I am mafia นายมันเลว!!
9.0
jenny
แชร์นิยาย
2) จุดเริ่มต้นการแก้แค้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความChapter 2
จุดเริ่มต้นการแก้แค้น
"เพล้ง"
ร่างสูงกระดกเหล้าเข้าปากเป็นครั้งสุดท้ายพร้อมปาแก้วเหล้าลงพื้นอย่างเต็มที
จนทำให้อีกกลุ่มฝั่งตรงข้าม หันมามองอย่างสนใจ...
Kaew
"ฟางฉันถามไรหน่อยสิ"ร่างบางเอ่ยขึ้น แต่สายตาร่างบางกลับมองไปอยู่ที่ร่างสูง
สายตาร่างบางมีความสงสัยอยู่มากมาย ร่างบางรู้สึกมีความสังหรณ์ใจแปลกๆ
เค้าคือใครกัน ทำไมแค่มองตาเคาเพียงแค่วินาทีเดียว ก็รู้ได้เลย เค้าร้ายกาจไม่เบา
"ว่ามาสิ"
"แต่ไม่ใช่ที่นี่"
"เฟย์ เฝ้าโต๊ะนะ"เฟย์ ทำหน้าจ่อยลงไปทันที เมื่อได้ยินคำที่พี่สาวพูดว่าให้เฝ้าโต๊ะ
ร่างบางและเพื่อนสาวไปหาที่ที่สงบที่สุด และนั่นไม่ใช่ที่ไหน นอกที่จากระเบียง
ร่างบางและเพื่อนสาวเดินมาเรื่อยๆจนถึงที่ระเบียง...
"ฟาง รู้จักผู้ชายคนนั้นรึป่าว คนที่นั่งตรงโต๊ะตรงข้ามกับเราหน่ะ"ร่างบางถามเพื่อนสาวอย่างใจ
จดใจจ่อ
"คนนั้นนะเหรอ..ฉันก็ไม่รู้จักเค้าหรอก แต่ฉันรู้แค่ประวัติของเค้าเฉยๆ"
"เล่าให้ฉันฟังหน่อย"
ร่างบางตั้งใจฟังที่ฟางเล่าประวัติทุกอย่างของ'เขา' ที่เธอสงสัยเหลือเกิน เพราะสายตาเค้า
มันมีอะไรหลายๆอย่าง ที่เดาออกมาอย่างไมถูก...
"เค้า ชื่อ โทโมะ วิศวะ ไทยานนท์ เป็นลูกของมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่อย่าง คานาตะ แต่ คานาตะ
เค้าถูกยิงตายเมื่อปี 7 ปีที่แล้ว โทโมะเลย สืบทอดงานของ คานาตะ ต่อไป นั่งก็คือการ เป็น
มาเฟีย และตอนนี้เค้าก็เป็นมาเฟียหนุ่มและยิ่งใหญ่ที่สุดเลยก็ว่าได้ และฉันจะบอกว่า โทโมะ
อ่ะ เค้ายังเป็น คู่แข่ง กับพ่อของแก้วด้วยนะ"
"เค้า เป็นคู่แข่งกับพ่อของฉันด้วยเหรอ"ร่างบางถามเพื่อนสาว อย่างสงสัย
"ใช่ เค้าเป็นคู่แข่งของพ่อเธอ เหมือนเค้ากำลังจะยึดกิจการของพ่อเธอทั้งหมด ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน
นะว่า พวกเค้าไปเป็นคู่แข่ง กันตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ฉันเชื่อเลยว่า เรื่องนี้มันไม่จบลงง่ายๆหรอก แก๊งค์
เอกาซ่าของโทโมะยังเคย ไปถล่มบ้านของพ่อแก้วเลย ตอนแก้วไปเรียนที่อเมริกา แต่สุดท้าย พวก
แก๊งค์ของโทโมะก็ต้องเป็นผู้แพ้ไป แต่ตามจริงยังไงถ้าแก๊งค์ของโทโะสู้ยังไงก็ต้องชนะ แต่โทโมะเค้า
กลับถ่อยไปเอง ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเค้าถึงถอยออกไป"
ร่างบางฟังที่เพื่อนสาวอย่าง ฟาง เล่าให้ฟัง เธอก็เข้าใจทันที แต่เธอก็ยัง งง อยู่เหมือนกัน ว่า
พ่อของเธอไปเป็นคู่อริกับโทโมะ ทำไมกัน เค้ามีปัญหาอะไรกัน...
"ฟาง เธอรู้รึป่าว ว่าพ่อของฉันกับเค้า มีปัญหาอะไรกัน"
ร่างบางถามออกไปอย่างสงสัย
"เรื่องนี้ฉันก็ไม่รู้หรอกนะ"
คงไม่แปลกหรอก ที่คนอย่าง ฟาง จะรู้อะไรเกี่ยวกับตัว โทโมะ ถึงขนาดนี้ ก็เพราะ ฟางกับเฟย์
หน่ะเค้าเป็นนักสืบ ของแก๊งค์เลวีน่า หรือแก๊งของพ่อแก้ว นั่นแหละ....
.......
Tomo
"ไอ้ป๊อป ไอ้เขื่อน จัดการ.."ร่างสูงที่นั่งเงียบอยู่นาน เอ่ยขึ้น
"โอเคเลย รอเวลานี้มานายแล้ว"เขื่อน ไม่รอช้ารีบวิ่งไปก่อนใครทั้งสิ้น
"แล้วของฉันหายไปไหนวะ"ป๊อปที่นั่งรออยู่นาน ก็จะรอใครซะอีก นอกจาก เป้าหมาย
คือ'ฟาง'
"เดี๋ยวก็มา"ร่างสูงพูดเสียงเรียบ
Kaew
"งั้นฉันไปก่อนนะ แกจะอยู่ที่นี่ต่อไปก็ได้ ปล่อยยัยเฟย์อยู่คนเดียว จะโดนหนุ่มที่ไหนกินไปมั้ยเนี่ย"
ฟาง พูดจนให้แก้วขำ หึคนอย่างเฟย์หน่ะ ฉลาดจะตาย เอาตัวรอดเองได้อยู่แล้ว..
"ไปเหอะ ฉันอยากอยู่นี่ซักพัก"ร่างบางเอ่ยก่อนจะหันหน้าออกไปทางระเบียง
..............................
เอาไปแค่นี้ก่อนน้าาาา เดี๋ยวมาอัพอีกครึ่งนึง
ตอนนี้ง่วงมาก ไม่ไหวแล้วววว ฝันดีน้าารีดเดอร์ทุกคนนน :)
"อ้าว..ยัยเฟย์หายไปไหนแล้วล่ะ"ฟาง พูดออกมาอย่างสงสัย เมื่อน้องสาวตัวเองหายไป
ย้อน
"เอ่อ..คุณครับ"..
"คะ"เฟย์ตอบชายตรงหน้าออกไปอย่างยิ้มแย้ม และชายตรงหน้าก็ไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจาก'เขื่อน'
"นั่งอยู่คนเดียวเหงามั้ยครับ ให้ผมนั่งเป็นเพื่อนมั้ย"
"ไม่ต้องหรอกค่ะ"เฟย์ตอบออกไปอย่างเสียงเรียบ
"ว่าแต่คุณชื่อ...."
"เฟย์ค่ะ...แล้วคุณชื่อเขื่อนรึป่าวค่ะ"
คงไม่แปลกหรอกว่าคนอย่างเธอจะไม่รู็จักเขื่อน ลูกของนักธุรกิจชื่อดัง อย่าลืมไป เธอหน่ะเป็นนัก
สืบตัวเก่งของพ่อแก้วเลย
"ใช่ครับ ว่าแต่คุณรู้จักผมได้ยังไง"เขื่อน ถามขึ้น ทำให้เฟย์แทบกลั้นหัวเราะไม่อยู่
"ก็คุณเป็นถึงลูกของนักธุรกิจชื่อดัง ใครจะไม่รู้จักหล่ะคะ"
"เอ่อคุณเฟย์ ผมขอโทษนะครับ"เขื่อนเอ่ย พร้อมกับล้วงผ้าเช็ดหน้าจากกระเป๋ากางเกงขึ้นมา
แต่นั่นมันคงไม่ใช่ผ้าเช็ดหน้าธรรมดาแน่ เพราะถูกอาบด้วยยาสลบไงล่ะ
"หยุดนะ"เฟย์ที่รู้ตัว ว่าผ้าเช็ดผ้าผืนนั้นมันอาบไปด้วยยาสลบ
และการต่อสู้ก็เริ่มขึ้น เฟย์ที่ยังเก่งวิชาป้องกันตัวอยู่บ้าง แต่ถึงยังไงผู้หญิงก็ช่างบอบบางกว่า
ผู้ชายอยู่ดี เขื่อนที่เก่งการต่อสู้กว่าเฟย์ร้อยเท่าเลยทำให้เขื่อนไม่ค่อยลำบากยิ่งนัก เลยทำ
ให้เฟย์สลบไปเพราะโดน ผ้าเช็ดหน้าอาบยาสลบมาปิดเข้าที่จมูก
"เก่งไม่เบาเลยหนิ"เขื่อน พรึมพรำก่อนจะอุ้มตัวเฟย์ไปที่อื่น เพื่อให้ห่างไกลจากเพื่อนของเธอทั้งสามคน
........
ฟางที่ยืน งง อยู่นานว่าน้องสาวตัวเองหายไปไหน เธอนั่งรอน้องสาว แต่กลับพบความผิดปกติ
เธอจึงตัดสินใจไปตามหา....
"กรี้ดดดดด" ฟางกรี้ดออกมาอย่างดังลั่น แต่ไม่มีใครตื่นกระหนก เพราะชั้นวีไอพีมีเพียงแค่พวก
เขาและพวกเธอเพียงเท่านั้น
เมื่อใครไม่รู้จับตัวเธอ และปิดผ้าเช็ดหน้ายาสลบอีกเช่นกันเข้าที่จมูกของเธอ แต่มันจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก'ป๊อปปี้'
Tomo
'ถึงคิวของเธอแล้ว..แก้ว'
ร่างสูงคิดในใจ ก่อนจะเดินออกไปและมุ่งหน้าไปที่ ระเบียง...
Kaew
ร่างบางหลับตา เพื่อผ่อนคลาย แต่เธอเหมือนกลับรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เธอมีรางสังหรณ์แปลกๆ
ตั้งแต่อยู่ข้างใน ตั้งแต่ สบตาเค้า'โทโมะ' เธอรู้สึกใจไม่ค่อยดี เหมือนมีอะไรที่เลวร้าย กำลัง
จะเกิดขึ้นกับตัวเธอ ภายในไม่ช้านี้.....
ร่างบางสะบัดหัว เพื่อลืมทุกสิ่งที่กำลังคิดอยู่พร้อมกำลังจะเดินเข้าไปข้างใน แต่ว่า....
"นาย...."ร่างบางถึงกับชะงักทันทีเมื่อเห็นร่างสูง'โทโมะ' ที่ยืนอยู่ ร่างสูงที่ใส่เสื้อกล้ามสีดำข้างใน
พร้อมกับสูทสีดำข้างนอกและหน้าตาที่เนียนใสของร่างสูงพร้อมกับหุ่นที่พอดียิ่งนักสำหรับผู้ชายอย่าง
เขาแล้วบวกกับการแต่งตัวที่แบดบอยของเขามันยังสามารถเรียกความคลั่งของสาวๆทั่วไปได้เป็นร้อย
ร่างสูงที่เดินมาเรื่อยๆจนมาหยุดอยู่ตรงหน้าร่างบาง
"เพื่อนเธอคงเล่าประวัติของฉันให้เธอฟังหมดแล้วสินะ แล้วเธอก็คงรู้แล้วว่าฉันเป็นยังไง"
ร่างสูงยังคงตอบด้วยคำพูดที่เรียบนิ่งเหมือนเดิม และแววตาที่จ้องร่างบางอย่างกับเสือร้าย
มันยิ่งทำให้ร่างบางรู้สึกใจไม่ค่อยดี
"นายต้องการอะไรจากพ่อฉัน"ร่างบางถามออกไป ด้วยสีหน้าที่จริงจัง
"แก้แค้นไงล่ะ"ร่างสูงพูโเสียงเข้ม จนทำให้ร่างบางรู็ตกใจนิดๆ แต่ที่เค้าพูดออกมามันยังทำ
ให้เธอสงสัยอย่างมาก
'แก้แค้นเหรอ'
ร่างบางนึกในใจ ก่อนที่คำถามมากมายจะผุดขึ้นมาในสมองของเธอ
"พ่อฉันไปทำอะไรให้นาย นายถึงต้องการแก้แค้น"ร่างบางถามออกไปอย่างสีหน้าจริงอีกครั้ง
จนทำให้ร่างสูงยิ้มที่มุมปาก รู้มั้ย ยิ้มนั่น มันคือยิ้มของซาตานอย่างเขา'โทโมะ'
"เดี๋ยวก็รู้ หึ"ร่างสูงพูดเสียงเข้ม ก่อนจะดึงแขนร่างบางให้เดินตามไป
แต่ร่างบางไม่ใช่คนที่จะยอมใครไงๆอยู่แล้ว เธอก็ถือว่าเป็นลูกมาเฟียเหมือนกัน การต่อสู้ของเธอ
หน่ะระดับเทพเลยก็ว่าได้
การต่อสู้เริ่มขึ้น
ทั้งสองไม่มีใครยอมใคร อย่าคิดว่ามาเฟีย อย่างโทโมะ จะยอมผู้หญิงอย่าง'แก้ว' ที่เป็นลูก
คนที่ฆ่าพ่อของเขาได้ เค้าไม่มีทางอ่อนให้อย่างแน่นอน
"โอ๊ะ..."แต่สุดท้ายร่างบางแค่พลาดไปเพียงเซี่ยววินาที ก็โดนร่างสูงต่อยเข้าท่ท้อง
ร่างสูงรู้ดี ว่าจุดอ่อนของผู้หญิงอยู่ที่ไหน คนไหนโดนเข้าก็จำต้องถึงกับจุกทันที
"เก่งเหมือนกันหนิ แต่ขอโทษนะเธอสู้ฉันไม่ได้หรอก"ร่างสูงพูดก่อน จะพกร่างบางขึ้นพลาดไว้ที่ไหล่
ร่างบางที่ตอนนี้สลบไปอย่างไม่เป็นท่า
ยังไงซะถ้าใครจะคิดสู้กับมาเฟียอย่างเขา อย่าคิดว่าจะชนะเลย...
------------------
มาอัพอีกครึ่งนึงแล้วน้าาาาา ยังไงก็ เม้น+โหวต
กันด้วยนะรีดเดอร์ทุกคน^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
