เจ้าชายแวมไพร์กับเจ้าหญิงหิมะ

ห้องเรียนของแวมไพร์
เทโจ:เฮ้ยๆ เป็นไงบ้างคับเพื่อนๆ
ไทจิ:ทำตัวให้มันดีๆหน่อยดิ แกไม่หน้าเกิดเป็นน้องฉันเลย(พูดพร้อมเดินนำน้องไปนั้งที่โต๊ะ)
เทโจ:โท่ พี่ก็คิดถึงเพื่อนนิ ไม่ได้เจอกันตั้งหนึ่งเดือน
ชิกิ:ดีทุกคน(พูดโดยเสียงเรียบๆพร้อมเดินเค้ามาในห้องพร้อมกับซากุระ)
ซากุระ:ชิกิ กินเรมั้ย(พูดด้วยเสียงที่ไม่ต่างกันแล้วยิบเรให้ชิกิ1แผ่น)
เทโจ:นี้ๆ เกรงใจคนไม่มีแฟนมั้งดิโว้ย!!~  
ไทจิ:ฉันบอกว่าให้ทำตัวดีดีไม่งั้นฟ้องพ่อ
เทโจ:พี่อะ น่าเบือจังอะไรๆก็ฟ้องพ่อเชอะ
ไทจิ:เล่นเป็นเด็กไปได้
ซากุระ:จะกลัวอะไร พวกนายหล่อจะตายพวกมนุษย์ตึกฝังนู๋ก็ปลื่มพวกนายสองพี่น้องจะตายไป
ไทจิ: NOๆ ฉันไม่สนพวกนั้นหรอ มนุษย์ก็ชอบเราแค่หน้าตาเท่านั้นพอรู้ว่าเราเป็นแวมไพร์ก็กลัวพวกเรากันทั้งนั้น
และอีกอย่างฉันไม่ใช้เทโจที่จะจีบไม่เลือกนะ
เทโจ:โห่พี่ ผมไม่ได้จีบก็พวกเค้าถามผมก็แค่ตอบ เออไซเรนแล้วท่านทาดาเสะอะเห็นอยู่ด้วยกันนิ
ไซเรน:ไม่รู้ ท่านทาดาเสะบอกว่าเดียวตามมา
เทโจ:คิดถึงท่านทาดาเสะจัง จะหล่อขึ้นหรือป่าวน้า~
ทาดาเสะ:เออ มีใครพูดถึงผมหรือป่าวน้า~
เทโจ:ท่านทาดาเสะคิดถึงใจ (พูดด้วยน้ำเสียงดีใจแล้วก็วิ่งเข้าไปกอด)
ทาดาเสะ:เทโจนี้ไม่เปลียนเลยนะ^^
ทุกคน:ยินดีต้อนรับกลับคับ/ค่ะ ท่านทาดาเสะ(ทุกคนเดินมาเลียงเป็นแถวแล้วโค้งคำนับ)
ทาดาเสะ:ไม่ต้องเป็นทางการก็ได้
กรี้งๆๆๆ(เสียงเข้าเรียน)
ไทจิ:เทโจมานั้งที่ได้แล้ว
เทโจ:คร้าบบบบ~
ครู:สวัสดีนักเรียนแวมไพร์ทุกตน
ครื้น~(เสียงเปิดประตู)
ผอ:ดีจร้า เด็กๆทุกคน~(ผอ.เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับหน้าตาแจ่มใสเป็นอย่างมาก)
ชิกิ:เป็นอะไรคับผอ.ทำไมอารมดีจัง(ถามด้วยเสียงเรียบๆ)
ชากุระ:นั้นสิค่ะ(พูดด้วยเสียงไม่ต่างกับชิกิ)(สมกันจริงเงียบเหมือนกันเลย/ทราย)
ผอ:ก้..วันนี้ลูกสาวฉันจะกลับมาจากต่างเมือง
เทโจ:ผอ.มีลูกด้วยหรอคับ
ไทจิ:งั้นก็เป็นมนุษย์สิคับ
ผอ:เป็นแวมไพร์
ทุกคนยกเว้นทาดาเสะ:เฮ้ย!!ผอ.มีภรรยาเป็นแวมไพร์หรอคับ
ผอ:อ้อ ป่าวผมเก็บมาเลี้ยงอะ เห็นสลบอยู่หน้าบ้าน และที่สำคัษเป็นแวมไพร์เลือดแท้
(ทุกคนตะลึงส่วนทาดาเสะที่อ่านหนังสืออยู่ก็เงยหน้าขึ้นมาสนใจ)
ผอ:เออ ฉันต้องไปต่างเมืองซักละยะฉันขอฝากลูกสาวมาอยู่ที่หอพวกเธอได้มั้ยอะทุกคน
เทโจ:ได้คร้าบผมจะดูแลอย่างดีคร้าบ
ผอ:ไม่เอาหรอ ฉันไม่ฝากลูกสาวไวกับนายหรอ
เทโจ:อ่าว ไมอะ
ไทจิ:ยังไม่รู้อีกหรอว่าแกอะมันไวใจไม่ได้
เทโจ:พี่อะฉันโกดจริงแล้วนะ
ไทจิ:เรื่องของแก (แล้วทุกคนก็หัวเราะ)
ผอ:เออ สรุปว่าฉันจะฝากไวที่ใครดีละ อืม...เทโจแล้วกัน
ทุกคนยกเว้นทาดาเสะ:เฮ้ย เอาจริงหรอคับ/ค่ะ
ผอ:อืม เอาจริง เพราะถ้าเป็นเทโจลูกฉันก็อาจ(แล้วผอ.ก็หยุดพูด)
ชิกิ:ทำไมหรอคับ(ถามด้วยเสียงเรียบๆตามเคย)
ผอ:ก็..ลูกของฉันความจำหายไปตั้งแต่8ควบ
ทาดาเสะ:8ขวบ!!
ไทจิ:เป็นอะไรหรอท่านทาดาเสะ
ทาดาเสะ:ก็น้องสาวฉันก็หายไปตั้งแต่8ขวบ
ไซเรน:จริงด้วยท่านฟอร่าหายไปตั้งแต่8ขวบนี้น่า
ผอ:เฮ้ย ลูกฉันก็ชื่อฟอร่า
เทโจ:เอาแล้วไง อาจจะเป็นคนเดียวกันก็ได้นะ
ผอ:อืม ก็เป็นไปได้ แล้วที่ฉันตั้งชื่อว่าฟอร่าก็เพราะว่ามีสร้อยเส้นนึงติดมาด้วย
ทาดาเสะ:ผมขอดูได้มั้ยคับ
ผอ:เออ คือฟอร่าเค้าเก็บไว้นะแล้วเค้าก็จะไม่ให้ใครดูด้วยละ
ไทจิ:แล้วจะทำไงอะ
ทาดาเสะ:ผมต้องรู้ให้ได้ว่าฟอร่าลูกของผอ.เป็นฟอร่าของผมหรือป่าว
ผอ:อ้อ งั้นพรุ้งนี้ ฉันจะพาไปเนะนำให้รู้จักนะ งั้นไปก่อนละ
ไทจิ:ท่านทาดาเสะท่านคิดว่าจะเป็นคนเดียวกันมั้ยครับ
ทาดาเสะ:ไม่รู้สิ แต่ผมจำความรู้สึกของฟอร่าได้
ไซเรน:ท่านทาดาเสะค่ะ ฉันอยากเจอท่านฟอร่าจังเลยคิดถึงมาก
เทโจ:อ่าวป้าไซเรน รู้จักน้องของท่านทาดาเสะด้วยหรอ
ไซเรน:รู้จักสิ ก็ตอนเด็กๆฉันเล่นกับท่านฟอร่าบ่อยจะตาย แล้วอีกอย่างฉันไม่ใช้พี่สาวแม่นาย
แวมไพร์ตนอื่นๆ:5555
เทโจ:โห่ เล่นแรงนะป้า
ไทจิ:นั้นดิ แม่มันก็แม่ฉันนะไซเรน
ไซเรน:เออ งั้นขอโทษนายนะไทจิ แต่นายเทโจฉันไม่ขอโทษ
เทโจ:อ่าวๆป้าอย่าหาเรื่อง
ไซเรน:ฉันป่าว 
เทโจ:เธอนะเหละ
ชิกิ:หยุด!!เห็นมั้ยว่าท่านทาดาเสะกำลังเครียด(เป็นครั้งแรกที่ได้ยินชิกิพูดเสียงดังจนทุกคนอึ้ง)
เทโจ ไซเรน:ขอโทษคับ/ค่ะ ท่านทาดาเสะ
ทาดาเสะ:อืมไม่เป็นไร ฉันก็ไม่ได้เครียดอะไรหรอก
กรี้ง~(เสียงเลิกเรียน)
ไทจิ:เออ ฉันว่าพวกเรากลับหอกัน
เทโจ:คร้าบ~พี่
(แล้วทุกคนก็เดินเข้าห้องของแต่ละคน)
ห้องทาดาเสะ
ทาดาเสะ:พี่ต้องรู้ให้ได้ว่าฟอร่าเป็นคนที่พี่คิดถึงหรือไม่ ถ้าใช้พี่จะไม่ป่อยเธอให้ไปไหนเด็จขาด เธอจะรู้บ้างมั้ยว่า
พี่คิดถึงเธอแค่ไหน ฟอร่าของพี่

แล้วจะเป็นยังไงต่อน้า~  ฟอร่าลูกผอ.จะใช้คนเดียวกันกับทาดาเสะคิดถึงหรือป่าวน้า
ติดตามแล้วเม้นเยอะๆวยน้าค่า