รักอันตรายของคุณชายหน้าหวาน

 
"ทำอะไรไม่คิดถึงหนูเลยนะแม่"ฉันแทบกริ๊ด
 
 
"เอาน่า แม่ขอโทษแค่ปีเดีัยวเองนะทนหน่อยนะ"เฮ้ออ ~ ฉันถอนหายใจด้วยเรื่องที่แม่เล่า มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอกนะคะ แต่ทำฉันแทบกริ๊ดเลยล่ะค่ะ = =;;;
 
[ เมื่อ 2 ชั่วโมงก่อน ]
 
ปึ้ก
 
"นี่ เดี๋ยวสิจักรยานคุณชนกัีบรถผมนะ"ชายหนุ่มหน้าหวานเดินลงมาจากรถ ทำให้แม่ถึงกับสะดุ้งทีเดียว แม่เดินหนีด้วยความรวดเร็วแต่กับหนีชายคนนั้นไม่พ้น
 
 
"เอ๋ = =;; คุณป้าทำความผิดแล้วคิดหนีหรอ ?"ชายคนนั้นพูดขึ้นอีกครั้ง
 
 
"ขอโทษนะคะ T^T ฉันไม่ได้คิดหนีแต่ฉันไม่มีเงินขอโทษด้วย"หญิงสาว (แม่) พูด พร้อมค่อย ๆ ถอยหลัง
 
 
"ยังไงคุณก็ต้องไปคุยกับผมที่บ้าน ขึ้นรถ"ด้วยความที่แม่เห็นเป็นคนรวยเลยเดินขึ้นไป
 
บ้าน ....
 
"ตกลงคุณจะใช้้หนี้ยังไงครับ"ผู้เป็นเจ้าของบ้านพูด
 
 
"มีวิธีไหนบ้างค่ะ ??"แม่ถาม
 
 
"ผมได้ยินมาว่าคุณมีลูกสาวใช่ไหมครับ ให้เขามาเป็น เมดประจำตัวลูกชายผมได้ไหมล่ะครับ ^^"ชายหนุ่มวัยกลางคนพูดขึ้นอีกครั้งนึง
 
 
"วะ...วะ...ว่าไงนะค่ะ ??"
 
 
"ผมบอกให้ลูกคุณมาเป็นเมดประจำตัว"
 
 
"ถ้าเราปฏิเสธล่ะค่ะ ??"
 
 
"คุณต้องชดใช้ด้วยชีวิต"ชายหนุ่มวัยกลางคนพูดด้วยสีหน้าเข้ม
 
 
"กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ไม่ได้ค่าาา  เอาลูกฉันไปเลยค่ะ ๆๆๆๆๆ"แม่กริ๊ดแล้วพูดขึ้น ทำให้คนที่นั่งอยู่ตกใจ
 
 
"ครับ งั้นพรุ่งนี้มาทำงานได้เลยนะครับ ^ ^"ชายหนุ่มพูดด้วยสีหน้ายิ้ม ๆ เพราะ รู้ว่าลูกสาวของเธอเป็นคนแรง ๆ ไม่เห็นแก่เงิน น่าจะดูแลลูกชายของเขาได้
 
 
"เอ่อ......แต่ลูกของฉันคงไม่โดนอะไรนะคะ ? ^ 3 ^"หญิงสาวพูดแล้วยิ้มแบบเกร็ง ๆ ประมาณกลัว ๆ 
 
 
"ผมขอรับประกันความปลอดภัยของลูกสาวคุณนะครับ <แต่เรื่องมี...ไม่้รับประกัน>"
 
 
"เอ่อ...ถ้างั้นฉันกลับได้รึยังค่ะ ?"
 
 
"อ๋อครับ ๆ  เชิญเลยครับ เฮ้ ไปส่งคุณผู้หญิงคนนี้สิ"
 
 
"ไม่ต้องหรอกคะ ^^  ฉันกลับเองได้"พูดแล้วเดินออกไป 'เฮ้ออ' พลางคิดไปว่าจะบอก 'ยัยแก้ว' ยังไง
 
 
[กลับมาที่ปัจจุบัน]
 
"แม่พวกคนรวยมันอันตรายยังให้หนูไปอีกหรอคะ"
 
"แม่รู้จ่ะ T^ T  แม่ไม่อยากตายนี่จ่ะ  ลูกจะปล่อยให้แม่ตายโดยไม่ช่วยเลยหรอ"แม่พูดด้วยน้ำเสียงสะอื้น น้ำตาไหลโรยรินลงมา T O T รู้ค่ะว่าเค้าแกล้งร้อง แม่เคยแสดงมาก่อนนี่บท 'ต้นไม้' <ไม่ได้เกี่ยวเลย>
 
 
"อืมค่ะ  แก้วคงไม่ปล่อยให้แม่ตายหรอก ถ้ามันช่วยแม่ได้ แก้วก็อยากช่วย ว่าแต่ตระกูลนี้ชื่ออะำไรหรอคะ"แก้วถามด้วยสีหน้าสงสัยพลางกังวลนิด ๆ กลัวจะได้พวกยากูซ่า ไรเงี้ย
 
 
"ตระกูล ไทยานนทร์จ่ะ T^T ฮึำก ฮึก"สะอื้นไม่เลิก = =
 
 
"อ่าค่ะ เฮ้ยยย คุณหนูบ้านนั้นเขาเพลย์บอยตัวพ่อเลยนะคะ T^T"ฉันพูดแบบหน้าโคตรเศร้า
 
 
"จ่ะ ๆ แม่ขอโทษนะ แก้ว"
 
 
"คะ....แม่ค่ะ T^T"
 
 
"5 ทุ่มแล้วนะลูก นอนเถอะพรุ่งนี้ต้องไปนี่"แม่พูดพร้อมเดินไปชั้น 2 ปล่อยฉันไว้กับ...บ้านมืด ๆ นีี่
 
 
[ โรงแรมเครือจิระคุณ ]
 
"เอ๋ ป๊อปค่ะ อ๊าาา อ๊าาา"หญิงสาวครางออกมา
 
 
"ว่าไงครับมายด์ ^ ^"
 
 
"เบา ๆ หน่ิอยสิคะ มายด์เจ็บนะ"หญิงสาวพูดพร้อมตีมือชายหนุ่มนามว่า 'ป๊อปปี้' เบา ๆ
 
 
"อืมม...ป๊อปว่าเรามาต่อกันเถอะ มายด์"ป๊อปพูดพร้อมเริ่มทำต่อ
 
 
"อ้าาา โอวว....ปะป๊อป ยะหยุด มายด์..สะ..เสียว"หญิงสาวจับผ้าปูที่นอนแน่น หลับตาปี๋ ราวกับกลัวสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ก็สร้างความสนุกให้กับเขาทั้งสองได้
 
2 ชั่วโมงผ่านไป
 
"มายด์ไปได้แล้ว..!!"ป๊อปเสียงแข็ง
 
 
"ค่า ^^  เรียกใช้บริการได้อีกนะคะ"มายด์ยิ้มหวานทั้ง ๆ ที่ยังแสบ ๆ ข้างล่างอยู่ด้วยซ้ำ
 
 
"อ่ะนี่ เช็ค! ไม่ได้เขียนเลขอยากได้เท่าไหร่"ป๊อปนั่งบนเตียงที่มีเสื้ิอเชิ้ตสีขาวและกางเกงยาวสีดำอยู่ เขากับมาเหมือนเดิมราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
 
 
"มายด์คงไม่ต้องการไรมากหรอกค่ะ ^^  ค่าตัวมายด์แค่ 1,000,000 ก็พอค่ะ"มายด์ยิ้ม ><
 
 
"อะ เอาไป!"พูดจบเช็คก็ปลิวไปตรงหน้าของหญิงสาว  มายด์ออกจากห้องไป
 
 
"ทำไม...ทำไม !! ทำไม ทำกับใคร ฉันก็ยังไม่เจอซะทีวะ ทำไมวะ !!"
 
[ บ้านนีระสิงห์ ]
 
"อ้าว หวัดดีจ้ะ เขื่อน ว่าไงจ้ะมาหายัยเฟย์หรอ ?"สาวสวยหน้าหวาน พี่สาวของ 'เฟย์' สาวสุดเปรี้ยว นามว่า 'ฟาง' เธอพูดพร้อมยกมือไหว้
 
 
"ครับ ^^  ฟาง วันนี้เฟย์เขาฝึกทำอะไรอ่ะ ??"เขื่อนไหว้ตอบแล้วพูด
 
 
"อ๋อ วันนี้ทำเค้กจ้ะ > <  เขาบอกว่ามีคนที่ชอบในอนาคตอยากทำให้คนที่รักกิน"ฟางพูดด้วยสีหน้ายิ้ม ๆ เขื่อนแอบน้อยใจเล็ก ๆ
 
 
"งะ..งะ งั้นหรอครับ ^^  อืม งั้นก็ดีแล้วล่ะครับ"เขื่อนพูดเสียงสั่น
 
 
"ถ้าชอบเฟย์ก็ตื้อดี ๆ นะจ้ะ ^^ อย่าไปทำให้ยัยเฟย์โกรธล่ะ"ฟางพูดพร้อมยิ้มพลางเดินไปหาเฟย์
 
 
"อ้าว พี่ฟาง รอตั้ง 40 นาทีทำไรดีล่ะค่ะ ^^"
 
 
"ไม่ต้องถามเลยยัยตัวดี มากับพี่เลย"พูดจบก็จับข้อมือแล้วพาน้องสาวเดินมา
 
 
"จะพาเฟย์ไปไหนพี่ฟาง = 3 ="เฟย์ทำหน้างอล ๆ
 
 
"ห้องรับแขก"พูดจบก็เดินมาถึงพอดี
 
 
"ว่าไงเฟย์ ^ ^"
 
 
"มาทำไม กลับไปเลย"เฟย์พูดด้วยสีหน้างอล ๆ เพราะ ครั้งที่แล้วเขื่อนนัดเฟย์ไว้ แล้วไม่ยอมไปนัด
 
 
"เดี๋ยวสิ ยัยเฟย์ เสียมารยาทกับเขื่อนนะ"ฟางตำหนิ
 
 
"ไม่เป็นหรอก ฟาง  ผมชินแ้ล้ว"
 
 
"พี่ฟางอยากให้เฟย์พูดดี ๆ ใช่ไหมค่ะ ? ได้เลยค่ะ  คุณเขื่อนค่ะ มิทราบว่าคุณมาบ้านของเราทำไมค่ะ ถ้าคุณไม่มีธุระอะไรก็ช่วยบอกเหตุผลที่มาบ้านนี้หน่อยได้ไหมคะ ? ^^ อ๋อ ถ้าบอกไม่ได้ก็เชิญเสด็จกับบ้านไปเลยนะคะ"เฟย์พูดพลางประชด
 
 
'= =;; ไม่ได้ดีขึ้นมาเลย'ฟางคิดในใจ
 
"เหตุผลน่ะหรอ มีสิ"
 
"เฮ้ย แล้วเหตุผลล่ะค่ะ คุณเขื่อน ?"เฟย์หลุด แล้วตั้งสติได้ใหม่
 
"= =;; ผมคิดถึงที่รักของผมน่ะครับ ผมเลยมาหาคุณ > <"เขื่อนพูดพลางจูบมือเฟย์เบา ๆ  เฟย์เขินหน้าแดงไป 3 วิค่อยพูดต่อ
 
"ไม่ต้องมาหวานยะ ไม่หลงกลนายหรอ ตาบ้า !!  พี่ฟางคะ เดี๋ยวเฟย์ไปอ่านหนังสือข้างบนดีกว่า อยู่แถวนี้ก็มีแต่ เบื่อ เปล่า ๆ น่ะค่ะ แล้วอีก 30 นาทีเฟย์จะลงมาดูเค้กนะค่้ะ"เฟย์พูดพร้อมจิกตาและเน้นย้ำคำว่าเบื่อไปทางเขื่อน พูดจบ เฟย์ก็เดินขึ้นบ้านไป
 
"งั้นผมกลับก่อนนะ"
 
[ ชั้นบน ]
 
"นี่ เฟย์ เฟย์ชอบเขื่อนใช่ไหม.."
 
"ไม่ค่ะ เฟย์ไม่ได้ชอบเืขื่อน"ถึงจะบอกยังงั้นแต่กอกตาไปมา
 
"= =;; อย่าทำใจแข็งหน่อยเลย พี่ดูออกนะ"
 
"... ทำไมล่ะค่ะ ? เฟย์รู้นะว่าเฟย์ไม่ดีพอสำหรับเขื่อนน่ะ...เฟย์ถึงไม่แสดงความรู้สึกออกไป"
 
"ไม่หรอก..เฟย์น่ะดี ดีมาก ผู้หญิงคนไหนก็ดีไม่เท่าเฟย์หรอกนะ ในเมื่อเขื่อนชอบเฟย์ เฟย์ชอบเขื่อน ทำไมไม่ลองคบกันดูล่ะ ^^"ฟางพูด
 
"เฟย์คงทำอย่างงั้นไม่ได้น่ะค่ะ...แล้วก็พี่ฟางค่ะ เฟย์ิอยากอยู่คนเดียว"
 
"จ่ะ ๆ งั้นพี่ไม่กวนแล้ว"
 
------------------------------------------------------------------------------------------
 
จบไปแล้วนะคะ 1 ตอน
เราเป็นมือใหม่นะคะ มีอะไรก็แนะนำนิ๊ดนึง 
ขาดตกบกพร่องตรงไหน ว่ามาเลยนะคะ ^^
อ๋อ ฉาก NC ไม่ได้อยากให้กระทบศิลปินนะ
ค้ะ ขอบอกว่าแค่นิยายจริง ๆ มันไม่ใช่ชีวิตจริง
โปรดเข้าใจ > //// <