เรื่อง เเผนการรักพิชิตใจเธอ
moo_noiy
14)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
เวลาของเราสองคน
“ นั่งอยู่ตรงนี่เอง”
“ - _- อื่มฉันกำลังคิดอะไรเพลินๆน่ะ” นายชางมินหย่อนก้นลงมานั่งบนขอนไม้ไกล้ๆฉัน เราสองคนนั่งหันหน้าให้กับทะเลที่กว้างใกลหนทางข้างหน้าทั้งมืดและมองไม่เห็น นี่เป็นเวลากลางคืน มีเพียงแสงไฟที่สว่างอยู่ภายในบ้านเท่านั้น
“ แล้วคิดถึงเรื่องอะไรล่ะ อ๊ะหรือว่าคิดเรื่องฉัน” นายชางมินหันมาถามด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม นายนี่ร่าเริงได้ทุกเวลาเลยน่ะ แม้กระทั่งตอนนี้
“ใช่ก็เรื่องนายกับครูแยจินงัย”
“ทำไมหรอ”
“นายนี่แปลกคนจริงๆ ไม่ทุกไม่ร้อนเลยน่ะ”
“เรื่องอะไรหรอ” ?_? ยังจะมาทำหน้ามีเครื่องหมายคำถามอีก
“นายลืมไปแล้วหรอว่าเราต้องมาที่นี่เพราะอะไร”
“ อ่ะ อ๋อ ฉันไม่ลืมหรอกน่าเพียงแต่ว่าฉันไม่อยากเก็บมันมาให้รกสมองน่ะ”
“นายทำเหมือนกับว่า ไม่รู้สึกอะไรที่เรากำลังโดนตามฆ่าอย่างนั้น”
“ ไม่ใช่ฉันไม่รู้สึกอะไร”
“....” นายชางมินหยุดคำพูดนั้น สักพักเหมือนว่าเขากำลังจะประโยชน์ต่อไป
“ เพียงแต่ว่า เวลาอยู่กับเธอสองคน ฉันไม่อยากคิดถึงเรื่องนี้”
“....” หมายความว่ายังงัยกับสิ่งที่นายพูด ฉันไม่เข้าใจจริงๆ
“ ฉันอยากคิดแค่เรื่องเราสองคนเท่านั้น”
“....” ฉันนั่งเงียบฟังเขาพูดต่อไป
“เมื่อถึงเวลานั้นมันอาจจะไม่เป็นอย่างที่คิดก็ได้ และเมื่อถึงวลานั้นจริงฉันจะเป็นคนแก้ปัญหานั้นเอง เธอไม่ต้องห่วงหรอก”
“ ฉันเป็นห่วงนายน่ะชางมิน”
“เลิกคิดถึงเรื่องนั้นสักทีเถอะ ทำเหมือนกับว่าเรามาพักร้อนก็แล้วกันน่ะ” ^_^
“ จ่ะฉันจะไม่คิดถึงเรื่อนนั้นอีก”^_^เราสองคนนั่งกอดกันอยู่อย่างนั้นจนเวลาร่วงเลยไปนาน หวังว่าเราจะผ่านช่วงเวลานี้ไปด้วยกันนะ โดยที่ไม่มีใครคนใดคนหนึ่งต้องเป็นอะไร
ปาร์ค แยจิน
“ครูค่ะต้นหอมไปไหนค่ะทำไมถึงยังไม่กลับ” นิวเพื่อนของต้นหอมถามด้วยท่าทางเป็นห่วง เมื่อเห็นว่าเพื่อนของตนหายไป แล้วฉันจะตอบยังงัยล่ะ ไอ้น้องตัวแสบเอ้ย
“ อ๋อ ครูให้ต้นหอมไปทำธุระที่โรงแรมนิดหน่อนน่ะจ่ะ ต้นหอมคงไปรอเราที่โรงแรมแล้วล่ะ” เฮ่อ ฉันต้องมาโกรหกนักเรียนหรอเนี่ย
“หรอค่ะแล้วต้นหอมไปกับใครค่ะ”
“น้องครูเองน่ะจ่ะ”
“ เอ๋ คนไหนค่ะ ?”นิวทำหน้าสงสัยถามฉันอีก
“ก็ ผู้ชายที่มาหาครูบ่อยๆงัย”
“ หนูก็คอดว่าผู้ชายคนนั้นเป็นแฟนครูซะอีก” ทำใมเด็กพวกนี้ถึงคิดกันไปเองน่ะ ฉันก็เสยหายหมดน่ะสิ
“น้องแท้ๆคานตามกันมาจ่ะ”
“เข้าใจแล้วค่ะงั้นหนูไปดูตุ๊กตาหมีกับเพื่อนๆต่อน่ะค่ะ”^-^
“จร้า” เฮ่อ หวังว่ากับไปน้องชายตัวแสบคงจะเอาตัวต้นหอมมาคืนก่อนที่ฉันจะพานักเรียนกลับไปถึงน่ะ ถ้ายังไม่มาล่ะหน้าดู
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
