เจ้าสาวของผม...(18+)

4
            ทุกคนมายืนที่หน้าหอพัก B เพื่อรอแอ็คกับชุที่ไปเอารถ โดยจะเอารถไปสองคัน คันแรกของชุ ซึ่งชุจะนั่งไปกับฝ้ายสองคน คันที่สองรถของแค ซึ่งมีหมอก แอ็คและเชลล์ หมอกบอกให้เชลล์ไปด้วยกันเพราะไม่อยากจะนั่งกับแอ็คสองต่อสอง
“กิ๊ก ไม่มาเหรอวะ เชลล์”ฝ้ายถามเชลล์เพราะไม่เห็นกิ๊กตั้งแต่เช้า
“ไม่รู้สิ”
“เมื่อคืนไม่ได้นอนด้วยกันเหรอ?!”ชุที่ไปเอารถมาแล้วได้ยินที่เชลล์ตอบก็ถามด้วยความสงสัย
พรับๆ...เชลล์ส่ายหน้าปฏิเสธ
“อ่าว…แล้วมันกายไปไหนวะ”แอ็คถามด้วยความงงงวย
“ตายแล้วมั่ง”เชลล์กระแทกกระทั้นและเดินขึ้นรถแอ็คไป
“เฮ้ย! ดะ…”ฝ้าย ชุ แอ็ค จะเรียกเชลล์แต่…
“พอเถอะครับ อยากถามเชลล์มากเลยนะครับ สงสารคุณเชลล์”หมอกจับแขนแอ็คไว้และขอร้องทุกๆคนที่หันมาสนใจมือของหมอกที่อยู่ตรงแขนแอ็ค ทั้งๆที่ฝ้ายอยู่ใกล้หมอกมากกว่าแอ็คซะอีก
“ก็ได้ๆ”ฝ้ายกับชุพูดและยิ้มแซวหมอก
“เอ่อ..ขอบคุณครับ >///<”หมอกรีบปล่อยมือเพราะรู้ตัวว่าโดนแววและเดินขึ้นรถไปทันที
“หึหึ ^^”แอ็คหัวเราะเบาๆและขึ้นรถตามไปทั้ง5คนออกเดินทางโดยมีสายตาของกิ๊กที่ยืนอยู่ตึกAมองตามไป
“ครับๆ เดี๋ยวผมไปรับนะ รอแปบนึงนะครับ”กิ๊กรับโทรศัพท์และวางอย่างรวดเร็ว เพื่อขึ้นรถไปรับใครบางคน และแล้วทั้ง5คนก็มาถึงสวนสนุกหรรษาของลุงของเชลล์ โดยที่ทั้ง5ไม่รุ้เลยว่ากิ๊กจอดรถอยู่ใกล้ ทั้ง5คนเดินเข้ามาในสวนสนุกและเลือกเล่นเครื่องเล่นกันอย่างสนุกสนานโดยเฉพาะหมอกกับเชลล์ที่ดูจะสนุกเกินไปนิด
“ไปเล่นอันนั้นกันครับ ><”หมอกชี้ไปที่รถไฟเหาะตีลังกา
“ไปๆ ^6^”เชลล์ตอบรับทันที นั้นทำให้หมอกดึงแอ็คและเชลล์ไปเล่น โดยที่เชลล์ดึงฝ้ายกับชุต่ออีกที
“อ้ากกกกกก”เสียงกรีดร้องของทั้ง5คนที่ร้องแบบไม่แคร์สื่อเลย
“อยากเล่นอันนั้นครับ ทุกโคนนนนน”หมอกบอกหลังจากที่ลงมาจากรถไฟเหาะตีลังกาแล้วและชี้ไปทางรถไฟเหาะที่ใหญ่ที่สุดในโลก
“หมอก พักก่อนไหม”แอ็คพูดขึ้นมาเพราะหันไปดูชุกับฝ้ายแล้วท่าจะไม่ไหว
“ก็ได้ครับ งั้นผมขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”หมอกรีบเดินไปห้องน้ำล้างหน้าล้างตาทันที
“เดี๋ยวฉันไปด้วย”แอ็คเดินตามหมอกไปทางห้องน้ำเพื่อหาทางปับความเข้าใจ
“เอ่อ…หมอก”หลังจากที่รอหมอกออกมาจากห้องน้ำ แล้วแอ็คก็ลากหมอกมาทางสวนดอกไม้ข้างห้องน้ำ (โรแมนติกดีเน๊าะ 55+)
“มีอะไรครับ”หมอกถามแอ็คและไม่สบตา หันหน้าหนีไปมองอีกทางและสะบัดมือแอ็คออก
“เอ่อ…หมอกหายโกรธแอ็ครึยัง?”แอ็คถามเพราะไม่แน่ใจการกระทำของหมอกตอนนี้นัก
“หึ! คิดว่าทำแค่นี้แล้วผมจะหายโกรธคุณรึไงครับ”หมอกถามกลับและจ้องตาแอ็ค
๐ฉันขอโทษก็ตอนนั้นหมอกน่ารักเกินไป มันเลยอดใจไม่ไหวนิ!”
“ผมควรจะให้อภัยคุณดีไหมเนี้ย ทำไมคุณไม่คิดว่าผมน่ารังเกียจนะ”หมอกถามแอ็คกลับ
“ฉันคิดไม่ได้หรอก เพราะนายน่ารักเกินไปนิ ^”ยิ้มตอบหมอกที่ทำหน้าบึ้งตึงใส่ตนเอง
“คำนี้ผมได้ยินมาจนเบื่อแล้วครับ ^-^”
“หึๆ ก็หมอกน่ารัก น่ากิน สำหรับฉันไง”คุณไม่คิดจะพูดคำอื่นรึไงนะ//หมอกคิดในใจ
“…”
“หมอกหายโกรธแอ็คเถอะนะ นะ..น้า *-*”แอ็คยื่นนิ้วก้อยมาให้และทำหน้าตาอ้อนวอนให้หมอกเห็นใจและสงสาร
“หายก็ได้ครับ หายก็ได้แต่แอ็คต้องสัญญากับหมอกก่อนนะว่า’จะไม่ทำอย่างนี้อีกหน่ะ’ “หมอกพูดพร้อมกับเกี่ยวก้อยที่อ็คยื่นมาตรงหน้า
“เอ่อ…หมอก แอ็คไม่สัญญาได้มั้ยอะ เพราะมันห้ามใจไม่อยู่^^”นี่ก็ไม่ได้สำนึกเลย
“ไม่ได้!!”นี่ก็หนักแน่นไปนะ
“นะ…หมอกนะ ไม่งั้นหมอกจะบาปนะ ทำร้ายคนที่เค้าต้องการอะ T^T”แอ็คพูดด้วยความเศร้าใจเพราะเค้าคงทนไม่ได้หรอก
“งั้นเอาเป็นว่าไม่ขั้นสุดท้าย โอเคไหมครับ >?<”หมอกยื่นข้อเสมอให้ใหม่
“ก็ได้ แต่ถ้าหมอกยินยอมละ ^6^”แอ็คถามกลับด้วยรอยยิ้ม
“เรื่องนั้น -///- ถึงตอนนั้นค่อยว่ากันอีกทีครับ >////<”จุ๊บ ♥ พอหมอกตอบแบบนั้นแอ็คก็จุ๊บหมอกที่แก้มไปหนึ่งทีเพราะน่ารักเกิ๊น...และทั้งสองก็เดินไปหาเพื่อนๆที่นั่งรออยู่
“ไปกินข้าวกัน หิวแล้วฎพอเชลล์เห็นทั้งคู่เดินมาและจับมือกันมาขนาดนี้ก็เข้าใจทันทีว่าคืนดีกันแล้ว
“ไปสิ ไป..”แอ็คตอบกลับแล้วเดินจับมือหมอกเพื่อไปหาข้าวกินด้วยกัน
“แอ็คๆ เกินหน้าเกินตาไปนะ มึง”ชุ แขวะเข้าให้ เพราะพอเดินจับมือกันออกมาก็รู้ว่าคืนดีกันแล้ว แต่แอ็คดูจะดีใจไปนิดและแสดงออกเยอะไปหน่อย และทั้ง5คนก็เดินไปที่ศูนย์อาหารกันโดยตลอดทางที่เดินหมอกโดนแอ็คจับมือไปตลอดทางเลยแต่ดูเหมือนหมอกจะไม่ค่อยสนใจเพราะกำลังคุยกับเชลล์เรื่องเครื่องเล่นที่จะมาเล่นกันต่อไปหลังกินข่าวเสร็จ
 
“โอ๊ะ O_o ขอโทษครับ”เชลล์ที่เดินถือถาดข้าวอยู่เดินชนกับหญิงสาวแสนสวยคนหนึ่ง
“ไม่เป็นไรค่ะ ^6^ รักจังเลย มีแฟนรึยังคะ?”
“เอ่อ…มี อ๊ะ ไม่มีครับ อ๊ะ มี อ๊ะ ไม่…”เชลล์ไม่แน่ใจว่าจะตอบว่าอะไรดี เพราะยังไม่รู้ว่าตนเองคบกับกิ๊กในฐานะอะไร
“เอาเถอะค่ะ ถ้ายังสับสนอยู่นะ ขอเบอร์หน่อยสิ ได้ไหมจ๊ะ >?<”ขอกันง่ายๆอย่างนี้เลยเหร๊อ…
“เอ่อ..คือ..”เชลล์ยังพูดไม่ทันจบ ก็…
พรึ่บ มีคนเอามีมาโอบไหล่หญิงสาวตรงหน้าเชลล์
“นอกใจ ผมเหรอครับ?”เสียงนั้นทำให้เชลล์เงยหน้าขึ้นมาทันมที
“กิ๊ก…”อึ้งไปชั่วขณะพอรู้ว่าคนๆนั้นคือใคร
“รู้จักแฟนชั้นด้วยเหรอคะ?”หญิงสาวตรงหน้าถาม
“อ๊ะ…เปล่าครับ”แฟนเหรอ กิ๊กเป็นแฟนกับเค้าแล้วเหรอ นั้นสิเน๊าะเค้าเป็นคนที่สวย สวยมาก น่ารัก ดูดุและยังเป็นผู้หญิงแท้ๆอีกจะมาเทียบอะไรกับผมได้ละที่เป็นเพียงผู้ชายคนหนึ่งที่รักและห่วงใยคุณเท่านั้นเอง มันคงเทียบกันไม่ได้สินะ เทียบไม่ได้ ไม่ได้เลย ไม่ได้ ไม่ได้จริงๆ
“คราวหลัง ห้ามหายไปนานๆอีกนะครับที่รัก”ฉึก เหมือนมีบางอย่างมาทิ่มแทงที่หัวใจของเชลล์เมื่อได้ยินประโยนช์ที่ออกจากปากของผู้ชายที่เค้ารักแสนรัก
“แหม..ที่รัก เค้าขอโทษนะค่ะฎจุ๊บ..หญิงสาวกล่าวขอโทษและหอมแก้มกิ๊กไปหนึ่งที
“มีธุระกับแฟนผมเหรอครับ ^-^”รอยยิ้มและคำพูดที่ผู้ชายคนที่เชลล์รักที่สุดมันเหมือนมีดที่กรีดลงมาที่หัวใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“ไม่มีครับ ผมขอตัวนะครับ”เชลล์ขอตัวและเดินออกมาแต่ก็โดนจับไว้ ทำให้เชลล์ยิ้มออกมาเพราะยังหวังว่าเป็นกิ๊กที่จับตนเองไว้
“ยังไม่ได้ให้เบอร์เลยนะ J”คนที่จับตนเองกลับเป็นแฟนกิ๊กซะเนี้ย
“ที่รักครับ เค้าหวง…”พอได้ยินประโยชน์นี้เชลล์ก็สะบัดมือออกทันทีและรีบวิ่งหนีไปเพราะน้ำตาที่กลั้นไว้ดูท่าว่าจะกลั้นไม่อยู่ซะแล้ว
 


ขอโทษนะ ที่พิมผิดซะเยอะเลย...จะปรับปรุงนะค่ะยังไงก็เป็นกำลังใจให้หน่อยนะ ><