๆ!!

พรึด!! ตรึม!!

แก้วใจ:โอ๊ย>_<!!

แม่แก้วใจ:ล้มอีกแล้วนะแก้่ว=__= แม่บอกกี่ครั้งแล้วไงว่าให้เดินแบบสง่าๆ

แม่ฉันพูดก่อนจะจัดเสื้อผ้าให้ฉันเสื้อมีแขน ไทด์สีแดง กระโปรงสีเทา พร้อมมัดรวบติดโบว์สีแดง เพราะฉันยาวปะบ่า

ฉันเลยไม่ถักเปียคะ

แก้วใจ:อ้าวมันสายแล้วนะแม่ แม่อย่าพล่ามได้ไหม-*-

แม่แก้วใจ:อ้าวแกว่าฉันแพ่มเรอะ!!

แก้วใจ:ป่าวๆ>< ไปแล้วนะโว๊ยแม่ขา

แม่แก้วใจ:เออ!! กลับมาอย่าให้ชายกระโปรงออกเชียวนะไอ้แก้วไม่งั้นวันนี้แม่จะซัดกระบาลแก!!

แก้วใจ:คร่า><

ณ โรงเรียนเซนนิโกลาส(ขอใช้นามในเมืองพิษณุโลกคะเพราะฉันพึ่งย้ายมา)

พรึ่บ...

แก้วใจ:ขออนุญาติคร่า>_<!!

เสียงใสแจ๋วๆพูดทำให้ทุกคนไปมองผู้หญิงคนนั้นผู้หญิงผิวขาวๆมัดรวบผูกโบว์สีแดง ใส่นาฬิกาข้อมืออันใหญ่ๆสีดำ

คุณครู:Hmm,What it is that your glass.

แก้วใจ:Sorry,I'm late,I was very good.T^T

คุณครู:I do not wake up call and invite me to sit on your glasses.

แก้วใจ:Thank.T^T

ฉันพูดก่อนจะนั่งที่ตัวเอง

แก้วใจ:เฮ้อเกือบแย่ซะละT[]T

เฟย์:แกก็อย่างงี้อีกละมาช้าทุกที

ฟาง:ใช่ๆ ครูโยเซฟเกือบด่าแกแล้วไหมละ - -..

 แก้วใจ:ฉันตื่นสายจริงๆน่ะโทษๆนะ

หลังเลิกเรียน

แก้วใจ:เออแกมีเรื่องอะไรจะเล่าให้ฉันฟังมัํย?

เฟย์ ฟาง:ไม่มีนะ

ตอนนี้ฉันกับเฟย์ ฟาง นั่งกันอยู่ตรงสนามฟุตบอลยามเย็น เพราะฉันเป็นคนชอบดูบอลมาก:D

พลั่ก!!

มีลูกบอลอยู่ลูกหนึ่งลอยมาจากไกลชนหัวฉันอย่างจังๆเลยล่ะ=__=

แก้วใจ:โอ๊ยเจ็บใครวะ!!

โทโมะ:ฉันเองเธอจะทำไมยัยทอม=__=

ฉันเงยหน้าไปสบตาไอ้คนที่ขว้างบอลโดนฉัน

แก้วใจ:นายว่าใครทอมฮ่ะ-_-+++

โทโมะ:ก็ว่าเธอไง+++-_-

แก้วใจ:ฉันมีอะไรที่เหมือนฮ่ะฉันออกจากสาวหวาน!!

โทโมะ:หวานบ้านเธอซิดูตัวเองซะบ้างชายเสื้อก็ปล่อย ดูเพื่อนเธอยังไม่ปล่อยเลย ใส่นาฬิกายังกะของผู้ชาย

หน้าอกก็แบน ทรงผมก็เซอร์ไม่ใส่ใจ เตี้ยก็้เตี้ย!! ชุดนักเรียนที่ไหนก็ให้ใส่กับรองเท้าผ้าาใบ???

แก้วใจ:นี่นาย=__=!!

โทโมะ:อะไร?

พลั่ก ตึบ!!

ด้วยความโมโหโกรธาทำไมให้มือฉันไปชกหมอนั้นเต็มแรง พร้อมกับ Jume Kik =__= อย่างอดไม่อยู่

โทโมะ:โอ๊ย ยัยสาวห้าวเอ๊ย!!

แก้วใจ:ไปเถอะพวกเรา:)

หากใครจะรู้ว่าพระเจ้าได้ยิงลูกศรให้คนทั้ง2นั้นเป็นเนื้อคู่กันแล้ว....

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา