รักสามเรา เขา เธอ และ ฉัน

ณ ร้านอาหารภายในห้างแห่งหนึ่ง 12.33น.
 ธามไท//ฟางครับ
ฟาง//คะ
ธามไท//อาหารอร่อยมั้ยครับ
ฟาง//อร่อยมากๆเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ
ธามไท//ที่ผมชวนฟางมาทานข้าวเพราะผมมีบางอย่างจะบอกฟาง
ฟาง//อะไรหรอคะ
ธามไท//เรื่องของเรา
ฟาง//เอ่อ ธามคะ เรายังไม่ได้เปนอะไรกันอย่าใช้คำว่า เรา เลยดีกว่านะคะ
ธามไท//ที่ผมจะบอกก้อคือ ผมชอบฟาง
ฟาง//ห๊ะ หมายความว่าไงคะ
ธามไท//เปนแฟนกับผมนะ
ฟาง//เออ...................... คือว่าฟางเปนแฟนกับธามไม่ได้หรอกค่ะ
ธามไท//ทำไมอ่ะครับฟาง ผมยังโสด ไม่เคยมีรักหรือคนรักเลย ฟางวางใจเถอะครับ
ฟาง//ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกค่ะธาม คือ
ธามไท//คืออะไรครับ
ฟาง//ฟางมีแฟนแล้วค่ะ
ธามไท//แฟน แฟนหรอครับ
ฟาง//ค่ะ ฟางขอโทดนะธาม ขอโทดจิง แต่ยังไงเราก้อเปนเพื่อนกันได้นะธาม
ธามไท//ทำไม ทำไม
ฟาง//ธามเปนเพื่อนกันก้อได้นะ
ธามไท//มันคงจะมีวันนั้นอีกแล้ว ลาก่อน ฟาง
ธามไทรีบวิ่งออกไปที่รถ
ฟาง//เดี๋ยวธาม ธาม ค่าอาหารใครจ่ายอ่ะ ธาม (ยังจะห่วงอีกนะเจ๊)
 
ธามนั่งในรถแล้วจะร้องไห้เเต่ก้อร้องไม่ได้ เพราะมันคือน้ำตาลูกผู้ชายที่ไม่สามารถออกมาได้
ธาม//ชั้น โง่มากเลยหรอธาม ชั้นมันโง่จิง รักครั้งแรกไม่ควรจะเปนแบบนี้ แต่ทำไมต้องจบลงแบบนี้ด้วย ชั้นไม่เข้าใจ ที่ชั้นเปนแบบนี้เปนเพราะชั้นมีรักไม่ได้หรือไม่พร้อมที่จะรัก ห๊ะ ธาม
แล้วธามก้อบึ่งรถไปที่บาร์ทันที
 
ด้านแก้ว กะ โทโมะ
โทโมะ//ยัยยักกินคน
แก้ว//อะไรของนายเล่า
โทโมะ//น้องชายชั้นไปไหน
แก้ว//หารัก
โทโมะ//ห๊ะ! หารัก หมายความว่าไง
แก้ว//โอ้ย! นี่นายโง่หรือมีสติปัญญามีเท่านี้กันเนี่ย คนไม่เคยรักใครอย่างนายก้อไม่รู้หรอก
โทโมะ//เฮ้ย นี่ถามดีๆนะเนี่ย น้องชั้นไปไหนอธิบายดีๆดิ๊
แก้ว//น้องนายไปหาผู้หญิงที่ชอบโว้ย!
โทโมะ//หา
แก้ว//หาอะไรเล่า น้องนายมีความรักนายนี่เปนพี่ชายเเท้ๆไม่รู้อะไรเลย
โทโมะ//ชั้นผิดหรอเนี่ย
แก้ว//ไม่ผิดหรอก แค่นายไม่ใส่ใจ
โทโมะ//แหม ยัยยักกินคน ถ้าชั้นออกจากรพ เธอตายแน่
แก้ว//อะอะ น้องนายไปหาผู้หยิงคนนึงน่ารักมาก น้องนายแอบชอบ วันนี้ก้อเลยไปขอเค้าเปนแฟน
โทโมะ//เธอรู้ได้ไง
แก้ว//อ้าว ก้อน้องนายบอกชั้นแล้วขอให้ชั้นช่วย แต่นายดันป่วยชั้นก้อต้องทำหน้าที่คือดูแลนาย เลยช่วยน้องนายไม่ได้ น้องนายเลยจัดการเอง ชั้นว่ามาดึกขนาดนี้ต้องเลยเถิดไปแน่
โทโมะ//นี่ๆๆ อย่ามาว่าน้องชั้นนะ
แก้ว//ที่บอกว่าเลยเถิดอ่ะชั้นหมายถึงไปเที่ยว ชอปปิ้งอะไรประมาณนี้
โทโมะ//แต่ว่า ตั้งแต่ชั้นอยู่กะมันมา มันไม่เคยชอบใครเลยนะ
แก้ว//อันนี้ชั้นก้อไม่รู้นะ
โทโมะ//โทรถามดิ
แก้ว//อืมๆความคิดดีนี่
โทโมะ//เร็วๆเหอะน่า
แล้วแก้วก้อกดเบอร์โทรหาธามไท
แก้ว//ฮัลโล ธาม นายอยู่ไหน
ธามไท//แก้วหรอ ชั้นอยากตาย
แก้ว//นายเมาหรอเนี่ย นายอยู่ไหนเนี่ย
โทโมะ//เฮ้ย ไอ้ธามแกเมาหรอ
แก้ว//นายอยู่ไหน
ธามไท//เธอจะมาหาชั้นหรอ มาสิมา มาดูคนโง่อย่างชั้น
แก้ว//เดี๋ยวชั้นจะไปเดี๋ยวนี้แหละ
โทโมะ//ไปไหน
แก้ว//ไปดูน้องนายน่ะสิ ถามได้
แล้วแก้วก้อรีบวิ่งไปทันที  เมื่อไปถึง
ณ บาร์TTK
แก้ว//โอ้ยปวดแก้วหู ที่แบบนี้ มั่วสุมชัดๆ (แก้ว หันไปเห็นธามที่มีแต่ผู้หญิงรายร้อม) ธาม ธาม
หญิงคนนึง//นี่เธอเปนใคร มาเรียกธามของชั้น
แก้ว//ถอยไปอย่ามาขวางชั้น
หญิงสาว//เดี๋ยว เดกกะโปโรอย่างเธอจะมายุ่งกับธามของชั้น มากไปแล้วนังเดกกะโปโร
แก้ว//ถอยไปชั้นไม่อยากมีเรื่องที่นี่
หญิงสาว//นี่นังเดกกะโปโร เธอควรออกไปซะ ที่นี่ไม่เหมาะกะเธอหรอก
แก้ว//โถ่เว้ย นี่ยัยป้า วันวันนึงป้าทำไรบ้างเนี่ย กลางวันนอนกลางคืนออกหากินงั้นหรอ ถึงออกมามั่วสุมเวลากลางคืนแบบนี้ เธอนี่ดีอย่างนึงนะคือไรรู้มั้ย หาแต่ผู้ชายไงล่ะ อย่างสัตว์ที่เรียกว่า ชะนีอ่ะรู้จักปะ หรือไม่รู้จักเพราะมีสติปัญญาแค่นี้จ้ะ ผัว ผัว ผัว ผัว 5555555
หญิงสาว//แกจะมากไปแล้วนะ เฮ้ยพวกเราจับ
แก้วถูกผู้หญิงสองคนล็อคแขนทั้งสองข้าง
แก้ว//ปล่อย
หญิงสาว//ชั้นไม่ปล่อย แกจะทำไม
แก้ว//ชั้นบอกให้ปล่อยไงล่ะยัยป้า
หญิงสาว//ทนไม่ไหวแล้วโว๊ย! (หญิงสาวคนนั้นจะตบแก้วแต่มีคนมาห้ามโดยการจับแขนไม่ให้ไปโดนหน้าของแก้ว)
หญิงสาว//พี่พิชชี่ พี่คะ
พิชชี่// หยุดการกระทำของเธอซะ
แพท//พี่พิชชี่คะ มันมาว่าชั้นก่อนนะคะพี่
พิชชี่//เธอควรกลับบ้านของเธอไปได้แล้ว ครับบาร์จะได้เงียบสงบ มีแต่เสียงเพลง
แพท//ชิ๊ แกคราวหน้าถ้าชั้นเจอแกอีกแกไม่เหลือหน้าอันอ่อนๆของเธอ จำไว้ ยัยกะโปโรเอ้ย
แพทกะพวกผู้หยิงอีกสองคนก้อออกจากบาร์ไป
แก้ว//ขอบคุณมากนะคะ คุณ....
พิชชี่//พิชชี่ครับผม คุณล่ะครับ
แก้ว//กะ กะ แก้วค่ะ
พิชชี่//เปนไรมั้ยครับเมื่อกี้ไม่เปนไร เอ๊ะ นั่นธาม เดี๋ยวก่อนนะคะ
แก้วเดินไปหาธามที่ฟุบตัวอยู่กับแก้วเหล้าของเค้า
แก้ว//ธาม ธาม นี่นายมีสติหน่อยสิ (แก้วตีหน้าธามเพื่อให้รู้สึก)
ธามไท//ชั้นมันโง่ขนาดนั้นเลยหรอแก้ว ไม่รู้อะไรเลย
แก้ว//นายกลับบ้านก่อนเถอะ
พิชชี่//แฟนหรอครับ
แก้ว//เอ่อ ไม่ใช่ค่ะน้องชายเพื่อนน่ะค่ะ
พิชชี่//แล้วพี่เค้าไม่มารับเองล่ะครับ
แก้ว//เค้านอน โรงพยาบาลอ่ะค่ะ
พิชชี่//งั้นผมช่วยครับ
ทั้งสองคนแบกธามไปที่รถ พิชชี่หยิบกุญแจ่รถจากกระเป๋าธาม เพื่อนจะไปส่ง
พิชชี่//มาครับเดี๋ยวผมไปส่งเอง
แก้ว//จะดีหรอคะ เกรงใจปล่าวๆ
พิชชี่//ไม่เปนไรครับ
แก้ว//แล้วรถคุณล่ะคะ
พิชชี่//ผมเปนเจ้าของที่นี่ เดี๋ยวให้ลูกน้องผมมารับได้ครับ
แก้ว//รบกวนหน่อยนะคะ
แล้วทั้งสองก้อนำธามขึ้นรถกลับบ้าน
ธามไท//ฟางครับ! ผมโง่จิง ผมไม่น่าชอบคุณเลย ! (ธามไทบ่นตลอดทาง)
แก้ว//ธาม นายเปนไรของนายเนี่ย
พิชชี่//คงจะอกหักน่ะครับ คนเมาเมาตอนอกหักก้อเปนแบบนี้แหละครับ อย่าไปถือสาเลย
แก้ว//แหม นายนี่จิงๆเลย
แล้วก้อถึงบ้าน
แก้ว//พี่แต๋น พี่แต๋นคะ พี่แต๋น
แต๋น//ค้ะ หาววววว มีไรคะ แล้วนั่นใครคะ
แก้ว//อย่าเพิ่งถามเลย เอาธามขึ้นบ้านก่อนเถอะ (แล้วแต๋นก้อแบกธามขึ้นไปโดยไม่บ่นเพราะเคยเลี้ยงดูมา)
ขอบใจคุณพิชชี่มากๆเลยนะคะ ขอโทดจิงๆค่ะน
พิชชี่//ไม่เปนไรครับผม เรียกผมว่าพิชชี่เฉยๆดีกว่าครับ
แก้ว//เอ๋อค่ะ พิชชี่
พิชชี่//ยินดีที่ได้รู้จักครับ (พิชชี่จูบมือแก้วอย่างแผ่วเบา)
แก้ว//เอ่อ พิชชี่ไม่ต้องถึงขนาดนี้ก้อได้ค่ะ คือ แก้วไม่เคย....
พิชชี่//ผมรู้ครับ ขอโทดด้วยครับ
แก้ว//ไม่เปนไรค่ะ
พิชชี่//งั้นผมขอเบอร์แก้วได้มั้ยครับ
แก้ว//จะดีหรอคะ
พิชชี่//ถ้าไม่ดีผมไม่ขอหรอกครับ
แก้ว//เออ ก้อได้ค่ะ 089223XXXX (บอกไม่ได้นะคะ)
พิชชี่//ขอบคุณมากครับ ไปก่อนนะครับ (พิชชี่วิ่งออกไปพร้อมถือโทรสับโทรหาลูกน้องให้มารับ)
 
ด้าน แต๋น (แก้วขึ้นไปดูธามไท)
แก้ว//พี่แต๋นคะ เปนไรคะ บิดไปบิดมาอยู่นั่นแหละ
แต๋น//คือพี่แต๋น ข้าศึกบุก แต่ไม่รู้ใครจะดู
แก้ว//เดี๋ยวแก้วดูเองค่ะ
แก้ว เช็ดตัวธามจำได้สักพัก แล้วก้อลืมตาจับแก้วพลิกตัวนอนลงบนที่นอน โดยถามค่อมตัวแก้วไว้อยู่
แก้ว//นายจะทำอะไรอ่ะปล่อยนะ
ธามไท//เข้ามาทำไม
แก้ว//มาเช็ดตัวให้นายไงล่ะ นายเมาแล้วนอนเหอะ
ธามไท//ยัง
แก้ว//ถ้าไม่เมางั้นชั้นไปล่ะ (แก้วจะลุกแต่ถูกกดเอาไว้) นิ อะไรของนายปล่อยชั้น
ธามไท//อยู่เปนเพื่อนชั้นก่อนนะแก้วอย่าเพิ่งไป
แก้ว//งั้นนาย ลงจากตัวชั้นก่อนสิ
แล้วธามไทก้อคลายออกจากตัวแก้ว
ธามไท//ชั้นขอโทดนะ
แก้ว//นายอยากให้ชั้นอยู่เปนเพื่อนใช่มั้ย ได้ เดี๋ยวอยู่เปนเพื่อน แต่นายห้ามทำไรชั้นเด็ดขาดเข้าใจมั้ย
ธามไท//ชั้นไม่ทำอะไรหรอกน่า
แก้ว//นายอกหักหรอธาม
ธามไท//ใช่ เพราะชั้นโง่ไงแก้ว เพราะชั้นโง่ไงเล่า
แก้ว//นายไม่ได้โง่ธาม แค่นายยังไม่จักเค้าดีพอ เท่านั้น เนี่ยแหละรสชาติของความรัก
ธามไท//เธอพูดจิงหรอ
แก้ว//ไม่จิงล่ะมั้ง
ธามไท//อ้าว
แก้ว//จิงสิ ความรักอ่ะ คนอกหักมีตั้งมากมาย เพราะมัวแต่จมปลักรักเค้าอยู่ รักเค้าทั้งที่เค้าไม่รักแล้ว แบบนี่ไม่เจ็บกว่าหรอ
ธามไท//จิงของเธอ
แก้ว//เห็นมั้ย พวกอกหักเค้าก้อตั้งต้นชีวิตใหม่ หาคนใหม่ หารักใหม่ หาประสบการใหม่ๆ หาชีวิตที่เหมาะสมกับเรา และประสบการอันนั้นอ่ะจะอยู่กับเราไปตลอดชีวิรึป่าว ขึ้นอยู่กับ หัวใจต่างหาก
ธามไท//แล้วชั้นจะมีรักใหม่ได้มั้ยแก้ว
แก้ว//ได้สิ ได้เสมอ แล้วแต่ใจนายว่านายรู้สึกนึกคิดอย่างไรกับคนคนนั้น
ธามไท//ขอบใจเธอมากนะแก้ว แต่ว่าตอนนี้เธอไม่ต้องไปรพ.หรอกเพราะมืดแล้ว อันตราย นอนที่นี่เถอะ
แก้ว//แต่ ไอ้ตุ๊ดมันจะนอนได้หรอ
ธามไท//พี่ผม หินผาอยู่แล้ว อยู่ได้
แก้ว//อืมๆ งั้นก้อได้ งั้นไปนอนก่อนนะ
ธามไท//นอนห้องชั้นมั้ยล่ะ
แก้ว//ไอ้ทะลึ่ง จะบ้ารึไง
ธามไท//ชั้นล้อเล่น ไปนอนเถอะดึกแล้ว
แก้ว//งั้น กุ๊ดไนท์จ้า (แล้วแก้วก้อขึ้นไปนอน)
ธามไท//ชั้นรู้แล้วว่าใจชั้นตอนนี้รู้สึกนึกคิดกับใคร
 
ด้านโทโมะ
โทโมะ//ยัยนั่นทำไมไม่มาสักทีนะ เปนอะไรรึป่าว เฮ้ย เปนห่วงยัยนั่นทำไมเนี่ยโมะ มีสติหน่อย มีสติหน่อย แต่ทำไมเธอยังไม่มานะยัยยักกินคน
 
ตอนนี้ยาว ติดตามตอนต่อไปนะคะ