I am mafia นายมันเลว!!

Chapter 1
การกลับมาของเธอ 
 
Tomo 

'$%@#+&*^%$%$$%%'
เสียงเพลงสุดมันส์ที่ดังกระหึ่มทั่วผับชื่อดังแห่งนี้ พร้อมหนุ่มสาวอีกนับกว่าร้อยคน กำลังเต้น
กันอย่างที่ไม่มีใครยอมใคร....
 
"นี่ไอ้โทโมะ ตกลงแผนการแก้แค้นของแกจะเอายังไง" เขื่อน ผู้เป็นเพื่อนสนิทของ โทโมะ เอ่ยขึ้น
เมื่อร่างสูงได้แต่กระดกเหล้าเขาปาก จนหมดไปหลายแก้ว
 
"ทรมาน ตายทั้งเป็น"ร่างสูกกระดกเหล้าเขาปากอย่างรวดเร็ว พร้อมสายตาที่โหดเหี้ยม ในใจของเค้า
นัั้น มีแต่ความโกรธ ความแค้น จากเมื่อก่อนที่เค้าเป็นคนร่างเริง ยิ้มตลอดเวลา จนตอนที่พ่อตายเค้าก็
กลายเป็นเสือร้ายจะฆ่าใครก็ได้อย่างเลือดเย็น เค้าคือมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ ที่ใครๆเห็นก็ต้องยอมสยบด้วย
สายตายตาเสื้อร้าย ใครทำให้หนุ่มมาเฟียคนนี้ไม่พ่อใจหล่ะก็.....เตรียมตัวตายได้เลย
 
"ฆ่าเหรอ" ป๊อปปี้ ผู้เป็นเพื่อนสนิทอีกคน เอ่ยขึ้น
"ไม่...แต่ฉันต้องการเห็นมันทรมาน"ร่างสูงเอ่ยขึ้น ทำให้เพื่อนอีกทั้งคนทำหน้า งง อย่างมาก
"ยังไง.."...
"ลูกสาวของมัน"เมื่อร่างสูงเอ่ยขึ้นมาอีกครั้ง ทำให้เพื่อนทั้งสองคนเข้าใจอย่างง่ายดายทันที
 
 
ใช่ เค้าต้องการแก้แค้นมัน แต่เหยื่อผู้โชคร้ายกลับกลายเป็นลูกสาว ผู้ที่ไม่ได้รับรู้อะไร....
 
"แล้วพวกฉันต้องทำยังไง"เขื่อน เอ่ยขึ้น
"รอเวลา...วันนี้เป็นวันที่ลูกสาวของมันกลับจาก อเมริกา"ร่างสูงพูดขึ้น พร้อมกับสายตาอาคาดแค้น
 
..........
 
Kaew
 
ติ้ด ติ้ด....
 
มือขาวเนียนหยิบโทรศัพท์เครืองสวยขึ้นมา
 
"ว่าไงฟาง"
(แกอยู่ไหนแล้ว)
"ฉันถึงประเทศไทยแล้ว"
(ฉันกับยัยเฟย์รอแกอยู่ในผับแกนะ)
"อือๆ"
..........
สิ้นสุดการสนทนา ร่างบางบอกคนขับรถเปลี่ยนสถานที่จาก บ้านเธอ มา เป็น ผับของพ่อเธอแทน
 
"เอ่อลุงค่ะ เดี๋ยวไปส่งแก้วที่ผับของพ่อแก้วนะค่ะ"เสียงใสๆของร่างบางเอ่ยขึ้น
"ครับ"....
 
ผ่านไป 10 นาที
ร่างบางถึงที่ผับของพ่อเธอ และมุ่งหน้าเข้าไปทันที
ติ้ด ติ้ด
"ยัยฟางอยู่ส่วนไหนของผับเนี่ย"
(VIP)
ร่างบางตัดสายทิ้ง และรีบไปที่ชั้น VIP ทันที
 
"พี่ฟาง แก้วมาถึงยังอ่ะ" เฟย์ผู้เป็นน้องของฟาง เอ่ยขึ้น
"ถึงแล้ว...นั่นไง....แก้ว อยู่นี่"ฟางตะโกนพร้อมโบกมือเรียกเพื่อนสาว เพราะเสียงเพลง
ดังกระหึ่มมาก เลยจะทำให้ไม่ค่อยได้ยินเท่าไหร่...
 
เมื่อร่างบาง พบกับเพื่อนรัก ก็รีบเข้าไปสวมกอดทันที เพราะด้วยความคิดถึงเพื่อนรักทั้งสองคน
อย่าง เฟย์ และ ฟาง
 
"นี่แกยังหล่อไม่เปลี่ยนเลยนะ"เฟย์ เพื่อนสายอีกคนเอ่ยทักขึ้น เมื่อเห็นร่างบางที่ยังหล่อไม่เคยเปลี่ยน
เพราะเธอเป็นคนที่ห้าวและแต่งตัวคล้ายผู้ชายตั้งแต่เด็กเลยทำให้คนอื่นๆมองเธอว่าเป็นทอม ส่วนวันนี้
เธอก็แต่งตัวได้เท่สุดๆเหมือนกัน เธอให้เสื้อกล้ามข้างในสีดำ พร้อมคุมด้วยเสื้อเเจ็กเก็ทยีน และกางเกง
ยีนขาเดฟสีดำ พร้อมรองเท้าหนังสุดเก๋ และผมที่สั้นซอยและผิวขาวเนียนของเธอ ทำให้เธอดูเท่และออก
จะเซ็กซี่ด้วยก็ได้ เพราะหุ่นของเธอช่างสมส่วนเหลือเกิน จนชายหลายๆคนอยากครอบครองเธอจะตายไป
 
เธอพึ่งไปเรียนเมืองนอกได้แค่2ปี เธอก็กลับมา เพราะความคิดถึงเพื่อนๆเธอเลยมาเรียนต่อที่นี่จะดีกว่า
แต่เมื่อเธอมาอยู่ที่นี่ จะรู้มั้ยว่าชะตากรรมของเธอจะเป็นยังไง ในเมื่อมันมีเสือร้ายที่คอยจ้องจะกินเธอ
ได้ทุกเมื่ออยู่แล้ว....
 
เมื่อทั้งสามสาวกำลังคุยกันอย่างสนุกสนาน ร่างบางแอบเหลือบมองไปเห็นสายตาคู่หนึ่ง ซึ่งจ้องเธอ
อย่างไม่ขาดสาย เธอรู้สึกได้ว่าสายตาคู่นั้นช่างร้ายกาจเหลือเกิน มันแฝงไปด้วยความโกรธแค้น 
ความเศร้า ความเสียใจ มันทำให้เธอแทบขนลุก...
 
Tomo
 
"จะให้พวกฉันลงได้รึยัง"เขื่อน หลังจากที่เห็นเป้าหมายอยู่ไม่ไกล้ไม่ไกล จึงเอ่ยถามร่างสูงขึ้น
"ใจเย็น...ฉันไม่ให้พวกนายทำอะไรมากหรอกเพียงแค่กำจัดสิ่งกีดขวางออกไปก็พอ"ร่างสูงเอ่ยขึ้น
"ได้เลย...ไอ้ป๊อปฉันขอคนนั่งฝั่งขวานะเว้ย"เขื่อนยิ้มที่มุมปาก เมื่อเห็นคนที่เค้าต้องจัดการ นั่นคือ
'เฟย์'คนที่นั่งฝั่งขวา
 
ส่วนป๊อปปี้ก็ได้แต่พยักหน้าไม่พูดอะไร เพียงแค่ยิ้มออกมานิดๆเพราะคนๆนั้น มันคือคนที่เค้าต้องการ
จัดการอยู่แล้วนั่นคือ สาวหน้าหวานคนนั่งฝั่งซ้านย นั่นคือ'ฟาง'
 
"ถึงคราวที่ฉันจะต้องแก้แค้นซะทีนะ  ขอโทษนะแก้วเธออยากเกิดมาเป็นลูกมันเองหนิ หึ!!"

ร่างสูงพูดอย่างเลืดเย็น พร้อมกับสายตาที่ไม่ยอมละจากร่างบางที่นั่งโซนฝั่งตรงข้าม คงไม่แปลก
ที่คนอย่างเค้าจะไม่รู้จักลูกสาวเจ้าของผับชื่อดังแห่งนี้ เพราะพ่อของเธอคือ มาเฟียผู้ยิ่งใหญ่
เหมือนกับผมนี่ไงล่ะ ผมกับมันถือเป็นคู่แข่งกันเลยก็ได้ ถึงตอนนั้นผมจะทำไรกับมันไม่ได้
แต่ตอนนี้โอกาศของผมมันมาถึงแล้ว ผมจะต้องแก้แค้นมันอย่างสาสมกับที่มันฆ่าพ่อผม
 
"เพล้ง"

-------------------------------
ไรเตอร์มาอัพแล้วน้าา หวังว่ารีดเดอร์ทุกคนคงจะชอบนิยายเรื่องนี้กัน
เม้น+โหวต กันเยอะๆน้าาา ข้อร้องอย่าส่องเลย=_=!! ถ้า เม้น+โหวต
ทำให้ไรเตอร์ชื่นใจ เดี๋ยวไรเตอร์จะมาอัพตอนต่อไปเด้ออออ ^__^