My Love ปฏิบัติการรักพิชิตใจยัยจอมจุ้นและนายแบดบอย

7
ตายแน่!!!
  เป็นสิ่งเดียวที่ฉันคิดตอนนี้ และฉันรู้สึกเหมือนมีใครมาจับมือฉันและกระชากอย่างแรง แรงจนฉันไปกระทบอะไรเข้า
          อุ่นจัง
          ตึกตักๆ
          เอ๋ นี้มันเสียงหัวใจนี้ แต่ไม่ใช่ฉันนั้นเป็นของใครละ
“โอ๊ย!!! ยัยบ้าเธอกินช้างเข้าไปเหรอไง ตัวหนักชิบ!!!”
          หน่อย!!! หาว่าฉันกินช้างเหรอ แล้วว่าตัวหนักอีกสงสัยต้องโดนหน่อยแล้ว!!!
  ฉันหันไปเพื่อมองหน้าคนที่ว่าฉันเมื้อกี้ แต่พอฉันหันกลับไปฉันเห็นคนผมสีน้ำเงินเข้มกำลังอยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่
“นี้ยัยบื้อ!!! จะมองฉันอีกนานไหม ตัวเล็กนิดเดียวแต่หนักเป็นบ้า ลุกได้แล้ว!!!” เรียวตะโกนเสียงดังทำให้เรียกสติกลับมาได้ทันควัน
  ฉันมองไปรอบๆก็เห็นนักเรียนหลายคนรุมกันมองมาที่ฉันและเรียว และพอฉันลองก้มมองแล้วพบว่า
          ฉะ ฉันอยู่ในอ้อมกอดของเรียว!!! และอีกอย่างฉันก็กอดเขาด้วย!!!
  ฉันรีบออกมาจากอ้อมกอดของเรียวทันทีและหันหน้าไปทางอื่นเพื่อกลบหน้าฉันที่ตอนนี้เริ่มแดงแล้ว
“นี้!!! คารุเธอเป็นไงบ้าง” เสียงหวานของใครบางคนเรียกฉันจากทางได้หลัง แล้วพอฉันหันไปยูมิก็วิ่งมาตรงหน้าฉันแล้ว และยูมิก็จับฉันหมุนเป็นติ้วๆ เหมือนเธอจะสำรวจว่าฉันมีบาดแผลเหรอเปล่า
          ขอบใจที่ห่วงนะ แต่ช่วยหยุดได้ไหมจะอ้วกแล้วนะ!!!
 “ไม่เป็นไร หยุดเถอะเวียนหัวแล้วนะ”  ฉันรีบบอกยูมิทันที
  ยูมิหยุดหมุนและเหมือนว่ายูมิจะพูดอะไรซะอย่างแต่ต้องกลืนลงไปสักก่อน
“เธอไม่เป็นไรใช่ไหม”
          เอ๊ะ!!! เมื่อ เมื่อกี้ฉันหูฟาดไหม เมื่อกี้เรียวถามฉัน!!!
“เว้ย!!! ฉันถามว่าไม่เป็นไรใช่ไหม” เรียวโวยอีก
“อะ อืม” พยักหน้าตอบ
  และพอฉันตอบเรียวยิ้มเล็กน้อยที่มุมปากและเดินฝ่านักเรียนไป
          อะ อ้าว ถามแค่นี้นึกว่าอะไร อ้าวแล้วฉันไปหวังอะไรกับเรียวเนี่ย!!!
“ไปเถอะ เดี๋ยวออดจะดังแล้ว” ยูมิตบไหล่ฉัน ทำให้ฉันเลิกมองดูเรียวที่เดินฝ่านักเรียนไป
“อืม” ฉันพยักหน้าตอบแล้วเดินตามยูมิไป
          ครืด~
  พอยูมิเปิดประตูเข้า ฉันรู้สึกว่าผู้หญิงที่อยู่ในห้องมองฉันด้วยสายตาแปลกๆ 
“อย่าไปสนใจ ก็แค่หึงห่วงคนที่ตัวเองชอบ” ยูมิพูดเมื่อฉันเดินมานั่งที่ของฉัน
“หมายถึงเรียวเหรอ”
“ใช่”
          ออด~
  เสียงออดดังขึ้นเป็นสัญญาณหมดคาบเรียนของวันนี้ นักเรียนเริ่มทยอยกลับบ้าน
“นี้ยูมิ ฉันถามอะไรอย่างหนึ่งได้ไหม” ฉันถามเมื่อเราเดินออกมาจากโรงเรียน
“มีไรเหรอ” ยูมิหันมาพร้อมยังกันโดนัทอยู่
“เธอเคย อ๊ะ!!!” ฉันพูดแค่นั้นเพราะหน้าฉันหันไปตามแรงตบของใครบางคน
          เพี้ย!!!
“นี้พวกเธอทำแบบนี้ทำไม” ฉันเงยหน้าขึ้นมามือก็กุมหน้าที่ชาอยู่
“เธอไม่เกี่ยวหลีกไป” ฉันชโงกหน้าจากหลังยูมิเพื่อดูใครตบฉัน
“ฉันไม่หลีกมีอะไรไหม” ฉันเห็นมีผู้หญิง 3 คนยืนอย่างวางอำนาจ
“แต่ถ้าฉันเกี่ยวละ เธอจะมีอะไรไหม” เสียงนี้มัน หรือว่า
“แล้วนายเป็นคะ...” พวกเธอสามคนหันไปกะจะว่าคนที่มาเกี่ยวด้วยแต่ต้องหยุดเพราะคนคนนั้นคือเรียว
          เรียวมาทำอะไรที่นี้
“ก็ใครสักอีกก็ 2 หนุ่มฮอตไง” เพื่อนของเรียวก็เดินโพลงมาจากได้หลังเขา
  สาวสามคนถึงกับหน้าซีดทันทีที่เห็นสองหนุ่มฮอตประจำโรงเรียนด้วยเรียวด้วยแล้วคงต้องกลัวละน่า
“เออเออ พวกเราไปดีกว่า” ว่าแล้วพวกเธอทั้งสามคนก็เดินหนีไป
“ไม่เป็นไรใช่ไหม” เรียวเดินตรงมาและยื่นมือมาแตะหน้าฉัน
          ตึก!!!
          อีกแล้ว ใจเต้นผิดปกติอีกแล้ว
“อืม” ฉันตอบพร้อมเบือนหน้าหนี
          ทำไม ทำไมถึงหัวใจฉันต้องเต้นเร็วเมื่ออยู่กับเรียวนะ
“งั้นพวกฉันขอตัว ไปเถอะชินจิ” เรียวพูดจบก่อนจะเดินผ่านหน้าฉันไป
“เดี๋ยวสิ!!!” ฉันเรียกเรียวก่อนเขากับเพื่อจะเดินไปไกลกว่านี้
“มีอะไร” เรียวหันหน้ากลับมาและเพื่อนของเขาด้วยถ้าจำไม่ผิดเพื่อนเขาชื่อชินจินะ
“ขอบใจนะ” แล้วเรียวก็ยิ้มมุมปากเดินต่อไป
          ทำไมนายถึงมีผมต่อหัวใจฉันด้วยนะ