รักสามเรา เขา เธอ และ ฉัน

เช้าวันรุ่งขึ้น  (แก้วมาถึงโรงพยาบาลพร้อมกะธามไท)

โทโมะ//หายไปไหนกันมาทั้งคืนห๊ะ ชั้นรอทั้งคืนเลย อุ๊บ (โทโมะลืมตัว)

แก้ว//เมื่อคืนธามเมามากแล้วตอนนั้นมันก้อดึกแล้วชั้นก้อไม่อยากมาเพราะมันอันตราย นายรอชั้นทั้งคืนเลยหรอ

โทโมะ//ใครรอ รอใคร ชั้นไม่ได้รอ แค่ชั้น ชั้น

แก้ว//อะไร ชั้นอะไร

โทโมะ//ชั้นก้อเปนห่วงน้องชั้นสิ ชั้นจึงนอนไม่หลับ

ธามไท//พี่เปนห่วงผมด้วยหรอ สงสัยฝนจะตก

 โทโมะ//นี่มันหน้าร้อนจะตกได้ไงเล่า

แก้ว//งั้น นายก้อนอนซะเถอะ

โทโมะ//ชั้นสางแล้วไม่ง่วงแล้ว

แก้ว//ตามใจนาย เดี๋ยววันนี้เพื่อนนายมาเดี๋ยวหลับไม่รู้ด้วยนะ

11.00น.

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

...?//เฮ้ โมะ วิศวะ ไทยานนต์

โทโมะ//ไอ่เขื่อน

เขื่อน//เปนไงสบายดีป่าว ขอตากแอร์หน่อยเมื่อกี้มีแต่คนรุมอ่ะ

...?//เฮ้ย โมะยังไม่ตายใช่มั้ย

โทโมะ//ไอ่ป๊อปปากดีนะแก

ป๊อปปี้//โทดเว้ย แต่ดีที่ไม่เปนไรฟะ

...?// 이봐, 나한테 잘해 것들. 내 가장 친한 친구를 잃었습니다. (เฮ้ โมะสบายดีป่าว หายดียังวะเพื่อน)

โทโมะ//เหมือนเดิมนะไอ่จอง

จงเบ//เออ รักประเทศชั้นนิ

...?//宮本は死ぬので、それになることはありません。(โมะ เปนไงบ้าง ไม่ตายนะ)

โทโมะ//私はそれを解決するために最善を尽くす。(ปากดีดีกันจังนะพวกแก)

เคนตะ//5555 โทดๆ

เขื่อน//นี่ มัวรักประเทศกันอยู่ได้ เปงไงบ้างวะไอ่โมะ

ป๊อปปี้//เออนั่นดิ

จงเบ//แล้วนั่นใครอ่ะ (ทั้ง5คนหันไปทางแก้ว)

เคนตะ//น่ารักว่ะ

แก้ว//ดีค่ะ

เขื่อน//ดีครับผม แฟนหรอไอ่โมะ

แก้ว/โทโมะ//ไม่ใช่นะ/ไม่ใช่เว้ย

ป๊อปปี้//แหม สองคนนี้

เคนตะ/เขื่อน/จงเบ//ใช่....

โทโมะ//เฮ้ย พวกแกนี่

ป๊อปปี้//แล้วคุณเปนใครครับ

แก้ว//ชั้นมาดูแลโทโมะค่ะ

จงเบ//อยู่ได้กี่วันครับเนี่ย

แก้ว//ห๊ะ หมายความว่าไง

เคนตะ//ก้อแต่ละคนที่มาดูแล อยู่ไม่สองอาทิตย์ทุกคนและ

โทโมะ//อะไรกัน ก้อมันไม่ได้ดั่งใจนิ

ป๊อปปี้// แต่คนนี้อ่ะใช่

เขื่อน/จงเบ/เคนตะ//ใช่

โทโมะ//พวกนายเงียบเลย แล้วแฟนพวกนายเปนไงบ้าง

ป๊อปปี้//ฟางอ่ะหรอ ทำงานทุกวันเลยไม่ค่อยได้มีเวลา แต่หึงซะไม่มี

แก้ว//เดี๋ยวนะ ฟางแฟนนาทำงานที่ร้านอาหารรึป่าว

ป๊อปปี้//อืมใช่ แก้วมีไรหรอ

แก้ว//เอ๋อ ป่าวๆ

โทโมะ//มีไร

แก้ว//ป่าว

โทโมะ//แล้วแกล่ะไอ่เขื่อนเปนงัยบ้าง

เขื่อน//เฟย์เค้าก้ออยู่กับชั้นตลอดและ ไม่มีไรมากหรอกตอนนี้

โทโมะ//แกอ่ะไอ่จง

จงเบ//ตอนนี้ขนมจีนทำแต่ตระเวนร้องพลง ไม่ค่อยได้มีเวลา แต่โทรหาทุกวัน

เขื่อน//หวานซะ

โทโมะ//แกล่ะเคน

เคนตะ//เลิกกันแล้วว่ะ

โทโมะ//ห๊ะ อะไรนะ เลิกกันแล้ว จินนี่ไปไหน

เคนตะ//เธอไปเรียนต่อเมืองนอก ก้ออาจจะไม่ได้กลับมาอีกเลยก้อได้ว่ะ

โทโมะ//โทดทีนะเว้ย ที่ถาม

เขื่อน//หาใหม่ไอ้เคน ผู้หญิงมีเยอะ

เคนตะ//แต่ชั้นไม่ได้เจ้าชู้เหมือนแกนิ

ป๊อปปี้//ไม่เปนไรเคน เค้าไปมีอนาคตที่สดใสก้อปล่อยเค้าไปอ่ะดีแล้ว

เคนตะ//ขอบใจนะเว้ย

แก้ว//ลงไปซื้อของข้างล่างกินกันดีกว่า อ้าวนายเปนอะไรอ่ะ

ธามไท//งั้นลงไปเร็วชั้นไม่อยากอยู่ตรงนี้

แก้ว//อ่อ อืมๆ

'' ถ้าไม่แคร์ ไม่แคร์ชั้นก้อมีคนอื่น เรื่องของเธอ ของเธอถ้าไม่จำก้อลืม''

แก้ว//ฮัลโลสวัสดีค่ะ

...?//แก้วผมเองนะครับ

ธามไท//ใครโทรมาอ่ะ (ธามไทถามแบบหึงๆ)

แก้ว//ไม่รู้เหมือนกัน

...?//ผมพิชชี่ไงครับแก้ว จำผมไม่ได้หรอครับ

แก้ว//เอ๋อ

ธามไท//ใครอ่ะ

แก้ว//คนที่ช่วยชั้นแบกนายตอนเมาไงเล่า

ธามไท//หรอ

แก้ว//มีไรหรอพิชชี่

พิชชี่//พรุ่งนี้ไปกินข้าวกันมั้ย

แก้ว//ห๊ะ กินข้าว

พิชชี่//ใช่ครับ ไปกินข้าวกันนะครับ

แก้ว//เดี๋ยวต้องขอ...

พิชชี่//นะครับ

แก้ว//ก้อได้ค่ะ

พิชชี่//งั้นเจอกันที่ห้างyouนะครับ

แล้วก้อรีบวางสายทันที

ธามไท//เธอจะไปไหนอ่ะ

แก้ว//เค้าชวนชั้นไปกินข้าวน่ะ แต่ชั้นต้องขอไอ่ตุ๊ดก่อน

ธามไท//ไม่ต้องขอ ชั้นก้อไม่ให้เธอไป

แก้ว//เอ้าไมอ่ะ

ธามไท//ถ้าไอ้หมอนั่นคิดไม่ซื่อกะเธอขึ้นมาเธอจะทำยังไง

แก้ว//แต่ว่าเค้าชวนไปนะ

ธามไท//ชั้นบอกไม่ให้ไปก้อต้องไม่ไป

ติดตามตอนหน้านะจ้ะ ธามไทหึงซะ