รักอันตรายของคุณชายหน้าหวาน

 

"ทำอะไรไม่คิดถึงหนูเลยนะแม่"ฉันแทบกริ๊ด

 

 

"เอาน่า แม่ขอโทษแค่ปีเดีัยวเองนะทนหน่อยนะ"เฮ้ออ ~ ฉันถอนหายใจด้วยเรื่องที่แม่เล่า มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอกนะคะ แต่ทำฉันแทบกริ๊ดเลยล่ะค่ะ = =;;;

 

[ เมื่อ 2 ชั่วโมงก่อน ]

 

ปึ้ก

 

"นี่ เดี๋ยวสิจักรยานคุณชนกัีบรถผมนะ"ชายหนุ่มหน้าหวานเดินลงมาจากรถ ทำให้แม่ถึงกับสะดุ้งทีเดียว แม่เดินหนีด้วยความรวดเร็วแต่กับหนีชายคนนั้นไม่พ้น

 

 

"เอ๋ = =;; คุณป้าทำความผิดแล้วคิดหนีหรอ ?"ชายคนนั้นพูดขึ้นอีกครั้ง

 

 

"ขอโทษนะคะ T^T ฉันไม่ได้คิดหนีแต่ฉันไม่มีเงินขอโทษด้วย"หญิงสาว (แม่) พูด พร้อมค่อย ๆ ถอยหลัง

 

 

"ยังไงคุณก็ต้องไปคุยกับผมที่บ้าน ขึ้นรถ"ด้วยความที่แม่เห็นเป็นคนรวยเลยเดินขึ้นไป

 

บ้าน ....

 

"ตกลงคุณจะใช้้หนี้ยังไงครับ"ผู้เป็นเจ้าของบ้านพูด

 

 

"มีวิธีไหนบ้างค่ะ ??"แม่ถาม

 

 

"ผมได้ยินมาว่าคุณมีลูกสาวใช่ไหมครับ ให้เขามาเป็น เมดประจำตัวลูกชายผมได้ไหมล่ะครับ ^^"ชายหนุ่มวัยกลางคนพูดขึ้นอีกครั้งนึง

 

 

"วะ...วะ...ว่าไงนะค่ะ ??"

 

 

"ผมบอกให้ลูกคุณมาเป็นเมดประจำตัว"

 

 

"ถ้าเราปฏิเสธล่ะค่ะ ??"

 

 

"คุณต้องชดใช้ด้วยชีวิต"ชายหนุ่มวัยกลางคนพูดด้วยสีหน้าเข้ม

 

 

"กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ไม่ได้ค่าาา  เอาลูกฉันไปเลยค่ะ ๆๆๆๆๆ"แม่กริ๊ดแล้วพูดขึ้น ทำให้คนที่นั่งอยู่ตกใจ

 

 

"ครับ งั้นพรุ่งนี้มาทำงานได้เลยนะครับ ^ ^"ชายหนุ่มพูดด้วยสีหน้ายิ้ม ๆ เพราะ รู้ว่าลูกสาวของเธอเป็นคนแรง ๆ ไม่เห็นแก่เงิน น่าจะดูแลลูกชายของเขาได้

 

 

"เอ่อ......แต่ลูกของฉันคงไม่โดนอะไรนะคะ ? ^ 3 ^"หญิงสาวพูดแล้วยิ้มแบบเกร็ง ๆ ประมาณกลัว ๆ 

 

 

"ผมขอรับประกันความปลอดภัยของลูกสาวคุณนะครับ <แต่เรื่องมี...ไม่้รับประกัน>"

 

 

"เอ่อ...ถ้างั้นฉันกลับได้รึยังค่ะ ?"

 

 

"อ๋อครับ ๆ  เชิญเลยครับ เฮ้ ไปส่งคุณผู้หญิงคนนี้สิ"

 

 

"ไม่ต้องหรอกคะ ^^  ฉันกลับเองได้"พูดแล้วเดินออกไป 'เฮ้ออ' พลางคิดไปว่าจะบอก 'ยัยแก้ว' ยังไง

 

 

[กลับมาที่ปัจจุบัน]

 

"แม่พวกคนรวยมันอันตรายยังให้หนูไปอีกหรอคะ"

 

"แม่รู้จ่ะ T^ T  แม่ไม่อยากตายนี่จ่ะ  ลูกจะปล่อยให้แม่ตายโดยไม่ช่วยเลยหรอ"แม่พูดด้วยน้ำเสียงสะอื้น น้ำตาไหลโรยรินลงมา T O T รู้ค่ะว่าเค้าแกล้งร้อง แม่เคยแสดงมาก่อนนี่บท 'ต้นไม้' <ไม่ได้เกี่ยวเลย>

 

 

"อืมค่ะ  แก้วคงไม่ปล่อยให้แม่ตายหรอก ถ้ามันช่วยแม่ได้ แก้วก็อยากช่วย ว่าแต่ตระกูลนี้ชื่ออะำไรหรอคะ"แก้วถามด้วยสีหน้าสงสัยพลางกังวลนิด ๆ กลัวจะได้พวกยากูซ่า ไรเงี้ย

 

 

"ตระกูล ไทยานนทร์จ่ะ T^T ฮึำก ฮึก"สะอื้นไม่เลิก = =

 

 

"อ่าค่ะ เฮ้ยยย คุณหนูบ้านนั้นเขาเพลย์บอยตัวพ่อเลยนะคะ T^T"ฉันพูดแบบหน้าโคตรเศร้า

 

 

"จ่ะ ๆ แม่ขอโทษนะ แก้ว"

 

 

"คะ....แม่ค่ะ T^T"

 

 

"5 ทุ่มแล้วนะลูก นอนเถอะพรุ่งนี้ต้องไปนี่"แม่พูดพร้อมเดินไปชั้น 2 ปล่อยฉันไว้กับ...บ้านมืด ๆ นีี่

 

 

[ โรงแรมเครือจิระคุณ ]

 

"เอ๋ ป๊อปค่ะ อ๊าาา อ๊าาา"หญิงสาวครางออกมา

 

 

"ว่าไงครับมายด์ ^ ^"

 

 

"เบา ๆ หน่ิอยสิคะ มายด์เจ็บนะ"หญิงสาวพูดพร้อมตีมือชายหนุ่มนามว่า 'ป๊อปปี้' เบา ๆ

 

 

"อืมม...ป๊อปว่าเรามาต่อกันเถอะ มายด์"ป๊อปพูดพร้อมเริ่มทำต่อ

 

 

"อ้าาา โอวว....ปะป๊อป ยะหยุด มายด์..สะ..เสียว"หญิงสาวจับผ้าปูที่นอนแน่น หลับตาปี๋ ราวกับกลัวสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ก็สร้างความสนุกให้กับเขาทั้งสองได้

 

2 ชั่วโมงผ่านไป

 

"มายด์ไปได้แล้ว..!!"ป๊อปเสียงแข็ง

 

 

"ค่า ^^  เรียกใช้บริการได้อีกนะคะ"มายด์ยิ้มหวานทั้ง ๆ ที่ยังแสบ ๆ ข้างล่างอยู่ด้วยซ้ำ

 

 

"อ่ะนี่ เช็ค! ไม่ได้เขียนเลขอยากได้เท่าไหร่"ป๊อปนั่งบนเตียงที่มีเสื้ิอเชิ้ตสีขาวและกางเกงยาวสีดำอยู่ เขากับมาเหมือนเดิมราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

 

 

"มายด์คงไม่ต้องการไรมากหรอกค่ะ ^^  ค่าตัวมายด์แค่ 1,000,000 ก็พอค่ะ"มายด์ยิ้ม ><

 

 

"อะ เอาไป!"พูดจบเช็คก็ปลิวไปตรงหน้าของหญิงสาว  มายด์ออกจากห้องไป

 

 

"ทำไม...ทำไม !! ทำไม ทำกับใคร ฉันก็ยังไม่เจอซะทีวะ ทำไมวะ !!"

 

[ บ้านนีระสิงห์ ]

 

"อ้าว หวัดดีจ้ะ เขื่อน ว่าไงจ้ะมาหายัยเฟย์หรอ ?"สาวสวยหน้าหวาน พี่สาวของ 'เฟย์' สาวสุดเปรี้ยว นามว่า 'ฟาง' เธอพูดพร้อมยกมือไหว้

 

 

"ครับ ^^  ฟาง วันนี้เฟย์เขาฝึกทำอะไรอ่ะ ??"เขื่อนไหว้ตอบแล้วพูด

 

 

"อ๋อ วันนี้ทำเค้กจ้ะ > <  เขาบอกว่ามีคนที่ชอบในอนาคตอยากทำให้คนที่รักกิน"ฟางพูดด้วยสีหน้ายิ้ม ๆ เขื่อนแอบน้อยใจเล็ก ๆ

 

 

"งะ..งะ งั้นหรอครับ ^^  อืม งั้นก็ดีแล้วล่ะครับ"เขื่อนพูดเสียงสั่น

 

 

"ถ้าชอบเฟย์ก็ตื้อดี ๆ นะจ้ะ ^^ อย่าไปทำให้ยัยเฟย์โกรธล่ะ"ฟางพูดพร้อมยิ้มพลางเดินไปหาเฟย์

 

 

"อ้าว พี่ฟาง รอตั้ง 40 นาทีทำไรดีล่ะค่ะ ^^"

 

 

"ไม่ต้องถามเลยยัยตัวดี มากับพี่เลย"พูดจบก็จับข้อมือแล้วพาน้องสาวเดินมา

 

 

"จะพาเฟย์ไปไหนพี่ฟาง = 3 ="เฟย์ทำหน้างอล ๆ

 

 

"ห้องรับแขก"พูดจบก็เดินมาถึงพอดี

 

 

"ว่าไงเฟย์ ^ ^"

 

 

"มาทำไม กลับไปเลย"เฟย์พูดด้วยสีหน้างอล ๆ เพราะ ครั้งที่แล้วเขื่อนนัดเฟย์ไว้ แล้วไม่ยอมไปนัด

 

 

"เดี๋ยวสิ ยัยเฟย์ เสียมารยาทกับเขื่อนนะ"ฟางตำหนิ

 

 

"ไม่เป็นหรอก ฟาง  ผมชินแ้ล้ว"

 

 

"พี่ฟางอยากให้เฟย์พูดดี ๆ ใช่ไหมค่ะ ? ได้เลยค่ะ  คุณเขื่อนค่ะ มิทราบว่าคุณมาบ้านของเราทำไมค่ะ ถ้าคุณไม่มีธุระอะไรก็ช่วยบอกเหตุผลที่มาบ้านนี้หน่อยได้ไหมคะ ? ^^ อ๋อ ถ้าบอกไม่ได้ก็เชิญเสด็จกับบ้านไปเลยนะคะ"เฟย์พูดพลางประชด

 

 

'= =;; ไม่ได้ดีขึ้นมาเลย'ฟางคิดในใจ

 

"เหตุผลน่ะหรอ มีสิ"

 

"เฮ้ย แล้วเหตุผลล่ะค่ะ คุณเขื่อน ?"เฟย์หลุด แล้วตั้งสติได้ใหม่

 

"= =;; ผมคิดถึงที่รักของผมน่ะครับ ผมเลยมาหาคุณ > <"เขื่อนพูดพลางจูบมือเฟย์เบา ๆ  เฟย์เขินหน้าแดงไป 3 วิค่อยพูดต่อ

 

"ไม่ต้องมาหวานยะ ไม่หลงกลนายหรอ ตาบ้า !!  พี่ฟางคะ เดี๋ยวเฟย์ไปอ่านหนังสือข้างบนดีกว่า อยู่แถวนี้ก็มีแต่ เบื่อ เปล่า ๆ น่ะค่ะ แล้วอีก 30 นาทีเฟย์จะลงมาดูเค้กนะค่้ะ"เฟย์พูดพร้อมจิกตาและเน้นย้ำคำว่าเบื่อไปทางเขื่อน พูดจบ เฟย์ก็เดินขึ้นบ้านไป

 

"งั้นผมกลับก่อนนะ"

 

[ ชั้นบน ]

 

"นี่ เฟย์ เฟย์ชอบเขื่อนใช่ไหม.."

 

"ไม่ค่ะ เฟย์ไม่ได้ชอบเืขื่อน"ถึงจะบอกยังงั้นแต่กอกตาไปมา

 

"= =;; อย่าทำใจแข็งหน่อยเลย พี่ดูออกนะ"

 

"... ทำไมล่ะค่ะ ? เฟย์รู้นะว่าเฟย์ไม่ดีพอสำหรับเขื่อนน่ะ...เฟย์ถึงไม่แสดงความรู้สึกออกไป"

 

"ไม่หรอก..เฟย์น่ะดี ดีมาก ผู้หญิงคนไหนก็ดีไม่เท่าเฟย์หรอกนะ ในเมื่อเขื่อนชอบเฟย์ เฟย์ชอบเขื่อน ทำไมไม่ลองคบกันดูล่ะ ^^"ฟางพูด

 

"เฟย์คงทำอย่างงั้นไม่ได้น่ะค่ะ...แล้วก็พี่ฟางค่ะ เฟย์ิอยากอยู่คนเดียว"

 

"จ่ะ ๆ งั้นพี่ไม่กวนแล้ว"

 

------------------------------------------------------------------------------------------

 

จบไปแล้วนะคะ 1 ตอน

เราเป็นมือใหม่นะคะ มีอะไรก็แนะนำนิ๊ดนึง 

ขาดตกบกพร่องตรงไหน ว่ามาเลยนะคะ ^^

อ๋อ ฉาก NC ไม่ได้อยากให้กระทบศิลปินนะ

ค้ะ ขอบอกว่าแค่นิยายจริง ๆ มันไม่ใช่ชีวิตจริง

โปรดเข้าใจ > //// <