รักสามเรา เขา เธอ และ ฉัน

เช้าวันรุ่งขึ้น  (แก้วมาถึงโรงพยาบาลพร้อมกะธามไท)
โทโมะ//หายไปไหนกันมาทั้งคืนห๊ะ ชั้นรอทั้งคืนเลย อุ๊บ (โทโมะลืมตัว)
แก้ว//เมื่อคืนธามเมามากแล้วตอนนั้นมันก้อดึกแล้วชั้นก้อไม่อยากมาเพราะมันอันตราย นายรอชั้นทั้งคืนเลยหรอ
โทโมะ//ใครรอ รอใคร ชั้นไม่ได้รอ แค่ชั้น ชั้น
แก้ว//อะไร ชั้นอะไร
โทโมะ//ชั้นก้อเปนห่วงน้องชั้นสิ ชั้นจึงนอนไม่หลับ
ธามไท//พี่เปนห่วงผมด้วยหรอ สงสัยฝนจะตก
 โทโมะ//นี่มันหน้าร้อนจะตกได้ไงเล่า
แก้ว//งั้น นายก้อนอนซะเถอะ
โทโมะ//ชั้นสางแล้วไม่ง่วงแล้ว
แก้ว//ตามใจนาย เดี๋ยววันนี้เพื่อนนายมาเดี๋ยวหลับไม่รู้ด้วยนะ
 
11.00น.
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
...?//เฮ้ โมะ วิศวะ ไทยานนต์
โทโมะ//ไอ่เขื่อน
เขื่อน//เปนไงสบายดีป่าว ขอตากแอร์หน่อยเมื่อกี้มีแต่คนรุมอ่ะ
...?//เฮ้ย โมะยังไม่ตายใช่มั้ย
โทโมะ//ไอ่ป๊อปปากดีนะแก
ป๊อปปี้//โทดเว้ย แต่ดีที่ไม่เปนไรฟะ
...?// 이봐, 나한테 잘해 것들. 내 가장 친한 친구를 잃었습니다. (เฮ้ โมะสบายดีป่าว หายดียังวะเพื่อน)
โทโมะ//เหมือนเดิมนะไอ่จอง
จงเบ//เออ รักประเทศชั้นนิ
...?//宮本は死ぬので、それになることはありません。(โมะ เปนไงบ้าง ไม่ตายนะ)
โทโมะ//私はそれを解決するために最善を尽くす。(ปากดีดีกันจังนะพวกแก)
เคนตะ//5555 โทดๆ
เขื่อน//นี่ มัวรักประเทศกันอยู่ได้ เปงไงบ้างวะไอ่โมะ
ป๊อปปี้//เออนั่นดิ
จงเบ//แล้วนั่นใครอ่ะ (ทั้ง5คนหันไปทางแก้ว)
เคนตะ//น่ารักว่ะ
แก้ว//ดีค่ะ
เขื่อน//ดีครับผม แฟนหรอไอ่โมะ
แก้ว/โทโมะ//ไม่ใช่นะ/ไม่ใช่เว้ย
ป๊อปปี้//แหม สองคนนี้
เคนตะ/เขื่อน/จงเบ//ใช่....
โทโมะ//เฮ้ย พวกแกนี่
ป๊อปปี้//แล้วคุณเปนใครครับ
แก้ว//ชั้นมาดูแลโทโมะค่ะ
จงเบ//อยู่ได้กี่วันครับเนี่ย
แก้ว//ห๊ะ หมายความว่าไง
เคนตะ//ก้อแต่ละคนที่มาดูแล อยู่ไม่สองอาทิตย์ทุกคนและ
โทโมะ//อะไรกัน ก้อมันไม่ได้ดั่งใจนิ
ป๊อปปี้// แต่คนนี้อ่ะใช่
เขื่อน/จงเบ/เคนตะ//ใช่
โทโมะ//พวกนายเงียบเลย แล้วแฟนพวกนายเปนไงบ้าง
ป๊อปปี้//ฟางอ่ะหรอ ทำงานทุกวันเลยไม่ค่อยได้มีเวลา แต่หึงซะไม่มี
แก้ว//เดี๋ยวนะ ฟางแฟนนาทำงานที่ร้านอาหารรึป่าว
ป๊อปปี้//อืมใช่ แก้วมีไรหรอ
แก้ว//เอ๋อ ป่าวๆ
โทโมะ//มีไร
แก้ว//ป่าว
โทโมะ//แล้วแกล่ะไอ่เขื่อนเปนงัยบ้าง
เขื่อน//เฟย์เค้าก้ออยู่กับชั้นตลอดและ ไม่มีไรมากหรอกตอนนี้
โทโมะ//แกอ่ะไอ่จง
จงเบ//ตอนนี้ขนมจีนทำแต่ตระเวนร้องพลง ไม่ค่อยได้มีเวลา แต่โทรหาทุกวัน
เขื่อน//หวานซะ
โทโมะ//แกล่ะเคน
เคนตะ//เลิกกันแล้วว่ะ
โทโมะ//ห๊ะ อะไรนะ เลิกกันแล้ว จินนี่ไปไหน
เคนตะ//เธอไปเรียนต่อเมืองนอก ก้ออาจจะไม่ได้กลับมาอีกเลยก้อได้ว่ะ
โทโมะ//โทดทีนะเว้ย ที่ถาม
เขื่อน//หาใหม่ไอ้เคน ผู้หญิงมีเยอะ
เคนตะ//แต่ชั้นไม่ได้เจ้าชู้เหมือนแกนิ
ป๊อปปี้//ไม่เปนไรเคน เค้าไปมีอนาคตที่สดใสก้อปล่อยเค้าไปอ่ะดีแล้ว
เคนตะ//ขอบใจนะเว้ย
 
แก้ว//ลงไปซื้อของข้างล่างกินกันดีกว่า อ้าวนายเปนอะไรอ่ะ
ธามไท//งั้นลงไปเร็วชั้นไม่อยากอยู่ตรงนี้
แก้ว//อ่อ อืมๆ
'' ถ้าไม่แคร์ ไม่แคร์ชั้นก้อมีคนอื่น เรื่องของเธอ ของเธอถ้าไม่จำก้อลืม''
แก้ว//ฮัลโลสวัสดีค่ะ
...?//แก้วผมเองนะครับ
ธามไท//ใครโทรมาอ่ะ (ธามไทถามแบบหึงๆ)
แก้ว//ไม่รู้เหมือนกัน
...?//ผมพิชชี่ไงครับแก้ว จำผมไม่ได้หรอครับ
แก้ว//เอ๋อ
ธามไท//ใครอ่ะ
แก้ว//คนที่ช่วยชั้นแบกนายตอนเมาไงเล่า
ธามไท//หรอ
แก้ว//มีไรหรอพิชชี่
พิชชี่//พรุ่งนี้ไปกินข้าวกันมั้ย
แก้ว//ห๊ะ กินข้าว
พิชชี่//ใช่ครับ ไปกินข้าวกันนะครับ
แก้ว//เดี๋ยวต้องขอ...
พิชชี่//นะครับ
แก้ว//ก้อได้ค่ะ
พิชชี่//งั้นเจอกันที่ห้างyouนะครับ
แล้วก้อรีบวางสายทันที
ธามไท//เธอจะไปไหนอ่ะ
แก้ว//เค้าชวนชั้นไปกินข้าวน่ะ แต่ชั้นต้องขอไอ่ตุ๊ดก่อน
ธามไท//ไม่ต้องขอ ชั้นก้อไม่ให้เธอไป
แก้ว//เอ้าไมอ่ะ
ธามไท//ถ้าไอ้หมอนั่นคิดไม่ซื่อกะเธอขึ้นมาเธอจะทำยังไง
แก้ว//แต่ว่าเค้าชวนไปนะ
ธามไท//ชั้นบอกไม่ให้ไปก้อต้องไม่ไป
 
ติดตามตอนหน้านะจ้ะ ธามไทหึงซะ