My Love ปฏิบัติการรักพิชิตใจยัยจอมจุ้นและนายแบดบอย
8.4
17) ทะเลาะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ17
หลังจากที่เรียวและฉันเดินออกมาจากยัยพวกประธานแล้วเรียวก็ไม่ยอมหยุดเดินเลย ไม่ใช่ว่าฉันทนแผลตามตัวได้หรอกนะ แต่ถ้าฉันเปิดปากพูดละก็คงโดนว่าเป็นชุดแน่ ก็เรียวตอนนี้หน้ายังกะยักษ์แนะ
กึก!
“เอ๊ะ!” เรียวหยุดและหันตัวมามองฉัน ฉันมองสายตานั้นมันมีหลายความรู้สึกปนกันไปหมด มีทั้ง ความห่วงใย ความไม่พอใจ
“ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ไว้ใจ แล้วทำไมเธอไม่ยอมฟัง ห๊ะ!!!” เรียวตะโกนใส่หน้าฉันเต็มๆ ฉันสะดุ้งอย่างแรงและก้าวถอยหลังออกห่างจากเรียวให้มากที่สุด ถึงฉันจะเจ็บแค่ไหนนะ ฉันก็ไม่ยอมให้โดนว่าคนเดียวหรอกนะ
“อะไรเล่า ทำไมต้องว่าฉันด้วยละ”
“เธอมันโง่เหรอไง มาตามที่มันบอกแล้วให้พวกมันรุมทำร้ายเธอแบบนั้นน่ะ”
“แต่ฉันก็ตอบกลับเหมือนกันนะ”
“คิดว่าตัวเองสูงกว่าเขาแล้วจะเหนือกว่านะ”
“เรียว!!!”
“เฮ้ย!!!พวกแก เถียงอะไรกันว่ะ อ้าว แล้วทำไมมองตากันอย่างกินเลือดกินเนื้อกันแบบนั้นละ” ชินจิและยูมิที่วิ่งมาจากไหนมารู้ถามขึ้นโดยชินจิ
ตอนนี้ฉันไม่สนใคร ที่ฉันสนน่ะก็คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉัน คนที่ว่าฉัน
“ทำไม ทำไมนายถึงพูดแบบนี้กับฉันละ” ฉันรู้สึกว่าภาพข้างหน้ามันมัวขึ้นเรื่อยๆและก็มีน้ำไหลลงมาอาบแก้มฉัน
“แล้วทำไมฉันจะพูดไม่ได้ละ”
“เฮ้ย!!! ดะ เดี๋ยวก่อนสิอยากพึ่งเถียงอะไรตอนนี้เลยนะ คารุฉันว่าเธอรีบไปทำแผลดีกว่านะ” ยูมิหันไปพูดกับเรียวก่อนและหันกลับมาพูดกับฉัน ตามด้วยชินจิที่รีบวิ่งมาห้ามฉันและเรียวที่ตอนนี้กำลังกัดกันให้มันตายไปข้างหนึ่ง
ฉันไม่สนใจคำพูดของยูมิ ฉันเอาแต่จ้องหน้าเรียวอยู่อย่างนั้นไม่ขยับไปไหน
“ฉันว่าแกใจเย็นก่อนนะเพื่อน แกใจเย็นๆนะ” ชินจิพูดกับเรียวพร้อมตบไหล่ เรียวสะบัดมือชินจิออกและมองฉันก่อนเดินหนีไป แล้วชินจิก็มองฉันก่อนจะเดินตามเพื่อนเขาไป
ฉันมองเรียวที่เดินไปก่อน เหมือนขาฉันมันไม่มีแรงทำให้ทรุดลงไปนั่งกับพื้นและน้ำตาก็เริ่มไหลมากขึ้น
“คารุ” ยูมินั่งลงข้างๆฉัน พร้อมดึงฉันเขาไปกอดเพื่อปลอบ
“ทำไมเขาถึงว่าฉันแบบนั้น” ฉันพูดขณะที่หน้าฉันยังอยู่อกของยูมิ
“เขาคงห่วงเธอมาก เอาละตอนนี้เธอไม่ต้องพูดอะไรร้องออกมาให้พอนะเผื่อจะได้รู้สึกดีขึ้น”
ยูมิลูบหัวฉัน
เด็กสาวปล่อยโห่ออกมาอย่างไม่อายสายตาใคร และเพื่อนของหญิงสาวก็ปล่อยให้ร้องอยู่อย่างนั้นโดยไม่คิดจะห้าม โดยไม่รู้เลยว่ามีกลุ่มผู้หญิงกลุ่มหนึ่งดูสถานการณ์อยู่ตลอด นั้นคือกลุ่มประธานนักเรียน และมีคนหนึ่งที่ยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย
“อ้าว ทะเลาะกันแล้วเหรอ แบบนี้ก็สนุกสิ” นั้นคือ อาราสาว่า ไอโกะ
อ๊ากกก!!! สั้นไปอ่ะไม่คุ้มกับที่ไม่ได้อัพมาหลายวันเลยอ่ะ ยังไงก็ขอโทษด้วยนะค่ะ
เม้น+โหวตเยอะๆนะค่ะ
หลังจากที่เรียวและฉันเดินออกมาจากยัยพวกประธานแล้วเรียวก็ไม่ยอมหยุดเดินเลย ไม่ใช่ว่าฉันทนแผลตามตัวได้หรอกนะ แต่ถ้าฉันเปิดปากพูดละก็คงโดนว่าเป็นชุดแน่ ก็เรียวตอนนี้หน้ายังกะยักษ์แนะ
กึก!
“เอ๊ะ!” เรียวหยุดและหันตัวมามองฉัน ฉันมองสายตานั้นมันมีหลายความรู้สึกปนกันไปหมด มีทั้ง ความห่วงใย ความไม่พอใจ
“ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ไว้ใจ แล้วทำไมเธอไม่ยอมฟัง ห๊ะ!!!” เรียวตะโกนใส่หน้าฉันเต็มๆ ฉันสะดุ้งอย่างแรงและก้าวถอยหลังออกห่างจากเรียวให้มากที่สุด ถึงฉันจะเจ็บแค่ไหนนะ ฉันก็ไม่ยอมให้โดนว่าคนเดียวหรอกนะ
“อะไรเล่า ทำไมต้องว่าฉันด้วยละ”
“เธอมันโง่เหรอไง มาตามที่มันบอกแล้วให้พวกมันรุมทำร้ายเธอแบบนั้นน่ะ”
“แต่ฉันก็ตอบกลับเหมือนกันนะ”
“คิดว่าตัวเองสูงกว่าเขาแล้วจะเหนือกว่านะ”
“เรียว!!!”
“เฮ้ย!!!พวกแก เถียงอะไรกันว่ะ อ้าว แล้วทำไมมองตากันอย่างกินเลือดกินเนื้อกันแบบนั้นละ” ชินจิและยูมิที่วิ่งมาจากไหนมารู้ถามขึ้นโดยชินจิ
ตอนนี้ฉันไม่สนใคร ที่ฉันสนน่ะก็คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉัน คนที่ว่าฉัน
“ทำไม ทำไมนายถึงพูดแบบนี้กับฉันละ” ฉันรู้สึกว่าภาพข้างหน้ามันมัวขึ้นเรื่อยๆและก็มีน้ำไหลลงมาอาบแก้มฉัน
“แล้วทำไมฉันจะพูดไม่ได้ละ”
“เฮ้ย!!! ดะ เดี๋ยวก่อนสิอยากพึ่งเถียงอะไรตอนนี้เลยนะ คารุฉันว่าเธอรีบไปทำแผลดีกว่านะ” ยูมิหันไปพูดกับเรียวก่อนและหันกลับมาพูดกับฉัน ตามด้วยชินจิที่รีบวิ่งมาห้ามฉันและเรียวที่ตอนนี้กำลังกัดกันให้มันตายไปข้างหนึ่ง
ฉันไม่สนใจคำพูดของยูมิ ฉันเอาแต่จ้องหน้าเรียวอยู่อย่างนั้นไม่ขยับไปไหน
“ฉันว่าแกใจเย็นก่อนนะเพื่อน แกใจเย็นๆนะ” ชินจิพูดกับเรียวพร้อมตบไหล่ เรียวสะบัดมือชินจิออกและมองฉันก่อนเดินหนีไป แล้วชินจิก็มองฉันก่อนจะเดินตามเพื่อนเขาไป
ฉันมองเรียวที่เดินไปก่อน เหมือนขาฉันมันไม่มีแรงทำให้ทรุดลงไปนั่งกับพื้นและน้ำตาก็เริ่มไหลมากขึ้น
“คารุ” ยูมินั่งลงข้างๆฉัน พร้อมดึงฉันเขาไปกอดเพื่อปลอบ
“ทำไมเขาถึงว่าฉันแบบนั้น” ฉันพูดขณะที่หน้าฉันยังอยู่อกของยูมิ
“เขาคงห่วงเธอมาก เอาละตอนนี้เธอไม่ต้องพูดอะไรร้องออกมาให้พอนะเผื่อจะได้รู้สึกดีขึ้น”
ยูมิลูบหัวฉัน
เด็กสาวปล่อยโห่ออกมาอย่างไม่อายสายตาใคร และเพื่อนของหญิงสาวก็ปล่อยให้ร้องอยู่อย่างนั้นโดยไม่คิดจะห้าม โดยไม่รู้เลยว่ามีกลุ่มผู้หญิงกลุ่มหนึ่งดูสถานการณ์อยู่ตลอด นั้นคือกลุ่มประธานนักเรียน และมีคนหนึ่งที่ยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย
“อ้าว ทะเลาะกันแล้วเหรอ แบบนี้ก็สนุกสิ” นั้นคือ อาราสาว่า ไอโกะ
อ๊ากกก!!! สั้นไปอ่ะไม่คุ้มกับที่ไม่ได้อัพมาหลายวันเลยอ่ะ ยังไงก็ขอโทษด้วยนะค่ะ
เม้น+โหวตเยอะๆนะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.1 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ