รักสามเรา เขา เธอ และ ฉัน

โบว์วิ่งตามธามลงไป
โบว์//เดี่ยวสิ ธามฟังโบว์ก่อนได้มั้ย
ธามไท//อย่าตามมา
โบว์//ธาม ถ้านายไม่ฟังชั้นก็จะตามนายไม่หยุด
ธามไท//เชิญเลย
 
ณ บ้านแผลงไทยา
โบว์//ธาม!!!
ธามไท//ไม่ต้องเข้าบ้านชั้นเลยนะ
โบว์//ได้ชั้นจะยืนตรงนี้จนกว่านายจะให้อภัย
ธามไท//ตามใจเธอ เรื่องของเธอ
แก้ว//เกิดไรขึ้นธาม
ธามไท//ช่างเค้าเหอะ
แก้ว//โบว์นี่
ธามไท//อย่าให้เค้าเข้าบ้านผมนะแก้ว
แก้ว//แต่โบว์เป็นเพื่อนแก้วนะ
ธามไท//แต่นี่บ้านผม
แก้ว//จ้ะๆ
โบว์ยืนอยู่หน้าบ้านธามเป็นเวลานานมาก ผ่านไป6ชั่วโมงแล้วโบว์ก้อไม่ไปไหน จนฝนตกหนัก(แม่ง เกาหลีสุดๆ)แต่โบว์ก้อไม่ไปไหน แต่ว่า ธามก้อแอบมองทางหน้าต่างอย่างเป็นห่วงแต่ยังปากแข็งและยังโกรธเคืองอยู่ แต่ใจจริงก้อสงสารโบว์มากอยากจะลงไปเอาตัวโบว์ขึ้นมา แต่สิ่งที่ธามเห็นมันตรงกันข้าม 
แก้ว//ธาม
ธามไท//แก้วไม่ต้องพูดหรอก ยังไงชั้นก้อให้เค้าขขึ้นมาหรอก
แก้ว//แต่ฝนตกหนักมากนะ
ธามไท//ถ้าแก้วอยากไปช่วย ก้อออกจากบ้านผมไปได้นะ
แก้ว//แต่ถ้าปล่อยไว้โบว์จะไม่สบายเอานะ
ธามไท//ยัยเนี่ยถึกอยู่แล้ว
แก้ว//ต่อให้ถึกยังไง โบว์เค้าก้อเป็นผู้หญิงนะ
ธามไท//ชั้นก้ออยากให้ขึ้นมา แต่โบว์ทำแบบนี้ ชั้นเสียใจ
แก้ว//แต่คนที่บอกเลิกคือนายไม่ใช่หรอ
ธามชะงักเพราะลืมเรื่องนี้ไปสนิท
ธามไท//จะจะ จิงสิ
แก้ว//แล้วคนที่เค้าห่วงมากถามโน่นถามนี้ เพราะเป็นห่วง แต่นายกลับบอกเลิก
ธามไท//นั่นแหละ เพราะชั้นไม่อยากให้โบว์ห่วง
แก้ว//แต่ไอ้คนคนนั้นที่ธามเห็น มันคือน้องชายของไอ้พิชชี่
ธามไท//หมายความว่าไง
แก้ว//ใช่ อีตานั่นอ่ะ มันจะล้างแค้นให้พี่มัน แล้วตอนนี้จะให้โมะกลับมาไม่ได้ เพราะมันจะล้างแค้น แล้วจะเอาตัวชั้นไป เลยจะให้โบว์เป็นเดิน เพื่อได้ใกล้ชิดโบว์แล้วจะหาโอกาสง่ายยังไงล่ะ
ธามไท//แต่ที่ชั้นเห็นมันกอดโบว์
แก้ว//มันหื่นโว้ย!!!!!!!!!!!!!!