เรื่อง เเผนการรักพิชิตใจเธอ

1.0

เขียนโดย moo_noiy

วันที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2555 เวลา 19.54 น.

  17 ตอน
  0 วิจารณ์
  23.40K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

บทที่2

             ต้นหอม!แก้มเธอ

                   “ อะไรแก้มฉันเป็นอะไร ฉันตกใจรีบตื่นขึ้นมาจากการนอนหลับสบายๆอยู่ เพราะเสียงของยัยนิวที่ดังเอามากๆ และกำลังชี้นิ้วมาที่แก้มของฉัน

                                  ทำไมมันมีรอยช้ำๆที่แก้มเธอล่ะไปโดนอะไรมา ยัยนิวก็ยังตกใจกับรอยช้ำที่แก้มของฉันอยู่ ก็รอยที่ฉันโดนไอ้ชาติหมาที่ไหนไม่รู้มาตบหน้าฉันซะเป็นรอยเลยน่ะซิ และเราจะตอบยัยนิวว่ายังงัยดีล่ะ ที่จะทำให้ยัยนิวไม่เป็นห่วงน่ะ ยัยนิวยิ่งเวอ่ร์ๆอยู่ด้ว

                            อ๊อ..เมื่อคืนนี้ฉันนอนดิ้นน่ะก็เลยตกเตียงหน้ามันก็เลยไปกระทบกับพื้นแรงไปหน่อย มันก็เลยเป็นแบบนี้น่ะ  ( ขอโล่การแสดงให้กับนางเอกเราด่วนเลยค่ะ)

                                  หรอ แล้วเจ็บหรือเปล่า ขอโทษน่ะเพื่อนที่ฉันต้องโกหกน่ะ ก็ฉันไม่อยากให้เธอเป็นห่วงฉันไปมากกว่านี้นิ *-*

                             ตอนแรกก็เจ็บน่ะแต่ตอนนี้ไม่เจ็บแล้ว เพราะฉันมียาดีมารักษาแล้ว

                             ต้นหอมทำไมปากแกมันบวมๆอ่ะ *o* กึ้ย..ยังไม่หายบวมอีกหรอ ก็เมื่อคืนกว่านายชางมินจะยอมปล่อยฉัน ก็เล่นจูบฉันซะปากชาไปเลย กรี๊ด พอคิดถึงแล้วก็เขิน  *///*

                             ต้นหอมแกเป็นไร นั่งยิ้มคนเดียวอยู่ได้ ก็คนมันกำลังมีความสุขนิ

                    “ นิวนี่มันก็ได้เวลาลงไปพบครูแยจินแล้วนิฉันไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนดีกว่า ฉันรีบกระโดดลงจากเตียงแล้วเดินหนียัยนิวเข้าไปในห้องน้ำทันที ปล่อยให้ยัยนิวนั่งเอ๋ออยู่บนเตียงคนเดียว 

ห้องอาหารภายในโรงแรม

                       ฉันกับยัยนิวแต่งตัวกันเสร็จเรียบร้อยแล้วก็เดินมาสมทบกับเพื่อนๆที่กำลังยืนรอครูแยจินอยู่ เพื่อที่จะได้เข้าไปทานอาหารด้วยกัน นี่ก็เป็นวันที่สองแล้วซิน่ะที่เรามาเที่ยวที่เกาหลีน่ะ เห็นครูแยจินบอกว่าวันนี้จะพาไป ราชวังเคียงบก เป็นราชวังที่ใหญ่ที่สุด กับราชวังชองด็อกดุง เป็นราชวังที่สวยที่สุด พวกเรายืนรอครูแยจินไม่นาน คุณครูก็เดินมาพร้อมกับนายชางมินด้วยกันอย่างสนิทสนม ใช่สิฉันมันตัวสำรองนิ พอครูแยจินไม่อยู่ก็มาออเซอะฉัน ผู้ชายเป็นแบบนี้กันทุกคนหรือเปล่าน่ะ แต่ฉันก็รักนายเข้าไปแล้วน่ะนายชางมิน

                นักเรียนค่ะทำธุระของตัวเองให้เสร็จแล้วเดี๋ยวรวมตัวกันที่หน้าโรงแรมน่ะค่ะ หลังจากที่พวกเราทานอาหารกันเสร็จครูแยจินก็เรียกรวมตัวนักเรียนทันที

                  ต้นหอม นั่นนายชางมินเรียกฉันและกำลังเดินมาทางนี้นิ ช่างกล้ามากน่ะครูแยจินยังยืนอยู่ตรงนั้นอยู่เลย เดี๋ยวก็ได้โดนกันทั้งสองคนหรอก     

                       นิวไปเข้าห้องน้ำกันเถอะ ฉันรีบจูงมือยัยนิวเพื่อไปเข้าห้องน้ำ นี่คงเป็นวิธีเดียวที่จะหนีนายชางมินได้

                       หลังจากที่ทำธุระในห้องน้ำเสร็จก็เจอนายชางมินยืนอยูหน้าห้องน้ำซะแล้ว ฉันจะทำไงดีล่ะยัยน้กเขียนช่วยคิดหน่อยซิ (ก็เธอบอกฉันงัยว่ามีหน้าที่เขียนก็เขียนไปงัย ตอนนี้ช่วยตัวเองไปก่อนเถอะ ---งอน) มางอนอะไรเอาตอนนี้

                       คุณชางมินมีอะไรหรือเปล่าค่ะมายืนหน้าห้องน้ำหญิงเนี่ย ยัยนิวเอ่ยถามนายชางมินที่ยืนพิงผหนังข้างห้องน้ำหญิงอยู่

                    เมื่อกี้ผมเห็นพี่แยจินเรียกหาคุณน่ะครับคุณนิว นายชางมินพูดกับยัยนิวแต่สายตาหันมาจิกฉันซะงั้น

                       จริงหรอค่ะงั้นเดี๋ยวฉันฝากต้นหอมด้วยน่ะค่ะเดี๋ยวฉันไปหาครูแยจินก่อน ยัยนิววิ่งปรู๊ดออกไปแล้วพอฉันจะวิ่งตามไปก็โดนอีตาชางมินคว้าแขนฉันไว้

                     จะรีบไปไหนล่ะ หลบหน้ากันทำไม

                     ใครหลบฉันไม่ได้หลบน่ะ ฉันพูดไปพรางแกะมือเหนียวๆของนายชางมินออก

                     ก็ที่ทำอยู่นี่งัยเขาเรียกว่าหลบ นายชางมินไม่พูดเปล่ายังจะบีบข้อมือฉันแรงขึ้นไปอีก

                         ปล่อยก่อนซิเดี๋ยวใครก็มาเห็นเข้าหรอก ใช่เดี๋ยวครูแยจินก็มาเห็นหรอกแอบมาคุยกันสองคนแบบเนี่ย

                          เรื่องเมื่อคืนนี้เธอยังไม่เข้าใจความรู้สึกฉันอีกหรอ นายชางมินย้ำถึงเหตุการณ์เมื่อคืนนี้  ทำให้ฉันโกรธเขามากยิ่งขึ้น จะรื้อฟื้นทำไมล่ะก็ในเมื่อนายมีครูแยจินอยู่แล้วทั้งคน

                            เรื่องอะไร เมื่อคนนี้มีตั้งหลายเรื่อง

                   จะให้ฉันทวนความจำให้มั้ยล่ะ นายชางมินยกมือขึ้นลูบใบหน้าหล่อๆของตนเองสายตาที่มองฉันทำให้หัวใจฉันสั่นไปหมด อ้ายนี่มันหน้าห้องน้ำน่ะ  ฉันออกแรงผลักนายชางมินออกห่างทันทีในเวลาที่เขากำลังเผลออยู่ ฉันจึงวิ่งหนีออกมาได้ ใครจะอยู่รอให้นายทำอะไรบ้าล่ะ

                             ต้นหอมแกวิ่งหนีอะไรมาว่ะ ยัยนิวถามที่เห็นฉันวิ่งกระหืดกระหอบมา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา