Broken Heart Of Me ยัยหน้าใสขโมยหัวใจนายชุบเปอร์สตา
evan
1) สร้อยหายไปไหน ?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
Brok Heart of Me ยัยหน้าใส ขโมยหัวใจนายชุบเปอร์
ใจกางเมืองแห่งความวุ่นวายสบสน ร่างสูง ใบหน้าเกลี้ยงเกลา นัยน์ตาสีดำ ชวนหลงไหล รีมฝีปากสีแดงออนๆ คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันเล็กน้อย เนื่องจากไม่ได้รับความเป็นสวนตัวซะเท่าไร
" กรี๊ดดดดดดด พี่โทโมะค่ะ!!! "
" พี่โทโมะน่ารักที่สุดเลย >0<"
" หนวกหูซะจริง -_- "
" กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด >[]< !! "
" -_-^" นี่ขนาดเขาพูดแบบนั้นแล้วนะ ยังจะกรี๊ดอีกเหรอเนี่ย
" พี่โทโมะค่ะ!! หนูขอลายเซ็นหน่อยได้มั้ยค่ะ !! "
" ไม่ละ ผมต้องไปกินข้าวกับแฟนน่ะ -_-"
เมื่อชายหนุ่มกล่าวประโยคนั่นเสร็จ เล่าแฟนคลับต่างก็พากันเงียบกริบ
ก่อนจะเดินคอตกออกห่างตัวของเขาไปที่ละคนสองคน แต่ …
" พิมมี่เหรอ ! ยั่ยนั่นขวางความรักที่พวกเรามีต่อพี่ไม่ได้หรอก !!"
"ใช่ๆๆ !!! "
เหล่าแฟนคลับกลับมีไฟลกโชนขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนจะวิ่งเข้ามาหาชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว อย่างกะอินเตอร์เน็ดบอร์ดแบรนด์สิบเม็กซะอีก -*-
" -_- !!! "
" จับตัวยัยนั่นไว้ !!! "
ก่อนที่แฟนคลับจะมาถึงตัวเขา จู่ๆ เสียงเกรียวกราวของชายหุ่นบึกบืม นับสิบคน ที่ไล่ตะโกนตามหลัง หญิงสาวร่างบาง หน้าใสชึดเผือก ไปด้วยความนีบเนื่อย
" ถอยไป!! "
หญิงสาวพูด ก่อนจะ ประทับรอยเท้า เข้าที่ตัวของชูเปอร์สตาอย่าง ' โทโมะ '
เขาเซถอยหลังไปก่อนจะล้มลงเพราะเสียหลัก
"ขอบใจมากนะ พี่ชาย"
หญิงสาวคนเดิม กล่าวพลางโบกไม้โบกมือ แล้วก็วิ่งหายไปกับความมึด
' บ้าเอ๊ย ยัยนั่นเป็นใคร ? กล้าชนฉันแล้วหนีเนี่ยนะ ! มันจะมากเกีนไปแล้ว !!
แต่ก็ช่างเถอะ … ตอนนี้ต้องไปกินข้าวกับพิมมี่นี่น่า นี่ก็เลยเวลานัดมาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วด้วย -_-'
เมื่อชายหนุ่มคิดได้ยังนั้น ก็ลุกขึ้นปัดเศษฝุ่นที่ติดตามสูธลาศาแพง ของเขา
ก่อนจะเดินตรงไปยังภัตตาคารสุดหรู
~ เผื่อวันพรุ่งนี้ เธอจะกลับมา เผื่อวันพรุ่งนี้เธอจะเปลี่ยนใจ …~
ชายหนุ่มหน้าหวาน ล้วงโทรศัพมือถือที่อยู่ในกระเป๋าก่อนจะกดรับสาย
[ โทโมะ ! เมื่อไรจะมาค่ะ -0- ]
เสียงปลายสายดังขึ้น เขาอมยิ้นหน่อยๆ ก่อนจะตอบไปว่า
" ผมกำลังขึ้นไปครับ "
[ เร็วๆนะค่ะ พิมรออยู่ที่ชั้น 9 โต๊ะเดิมนะ ]
" ครับ ผมจำได้ "
[ งั้นก็แค่นี้ก่อนะคะ รักนะคะ ]
" ฮ่ะๆๆ ครับๆ "
[ ตรู๊ด ตรู๊ด … ]
ชายหนุ่มก้มมองดูโทรศัพก่อนจะยิ้มกว้างให้ตัวเองหนึ่งครั้ง เขาหยิบกล่องสีแดงสดทีมีคริสตัสประดับรายรอบแวววาว ขึ้นมา
" วันนี้แล้วสินะ พิมมี่ "
ชายหนุ่มพูดเบาๆ ก่อนจะเก็บมันลงกระเป๋าสูธตามเดิม แล้วก้าวขึ้นลิฟต์ เพื่อขึ้นไปชั้น 9 ใช่ !!เขากำลังจะขอเธอคนนี้แต่งงาน มันอาจจะเร็วไปสำหรับเธอ
แต่มันเนิ่นนานเหรือเกินสำหรับเขา และในที่สุดวันนี้ก็มาถึง …
ติ๊ง …
ลิฟต์เปิดออก เผยให้เห็นห้องรับประทานาหารกว้างสุดหรูหรา ของภัตตาคารแห่งนี้ เสียงเพรงบรรเลงเบาๆ กับบรรเลง กับ บรรยากาศสุดโรแมนติก
ชายหนุ่มยิ้ม พลางเดินไปยังโต๊ะเดิม ที่เขาและเธอนั่งด้วยกันประจำ
" รอผมนานมั้ยครับ "
ชายหนามพูดก่อนจะทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ ตรงข้ามกับหณิงสาว
" นานมากกกกกกกกก"
"… !!!"
" ฮะๆ พิมล้อเล่นนะค่ะ อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ ^^"
หญิงสาวพูด ก่อนจะส่งรอยยิ้มบางๆ ให้เขา
" โทโมะคะ "
" ครับ "
" เอ่อ คือ คอโมะ ? "
หญิงสาวพูดเบาๆ ก่อนจะทำสีหน้าผิดหวัง
" ครับทำไมเหรอ ?"
เขาว่า พร้อมกับทำหน้าแปลกใจ
" สร้อยคอที่พิมซื้อให้โมะหายไปไหน โมะลืมใส่มันเหรอ ?"
" เปล่านี่ครับ !!"
ชายหนุ่มก้มลงมองคอของตัวเอง ก็พบว่ามันหายไปจริงๆ
" ถอยไป!!! "
" ขอบใจมากนะพี่ชาย !!! " ...
" ทำไมโมะถึงไม่ใส่มา "
"เอ่อ เปล่านะครับพิม ผมใส่มา แต่ …"
" แต่อะไร ?"
" มีคนขโมยไป…"
ชายหนุ่มพูด ก่อนจะขมวดคิ้วเข้าหากะเป็นปม อย่างหงิดหงิด
' ต้องเป็นยัยนั่นแน่ๆ ทำไมถึงเอาไปได้ละ เพี่ยงเวลาสั้นๆเนี่ยนะ ?
ยัยนั่นเป็นใครกันแน่ !!!! '
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
