Broken Heart Of Me ยัยหน้าใสขโมยหัวใจนายชุบเปอร์สตา

 
Brok Heart of Me  ยัยหน้าใส ขโมยหัวใจนายชุบเปอร์

 
 
ใจกางเมืองแห่งความวุ่นวายสบสน ร่างสูง ใบหน้าเกลี้ยงเกลา นัยน์ตาสีดำ ชวนหลงไหล รีมฝีปากสีแดงออนๆ คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันเล็กน้อย เนื่องจากไม่ได้รับความเป็นสวนตัวซะเท่าไร 
 
" กรี๊ดดดดดดด พี่โทโมะค่ะ!!! "
 
" พี่โทโมะน่ารักที่สุดเลย >0<" 
 
" หนวกหูซะจริง -_- "
 
" กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด >[]< !! "
 
" -_-^"  นี่ขนาดเขาพูดแบบนั้นแล้วนะ ยังจะกรี๊ดอีกเหรอเนี่ย 
 
" พี่โทโมะค่ะ!! หนูขอลายเซ็นหน่อยได้มั้ยค่ะ !! " 
 
" ไม่ละ ผมต้องไปกินข้าวกับแฟนน่ะ -_-"
                                                                                                 
เมื่อชายหนุ่มกล่าวประโยคนั่นเสร็จ เล่าแฟนคลับต่างก็พากันเงียบกริบ 
ก่อนจะเดินคอตกออกห่างตัวของเขาไปที่ละคนสองคน แต่ …
 
" พิมมี่เหรอ ! ยั่ยนั่นขวางความรักที่พวกเรามีต่อพี่ไม่ได้หรอก !!"
 
"ใช่ๆๆ !!! "
 
เหล่าแฟนคลับกลับมีไฟลกโชนขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนจะวิ่งเข้ามาหาชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว อย่างกะอินเตอร์เน็ดบอร์ดแบรนด์สิบเม็กซะอีก -*-
 
" -_- !!! "
 
" จับตัวยัยนั่นไว้ !!! "
 
ก่อนที่แฟนคลับจะมาถึงตัวเขา จู่ๆ เสียงเกรียวกราวของชายหุ่นบึกบืม นับสิบคน ที่ไล่ตะโกนตามหลัง หญิงสาวร่างบาง หน้าใสชึดเผือก ไปด้วยความนีบเนื่อย
 
" ถอยไป!! "
 
หญิงสาวพูด ก่อนจะ ประทับรอยเท้า เข้าที่ตัวของชูเปอร์สตาอย่าง ' โทโมะ '
เขาเซถอยหลังไปก่อนจะล้มลงเพราะเสียหลัก
 
"ขอบใจมากนะ พี่ชาย"
หญิงสาวคนเดิม กล่าวพลางโบกไม้โบกมือ แล้วก็วิ่งหายไปกับความมึด
 
' บ้าเอ๊ย ยัยนั่นเป็นใคร ? กล้าชนฉันแล้วหนีเนี่ยนะ ! มันจะมากเกีนไปแล้ว !!
แต่ก็ช่างเถอะ … ตอนนี้ต้องไปกินข้าวกับพิมมี่นี่น่า นี่ก็เลยเวลานัดมาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วด้วย -_-'
 
เมื่อชายหนุ่มคิดได้ยังนั้น ก็ลุกขึ้นปัดเศษฝุ่นที่ติดตามสูธลาศาแพง ของเขา
ก่อนจะเดินตรงไปยังภัตตาคารสุดหรู
 
~ เผื่อวันพรุ่งนี้ เธอจะกลับมา เผื่อวันพรุ่งนี้เธอจะเปลี่ยนใจ …~
 
ชายหนุ่มหน้าหวาน ล้วงโทรศัพมือถือที่อยู่ในกระเป๋าก่อนจะกดรับสาย
 
[ โทโมะ ! เมื่อไรจะมาค่ะ -0- ]
 
เสียงปลายสายดังขึ้น เขาอมยิ้นหน่อยๆ ก่อนจะตอบไปว่า
 
" ผมกำลังขึ้นไปครับ "
 
[ เร็วๆนะค่ะ พิมรออยู่ที่ชั้น 9 โต๊ะเดิมนะ ]
 
" ครับ ผมจำได้ "
 
[ งั้นก็แค่นี้ก่อนะคะ รักนะคะ ]
 
" ฮ่ะๆๆ ครับๆ "
 
[ ตรู๊ด ตรู๊ด … ]
 
ชายหนุ่มก้มมองดูโทรศัพก่อนจะยิ้มกว้างให้ตัวเองหนึ่งครั้ง เขาหยิบกล่องสีแดงสดทีมีคริสตัสประดับรายรอบแวววาว ขึ้นมา
 
" วันนี้แล้วสินะ พิมมี่ "
ชายหนุ่มพูดเบาๆ ก่อนจะเก็บมันลงกระเป๋าสูธตามเดิม แล้วก้าวขึ้นลิฟต์ เพื่อขึ้นไปชั้น 9 ใช่ !!เขากำลังจะขอเธอคนนี้แต่งงาน มันอาจจะเร็วไปสำหรับเธอ
แต่มันเนิ่นนานเหรือเกินสำหรับเขา และในที่สุดวันนี้ก็มาถึง …
 
ติ๊ง …
 
ลิฟต์เปิดออก เผยให้เห็นห้องรับประทานาหารกว้างสุดหรูหรา ของภัตตาคารแห่งนี้ เสียงเพรงบรรเลงเบาๆ กับบรรเลง กับ บรรยากาศสุดโรแมนติก
ชายหนุ่มยิ้ม พลางเดินไปยังโต๊ะเดิม ที่เขาและเธอนั่งด้วยกันประจำ
 
" รอผมนานมั้ยครับ "
 
ชายหนามพูดก่อนจะทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ ตรงข้ามกับหณิงสาว
 
" นานมากกกกกกกกก"
 
"… !!!"
 
" ฮะๆ พิมล้อเล่นนะค่ะ อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ ^^"
 
หญิงสาวพูด ก่อนจะส่งรอยยิ้มบางๆ ให้เขา
 
" โทโมะคะ "
 
" ครับ "
 
" เอ่อ คือ คอโมะ ? "
 
หญิงสาวพูดเบาๆ ก่อนจะทำสีหน้าผิดหวัง
 
" ครับทำไมเหรอ ?"
 
เขาว่า พร้อมกับทำหน้าแปลกใจ
 
" สร้อยคอที่พิมซื้อให้โมะหายไปไหน โมะลืมใส่มันเหรอ ?"
 
" เปล่านี่ครับ !!"
 
ชายหนุ่มก้มลงมองคอของตัวเอง ก็พบว่ามันหายไปจริงๆ

 
" ถอยไป!!! "
 
" ขอบใจมากนะพี่ชาย !!! " ...
 
 
" ทำไมโมะถึงไม่ใส่มา "
 
"เอ่อ เปล่านะครับพิม ผมใส่มา แต่ …"
 
" แต่อะไร ?"
 
" มีคนขโมยไป…"
 
ชายหนุ่มพูด ก่อนจะขมวดคิ้วเข้าหากะเป็นปม อย่างหงิดหงิด
 
' ต้องเป็นยัยนั่นแน่ๆ ทำไมถึงเอาไปได้ละ เพี่ยงเวลาสั้นๆเนี่ยนะ ?
ยัยนั่นเป็นใครกันแน่ !!!! '
 
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------