เจ้าสาวของผม...(18+)

7
            นับจากวันนั้นมาคนที่ชมรม Breath ก็ไม่เห็นกิ๊กมาที่ห้องชมรมอีกเลย ชุ ฝ้าย แอ็ค และหมอกรู้แค่ว่ากิ๊กทะเลาะกับเชลล์รุนแรงมากและกิ๊กก็เมาหัวราน้ำที่ห้อง ของแอ็คทุกวัน ห้องมันก็มีทำไมไม่ไปกินเหล้าที่ห้องตัวเองวะ :แอ็ค) ส่วนเชลล์มาที่ห้องชมรมทุกวันแต่บางทีกูดูเงียบซึมลงไป แอบไปร้องไห้คนเดียวก็มี
“เฮ้อ..มันทะเลาะอะไรกันวะ?”ชุถามด้วยความสงสัยและหงุดหงิด
“มันเป็นเรื่องของคนสองคนนะครับ”หมอกพูดออกมา
ปังๆๆๆ เสียงเคาะประตูห้องชมรมอย่างแรง
“ฝ้ายๆ อยู่รึเปล่า ฝ้าย!!”ฝ้ายรีบวิ่งมาเปิดประตู
หมับ! พอเปิดปุ๊บฝ้ายก็โดนกอดปั๊บ
“พี่มิ่ง! คิดถึงพี่จังเลย”พอรู้ว่าเป็นใครฝ้ายก็กอดตอบทันที เพราะคิดถึงมาก
“ใครวะ ไอ้ชุ”แอ็คถามด้วยความสงสัย
“พี่มิ่ง ลูกพี่ลูกน้องของฝ้าย พี่มิ่งหน่ะคิดกับฝ้ายมากกว่าลูกพี่ลูกน้องชัวร์ แต่ฝ้ายหน่ะไม่คิดอะไรกับพี่มิ่งหรอก”
“มึง มั่นใจเหรอว่าพี่มิ่งคิดเกินเลย”เชลล์ถามขึ้นมา
“มากกกกกกกก...”ชุตอบด้วยความมั่นใจและเดินไปเอาน้ำมาเสริฟให้กับมิ่ง
“น้ำครับ พี่มิ่ง”
“ขอบใจมากนะ ไอ้ชุเพื่อนสนิทของฝ้าย!”มิ่งจงใจเน้นคำว่าเพื่อนสนิทเพื่อให้ชุรู้สถานะของตนเอง แล้วทุกคนก็ปล่อยให้มิ่งคุยกับฝ้ายไปพักใหญ่ๆ
“เอ่อ..ก็ไม่อยากจะขัดนะ แต่พวกกูยังไม่ได้แนะนำตัวกับพี่มิ่งเลย”แอ็คพูดขึ้นมาแทรกการสนทนาของทั้งสองคน
“ขอโทษทีนะ..กูลืมไปเลย พี่มิ่งนี้ไอ้แอ็ค ไอ้เชลล์ และก็หมอก ส่วนนี้ก็พี่มิ่งนะทุกคน ^6^”ฝ้ายจัดการแนะนำเพื่อนๆให้รู้จักกับมิ่งและแนะนำมิ่งให้รู้จักกับทุกๆคน
“พี่มิ่ง มาถึงเมืองไทยเมื่อไรเหรอ”ชุถามขึ้นมาเพราะไม่ได้อยู่ฟังตอนที่ฝ้ายถามมิ่ง
“กลับ มาจากไทยเมื่อวานแล้วก็ไปทำธุระต่อ พอวันนี้ก็เลยมาหาฝ้ายนี่แหละ คิดถึงฝ้ายหนะ”มิ่งพูดและโอบไหล่ฝ้าย สร้างความไม่พอใจให้กับชุอย่างมาก
“แล้วพี่มิ่งจะไปไหนอีกไหม ??” ฝ้ายถามขึ้นมาเพราะตอนที่คุยกันมิ่งบอกว่ามาทำธุระสำคัญ
“ไปสิ พี่จะต้องไปทำธุระที่บ้านป้าของฝ้ายแล้วก็ไปบริษัทของพ่อพี่ เป็นอันเสร็จ(มั่ง)นะ”มิ่งตอบคำถามของฝ้ายด้วยความไม่แน่ใจนัก
“ถ้า เสร็จแล้วเราไปเที่ยวกันนะ พี่มิ่ง”ฝ้ายชวนมิ่งไปเที่ยวเพราะอยากไปเที่ยวกับลูกพี่ลูกน้องที่สนิกมากๆ คนนี้อีกสักครั้งหลังจากที่ไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันนานแล้ว
“ก็เอาสิ ^6^”มิ่งตอบรับคำชวน และหันไปยักคิ้วกวนๆให้กับชุที่นั่งหน้าบึ้งอยู่
“เอ่อ...ชุก็ไปด้วยกันนะ ^^”ฝ้ายหันไปส่งยิ้มและคำชวนให้ชุเพราะกลัวชุจะไม่พอใจที่ไม่ชวนตนเองไป
“ไม่เป็นไรหรอก ถ้าฝ้ายอยากไปกับพี่มิ่งแค่สองคนหนะนะ”ชุลองใจฝ้ายกลับไป
พรั่บๆ ฝ้ายรีบส่ายหน้าปฏิเสธ
“ไม่ๆ ฝ้ายอยากให้ชุไปด้วย >///<”คำตอบที่ได้รับเป็นที่พอใจของชุมาก แต่ไม่ได้รับการพอใจจากมิ่ง
“โอเคๆ ^^”ชุขยี้หัวของฝ้ายเบาๆในความน่ารัก แล้วทุกคนก็นั่งคุยกับมิ่งไปสักพัก
“พี่ขอตัวกลับก่อนนะ”มิ่งบอกกับทุกคนเพราะเห็นว่าดึกแล้ว
“ครับๆ ^-^”
“เดี๋ยวฝ้ายไปส่งพี่นะ”ฝ้ายพูดกับมิ่งแต่หันหน้าไปทางชุเพื่อขออนุญาต ซึ่งชุก็พยักหน้าและยิ้มให้น้อยๆ
“ไอ้ชุ...”เชลล์เป็นฝ่ายเริ่มก่อนเพราะฝ้ายกับมิ่งเดินออกจากห้องชมรมไปแล้ว
“มึงคิดไงถามฝ้ายออกไปงั้นวะ”แอ็คยความสงสัย
“ลองใจฝ้ายไง”
“ถ้าฝ้ายตอบอีกแบบละครับ?”หมอกถามบ้าง
“ก็แอบตามไปสอ อย่าโง่”
“ไอ้ชุ น้อยๆหน่อย มึง เจ้าสาวของกูนะ”แอ็คสวนทันควัน
“กูว่า พี่มิ่งกลับมาเพื่อรุกและจู่โจมเต็มที่วะ”ชุพูดออกมาบ้าง
“รู้ได้ไง ว่าพี่มิ่งกลับมาเพื่อรุกและจู่โจมวะ”เชลล์ถามเดี๋ยวความงงงวย
“ก็กูเจอพี่มิ่งมาก่อน เมื่อ...”
 
เมื่อวานนี้
            ชุมาทำธุระให้พ่อกับแม่ที่โรงแรมของตนเองตอนกลับบ้านสายตาก็เห็นผู้ชายคน หนึ่งคล้ายๆคนรู้จักแต่ก็ไม่แน่ใจเลยไม่กล้าเข้าไปทัก
“ชุ!”เสียงเรียกนั้นทำให้ชุหันกับไปมอง
“พี่มิ่ง! O_o”ชุพูดด้วยความตกใจ
“ใช่ กูเอง”
“พี่กลับมาทำไมเหรอ?”ชุถามด้วยความสงสัย
“กูกลับมาเอาคนของกูคืน คนที่โดนมึงแย่งไปยังไงละ?”มิ่งพูดด้วยแวดตาที่ดุดัน
“พี่มิ่งคิดว่าเค้าจะกลับไปหาพี่เหรอ? หึหึ ^^”ชุยิ้มกลับไปอย่างเป็นต่อ
“มันก็ไม่แน่เสมอไปหรอก"
 
"โห...พี่มิ่งดูน่ากลัวโครต”เชลล์พูดติดตลก
“ผมว่า ชุดูแลฝ้ายดีๆนะครับ ระวังจะหลุดมือนะ”หมอกแนะนำ
“หึ! ไม่ต้องดูแลมากก็ได้หมอก ฝ้ายหนีไปไหนไม่ได้หรอก”ชุพูดอย่างมั่นใจ
“มันก็ไม่แน่เสมอไป”แอ็ค หมอก เชลล์พูดออกมาอย่างพร้อมเพรียง
“^^”แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาคือรอยยิ้มแบบเดียวกับแอ็คเวลาที่มั่นใจหรือคิดอะไรออก :)



ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะ ><
แต่เม้นให้กำลังใจกันบางนะ ^^