รักสามเรา เขา เธอ และ ฉัน

...?//โมะค้ะ
โทโมะ//........... (เงียบไม่พูดอะไร)
...?//สวัสดีค่ะคุณลุงจำเริญ
ลุงจำเริญ//สวัสดีจ้ะ
...?//โมะ วันนี้มีถ่ายแบบไม่ใช่หรอ แล้วทำไมถึงหยุดล่ะ
โทโมะ//ชั้นมีถ่ายแบบพรุ่งนี้
...?//เอ่อ.. หรอคะไม่รู้เลยนะเนี่ย
โทโมะ//เธอก้อหัดรู้บ้างสิ เธอ เก่ง ฉลาดไม่ใช่หรอ แค่นี้เธอยังจำไม่ได้เลย
...?//ขอโทษค่ะ แต่สัญญาว่าจะไม่ทำให้โมะโกรธอีกแล้ว
โทโมะ//อย่าเรียกชั้นว่าโมะได้มั้ยชั้นจะให้คนที่ชั้นรัก และ นับถือเท่านั้น เธอล่ะเงียบไปเลย (แรงนะ)
...?//นี่ทำไมโมะ เอ้ย! โทโมะ พูดกับชั้นแบบนี้ล่ะ
แก้ว//สมควรเหมือนกัน (แก้วหันซุบซิบกับธามไท)
ธามไท//ใช่สมควร
...?//พวกเธอซุบซิบอะไรกันน่ะ
แก้ว//ป่าวค่ะ แค่คุยกันตามประสาไปน่ะค่ะ
...?//ชั้นไม่เชื่อ แล้วเธอเป็นใครกล้าดียังไง หรือว่าแฟนของโมะหรอ
โทโมะ//ยัยซาตานอย่างยัยนั้นน่ะหรอ ชาติหน้าตอนบ่ายๆเถอะ
แก้ว//หนอย...........นาย
ธามไท//แก้วใจเย็นๆก่อนแปปนึงเถอะ
แก้ว//ชิ
...?//55555 จิงด้วยสิ คนไม่สกุลรุนชาติอย่างเนี่ย ไม่น่ามาอยู่บ้างหลังเนี่ยเลย น่าจะเปนสก๊อยมากว่านะ
แก้ว//โอ้ย นี่ป้า ป้าเป็นใครเนี่ยเที่ยวด่าชาวบ้านคิดว่าตัวเองเป็นใคร ใหญ่โตมาจากไหนกัน เห็นสวยแบบเนี่ย เธอคิดว่าเธอคู่ควรกับคนดีหรอ อย่างเนี่ยคนดีก้อคงไม่มีคนเอา ถ้าใครเอา ก้อเคี๊ยวเอื้องแล้ว
...?//นี่แกกล้าว่าชั้นหรอฮะ
แก้ว//มากกว่านี้ก้อได้นะ
ลุงจำเริญ//หยุด ทั้งสองคนเลย
...?//ลุงจำเริญคะมัน
ลุงจำเริญ//หนูหวาย หนูควรกลับไปก่อนเถอะ แล้วค่อยมาหาไอ้เจ้าโมะมันใหม่แล้วกันนะ
แก้ว//อ๋อ นี่ชื่อหวายหรอกหรอ วายวอดมากกว่านะวายวอด
ลุงจำเริญ//หนูแก้ว พอเถอะอย่าทะเลาะกันได้มั้ย
หวาย//เนี่ยน่ะหรอ ชื่อแก้ว
แก้ว//แล้วจะทำไมยัยวายวอด
หวาย//แก
โทโมะ//กลับบ้านไปซะหวาย ชั้นเหนื่อย
หวาย//แต่ว่าโมะคะ
โทโมะ//กลับไปซะ
หวาย//แต่ว่าโมะ
โทโมะ//ชั้นบอกให้ออกไปไงเล่า!!!(โทโมะขึ้นเสียง)
หวาย//ไปก้อได้  (แล้วหวายก้อออกไป)
 
แล้วโทโมะก้อขึ้นห้องไป แล้วแก้วก้อขึ้นตามไปด้วย
 
ธามไท//แก้ว  เธอจะไปไหน
แก้ว//ชั้นจะไปดูไอ้ตุ๊ดหน้าจืดหน่อยน่ะ
ธามไท//แต่ตอนนี้พี่เค้าโมโหอยู่นะ
แก้ว//เหอะน่า ชั้นรู้ว่าทำยังไงน่ะ
ลุงจำเริญ//อย่าไปเลยหนูแก้ว ไปแล้วจะโดนหูชาปล่าวๆน่า...
แก้ว//ลุงจำเริญ ลุงจ้างให้หนูมาดูแลเค้านะคะ ทำไมหนูจะทำตามหน้าไม่ได่ล่ะคะ
แล้วแก้วก้อขึ้นตามไป
 
หน้าห้องโทโมะ
 
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก
 
แก้ว//นาย ชั้นเองนะ
โทโมะ//เธออย่ามาเพิ่งยุ่งกับชั้นตอนนี้ชั้นปวดหัว
แก้ว//นายเปนอะไรอ่ะ
โทโมะ//.........
แก้ว//งั้นชั้นเข้าไปนะ
โทโมะ//อย่าเข้ามานะ ห้องนี้ชั้นเข้าได้คนเดียว
แก้ว//นาย ชั้นรู้นะว่านายเครียด ทำไมนายต้องเก็บไว้คนเดียว ชั้นรู้ว่าหลายเรื่อง แต่ทำไมนายไม่ปล่อยกาย ปล่อยใจบ้างล่ะ หรือว่า นายอยากระบายอะไรนายก้อระบายกับพ่อนาย น้องนาย หรือมาระบายกับชั้นก้อได้ชั้นรู้นะ คนอย่างนาย
โทโมะ//เธอจะมารู้ได้ยัง เพราะเธอไม่ใช่ตัวชั้น
แก้ว//ชั้นรู้ได้ไง ก้อ ไม่ใช่สิ่งที่จำเปนต้องรู้ แต่นายควรทำตามที่ชั้นบอกบ้าง
โทโมะ//โอ้ย! ตอนนี้ชั้นปวดหัวไม่ไหวแล้ว
แก้ว//งั้นชั้นเข้าไปนะ (แก้วพังประตูเข้าไปเห็นโทโมะนอนราบไปกับพื้นกับมือที่กัมหัวอยู่) ห๊ะ นี่นาย  นายธาม ธาม ธาม (แก้วตะโกนเรียกธามไท)
ธามไท//มีไรแก้ว ห๊ะ! พี่ พี่ พี่
แก้ว//เรียกรถพยาบาลเร็ว!
แต๋น//ว้าย คุณหนู  คุณผู้ชายคร้า
ลุงจำเริญ//มีอะไรร้องลั่นบ้านเชียว
แต๋น//คุณหนูค่ะ คุณหนู แย่แล้วค่ะ
ลุงจำเริญ//ห๊ะ ไอ้โมะ
 
ณ โรงพยาบาล
บุรุษพยาบาลเข็นโทโมะที่เข้าห้องฉุกเฉินอย่างรวดเร็ว
 
ลุงจำเริญ//ลูกชายชั้นจะเปนไรมั้ยเนี่ย
ธามไท//พี่ไม่เปนไรหรอกพ่อ
แก้ว//หนูว่าตอนดีขึ้น
 
หลังจาก 30 นาทีผ่านไป หมอก้อเดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน
ธามไท//หมอครับ หมอ พี่ผมเปนไงบ้างครับ
หมอ//คนไข้เปนโรคไมเกรนน่ะครับ จะมีหนักบ้างเป็นธรรมดา เพราะเกิดจากที่คนไข้เนี่ยเครียดเกินไป หรือมีปัญหาทางจืต มีอะไรที่กดดันหรือเก็บกดไว้มากมายไม่มีที่ให้ระบายความในใจ คนไข้ก้อรู้สึกเครียด จนประสาทเนี่ยทนไม่ไหว จนเกิดอาการไม่เกรนคั่นโคม่า แต่ตอนนี้ไม่เปนไรแล้วครับคนไข้ปรอดภัยแล้วครับ ต้องนอนโรงพยาบาลสักสองสามวันถึงจะกลับบ้านได้ครับ
แก้ว//ขอบคุณมากค่ะคุณหมอ งั้นก้อพยายามอย่าให้คนไข้เครียดใช่มั้ยคะ
หมอ//ใช่แล้วครับ งั้นหมอขอตัวนะครับ
ลุงจำเริญ//ขอบคุณมากๆครับคุนหมอ
 
ห้องคนไข้
โทโมะ//ธาม พี่จะตายมั้ย
ธามไท//ไม่หรอกพี่ พี่หายดีแล้ว
แก้ว//ใช่ นายยังไม่ตาย
โทโมะ//นี่เธอ
แก้ว//นี่ ขอร้องตอนนี้อย่าเพิ่งทะเลาะกันเหอะ ให้นายหายก่อนเถอะน่ะ
โทโมะ//แล้วใครเฝ้าพี่อ่ะ ธามหรอ
ธามไท//ป่าวพี่ ผมต้องภารกิจน่ะ
แก้ว//ชั้นเฝ้านายเนี่ยแหละ
โทโมะ//ห๊ะ ทำไมล่ะ
แก้ว//นายลืมไปแล้วหรอ ว่าชั้นเปนคนมาดูแลนาย
โทโมะ//งั้นก้อได้ แต่ชั้นไม่ได้ดูแลง่ายขนาดนั้นนะ
แก้ว//คำว่ากลัว ไม่มีแน่นอน
ธามไท//งั้นผมไปนะพี่ บายแก้วแล้วถ้าพี่ออกจากโรงพยาบาลเธออย่าลืมนะ
แก้ว//ชั้นไม่ลืมหรอกน่า
ธามไท//ไปแล้วพี่ หวัดดีคราบบบบ