รักสามเรา เขา เธอ และ ฉัน

8.3

เขียนโดย loveblelove

วันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 21.45 น.

  56 session
  123 วิจารณ์
  73.82K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) ช่วยทีเถอะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ต่อจากเหตุการณืที่เปิดศึก

 

แก้ว//โอ้ย! เมื่อกี้น่าอายชะมัดเลย (เดินไปร้านลูกชิ้น)

 

แก้ว//ป้า เอาลูกชิ้น3ไม้ค่ะ 

แม่ค้า// แยกน้ำจิ้มหรือราดจ้ะ

แก้ส//ราดเลยค่ะ

แม่ค้า//ได้เลยจ้ะเดี๋ยวรอสักครู่นะ ............................. อ่ะได้แล้วจ้ะ 15 บาทจ้ะ

แก้ว//อ่ะนี่ค่ะ 

แม่ค้า//ขอบคุณจ้า

 

ระหว่างที่กินอย่างเอร็ดอร่อยนั้น

 

....?//หนูแก้ว

แก้ว//อ้าว...ลุง    ลุงเป็นใครอ่ะ

....?//อ้าว ไอ้หลานสาวจำลุงไม่ได้หรอ ลุงจำเริญไงเล่า รุ่นพี่พ่อเอ็งไง ที่ตอนเด็กๆลุงชอบไปเยี่ยมบ่อยๆ แล้วซื้อขนมไปให้บ่อยๆไงเล่า

แก้ว//เอ๋อออออ... ลุงจำเริญ มาได้ไงคะเนี่ย แล้วลุงเดินมาหรอเนี่ย

ลุงจำเริญ//ก้อเออสิ ขึ้นรถมากับบดิกาสบ่อยๆลุงก้อเบื่อเหมือนกัน ลองเดินเหมือนคนธรรมดาดูบ้าง ก้อดีเหมือนกัน

แก้ว//แล้วบริษัทเป็นไงบ้างอ่ะลุง ดีขึ้นมั้ย

ลุงจำเริญ//ก้อมีขึ้นมีลง ธรรมดาของธุรกิจเล็กๆน้อยๆ

แก้ว//อย่างบริษัทลุงไม่เล็กน้อยหรอกมั้ง

ลุงจำเริญ//แล้วพ่อเราล่ะ เป็นไงบ้างล่ะ

แก้ว//ก้อดีค่ะ เฮฮาปาร์ตี้เหมือนเดิม

ลุงจำเริญ//แล้วเราล่ะ มีหญิงมาติดรึยัง

แก้ว//เดี๋ยวลุงหนูไม่ใช่ทอมนะ ลุงชอบหาว่าหนูเป็นทอมเรื่อยเลยนะ

ลุงจำเริญ//แหม...ก้อเห็นห้าวๆแบบนี้   เฮ้ออออออ~~~~....

แก้ว//ลุงเป็นอะไรคะ

ลุงจำเริญ//ป่าวหรอกหนูแก้ว

แก้ว//แหนะ ไม่ต้องเลยหนูรู้ว่าลุงต้องมีปัญหา

ลุงจำเริญ//ไอ้มี ก้อมีแหละ

แก้ว//อะไรล่ะคะที่ว่ามี

ลุงจำเริญ//ก้อเรื่องบริษัทลุงนั่นแหละ ตอนนี้ลุงอยากให้มีคนมาดูแลแทนลุงน่ะสิ ตอนนี้ลุงก้ออยากให้ลูกชายลุงมาดูแล แต่มันติดที่ว่า ลูกชายลุงมันยังรักสนุกอยู่ ทุกวันมันมีแต่งานถ่ายหนังถ่ายละครอะไรของมันสองคนนั่นแหละ

แก้ว//ที่ว่าสองคน ลุงมีลูกสองคนหรอคะ

ลุงจำเริญ//อืมใช่ ลูกชายทั้งสองคนเลย

แก้ว//อ๋อออ

ลุงจำเริญ//อืมนั่นแหละ ลุงก้ออยากให้ลูกชายคนโตมันทำน่ะ แต่มันเป็นคนที่ยังไม่รู้จักโต ต้องให้คนดูแลแต่คนที่ดูแลทนอยู่กับมันไม่ได้ถึงเดือน มันแสบมาก ลุงก้อเลี้ยงมันไม่ไหวเหมือนกัน ก้ออยากให้คนที่ดูแลเกลี่ยกล่อมให้มันมาดูแล บริษัทต่อจากลุง

แก้ว//งั้นหนูจะช่วยเองเอามั้ยลุง

ลุงจำเริญ//แต่ว่าหนูจะไหวหรอ

แก้ว//ไหวไม่ไหวก้อต้องลองดูค่ะ

ลุงจำเริญ//แต่ลุงเกรงใจ

แก้ว//ไม่ต้องเกรงใจลุง ตอนนี้หนูก้อหางานทำอยู่ ให้หนูช่วยนะลุง

ลุงจำเริญ//แต่ว่า....

แก้ว//น้าาาาาาาาาาาาาาาาาา........

ลุงจำเริญ//เอ้า! เอาก้อเอา

แก้ว//คร้าาาาาาาา งั้นหนูไปขอแม่ก่อนนะจ้ะ

ลุงจำเริญ//อืม แล้วฝากสวัสดีพ่อเอ็งด้วยละกัน

 

ณ บ้านศิริมงคลสกุล

 

แก้ว//แม่!!!!!!!!!!!!!!!พ่อ!!!!!!!!!!!!!!!!!!

พ่อ//อะไรยัยแก้ว!!!! บ้านไฟไหม้หรอ แม่จ๋าเรียกรถดับเพลิงเร็ว

แม่//ได้จะพ่อ

แก้ว//เดี๊ยว!!!!!!!!!    ไม่ได้ไฟไหม้พ่อ แม่

พ่อ/แม่//อ้าว...

แม่//แล้วเป็นอะไรร้องซะตกอกตกใจหมด มีไร

พ่อ//เออ...ใช่ มีอะไร

แก้ว//หนูได้งานแล้ว

พ่อ//โถ่นึกว่าอะไร      ห๊ะ!!  ได้งานแล้ว

แม่//จริงหรอลูก แล้วงานที่ว่างานอะไรอ่ะ

แก้ว//ช่วยงานบริษัทลุงจำเริญน่ะแม่

พ่อ//อ้าว แก้วไปเจอพี่จำเริญมาหรอ

แก้ว//จ้ะพ่อ

แม่//ช่วยเกี่ยวกับอะไรล่ะลูก

แก้ว//เกลี่ยกล่อมลูกชายลุงจำเริญให้มาดูแลบริษัทแทนลุงจำเริญน่ะแม่

พ่อ//แล้วเกี่ยวไรกับช่วยบริษัท

แก้ว//อ้าว! พ่อก้อถือว่าช่วยบริษัทปะล่ะ ถ้าไม่มีคนดูแลแทนลุงจำเริญบริษัทก้อย่อยยับสิพ่อ

พ่อ/แม่// เออ.....ว่ะ

แม่//อืมๆ งั้นไปทำงานวันไหนล่ะ

แก้ว//วันนี้ค่ะแม่

พ่อ//หา....

แก้ว//หาอะไรล่ะพ่อ เถอะน่า เชื่อหนู เดี๋ยวหนูก้อมาเยี่ยมทุกอาทิตย์แหละ หนูไม่ทำให้พ่อแม่ผิดหวังในตัวหนูอยู่พ่อแม่ก้อรู้นี่จ้ะ

พ่อ//อืมๆ ก้อได้ ไปก้อระวังตัวด้วยและกัน รู้มั้ย แต่ เออ แก้วเป็นทอมนี่นา คงระวังตัวได้

แก้ว//โถ่..พ่อ

แม่//อ่ะๆ ไปเก็บเสื้อผ้าได้แล้ว  ส่วนพ่อจ๋า สวนหลังบ้านเราหญ้าเต็มไปหมดเลย ตัดให้เรี่ยมเลยนะพ่อจ๋า

พ่อ//ค้าบ แม่จ๋า

 

ผ่านไป 30 นาที

 

แม่//เก็บของเรียบร้อยนะลูก

แก้ว//จ้ะแม่

แม่//ไปก้อระวังตัวด้วย ถึงเราจะห้าว แต่เราก้อเป็นผู้หญิงนะลูก

แก้ว//จ้ะ แม่ หนูจะจำคำพูดแม่ทุกคำเลย

 

ปี๊น~~~ปี๊น~

แม่//อ้าว สงสัยมารับแล้ว

แก้ว//ไปนะจ้ะแม่

 

พ่อ//ฝากลูกผมด้วยนะพี่จำเริญ

ลุงจำเริญ//จะดูแลเหมือนไข่ในหินเลย

พ่อ//คร้าบพี่

แก้ว//อ้าว สวัสดีค่ะลุงจำเริญ

ลุงจำเริญ//จร้า..

แก้ว//ไปแล้วนะพ่อ (หอมแก้ม1ที) สวัสดีค่ะพ่อ

พ่อ//เออๆไปดีมาดีเน้อ

แก้ว//จร้าาาา

 

ณ บ้านแผลงไทยา  (แผลงมาจากนามสกุลธามไท ไทยา มาจกนามสกุลโทโมะ)

 

แก้ว//โหหหหหหหห.........นี่บ้านหรือวังเนี่ย

ลุงจำเริญ//บ้านสิหนูแก้วถามได้

แก้ว//แน่ใจนะคะว่าบ้าน

ลุงจำเริญ//ใช่สิ งั้นเดี๋ยวแปปนึงนะ แต๋น แต๋น! 

แต๋น//คร้า คุณผู้ชาย

ลุงจำเริญ//เอากระเป๋ษไปเก็บห้องคุณหญิงด้วย

แก้ว//เดี๋ยวนะคะลุง ห้องคุณหญิง ภรรยาลุง ให้หนูนอนห้องท่านน่ะหรอคะ

ลุงจำเริญ//ใช่จ้ะ

แก้ว//แล้วภรรยาลุงจะไปนอนที่ไหนล่ะจ้ะ

ลุุงจำเริญ//เค้านอนอยู่บนสวรรค์โน่นแล้วล่ะ

แก้ว//แสดงว่า....ท่านได้  

ลุงจำเริญ//ใช่เค้าเสียแล้วล่ะ

แก้ว//เสียใจด้วยนะคะ

ลุงจำเริญ//เรื่องก้อผ่านมา10ปีแล้ว อย่าไปเครียดเลย

แก้ว//จร้า

 

ห้องของภรรยาลุงจำเริญ

 

แก้ว//ว้าวววววว สวยจังเยย   (ชื่นชม แล้วกระโดดขึ้นไปบนเตียง) ฮ้า!... ลงไปข้างล่างดีกว่า เผื่อว่าจะได้ช่วยแม่บ้านทำงานด้วย

(เมื่อแก้วเดินออกไปแล้วเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น)

 

ตุ๊บ!!

แก้ว//โอ้ย! ...ขะ ขอโทะ... (แก้วเงยหน้าขึ้นเห็นผู้ชายคนหนึ่ง)

...?//เธอ เป็นอะไรมั้ย

แก้ว//ไม่ไม่ไม่เลย คุณเป็นอะไรมั้ย

...?//ไม่หรอก  แล้วเธอเป็นใคร

 

 

ติดตามตอนต่อไปน้าาาา

หนูเป็นนักแต่งมือใหม่ยังต้องหัดอีกเยอะ 

ฝากเนื้อฝาตัวด้วยนะคะ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา