My Love ปฏิบัติการรักพิชิตใจยัยจอมจุ้นและนายแบดบอย

8.4

เขียนโดย Penpicha

วันที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2555 เวลา 22.39 น.

  18 chapter
  155 วิจารณ์
  30.25K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

7) ทำไมนายต้องมีผลต่อหัวใจฉัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

7

ตายแน่!!!

  เป็นสิ่งเดียวที่ฉันคิดตอนนี้ และฉันรู้สึกเหมือนมีใครมาจับมือฉันและกระชากอย่างแรง แรงจนฉันไปกระทบอะไรเข้า

          อุ่นจัง

          ตึกตักๆ

          เอ๋ นี้มันเสียงหัวใจนี้ แต่ไม่ใช่ฉันนั้นเป็นของใครละ

“โอ๊ย!!! ยัยบ้าเธอกินช้างเข้าไปเหรอไง ตัวหนักชิบ!!!”

          หน่อย!!! หาว่าฉันกินช้างเหรอ แล้วว่าตัวหนักอีกสงสัยต้องโดนหน่อยแล้ว!!!

  ฉันหันไปเพื่อมองหน้าคนที่ว่าฉันเมื้อกี้ แต่พอฉันหันกลับไปฉันเห็นคนผมสีน้ำเงินเข้มกำลังอยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่

“นี้ยัยบื้อ!!! จะมองฉันอีกนานไหม ตัวเล็กนิดเดียวแต่หนักเป็นบ้า ลุกได้แล้ว!!!” เรียวตะโกนเสียงดังทำให้เรียกสติกลับมาได้ทันควัน

  ฉันมองไปรอบๆก็เห็นนักเรียนหลายคนรุมกันมองมาที่ฉันและเรียว และพอฉันลองก้มมองแล้วพบว่า

          ฉะ ฉันอยู่ในอ้อมกอดของเรียว!!! และอีกอย่างฉันก็กอดเขาด้วย!!!

  ฉันรีบออกมาจากอ้อมกอดของเรียวทันทีและหันหน้าไปทางอื่นเพื่อกลบหน้าฉันที่ตอนนี้เริ่มแดงแล้ว

“นี้!!! คารุเธอเป็นไงบ้าง” เสียงหวานของใครบางคนเรียกฉันจากทางได้หลัง แล้วพอฉันหันไปยูมิก็วิ่งมาตรงหน้าฉันแล้ว และยูมิก็จับฉันหมุนเป็นติ้วๆ เหมือนเธอจะสำรวจว่าฉันมีบาดแผลเหรอเปล่า

          ขอบใจที่ห่วงนะ แต่ช่วยหยุดได้ไหมจะอ้วกแล้วนะ!!!

 “ไม่เป็นไร หยุดเถอะเวียนหัวแล้วนะ”  ฉันรีบบอกยูมิทันที

  ยูมิหยุดหมุนและเหมือนว่ายูมิจะพูดอะไรซะอย่างแต่ต้องกลืนลงไปสักก่อน

“เธอไม่เป็นไรใช่ไหม”

          เอ๊ะ!!! เมื่อ เมื่อกี้ฉันหูฟาดไหม เมื่อกี้เรียวถามฉัน!!!

“เว้ย!!! ฉันถามว่าไม่เป็นไรใช่ไหม” เรียวโวยอีก

“อะ อืม” พยักหน้าตอบ

  และพอฉันตอบเรียวยิ้มเล็กน้อยที่มุมปากและเดินฝ่านักเรียนไป

          อะ อ้าว ถามแค่นี้นึกว่าอะไร อ้าวแล้วฉันไปหวังอะไรกับเรียวเนี่ย!!!

“ไปเถอะ เดี๋ยวออดจะดังแล้ว” ยูมิตบไหล่ฉัน ทำให้ฉันเลิกมองดูเรียวที่เดินฝ่านักเรียนไป

“อืม” ฉันพยักหน้าตอบแล้วเดินตามยูมิไป

          ครืด~

  พอยูมิเปิดประตูเข้า ฉันรู้สึกว่าผู้หญิงที่อยู่ในห้องมองฉันด้วยสายตาแปลกๆ 

“อย่าไปสนใจ ก็แค่หึงห่วงคนที่ตัวเองชอบ” ยูมิพูดเมื่อฉันเดินมานั่งที่ของฉัน

“หมายถึงเรียวเหรอ”

“ใช่”

          ออด~

  เสียงออดดังขึ้นเป็นสัญญาณหมดคาบเรียนของวันนี้ นักเรียนเริ่มทยอยกลับบ้าน

“นี้ยูมิ ฉันถามอะไรอย่างหนึ่งได้ไหม” ฉันถามเมื่อเราเดินออกมาจากโรงเรียน

“มีไรเหรอ” ยูมิหันมาพร้อมยังกันโดนัทอยู่

“เธอเคย อ๊ะ!!!” ฉันพูดแค่นั้นเพราะหน้าฉันหันไปตามแรงตบของใครบางคน

          เพี้ย!!!

“นี้พวกเธอทำแบบนี้ทำไม” ฉันเงยหน้าขึ้นมามือก็กุมหน้าที่ชาอยู่

“เธอไม่เกี่ยวหลีกไป” ฉันชโงกหน้าจากหลังยูมิเพื่อดูใครตบฉัน

“ฉันไม่หลีกมีอะไรไหม” ฉันเห็นมีผู้หญิง 3 คนยืนอย่างวางอำนาจ

“แต่ถ้าฉันเกี่ยวละ เธอจะมีอะไรไหม” เสียงนี้มัน หรือว่า

“แล้วนายเป็นคะ...” พวกเธอสามคนหันไปกะจะว่าคนที่มาเกี่ยวด้วยแต่ต้องหยุดเพราะคนคนนั้นคือเรียว

          เรียวมาทำอะไรที่นี้

“ก็ใครสักอีกก็ 2 หนุ่มฮอตไง” เพื่อนของเรียวก็เดินโพลงมาจากได้หลังเขา

  สาวสามคนถึงกับหน้าซีดทันทีที่เห็นสองหนุ่มฮอตประจำโรงเรียนด้วยเรียวด้วยแล้วคงต้องกลัวละน่า

“เออเออ พวกเราไปดีกว่า” ว่าแล้วพวกเธอทั้งสามคนก็เดินหนีไป

“ไม่เป็นไรใช่ไหม” เรียวเดินตรงมาและยื่นมือมาแตะหน้าฉัน

          ตึก!!!

          อีกแล้ว ใจเต้นผิดปกติอีกแล้ว

“อืม” ฉันตอบพร้อมเบือนหน้าหนี

          ทำไม ทำไมถึงหัวใจฉันต้องเต้นเร็วเมื่ออยู่กับเรียวนะ

“งั้นพวกฉันขอตัว ไปเถอะชินจิ” เรียวพูดจบก่อนจะเดินผ่านหน้าฉันไป

“เดี๋ยวสิ!!!” ฉันเรียกเรียวก่อนเขากับเพื่อจะเดินไปไกลกว่านี้

“มีอะไร” เรียวหันหน้ากลับมาและเพื่อนของเขาด้วยถ้าจำไม่ผิดเพื่อนเขาชื่อชินจินะ

“ขอบใจนะ” แล้วเรียวก็ยิ้มมุมปากเดินต่อไป

          ทำไมนายถึงมีผมต่อหัวใจฉันด้วยนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา