Perform ปฏิบัติการให้หัวใจได้ปิ้งรัก
8.7
18)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ18
หลังจากที่ฉันขึ้นมาบนห้องฉันเอาแต่คิดถึงคำพูดของประธานมาตลอด เรียวเองก็เห็นฉันเงียบมาตลอดทางก็ถามฉันแต่ฉันตอบไปตะกุกตะกะว่าไม่เป็นไร
“เกี่ยวสิ มันเกี่ยวที่ตรงฉันรักนาย”
“ทำไมคนที่ นายรักทำไม ไม่ใช่ฉัน”
คำพูดของประธานนั้นยังก้องอยู่ในหูยังจำอยู่ในสมองของฉัน พอฉันคิดแล้วต้องส่ายหน้าอย่างแรงเผื่อคำพูดเล่านั้นจะหายไปบ้าง แต่พอส่ายไปส่ายมาก็ยิ่งไม่หาย ฉันเลยจัดสินใจไปอาบน้ำและพออาบน้ำเสร็จก็นอนทันที
“คารุ ลูกเป็นอะไรไหม เมื่อวานถึงไม่ลงมากินข้าวพอแม่เอาอาหารไปให้ก็ไม่แตะสักคำ”
“นั้นสิลูกเป็นอะไรไหม”
“หนูไม่เป็นอะไรค่ะสบายดี หนูไปเรียนก่อนนะค่ะ”
โรงเรียน
“ไงอรุณสวัสดิ์” ฉันทักทายชินจิและยูมิที่อยู่หน้าโรงเรียน
“อรุณสวัสดิ์” ชินจิและยูมิพร้อมกัน
“แล้วเรียวละ” ฉันถามยูมิเมื่อสังเกตว่าคนคนหนึ่งหายไป
“ไม่รู้ เราก็ไม่เห็นเรียวเหมือนกัน” ยูมิพูด
“ต๊าย!!! นั้นอะไรทำไมเดินควงกันแบบนั้น เขามีแฟนอยู่แล้วไม่ใช่เหรอไง”
“ใช่ๆ เขามีแฟนแล้วนะ แล้วยัยไอโกะประธานไปควงได้ไงดูสิ”
“นั้นสิ คิดจะแย่งแฟนชาวบ้านไปถึงไหนกัน” ฉันหันหน้าจากยูมิไปทางกลุ่มผู้หญิงกลุ่มหนึ่งที่ชี้ไปทางคู่รักคู่หนึ่งและนินทาไปด้วย
ฉันเห็นคู่หนึ่งและนั้นมันทำให้ฉันได้แต่ค้างทุกสิ่งทุกอย่างในเวลาเดียวกัน
“เรียว” ฉันอุทานขึ้นมา
เรียวและไอโกะประธานนักเรียนกำลังเดินควงแขนกัน ฉันดูไอโกะมีความสุขแต่เรียวกลับไม่เป็นแบบนั้น
“คารุ!!!” ฉันไม่สนใจเสียงของยูมิและชินจิ ฉันเดินไปหาเรียวและฝ่าฝูงขอพวกผู้หญิงและไปยืนอยู่ตรงหน้าสองคน
“อ้าว แผลหายแล้วเหรอ อึดเหมือนกันนี้” ไอโกะพูดด้วยท่าทางเยาะเย้ย
“ฉันไม่เหมือนเธอ ที่คอยแต่สอยของคนอื่น” ฉันหันไปว่าไอโกะก่อนจะหันมาจ้องตาเรียว ถ้าเมื่อกี้ฉันตาไม่ฝาดละก็เธอดูเหมือนจะสะดุ้งด้วยนะ นางเอกโหดมาก
“เธอมีอะไร”
“ทำไมนายถึงได้ มากับไอโกะได้ละ”
“ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ” เรียวพูดแต่หันหน้าไปอีกทาง
“ทำไมไม่เกี่ยวกับฉันละ”
“...”
“บอกมาสิ”
“หยุดได้แล้ว!!!” เรียวตะโกน ทำให้ทุกคนที่อยู่ในบริเวณนั้นหันมามองเราเป็นตาเดียว
“ฉันก็แค่เริ่มจะเบื่อเธอก็แค่นั้น” เขาพูดโดยไม่มองหน้าฉันสะนิด
“อะไรนะ” ยูมิและชินจิตะโกนออกมารวมฉันด้วย ตอนนี้ฉันเริ่มจะมีน้ำไหลมาจากตาและอึ้งไปตามๆกัน
“เบื่อ เบื่ออะไร นี้นายอย่าบอกนะว่านายกำลังจะบอกเลิกฉัน” เสียงฉันเริ่มสั้น
“ใช่”
“นายล้อเล่นอยู่ใช่ไหม ฉันไม่สนุกนะ”
“ฉันไม่ล้อเล่น เธอห้ามมายุ่งกับฉันอีก” แล้วเรียวก็เดินผ่านฉันไปโดยไม่สนใจ พอเรียวเดินผ่านฉันไปไอโกะก็เดินตามและมองฉันอย่างสะใจ
“ต๊าย จะมีหน้ามาทำสะอกสะใจอีก หน้าด้านซะไม่มี”
“ใช่ สงสารคนที่ชื่อคารุเนอะ”
“ใช่คนที่เป็นแฟนกับเรียวใช่ไหม สงสารเหมือนกันนะ”
“ไอ้ขี้แย่งผัวชาวบ้าน”
ฉันไม่สนใจว่าผู้หญิงในโรงอาหารว่าคุยอะไรกัน แต่ตอนนี้เหมือนเข่าฉันจะอ่อน ฉันทรุดนั่งลงกับพื้นน้ำตาก็เริ่มไหลขึ้นเรื่อย
“คารุ” ยูมินั่งลงข้างฉันและลูบผมฉันเบาๆ
“ทำไมเขาทำแบบนี้”
“คารุ” ชินจิก็นั่งลงข้างฉันแต่อีกฝั่งของยูมิ
“ทำไมเขาทำแบบนี้” แล้วฉันโผกอดยูมิทันทีและปล่อยโหออกมาอย่างไม่อายใคร ทำไมเขาทำแบบนี้ ทำไมเขาต้องเลิกกับฉันด้วย
หลังจากที่ฉันขึ้นมาบนห้องฉันเอาแต่คิดถึงคำพูดของประธานมาตลอด เรียวเองก็เห็นฉันเงียบมาตลอดทางก็ถามฉันแต่ฉันตอบไปตะกุกตะกะว่าไม่เป็นไร
“เกี่ยวสิ มันเกี่ยวที่ตรงฉันรักนาย”
“ทำไมคนที่ นายรักทำไม ไม่ใช่ฉัน”
คำพูดของประธานนั้นยังก้องอยู่ในหูยังจำอยู่ในสมองของฉัน พอฉันคิดแล้วต้องส่ายหน้าอย่างแรงเผื่อคำพูดเล่านั้นจะหายไปบ้าง แต่พอส่ายไปส่ายมาก็ยิ่งไม่หาย ฉันเลยจัดสินใจไปอาบน้ำและพออาบน้ำเสร็จก็นอนทันที
“คารุ ลูกเป็นอะไรไหม เมื่อวานถึงไม่ลงมากินข้าวพอแม่เอาอาหารไปให้ก็ไม่แตะสักคำ”
“นั้นสิลูกเป็นอะไรไหม”
“หนูไม่เป็นอะไรค่ะสบายดี หนูไปเรียนก่อนนะค่ะ”
โรงเรียน
“ไงอรุณสวัสดิ์” ฉันทักทายชินจิและยูมิที่อยู่หน้าโรงเรียน
“อรุณสวัสดิ์” ชินจิและยูมิพร้อมกัน
“แล้วเรียวละ” ฉันถามยูมิเมื่อสังเกตว่าคนคนหนึ่งหายไป
“ไม่รู้ เราก็ไม่เห็นเรียวเหมือนกัน” ยูมิพูด
“ต๊าย!!! นั้นอะไรทำไมเดินควงกันแบบนั้น เขามีแฟนอยู่แล้วไม่ใช่เหรอไง”
“ใช่ๆ เขามีแฟนแล้วนะ แล้วยัยไอโกะประธานไปควงได้ไงดูสิ”
“นั้นสิ คิดจะแย่งแฟนชาวบ้านไปถึงไหนกัน” ฉันหันหน้าจากยูมิไปทางกลุ่มผู้หญิงกลุ่มหนึ่งที่ชี้ไปทางคู่รักคู่หนึ่งและนินทาไปด้วย
ฉันเห็นคู่หนึ่งและนั้นมันทำให้ฉันได้แต่ค้างทุกสิ่งทุกอย่างในเวลาเดียวกัน
“เรียว” ฉันอุทานขึ้นมา
เรียวและไอโกะประธานนักเรียนกำลังเดินควงแขนกัน ฉันดูไอโกะมีความสุขแต่เรียวกลับไม่เป็นแบบนั้น
“คารุ!!!” ฉันไม่สนใจเสียงของยูมิและชินจิ ฉันเดินไปหาเรียวและฝ่าฝูงขอพวกผู้หญิงและไปยืนอยู่ตรงหน้าสองคน
“อ้าว แผลหายแล้วเหรอ อึดเหมือนกันนี้” ไอโกะพูดด้วยท่าทางเยาะเย้ย
“ฉันไม่เหมือนเธอ ที่คอยแต่สอยของคนอื่น” ฉันหันไปว่าไอโกะก่อนจะหันมาจ้องตาเรียว ถ้าเมื่อกี้ฉันตาไม่ฝาดละก็เธอดูเหมือนจะสะดุ้งด้วยนะ นางเอกโหดมาก
“เธอมีอะไร”
“ทำไมนายถึงได้ มากับไอโกะได้ละ”
“ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ” เรียวพูดแต่หันหน้าไปอีกทาง
“ทำไมไม่เกี่ยวกับฉันละ”
“...”
“บอกมาสิ”
“หยุดได้แล้ว!!!” เรียวตะโกน ทำให้ทุกคนที่อยู่ในบริเวณนั้นหันมามองเราเป็นตาเดียว
“ฉันก็แค่เริ่มจะเบื่อเธอก็แค่นั้น” เขาพูดโดยไม่มองหน้าฉันสะนิด
“อะไรนะ” ยูมิและชินจิตะโกนออกมารวมฉันด้วย ตอนนี้ฉันเริ่มจะมีน้ำไหลมาจากตาและอึ้งไปตามๆกัน
“เบื่อ เบื่ออะไร นี้นายอย่าบอกนะว่านายกำลังจะบอกเลิกฉัน” เสียงฉันเริ่มสั้น
“ใช่”
“นายล้อเล่นอยู่ใช่ไหม ฉันไม่สนุกนะ”
“ฉันไม่ล้อเล่น เธอห้ามมายุ่งกับฉันอีก” แล้วเรียวก็เดินผ่านฉันไปโดยไม่สนใจ พอเรียวเดินผ่านฉันไปไอโกะก็เดินตามและมองฉันอย่างสะใจ
“ต๊าย จะมีหน้ามาทำสะอกสะใจอีก หน้าด้านซะไม่มี”
“ใช่ สงสารคนที่ชื่อคารุเนอะ”
“ใช่คนที่เป็นแฟนกับเรียวใช่ไหม สงสารเหมือนกันนะ”
“ไอ้ขี้แย่งผัวชาวบ้าน”
ฉันไม่สนใจว่าผู้หญิงในโรงอาหารว่าคุยอะไรกัน แต่ตอนนี้เหมือนเข่าฉันจะอ่อน ฉันทรุดนั่งลงกับพื้นน้ำตาก็เริ่มไหลขึ้นเรื่อย
“คารุ” ยูมินั่งลงข้างฉันและลูบผมฉันเบาๆ
“ทำไมเขาทำแบบนี้”
“คารุ” ชินจิก็นั่งลงข้างฉันแต่อีกฝั่งของยูมิ
“ทำไมเขาทำแบบนี้” แล้วฉันโผกอดยูมิทันทีและปล่อยโหออกมาอย่างไม่อายใคร ทำไมเขาทำแบบนี้ ทำไมเขาต้องเลิกกับฉันด้วย
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ