รักสามเรา เขา เธอ และ ฉัน

ต่อจากเหตุการณืที่เปิดศึก
 
แก้ว//โอ้ย! เมื่อกี้น่าอายชะมัดเลย (เดินไปร้านลูกชิ้น)
 
แก้ว//ป้า เอาลูกชิ้น3ไม้ค่ะ 
แม่ค้า// แยกน้ำจิ้มหรือราดจ้ะ
แก้ส//ราดเลยค่ะ
แม่ค้า//ได้เลยจ้ะเดี๋ยวรอสักครู่นะ ............................. อ่ะได้แล้วจ้ะ 15 บาทจ้ะ
แก้ว//อ่ะนี่ค่ะ 
แม่ค้า//ขอบคุณจ้า
 
ระหว่างที่กินอย่างเอร็ดอร่อยนั้น
 
....?//หนูแก้ว
แก้ว//อ้าว...ลุง    ลุงเป็นใครอ่ะ
....?//อ้าว ไอ้หลานสาวจำลุงไม่ได้หรอ ลุงจำเริญไงเล่า รุ่นพี่พ่อเอ็งไง ที่ตอนเด็กๆลุงชอบไปเยี่ยมบ่อยๆ แล้วซื้อขนมไปให้บ่อยๆไงเล่า
แก้ว//เอ๋อออออ... ลุงจำเริญ มาได้ไงคะเนี่ย แล้วลุงเดินมาหรอเนี่ย
ลุงจำเริญ//ก้อเออสิ ขึ้นรถมากับบดิกาสบ่อยๆลุงก้อเบื่อเหมือนกัน ลองเดินเหมือนคนธรรมดาดูบ้าง ก้อดีเหมือนกัน
แก้ว//แล้วบริษัทเป็นไงบ้างอ่ะลุง ดีขึ้นมั้ย
ลุงจำเริญ//ก้อมีขึ้นมีลง ธรรมดาของธุรกิจเล็กๆน้อยๆ
แก้ว//อย่างบริษัทลุงไม่เล็กน้อยหรอกมั้ง
ลุงจำเริญ//แล้วพ่อเราล่ะ เป็นไงบ้างล่ะ
แก้ว//ก้อดีค่ะ เฮฮาปาร์ตี้เหมือนเดิม
ลุงจำเริญ//แล้วเราล่ะ มีหญิงมาติดรึยัง
แก้ว//เดี๋ยวลุงหนูไม่ใช่ทอมนะ ลุงชอบหาว่าหนูเป็นทอมเรื่อยเลยนะ
ลุงจำเริญ//แหม...ก้อเห็นห้าวๆแบบนี้   เฮ้ออออออ~~~~....
แก้ว//ลุงเป็นอะไรคะ
ลุงจำเริญ//ป่าวหรอกหนูแก้ว
แก้ว//แหนะ ไม่ต้องเลยหนูรู้ว่าลุงต้องมีปัญหา
ลุงจำเริญ//ไอ้มี ก้อมีแหละ
แก้ว//อะไรล่ะคะที่ว่ามี
ลุงจำเริญ//ก้อเรื่องบริษัทลุงนั่นแหละ ตอนนี้ลุงอยากให้มีคนมาดูแลแทนลุงน่ะสิ ตอนนี้ลุงก้ออยากให้ลูกชายลุงมาดูแล แต่มันติดที่ว่า ลูกชายลุงมันยังรักสนุกอยู่ ทุกวันมันมีแต่งานถ่ายหนังถ่ายละครอะไรของมันสองคนนั่นแหละ
แก้ว//ที่ว่าสองคน ลุงมีลูกสองคนหรอคะ
ลุงจำเริญ//อืมใช่ ลูกชายทั้งสองคนเลย
แก้ว//อ๋อออ
ลุงจำเริญ//อืมนั่นแหละ ลุงก้ออยากให้ลูกชายคนโตมันทำน่ะ แต่มันเป็นคนที่ยังไม่รู้จักโต ต้องให้คนดูแลแต่คนที่ดูแลทนอยู่กับมันไม่ได้ถึงเดือน มันแสบมาก ลุงก้อเลี้ยงมันไม่ไหวเหมือนกัน ก้ออยากให้คนที่ดูแลเกลี่ยกล่อมให้มันมาดูแล บริษัทต่อจากลุง
แก้ว//งั้นหนูจะช่วยเองเอามั้ยลุง
ลุงจำเริญ//แต่ว่าหนูจะไหวหรอ
แก้ว//ไหวไม่ไหวก้อต้องลองดูค่ะ
ลุงจำเริญ//แต่ลุงเกรงใจ
แก้ว//ไม่ต้องเกรงใจลุง ตอนนี้หนูก้อหางานทำอยู่ ให้หนูช่วยนะลุง
ลุงจำเริญ//แต่ว่า....
แก้ว//น้าาาาาาาาาาาาาาาาาา........
ลุงจำเริญ//เอ้า! เอาก้อเอา
แก้ว//คร้าาาาาาาา งั้นหนูไปขอแม่ก่อนนะจ้ะ
ลุงจำเริญ//อืม แล้วฝากสวัสดีพ่อเอ็งด้วยละกัน
 
ณ บ้านศิริมงคลสกุล
 
แก้ว//แม่!!!!!!!!!!!!!!!พ่อ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
พ่อ//อะไรยัยแก้ว!!!! บ้านไฟไหม้หรอ แม่จ๋าเรียกรถดับเพลิงเร็ว
แม่//ได้จะพ่อ
แก้ว//เดี๊ยว!!!!!!!!!    ไม่ได้ไฟไหม้พ่อ แม่
พ่อ/แม่//อ้าว...
แม่//แล้วเป็นอะไรร้องซะตกอกตกใจหมด มีไร
พ่อ//เออ...ใช่ มีอะไร
แก้ว//หนูได้งานแล้ว
พ่อ//โถ่นึกว่าอะไร      ห๊ะ!!  ได้งานแล้ว
แม่//จริงหรอลูก แล้วงานที่ว่างานอะไรอ่ะ
แก้ว//ช่วยงานบริษัทลุงจำเริญน่ะแม่
พ่อ//อ้าว แก้วไปเจอพี่จำเริญมาหรอ
แก้ว//จ้ะพ่อ
แม่//ช่วยเกี่ยวกับอะไรล่ะลูก
แก้ว//เกลี่ยกล่อมลูกชายลุงจำเริญให้มาดูแลบริษัทแทนลุงจำเริญน่ะแม่
พ่อ//แล้วเกี่ยวไรกับช่วยบริษัท
แก้ว//อ้าว! พ่อก้อถือว่าช่วยบริษัทปะล่ะ ถ้าไม่มีคนดูแลแทนลุงจำเริญบริษัทก้อย่อยยับสิพ่อ
พ่อ/แม่// เออ.....ว่ะ
แม่//อืมๆ งั้นไปทำงานวันไหนล่ะ
แก้ว//วันนี้ค่ะแม่
พ่อ//หา....
แก้ว//หาอะไรล่ะพ่อ เถอะน่า เชื่อหนู เดี๋ยวหนูก้อมาเยี่ยมทุกอาทิตย์แหละ หนูไม่ทำให้พ่อแม่ผิดหวังในตัวหนูอยู่พ่อแม่ก้อรู้นี่จ้ะ
พ่อ//อืมๆ ก้อได้ ไปก้อระวังตัวด้วยและกัน รู้มั้ย แต่ เออ แก้วเป็นทอมนี่นา คงระวังตัวได้
แก้ว//โถ่..พ่อ
แม่//อ่ะๆ ไปเก็บเสื้อผ้าได้แล้ว  ส่วนพ่อจ๋า สวนหลังบ้านเราหญ้าเต็มไปหมดเลย ตัดให้เรี่ยมเลยนะพ่อจ๋า
พ่อ//ค้าบ แม่จ๋า
 
ผ่านไป 30 นาที
 
แม่//เก็บของเรียบร้อยนะลูก
แก้ว//จ้ะแม่
แม่//ไปก้อระวังตัวด้วย ถึงเราจะห้าว แต่เราก้อเป็นผู้หญิงนะลูก
แก้ว//จ้ะ แม่ หนูจะจำคำพูดแม่ทุกคำเลย
 
ปี๊น~~~ปี๊น~
แม่//อ้าว สงสัยมารับแล้ว
แก้ว//ไปนะจ้ะแม่
 
พ่อ//ฝากลูกผมด้วยนะพี่จำเริญ
ลุงจำเริญ//จะดูแลเหมือนไข่ในหินเลย
พ่อ//คร้าบพี่
แก้ว//อ้าว สวัสดีค่ะลุงจำเริญ
ลุงจำเริญ//จร้า..
แก้ว//ไปแล้วนะพ่อ (หอมแก้ม1ที) สวัสดีค่ะพ่อ
พ่อ//เออๆไปดีมาดีเน้อ
แก้ว//จร้าาาา
 
ณ บ้านแผลงไทยา  (แผลงมาจากนามสกุลธามไท ไทยา มาจกนามสกุลโทโมะ)
 
แก้ว//โหหหหหหหห.........นี่บ้านหรือวังเนี่ย
ลุงจำเริญ//บ้านสิหนูแก้วถามได้
แก้ว//แน่ใจนะคะว่าบ้าน
ลุงจำเริญ//ใช่สิ งั้นเดี๋ยวแปปนึงนะ แต๋น แต๋น! 
แต๋น//คร้า คุณผู้ชาย
ลุงจำเริญ//เอากระเป๋ษไปเก็บห้องคุณหญิงด้วย
แก้ว//เดี๋ยวนะคะลุง ห้องคุณหญิง ภรรยาลุง ให้หนูนอนห้องท่านน่ะหรอคะ
ลุงจำเริญ//ใช่จ้ะ
แก้ว//แล้วภรรยาลุงจะไปนอนที่ไหนล่ะจ้ะ
ลุุงจำเริญ//เค้านอนอยู่บนสวรรค์โน่นแล้วล่ะ
แก้ว//แสดงว่า....ท่านได้  
ลุงจำเริญ//ใช่เค้าเสียแล้วล่ะ
แก้ว//เสียใจด้วยนะคะ
ลุงจำเริญ//เรื่องก้อผ่านมา10ปีแล้ว อย่าไปเครียดเลย
แก้ว//จร้า
 
ห้องของภรรยาลุงจำเริญ
 
แก้ว//ว้าวววววว สวยจังเยย   (ชื่นชม แล้วกระโดดขึ้นไปบนเตียง) ฮ้า!... ลงไปข้างล่างดีกว่า เผื่อว่าจะได้ช่วยแม่บ้านทำงานด้วย
(เมื่อแก้วเดินออกไปแล้วเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น)
 
ตุ๊บ!!
แก้ว//โอ้ย! ...ขะ ขอโทะ... (แก้วเงยหน้าขึ้นเห็นผู้ชายคนหนึ่ง)
...?//เธอ เป็นอะไรมั้ย
แก้ว//ไม่ไม่ไม่เลย คุณเป็นอะไรมั้ย
...?//ไม่หรอก  แล้วเธอเป็นใคร
 
 
ติดตามตอนต่อไปน้าาาา
หนูเป็นนักแต่งมือใหม่ยังต้องหัดอีกเยอะ 
ฝากเนื้อฝาตัวด้วยนะคะ