เรื่อง เเผนการรักพิชิตใจเธอ
15) วันที่แสนจ่ะวุ่นวาย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
วันที่แสนจ่ะวุ่นวาย
“กรี๊ด...”
“โอ๊ย เสียงอะไรเนี่ยหนวกกหูชะมัด”
“นิออกไปน่ะนายมานอนที่นี่ได้งัย” ดูสิค่ะคุณผู้อ่าน เมื่อคืนบอกกับฉันว่าจะไปนอนทีโซฟา จะไม่มายุ่มย่ามกับฉันเด็ดขาด แต่ดูสิมานอนอยู่บนเตียงฉันเฉยเลย
“ขอนอนอีแป๊บเดียวน่า” ดูสิยังจะมานอนต่ออีก ยังนี้มันต้องโดน
“ ผลัก ตุบ โอ๊ย” เหตุการณ์นี้คุ้นๆมั้ยค่ะ ก็เหมือนตอนที่เขาไปเฝ้าใข้ฉันน่ะค่ะ ฉันได้ถีบเขาร่วงเตียงไปอีกครั้งแล้ว
“โอ๊ย อีกแล้วน่ะยัยตัวแสบ เธอถีบฉันเป็นครั้งที่สองแล้วน่ะ”
“ อ๊ะ จำได้ด้วยหรอจะ” ฉันยืนไปตั้งหลักอยู่หน้าประตูพลางพูดล้อเลียนเขาไปด้วย “โอ๊ย โอ๊ย เจ็บจังเลย” ฉัยยังยืนล้อเลียนเขาอยู่อย่านั้น
“ยัยตัวแสบเธอตายแน่” หวานายชางมินทำหน้าโหดเตรียมจะพุง่ตัวมาหา
ฉันแล้ว หนีก่อนดีกว่าใครจ่ะอยู่ล่ะ แต่ทว่านายชางมินไวเหมือนลิงลพบุลี วิ่งมาดักหน้าฉันซะงั้น
“หึ เธอหนีฉันไม่พ้นหรอก” นายชางมินยิ้มกรุ่มกริ่มพลางเอามือกั้นฉันไว้ทั้งสองข้าง ทำให้หลังฉันติดกับประตูห้อง
“ฉันขอโทษฉันกลัวแล้ว” ฉันหลับตาปี๊ตัวสั่นเหมือนลูกหมาตัวน้อยๆ
“ทีเมื่อกี้ยังเก่งอยู่เลยน่ะ”
“ก็ตอนนี้ไม่เก่งแล้วนี่” ฉันยังคงหลับตาอยู่อย่างนั้น โดยไม่รู้เลยว่าคนตรงหน้าคิดจะทำอะไร
“ยังงี้มันต้องลงโทษ”
“ลงทะ อุ๊บ” ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบเหมือนกับว่ามีอะไรอุ่นๆมากระทบที่ริมฝีปากของฉัน พอฉันลืมตาขึ้นมาก็รู้ว่านายชางมินกำลังจูบฉันอยุ่ ฉันไม่ปฏิเสธจูบของเขากลับจูบตอบเขาไป จูบแบนี้มันรู้สึกดีจัง
“จูบเป็นแล้วนี่”
“*///*” ฉันไม่พูดอะไรได้แต่ก้มหน้าหลบเขาอย่างเดียว ตอนนี้หน้าฉันร้อนไปหมดแล้วน่ะอย่ามองกันซิ
“ติ๊ด...ติ๊ด...ติ๊ด โทรศัพท์มาฉันไปรับก่อนน่ะ” นายชางมินกดรับโทรศัพท์แล้วรีบเดินออกไปทันที ครูแยจินโทรมาหรือเปล่าน่ะ เมื่อคืนนี้ฉันก็นั่งคิดเรื่องนี้อยู่นานเลยทีเดียว ฉัยนตัดสินใจแล้วล่ะว่าจะคืนชางมินให้กับครูแยจินซะเรื่องทั้งหมดมันจะได้จบซักที ฉันขอเจ็บเองคนเดียวดีกว่า ถึงฉันจะรักนายแต่ฉันก็ไม่ยอมให้นายมาเดือดร้อนเพราะฉันหรอกน่ะ ฉันไม่ใช่คนเห็นแก่ตัวแบบนั้น วันนี้แหละฉันจะบอกนาย
เจ็บยิ่งกว่า
หลังจากที่เราสองคนทานข้าวเช้าเสร็จนายชางมินก็ชวนฉันมานั่งดูทีวีที่ห้องรับแขก นั่งโซฟาตัวเดียวกัน ถึงเวลาแล้วซิน่ะที่ฉันจะบอกนาย
“ชางมิน” ฉันหันไปคยกับเขาที่กำลังสนใจทีวีอยู่
“อะไรหรอ” เขาตอบกับฉันโดยที่สายตายังจ้องอยู่กับทีวีอยู่
“นายไปคืนดีกับครูแยจินเถอะน่ะ”
“....”คำพูดของฉันทำให้เขาอึ้งไปทันที
“เรากลับไปหาครูแยจินเถอะน่ะ แล้วฉันจะเป็นฝ่ายไปเอง นายจะได้ไม่ต้องโดนครูแยจินทำร้ายงัย”
“หมายความว่างัย!” เขาพูดกับฉันโดยทีไม่หันหน้ามามองฉันเลย แต่น้ำเสียงเขานิ่งมาก
“ก็คิดซะว่าเรื่องของเราไม่เคยเกิดขึ้นงัยแล้วนายก็กับไปคบกับครูแยจินเหมือนเดิม”
“แสดงว่าเธอไม่ได้รักฉันเลยซิน่ะ ถึงได้ผลักใสฉันไปให้พ้นหน้าเธอขนาดเนี่ย”
“ฉันไม่ได้หมายความยังงั้น”
“แล้วแบบไหนล่ะที่เธอต้องการน่ะ!!” อยู่นายชางมินก็หันหน้ามาพูดกับฉันด้วยสีหน้าที่โกรธจัด
“นะนายจะทำอะไรฉัน”
“ก็ทำให้เธอไม่มีวันหนีฉันไปไหนงัยล่ะ!!!” นายชางมินผลักตัวฉันให้นอนราบไปกับโซฟาโดยทีตัวของเขาอยู่ข้างบน เหตุการนี้มันเหมือนกับวันนั้นเลยวันเดียวกับที่ฉันถีบเขาตกเตียงแต่มันเป็นหลังจากนั้น “แล้วรู้ไว้ซะน่ะแนกับนูน่าหรือครูแยจินของเธอน่ะเป็น ‘พี่’ฉันเอง” นายล้อฉันเล่นหรอนายไม่ได้โกรหกฉันใช่มั้ย
“สิ่งที่นายพูดมามันไม่จริงใช่มั้ย”ฉันส่ายหน้าไม่เชื่อกับคำพูดของเขา
“จริง!สิ่งที่ฉันพูดมาทั้งหมดเป็นความจริงฉันกับพี่แยจินเราเป็นพี่น้องกัน” ปาร์ค ชางมิน ปาร์คแยจิน เขาสองคนานมสกุลเดียวกันนิ นี่นายหรอกฉัน นายทำแบบนี้กับฉันได้งัย
“นายคงเห็นว่าฉันหรอกง่ายสิน่ะ”
“ที่ฉันหรอกเธอมาที่นี่เพราะว่าฉันแค่อยากอยู่กับเธอสองคนและอยากจะรู้ใจของเธอด้วยว่ารักฉันจริงหรือเปล่า แต่ตอนนี้เธอคงไม่ได้รักฉันซิน่ะเธอถึงได้ผลักใสฉันแบบนี้งัย ฉันจะลงโทษเธอให้เข็ดเลย”แล้วเขาก็โน้มหน้ามาใกล้หน้าฉันจนจมูกเราจะชนกันอยู่แล้
“นายอย่าทำอะไรบ้าๆน่ะ”
“เรามาต่อจากวันนั้นกันเถอะน่ะ” แล้วนายชางมินก็เบี่ยงหน้ามาซุกใซ้ที่ต้นคอของฉันอย่างบ้าคลั่งฉันพยายามเบี่ยงหน้าหลบเขา แต่มันก็ไม่สำเร็จฉันจึงร้องห้ามเขา
“หยุดเถอะอย่าทำแบบนี้เลยนายจะทำลายชีวิตฉันหรอ” เขาไม่สนกับสิ่งที่ฉันพูด เขาบ้าไปแล้วไม่คิดเลยว่าขาจะกล้าเอาความรู้สึกของฉันมาล้อเล้นแบนี้นายกล้าหรอกฉัน
ฉันจะไม่ให้อภัยกับสิ่งที่นายทำไว้กลับฉันเลยคอยดู อยู่ๆน้ำตาฉันก็ไหลออกมา แต่ก็ไม่อาจหยุดเขาได้ เสื้อผ้าฉันโดนถอดไปตอนไหนไม่รู้แต่ตอนนี้เขากำลังลุกล้ำเข้ามาภายในร่างกายของฉัน ฉันสู้แรงผู้ชายที่แข็แกร่งไม่ได้จึงปล่อยให้เขาทำในสิ่งที่เขาต้องการ ดวงตาของฉันผ่าเลือนหลังจากนั้นก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย นี่ฉันคงต้องยอมแพ้นายซิน่ะชางมิน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ