รักสามเรา เขา เธอ และ ฉัน

โทโมะ//ที่นี่ที่ไหนเนี่ย มีใครอยู่มั้ย (โทโมะอยู่ท่ามกลางที่ไม่มีอะไรเลยมีแต่พื้นสีขาวทั้งหมด) พ่อ ธาม ยัยยักกินคน เอ๊ะเราเรียกยัยทำไมล่ะ
...?//สวัสดี นายวิศวะ
โทโมะ//นายเปนใครทำไมนายถึงมีรูปร่างหน้าตาเหมือนชั้น
โทโมะ2//ชั้นคือร่างอีกร่างของนาย หรือจิตใต้สำนึกของนาย
โทโมะ//นายจะให้ชั้นทำอะไร
โทโมะ2//นั่นไง  (จิตใต้สำนึกของโทโมะชี้ไปที่หญิงสาวคนหนึ่ง ที่มีใส่ชุดขาวทั้งร่างกายอย่างมิดชิด) แม่ แม่ นั่นแม่ใช่มั้ย
แม่//โทโมะ แม่ต้องไปแล้วนะลูก แม่ต้องไปเผชิญโลกใหม่หรืออีกชาติหนึ่ง ลูกดูแลตัวเองดีๆนะ ถ้าไม่อยู่อีกแล้ว
ดูแลตัวเองให้ดีนะ อย่าดื้อกับพ่อมากรู้มั้ยจ้ะ ฝากบอกพ่อเค้าด้วยว่าแม่รักพ่อมากแล้วบอกธามไทด้วยนะว่าแม่ก้อรักเหมือนกัน 
โทโมะ//ไม่ ผมไม่ให้แม่ไป แม่ครับอย่าไป
แม่//แม่รักลูกนะ  (แล้วร่างหญิงคนนั้นก้อเลือนหายไปต่อหน้าต่อโทโมะ)
โทโมะ//แม่!!! (โทโมะจะวิ่งเข้าไปแต่ว่า...)
โทโมะ2//อย่านะนายวิศวะ ถ้านายเข้าไปนายจะไม่ได้กลับมาอีกเลย (เพราะมีหลุมดำพายุลูกใหญ่)
โทโมะ//แม่ แม่!!
 
โทโมะ//แม่!
แก้ว//ห๊ะ อะไรของนาย  (โทโมะรีบกอดแก้วทันที)  เดี๋ยวๆๆนาย
โทโมะ//ชั้นคิดถึงแม่ ชั้นอยากเจอแม่ แม่ของชั้น เอาแม่ของชั้นคืนมา
แก้ว//เดี๋ยวนาย นายฝันร้ายรึป่าว
โทโมะ//ชั้นฝันถึงแม่ แม่ชั้นทิ้งชั้นไปแล้ว
แก้ว//แม่นายไปเกิดใหม่ต่างหาก
โทโมะ//แต่แม่....
แก้ว//นายควรจะดีใจนะที่แม่นายไม่ต้องทนทุกข์ทรมานใจ
โทโมะ//แม่ชั้นไม่ได้ตกนรกนะ
แก้ว//นายจะบ้ารึไง ชั้นหมายถึงจะได้ไม่ต้องทนทรมานคิดถึงนายไงล่ะ
โทโมะ//เธอยังดีนี่เธอยังมีแม่
แก้ว//ชั้นบอกนายแล้วไงเล่า
โทโมะ//ออกไป
แก้ว//อะไรของนายเนี่ยเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย นายบ้ารึป่าว
โทโมะ//ใช่ชั้นมันบ้า ออกไป ออกไป!!
แก้ว//ก้อได้ ถ้านายอยากทรมานอย่างนี้ต่อไปไม่ไปพบเจออะไรใหม่ นายก้อจะทรมานแบบนี้ไปตลอด งั้นก้อขอให้นายโชคดี (แล้วแก้วก้อเหมือนจะว่งออกไป)
โทโมะ//โอ้ย~ โอ้ย~ ชั้นปวดหัว โอ้ย!
แก้ว//นาย นาย
 
หลังจากการตรวจ แก้สก้อโดนหมอว่าไปตามระเบียบ
แก้ว//นายเปนไงบ้างล่ะ
โทโมะ//ชั้นไม่เปนไรแล้ว
แก้ว//งั้นชั้นออกไปก่อนนะ
โทโมะ//ไม่ต้องไป
แก้ว//แต่นาย...
โทโมะ//ชั้นบอกว่าไม่ต้องออกไป
แก้ว//โอ้ย อะไรของนายเนี่ย
โทโมะ//ชั้นคิดถึงแม่
แก้ว//นี่นนี่ เดี๋ยวนายก้อปวดหัวอีกหรอกชั้นเบื่อที่โดนหมอบ่นนะ
โทโมะ//ชั้นฝันประหลาดมาก
แก้ว//แม่ตายไปสบายในโลกหน้าแล้วล่ะนายควรดีใจนะนาย
โทโมะ//เธอยังดีเธอยังมีแม่ให้ตามหา
แก้ว//อีกและ นายชั้นบอกแล้วไง ว่านายก้อยังมีแม่อยู่ในความทรงจำ ความทรงจำที่เคยักใครมากที่สุด และยังนึกถึงได้จนวันตาย นายก้อยังดีบ้างนะ นายอย่าเสียใจไปเลย นายยังมีพ่อกับน้องชายนายอยู่ ทุกคนก้อรักนายทุกคนแฟนคลับนายเพื่อนนาย นายยังดีนะ
โทโมะ//ชั้นต้องทำไง
แก้ว//อยู่กับปัจจุบันให้ดีที่สุด เท่านี้ก้อพอ
โทโมะ//งั้นหรอ เธอก้อมีอะไรดักับเค้าเหมือนกันนะเนี่ย
แก้ว//น้อย น้อยหน่อยนะ  อะนาย ไปเครียร์ใบหน้าของนายได้แล้วไป
โทโมะ//เออว่าแต่ น้องชั้นล่ะ
แก้ว//ไม่รู้ทุกที7โมงต้องมาแล้วนิ