เจ้าสาวของผม...(18+)

6

ณ ห้องชมรม Breath

“แอ็คอยู่เฉยๆได้ไหม?”หมอกบ่นแอ็คที่นอนตักตอนเองอยู่เนื่องจากมือของแอ็คนั้นอยู่ไม่สุขเลยจับนู่นจับนี้ตลอด

“ง่า..ขอโทษคร้าบ ^6^”ปากบอกว่าขอโทษแต่หน้าไม่ได้สำนึกผิดเลย

“ชุ! ออกไปจากครัวเดี่ยวนี้นะ”เสียงฝ้ายดังมาจากครัว

“ชุนี่ชอบก่อกวนฝ้ายนะ”เชลล์ที่นั่งเล่นเกมอยู่พูดขึ้นมา

“ใช่ๆ ไอ้ชุโครตนิสัยไม่ดีเลย”แอ็คเห็นด้วยกับความคิดของเชลล์รีบเออออห่อหมกด้วยอย่างรวดเร็ว

“แหม...แอ็คก็เหมือนกันแหละ”เชลล๋พูดสวนขึ้นมาทันทีและหัวเราะเบาๆ

“ใช่ๆ ไอ้แอ็คก็นิสัยไม่ดี”ชุที่เดินออกมาเพราะฝ้ายบอกว่าถ้าไม่ออกมาจะโกรธจริงๆแล้วนะ แล้วหน้าตาฝ้ายแบบว่าจริงจังม๊าก มาก

“แล้วไอ้กิ๊กหายไป เอ่อ..ขอโทษวะ เชลล์”ชุที่พูดออกมาโดยไม่ทันคิดรีบกล่าวขอโทษเชลล์เมื่อโดนสายตาของฝ้ายที่ตำนิมา

“หึหึ”เชลล์หัวเราะออกมาเบาๆ

“ไอ้เชลล์ กูว่านะ มึงน่าจะให้อภัยไอ้กิ๊กสักทีเหอะ”ฝ้ายที่ทดไม่ไหวเพราะทุกๆคืนจะถูกเรียกให้ไปนั่งกินเหล้าเป็นเพื่อนกิ๊กที่ห้องของแอ็ค

“กูควรจะให้อภัยกิ๊กได้แล้วใช่ไหม”เชลล์ถามออกมา

“ใช่แล้ว เชลล์ เชลล์ควรจะให้อภัยกิ๊กได้แล้วเพราเค้าสำนึกผิดแล้วและก็ขอโทษเชลล์แล้วด้วย แต่เชลล์ก็ไม่ให้อภัยเค้าสักทีจนกิ๊กท้อแล้ว เค้าไม่รู้ว่าจะง้อคุณยังไงดี กิ๊กไปนั่งกินเบียร์กินเหล้าที่ห้องของแอ็คทุกๆวันเพื่อระบายความเครียดและพวกผมต้องไปนั่งเฝ้า นั่งฟังเค้าบ่นให้ฟังนี่สิครับที่น่ารำคาญ!”หมอกระบายอารมณ์ออกมาเพราะโมโหมากๆจะนอนก็ไม่ได้นอนโดยแอ็คมาเคาะประตูเรียกทุกคืนเลยให้ไปอยู่เป็นเพื่อนหน่อยเพราะกิ๊กมากินเหล้าที่ห้อง

“หมอกจ๋า....ใจเย็น ^^”แอ็คขยี้ผมของหมอกแกมเอ็นดู

“นั่นสินะ ควรให้อภัยสักที”พึ่บ...อยู่ๆเชลล์ก็ลุกขึ้นทำให้พวกเพื่อนๆตกใจอย่างมาก

“เป็น’ไร มึง”ชุถามด้วยความสงสัย

“เดี๋ยวกูไปหากิ๊กก่อนนะ”เชลล์เดินไปที่ประตูทันที

“อ่อ...ไอ้กิ๊กอยู่ที่ห้องมันหนะ อย่ารุนแรงนักละ”แอ็คแซวเชลล์

“แอ็ค...ต้องบอกกิ๊กนะ ไม่ใช่เชลล์”หมอกก็แซวเล่นซะด้วย

“ฮ่าๆ”การแซวของหมอกเรียกเสียงหัวเราะได้จากทุกคน ^^

ณ ห้องพักของกิ๊ก

ก๊อกๆๆ เชลล์เคาะประตูห้องพักกิ๊ก แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ

ก๊อกๆ....เอ๊ะ หรือว่าจะเป็นอะไรนะ เชลล์คิด

“กิ๊ก อยู่รึเปล่าขอเข้าไปนะ”พอไม่เห็นคนข้างในตอบกลับมาก็เลยถือวิสาสะเปิดเข้ามาเลยเพราะกลัวว่ากิ๊กจะเป็นอะไรไป

“แหม00กิ๊กคะ อย่ารีบร้อนนักสิ”เอ๊ะ! เสียงผู้หญิงนี่ ทำอะไรกันนะ

“หึหึ”

“อืม...อ๊ะ”ภาพที่เชลล์เห็นทำให้อึ้งและน้ำตาไหลออกมาเพราะกิ๊กกำลังมีอะไรกับสาวสวยคนที่เชลล์เคยเห็นที่สวนสนุก เป็นแฟนกับกิ๊กจริงๆด้วยสินะ หรือว่าเป็นแค่เซ็กซ์เฟรน แต่ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตามมันก็เจ็บทั้งนั้นแหละ อุตส่าห์มาหาเพื่อที่จะให้อภัยแล้วไหนละที่บอกว่ากิ๊กเครียดนักเครียดหนานะ คนที่เค้าเครียดเค้ามาทำอะไรอย่างนี้รึไง

ฟุบ...เชลล์เข่าอ่อนทรุดลงกับพื้น

“เชลล์”กิ๊กหันมาทางเสียงที่ได้ยินและหยุดการกระทำของตนเองเพื่อใส่เสื้อผ้าวิ่งตามเชลล์ไป

“กิ๊กคะ จะไปไหนเรามาต่อกันเถอะนะ >?<”

“ปล่อย...แล้วออกไปจากที่นี่ซะ!”กิ๊กสะบัดมือออกแล้วโยนเงินใส่หน้าหญิงสาวที่เป็นคู่นอน ก่อนจะวิ่งตามเชลล์ออกไป เพื่อที่จะอธิบายและขอโทษเชลล์อีกครั้ง (คิดว่าเค้าจะให้อภัยแกไหม L )

“เชลล์ กิ๊กขอโทษนะ มันไม่ใช่แบบที่เชลล์เห็นนะ”กิ๊กคว้าข้อมือเชลล์

“ไม่ใช่อย่างที่เห็นแล้วอะไรละ?”เชลล์หันกลับมาด้วยใบหน้าที่มีแต่น้ำตา

“เชลล์....”กิ๊กเรียกเชลล์ด้วยเสียงที่แผ่วเบาเพราะไม่เคยเห็นเชลล์ร้องไห้แบบนี้มาก่อน

“จะบอกว่ามันเป็นอุบัติเหตุหรือว่าซ้อมไว้ทำกับคนอื่น ห๊ะ!”เชลล์พูดด้วยน้ำสียงที่ใส่อารมณ์

“กิ๊กแค่เครียดที่เชลล์ไม่ยอมให้อภัยกิ๊กสักที”

“คุณก็เลยมีอะไรกับคนอื่นเพื่อดับความเครียดงั้นเหร๊อ?!”เชลล์ตะโกนใส่หน้ากิ๊ก

“ขอร้องละ เชลล์ใจเย็นหน่อยได้ไหม เดี๋ยวกิ๊กอธิบายให้ฟัง”

“เหอะ! ให้ผมใจเย็นให้ผมไม่คิดอะไร แล้วถ้าทำผมบ้างคุณจะเป็นยังไงนะ???”

“ไม่นะ เชลล์ ห้ามเด็ดขาดเลย”กิ๊กรีบปฏิเสธทันที

“แล้วคุณไม่คุณบ้างเหรอ ว่าผมก็เจ็บและอยากจะห้ามคุณเหมือนกัน คุณเคยใส่ใจ สนใจ และรู้สึกถึงความรู้สึกของผมบ้างไหม คุณเคยสนใจผมบ้างไหม เคยใส่ใจกันบ้างรึเปล่า”

“ขอโทษ”

“คุณไม่รู้อะไรเลย คุณรู้แค่ว่าผมเป็นเพียงเพื่อนสมัยเด็กของคุณ เป็นเพียงคนที่ค่อยใส่ใจ ดูแล และค่อยให้กำลังใจคุณ คุณไม่รู้หรอกว่าผมจะเป็นยังไง จะตายรึยัง คุณไม่รู้เลย”เชลล์ระบายความอัดอั้นออกมา

“ขอโทษนะ”

“พูดเป็นคำเดียวรึไงครับ”เชลล์ประชดประชันใส่

“ต่อไปนี้กิ๊กสัญญาว่าจะ สนใจ ใส่ใจ ห่วงใย และดูแลเชลล์ให้มากขึ้น กิ๊กจะปฏิบัติตัวใหม่ กิ๊กจะทำทุกอย่างให้ดีขึ้นไม่ทำให้เชลล์เสียใจอีก”

“หึ มันไม่มีครั้งต่อไปแล้วละ

“ทำไมละ ‘เชลล์ ไม่รักกิ๊ก’ แล้วเหรอ”กิ๊กงัดคำถามที่ตนเองใช่บ่อยๆเวลาที่โดนเชลล์งอนออกมาใช้

“ถ้าแต่ก่อนถามว่า ‘ไม่รักแล้วเหรอ’ ผมกล้าตอบทันทีเลยนะว่า ’ผมรักคุณมาก’ แต่ตอนนี้ เวลานี้ และต่อจากนี้ไป ’ผมเกลียดคุณมาก!!!!’ “เชลล์เน้นให้กิ๊กได้ฟังทุกคำพูดและวิ่งหนีไปเพราะกลัวกิ๊กจะเห็นน้ำตาของตนเอง ไม่อยากให้กิ๊กรู้ว่าตนเองอ่อนแอแค่ไหน เป็นคนพูดประโยคนั้นออกมาเองแท้ๆแต่กลับเสียใจกับการกระทำของตนเองมากที่สุด

            พอเชลล์วิ่งออกไปกิ๊กก็ทรุดลงกับพื้นทันที น้ำตาของลูกผู้ชายค่อยๆไหลรินออกมา เค้าทำผิดมาใช่ไหม เค้าขอโทษ เค้าเสียใจนะกับการกระทำที่เค้าเป็นคนเริ่ม เค้าอยากจะบอกว่าเค้าขอโทษและเค้าสัญญาว่าเค้าจะปรับปรุงตัวเอง แต่ทำไมทุกๆอย่างที่เค้าพูดออกไปผมที่ได้มันกลับเป็นแบบนี้ละ เชลล์เกลียดเค้าไปซะแล้ว แล้วเค้าจะทำยังไงดีละ ใครก็ได้บอกเค้าทีว่าเค้าจะทำยังไงต่อไปดี เค้าทำตัวของเค้าเองใช่ไหม คงต้องทำใจแล้วปล่อยให้เชลล์เดินจากไปหน่ะเหรอ เขายอมไม่ได้หรอก เขายอมให้เชลล์ไปคบกับคนอื่นไม่ได้หรอก ไม่ได้ ยอมไม่ได้ ยอมไม่ได้จริงๆ

ขอบคุณที่ตามอ่านนะค่ะ

แม้ว่ามันจะไม่ค่อยสนุกเท่าที่ควร