เจ้าชายแวมไพร์กับเจ้าหญิงหิมะ

เข้าวันต่อมา

ห้องนั้งเล่นของห่อพัก

เทโจ:โย้วๆ เมื่อคืนหลับสบายมั้ยคร้าบบบ

ไทจิ:วันนี้แล้วสินะ (แล้วก็เดินไปนั้งที่โซฟา)

ชิกิ:ดีทุกคน แล้วท่านทาดาเสะละ(พูดด้วยเสียงเรียบตามเคย)

ไซเรน:อ่าบน้ำอยู่ เดียวก็ลงมา(อยู่ๆก็โผ่ลขึ้นมานั้งข้างเทโจ)

เทโจ:เฮ้ย!ป้า บอกกี่ทีแล้วว่าอย่าโผ่ลมากระทันหันดิ

ไซเรน:บอกกี่ที่แล้วว่าฉันไม่(ไซเรนกำลังจะพูดแต่)

เทโจ:ไม่ใช้พี่สาวแม่นาย (พูดพร้อมเรียนเสียงไซเรน)รู้แล้วน่าป้าอย่าบ่นดิ

ไซเรน:นี้นายเทโจ!!(แล้วทั้งสองคนก็วิ่งไล่กัน)

ไทจิ:โว้ย!!หยุดเล่นกันได้หรือยังท่านทาดาเสะกำลังจะมาแล้ว

(สุดท้ายเทโจกับไซเรนรก็หยุดวิ่ง)

ทาดาเสะ:สวัสดีทุกคน

แวมไพร์ตนอื่นๆ:สวัสดีตอนเช้าคับ/ค่ะ ท่านทาดาเสะ

ทาดาเสะ:นี้กี่โมงแล้วหรอไซเรน

ไซเรน:9.45 แล้วค่ะ

ทาดาเสะ:หรอดีใจจัง ใกล้แล้วสินะ  (เวลาผ่านไปจนถึง 10.00)

แอด(เสียงเปิดประตู)

ผอ:สวัสดีจร้า ทุกคนผอ.คนนี้มาแล้วจร้า

ทุกคน:สวัสดีคร้าบ ผอ.

เทโจ:แล้วไหนน้องฟอร่าละคับ

ไซเรน:แหมมาถึงก็ถามถึงฟอร่าเลยนะเทโจ

เทโจ:หึงหรอ

ไซเรน:บ้าป่าว ใครหึงอย่ามาคิดเองเออเองดิ

ทาดาเสะ:ฟอร่าอยู่ไหนหรอคับ

ผอ:อ้อ อยู่ข้างนอกนะเดินเล่นอยู่เดียวฉันไปตามให้นะ

ทาดาเสะ:คับ (ทาดาเสะคิด:ฟอร่าจะใช่เธอหรือป่าวนะ ขอให้ใช้ทีเถอะ)

ผอ:มาแล้ว ฟอร่าเข้ามาได้แล้วลูก

ฟอร่า:ค่ะ (แล้วหญิงสาวก็เดินเค้ามา)

ทุกคน:สวยมาก(ทุกคนอุทานขึ้นมาเพราะหญิงสาวที่เดินเข้ามาด้วยท่าทางที่สะง่างามสมกับการเป็นแวมไพร์เลือดแท้และที่สำคัญคือเธอนั้นสวยงามมากแล้วอยู่ดีดีทาดาเสะก็อุทานขึ้นมา)

ทาดาเสะ:ฟอร่า ฟอร่าของพี่

ไซเรน:ท่านฟอร่า(พูดพร้อมวิ่งเค้าไปกอดด้วยความคิดถึง)

ฟอร่า:เออ ขอโทษนะค่ะคุณเป็นใครหรอค่ะ

ไซเรน:ท่านฟอร่าจำฉันไม่ได้หรอค่ะ

ฟอร่า:เออ จำไม่ได้ค่ะ คุณรู้จักฉันด้วยหรอค่ะ

ไซเรน:ท่านความจำหายไปท่านเลยจำฉันไม่ได้ค่ะ

ฟอร่า:อะไรนะค่ะ เออคุณหมายความว่ายังไงนะค่ะ

ทาดาเสะ:ฟอร่า ฟอร่าจำพี่ได้มั้ยค่ะ (ทุกคนอึ้งเพราะท่านทาดาเสะไม่เคยพูดค่ะกับใครมาก่อน)

ฟอร่า:ค่ะเออ..คุณเป็นใครหรอค่ะ

ทาดาเสะ:น้องจำพี่ไม่ได้หรอค่ะ

ฟอร่า:เราเป็นพี่น้องกันหรอค่ะ (ฟอร่าถามด้วยความสงใส)

ไซเรน:ไม่ใช้แค่พี่น้องกันนะคะแต่ท่านสองคนยังเป็นคนรักกันด้วยนะค่ะ

ฟอร่า:อะไรนะค่ะ เป็นพี่น้องกันแล้วจะรักกันได้ไงค่ะ

ไซเรน:ก็คือ...(แล้วไซเรนก็เล่าทุกอย่างให้ฟอร่าฟัง แต่ฟอร่าก็ยังจำไม่ได้ทาดาเสะเลยพูดว่า)

ทาดาเสะ:ไม่เป็นไร น้องจำพี่ไม่ได้ว่าเรารักกันก็ไม่เป็นไรแต่แค่ให้น้องจำไวว่าเราเป็นพี่น้องกันก็พอ

(ทาดาเสะคิด:ไม่เป็นไรเธอจำไม่ได้ว่าเรารักกัน พี่จะทำให้เธอจำพี่ให้ได้)

ฟอร่า:ค่ะ....พี่ชาย (ฟอร่าพูดพร้อมยิ้มนิดๆให้ทาดาเสะ)

ผอ:เอาละๆ แล้วจะให้ลูกฉันนอนที่ไหนอะ

เทโจ:นอนห้องผมมั้ยละคับ

ฟอร่า:เออ...ไม่ดีกว่าค่ะ

ทุกคน:555

ไซเรน:ท่านฟอร่านอนกับไซเรนนะค่ะ

ฟอร่า:จ๊ะไปห้องนอนกันเหอะ

เทโจ:อย่าทำอะไรฟอร่านะโว้ย ยัยเลสเบี้ยน 55

ไทจิ:เดียวก็เจอดีหรอก ยัยไซเรนมันโหดจะตาย

ห้องนอนฟอร่า-ไซเรน

ไซเรน:ท่านฟอร่านอนเตียงนะค่ะเดียวฉันนอนเตียงเองค่ะ

ฟอร่า:ไม่เป็นไรหรอก นอนด้วยกันเถอะแล้วก็ไม่ต้องเรียกว่าท่านก็ได้นะ

ไซเรน:ไม่ค่ะ ฉันอยากเรียกว่าท่านฟอร่าไม่เป็นไรหรอกค่ะให้ฉันเรียกนะค่ะ

ฟอร่า:อะก็ได้ แต่ต้องมานอนบนเตียงนะ

ไซเรน:ค่ะ ขอบคุณค่ะ (แล้วทั้งคู่ก็อาบน้ำและเข้านอนอย่างมีความสุข)

อัพให้แล้วค่า ติดตามและเม้นด้วยนะค่า