MY CLOSE FRIEND

 โรงเรียนนานาชาติแห่งหนึ่ง
 
สามสาวสุดฮอตของโรงเรียนกำลังลงจากรถ BMW ที่ขับมาโรงเรียนอย่างสวยงามด้วยชุดฟรอมสีดำของโรงเรียน
FAYE SAY
"ไอ้แก้ว ที่แกไม่ปลุกไอ้โมะเนี่ยแกหวังจะให้มันโดนทำโทษใช่ไหม"ฉันถามยัยแก้ว ก่อนจะหยิบI PHONEขึ้นมาเล่นอย่าสบายอารมณ์
"อืม ใช่" ยัยแก้วตอบฉันอย่างมั่นใจ
"แล้วแกไม่คิดเหรอว่า อาจารย์คนไหนจะกล้าทำโทษลูกเจ้าของโรงเรียน" ฉันถามยัยแก้ว เพื่อว่ามันจะได้คิดอะไรออก"
"เออ ใช่"ยัยแก้วทำท่าทางตกใจสุดๆเพราะว่ามันกลัวไอ้โมะมันโกรธ ถ้าไอ้โมะมันโกรธเมื่อไหร่แม้ว่าจะเป็นใครก็เอาไม่อยู่
"เตรียมรับชะตากรรมของตัวเองได้เลย" ฉันพูดก่อนจะเดินไปเข้าแถวที่สนาม
"ฉันจะซวยมั้ยเนี้ย"ฉันได้ยินยัยแก้วพูดก่อนจะเดินไปเข้าแถวกับฉัน
   ฉันลืมบอกไปว่าฉันกับยัยแก้วอยู่ม.5 ส่วนพี่ฟาง อยู่ม.6ฉันกับยัยแก้วแล้วก็ไอ้โมะ ไอ้เขื่อนอยู่ห้องเดียวกัน ถึงฉันกับพี่ฟางจะอยู่คนละห้องกัน แต่มันก็ไม่ทำให้เราสองคนห่างกันเลย
   ตอนนี้ฉันกับยัยแก้วกำลังเข้าแถวอยู่ เราก็เลยชวนกันคุย
"ไอ้เฟย์ แกได้ปลุกไอ้เขื่อนป่ะ" ยัยแก้วถามฉัน  ฉันเนอะเหรอถ้าไม่ปลุกมีหวังมันยำฉันเละแน่
"ฉันโทรไปปลุกมันมันแล้ว อีก 5 นาทีมันก็มา" ฉันตอบอย่างเย้ยยัยแก้ว
"แล้วพี่ฟางล่ะ ได้ปลุกป๊อปปี้ป่ะ"อันนี้ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันนะ
"ไม่รู้สิ คงไปปลุกแล้วล่ะ เห็นคนที่บ้านบอกว่าพี่ฟางออกจากบ้านตั้งแต่ ตี 5 นะ แล้วก็ขับรถไปบ้านป็อปปี้เลย" สองคนนี้คิดอะไรเกินเพื่อนรึเปล่านะ 
"งั้นฉันก็ซวยคนเดียวน่ะสิ" ฉันล่ะชอบตอนที่ยัยแก้วง้อไอ้โทโมะมันจริงๆเลย คิดดูสิยัยแก้วออกจะห้าว แล้วมาง้อไอ้โมะเหมือนเด็กๆงอนกันแล้วไอ้โมะมันก็ชอบด้วยที่ยัยแก้วง้อไอ้โมะเหมือนเด็ก ไม่ต้องถามหรอกว่าฉันรู้ได้ไง เพราะทุกครั้งที่ไอ้โมะโกรธยัยแก้ว ยัยแก้วก็จะคอยง้อ แล้วไอ้โมะมันก็จะเผยรอยยิ้มออกมา เห็นที่แล้วโลกสดใสเลยล่ะ
"นั้นไงไอ้เขื่อนมาแล้ว"ฉันพูดพร้อมกันชี้ให้ยัยแก้วดู
"หวัดดีจ๊ะ ที่รัก" โห้ คำพูดมันทำให้ฉันขนลุกตั้งแต่หัวจนปลายเท้า เอ๊ะ!ฉันเป็นที่รักของแกตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ
"ใครที่รักแกไอ้เขื่อนพูดให้มันดีๆหน่อยฉันไม่อยากอารมณ์เสียแต่เช้า แล้ววันนี้ก็เป็นวันเปิดเทอมวันเเรกด้วย"ฉันพูดออกไปอย่างอารมณ์เสียสุดๆ แล้วก็เอามือที่สวยงามของฉันตบหัวมันอย่างหมั่นไส้
"โถ่ เฟย์จ๋าอย่าตี อย่าดุเขื่อนแบบนี้สิ เรารักกันไม่ใช่เหรอ"ไอ้เขื่อนเข้ามากอดฉันจากด้านหลังอย่างลวมๆแล้ว ไอ้เขื่อนมันทำหน้าและเเววตาสุดอ้อน แต่มันใช้ได้กับแฟนคลับมันเท่านั้นเพราะว่ามันใช้ไม่ได้ผลสำหรับฉัน แววตาแบบนี้ฉันเห็นจนชินแล้วล่ะ
" นี่ ไอ้เขื่อนบ้า ฉันไปรักกับแกตอนไหนไม่ทราบ แล้วแกก็ปล่อยฉันได้แล้ว" ฉันพูดพร้อมเห็นแววตาอำมหิตของแฟนคลับไอ้เขื่อนมันจ้องมาที่ฉัน เห็นแล้วสยองเลยอ่ะแล้วไอ้เขื่อนก็ปล่อยฉัน
"นี่เลิกเล่นกันได้แล้วเข้าแถวได้แล้ว" ยัยแก้วพูดพร้อมส่งแววตาความหมั่นไส้มาที่ฉัน
"อะไรยัยแก้วไม่ต้องมามองฉันแบบนี้เลย"ฉันพูดกับยัยแก้ว
"ขึ้นห้องดีกว่า แบร่" ยัยแก้วพูดเสร็จมันแลบลิ้นใส่ฉันทันที แล้วมันก็รีบวิ่งขึ้นห้องอย่างรวดเร็ว เพราะยัยรู้ว่าอะไรจะลอยตามมันไป ฉันไม่รอช้าเลยคว้า I PHONE ปาใส่ยัยแก้วทันที ฉันปาอย่างไม่กลัว IPHONE เสีย เพราะซื้อใหม่ก็ได้ และฉันก็ปาโดนหัวยัยแก้วซะด้วย ฉันยังแม่นเหมือนเดิมเลย555
"โอ๊ย! ยัยเฟย์ฝากไว้ก่อนเหอะ"ยัยแก้วพูดพร้อมจับหัวตัวเองลูบไปมา แล้วยัยแก้วเดินขึ้นห้องไป สมน้ำหน้าใครสั่งให้แกมาเล่นกับฉัน
"ไป เฟย์ขึ้นห้องกัน"เขื่อนชวนฉันขึ้นห้อง
"ไปสิยืนอยู่ตรงนี้นานๆแดดมันร้อน"พูกจบเขื่อนก็จับมือฉันอย่างคุ้นเคย เพราะว่าเรารู้จักกันตั้งแต่เรายังไม่เกิดเลยด้วยซ้ำ พ่อแม่เรารู้จักกันมานาน แถมยังเป็นเพื้อนสนิทกันไปใหญ่
END FAYE SAY
KOEN SAY
หลังจากที่ผลเดิมจับมือเฟย์มาตลอดทางจนถึงหน้าห้องแล้วเราก็ต้องหยุดทันที เพราะมีหนังสือพิมพ์ของโรงเรียนโยนมาที่ผม
"นี้ มันอะไรกันค่ะเขื่อน" ผู้หญิงคนหนึ่งถามผม 
"ก็ไม่เห็นมีอะไรเลยนิ" ผมเิดินเข้าห้องอย่างไม่สนใจผู้หญิงคนนั้น และผมก็ไม่ลืมที่จะจูงมือเฟย์มาด้วย
"ก็โบว์มากว่าที่จะเป็นคนของเขื่อนแทนนางนี้"โบว์พูดพร้อมกับชี้ผู้หญิงที่อยู่ในรูปกับผม
"ก็แล้วไงล่ะ"ผมพูดพร้อมกับโอบไหล่เฟย์ ทำให้โบว์ถึงกับอึ้งในการกระทำของผม
"แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นใคร"โบว์ชี้มาที่เฟย์
"โบว์เธอไม่มีสิทธิมาชี้เฟย์เเบบนี้" ผมพูดขึ้นเสียงใส่เธอทำให้เธอตกใจเป็นอย่างมา
"ทำไมฉันจะไม่มีสิทธิ" โบว์ยังคงถามผมต่อไปเรื่อยๆจนผมรำคาญเธอแล้วนะ
"เพราะเฟย์คือผู้หญิงของผม"ผมพูดพร้องกับโอบไหล่เฟย์ให้แน่นกว่าเดิม เฟย์ก็ไม่ได้ขัดผมแต่อย่างใดเฟย์ยังคงทำหน้านิ่งเหมือนเดิม เพราะเฟย์เข้าใจผมว่าผมกำลังทำอะไรอยู่ และตอนนี้ทุกคนในห้องก็เงียบกันไปหมดและอาจารย์ก็ยังไม่เข้ามาด้วยและโบว์ก็ออกไป
END KOEN SAY