My Love ปฏิบัติการรักพิชิตใจยัยจอมจุ้นและนายแบดบอย

8.4

เขียนโดย Penpicha

วันที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2555 เวลา 22.39 น.

  18 chapter
  155 วิจารณ์
  30.24K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

18) เลิก!!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

18

  หลังจากที่ฉันทะเลาะกับเรียววันนั้นเราก็ไม่ได้คุยกัน อย่าว่าแต่คุยเลยมองหน้ายังแทบจะไม่มองปลายเส้นผมเลยแม้แต่นิด

  ชินจิและยูมิก็พยายามที่จะให้เราได้คุยกัน แต่ทุกครั้งฉันและเรียวต่างไม่มองหน้า ไม่เอ๋ยปากพูดกันสักคำ

“นี้คารุ ไปคุยกับเรียวหน่อยสิ” ยูมิพูดขณะที่เรากินข้าวกัน

“ใช่ๆ เป็นแบบนี้นานๆเข้า เรียวอาจจะเปลี่ยนไปรักคนอื่นก็ได้” ชินจิพูดขึ้น

  ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ชินจิก็พยายามที่ให้เรียวมาคุยและมานั่งกินข้าวด้วยแต่ก็ล้มทุกที

“ใช่ๆ เธอควรไปคุยนะ”

“แล้วจะให้คุยยังไง ก็เมื่อพวกเธอพยายามแล้วแต่ทุกครั้งก็ล้มทุกที แต่บางทีฉันจะไปคุยเข้ากับเดินหนีฉัน แล้วพวกเธอจะให้ฉันทำยังไง” ฉันพูดยาวและต้องหายใจเข้าปอดอย่างด่วน ที่พูดเมื่อกี้มันเหมือนพูดแร็พเลย

“มันก็ใช่ ตะ...”

“ต๊าย!!! นั้นอะไรทำไมเดินควงกันแบบนั้น เขามีแฟนอยู่แล้วไม่ใช่เหรอไง”

“ใช่ๆ เขามีแฟนแล้วนะ แล้วยัยไอโกะประธานไปควงได้ไงดูสิ”

“นั้นสิ คิดจะแย่งแฟนชาวบ้านไปถึงไหนกัน”  ยูมิพูดได้แค่นั้นเพราะมีกลุ่มผู้หญิงกลุ่มหนึ่งที่โรงอาหารพูดขึ้น

  พอได้ยินชื่อที่คุ้นเคยมาก ถึงมาก ถึงมากที่สุด ฉันหันหน้าจากยูมิไปทางกลุ่มผู้หญิงกลุ่มหนึ่งที่ชี้ไปทางคู่รักคู่หนึ่งและนินทาไปด้วย

  ฉันเห็นคู่หนึ่งและนั้นมันทำให้ฉันได้แต่ค้างทุกสิ่งทุกอย่างในเวลาเดียวกัน

“เรียว” ฉันอุทานขึ้นมา

  เรียวและไอโกะประธานนักเรียนกำลังเดินควงแขนกัน ฉันดูไอโกะมีความสุขแต่เรียวกลับไม่เป็นแบบนั้น

“คารุ!!!” ฉันไม่สนใจเสียงของยูมอและชินจิ ฉันลุกขึ้นและเดินไปทางเรียวและไอโกะและยืนอยู่ตรงหน้าสองคน

“อ้าว แผลหายแล้วเหรอ อึดเหมือนกันนี้” ไอโกะพูดด้วยท่าทางเยาะเย้ย

“ฉันไม่เหมือนเธอ ที่คอยแต่สอยของคนอื่น” ฉันหันไปว่าไอโกะก่อนจะหันมาจ้องตาเรียว ถ้าเมื่อกี้ฉันตาไม่ฝาดละก็เธอดูเหมือนจะสะดุ้งด้วยนะ

“เธอมีอะไร”

“ทำไมนายถึงได้ มากับไอโกะได้ละ”

“ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ” เรียวพูดแต่หันหน้าไปอีกทาง

“ทำไมไม่เกี่ยวกับฉันละ”

“...”

“บอกมาสิ”

“หยุดได้แล้ว!!!” เรียวตะโกน ทำให้ทุกคนในโรงอาหารสะดุ้งกันเป็นแถบ (รวมฉันด้วย) แล้วมองเราอย่างสนใจ

“ฉันก็แค่เริ่มจะหมดสนุกด้วยก็แค่นั้น” เขาพูดโดยไม่มองหน้าฉันสะนิด

“อะไรนะ” ทุกคนในโรงอาหารตะโกนพร้อมกันรวมทั้งยูมิและชินจิ ตอนนี้ฉันเริ่มจะมีน้ำไหลมาจากตาและอึ้งไปตามๆกัน

“หมดสนุก หมดสนุกอะไร นี้นายอย่าบอกนะว่านายกำลังจะบอกเลิกฉัน” เสียงฉันเริ่มสั้น

“ใช่”

“นายล้อเล่นอยู่ใช่ไหม ฉันไม่สนุกนะ”

“ฉันไม่ล้อเล่น เธอห้ามมายุ่งกับฉันอีก” แล้วเรียวก็เดินผ่านฉันไปโดยไม่สนใจ พอเรียวเดินผ่านฉันไปไอโกะก็เดินตามและมองฉันอย่างสะใจ

“ต๊าย จะมีหน้ามาทำสะอกสะใจอีก หน้าด้านซะไม่มี”

“ใช่ สงสารคนที่ชื่อคารุเนอะ”

“ใช่คนที่เป็นแฟนกับเรียวใช่ไหม สงสารเหมือนกันนะ”

“ไอ้ขี้แย่งผัวชาวบ้าน”

  ฉันไม่สนใจว่าผู้หญิงในโรงอาหารว่าคุยอะไรกัน แต่ตอนนี้เหมือนเข่าฉันจะอ่อน ฉันทรุดนั่งลงกับพื้นน้ำตาก็เริ่มไหลขึ้นเรื่อย

“คารุ” ยูมินั่งลงข้างฉันและลูบผมฉันเบาๆ

“ทำไมเขาทำแบบนี้”

“คารุ” ชินจิก็นั่งลงข้างฉันแต่อีกฝั่งของยูมิ

“ทำไมเขาทำแบบนี้” แล้วฉันโผกอดยูมิทันทีและปล่อยโหออกมาอย่างไม่อายใคร

          ทำไมเขาทำแบบนี้ ทำไมเขาต้องเลิกกับฉันด้วย

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา