รักฉบับใหม่เคลียพื้นที่หัวใจใสๆให้ลงล๊อค!!

ตอนที่1
~ กริ้งๆ ~
โทโมะ:ทำเถอะน่า!! - -* ฉันสั่งเธอนะยัยหน้าจืด!!
แก้วใจ:อั๊ยย๊ะ!! แล้วทำไมฉันจะต้องทำงานให้นาย!! สมองน่ะมีบ้างไหมหะ คิดๆซิ ไอ้โง่!!
โทโมะ:เถอะน่า=__= ฉันอยากให้แฟนฉันมีความสุขที่ในโลกเลยนะ^^
แก้วใจ:แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันหะไอ้ปีศาจ นายก็คิดเอาเองเซ่ อะไรก็ฉันๆ!!
เมื่อ 2 คู่ นึง กำลังเถียงกันอยู่ เหมือนจะเพื่อนก็ไม่ใช่ เหมือนจะแฟนก็ไม่เชิง เหมือนศัตรูเสียมากกว่า
แก้วใจสายน้อยน่ารัก อารมณ์ร้าย หวี่ยงสุดๆ เธอมีใบหน้าที่สวยคมเป็นเครื่องดึงดูด
ส่วนโทโมะ เพลบอยหน้าหล่อเขามีส่วนสูงที่สูงมาก กับใบหน้าคมๆ และถ้อยคำหวานๆเป็นเครื่องดึงดูดเช่นกัน
~เรื่องแฟนเก่า ฉันนั้นยังไม่แน่ใจ~
โทโมะ:ขอโทษนะ... ยัยหน้าจืด
แก้วใจ:อื้อ ไม่เป็นไร ตามสบายเหอะน่า
ฉันยิ้มให้แก่เพื่อนของฉัน ซึ่งเขาจะอ่อนโยนแบบนี้ได้ทุกคนเมื่อมีคนชื่อพิมพ์ทุกครั้งที่โทรมารอยยิ้มหวานๆของ
เขาจะโผล่ออกมาทันที ฉันเข้าใจเพื่อนของฉันดีเสมอ ถึงเขาจะเพลบอยแต่เขาก็เลือกผู้หญิงที่โชคดีคนนั้นไว้ใน
ครอบครอง
โทโมะ:โทษทีนะ ยัยหน้าจืด วันนี้เธอกลับคนเดียวได้ไหม แล้วอย่าลืมของขวัญที่ฉันสั่งด้วยละ อย่าบ่นมาก!!
แก้วใจ:ชิส์!! อะไรก็ฉันตลอดเลยนะ นายปีศาจโง่เอ๊ย!!
โทโมะ:เอ๊ะ!! ยัยหน้าจืดจะทำหรือไม่ทำหะ สวยก็ไม่สวยหน้าก็ซีด!!
แก้วใจ:ไม่ทำเว๊ย!! ชิส์ เชิญไปสวีตกับพิมพ์นายเหอะ!!
โทโมะ:^^
ฉันมองโทโมะผู้ชยที่หล่อเหลา มีใบหน้าแสนหล่อคม และเขาก็สูงกว่าฉันมาก ดวงตาสีเทาของเขากำลังมีความ
สุขมากตอนนี้
ณ เวลา02.00 น.
ในตอนนี้ฉันกำลังเย็บผ้าแสนสวยมันเป็นชุดแต่งงาน เกาะอกสีขาว ยาวไปจนถึงขา และติดเพช็รรอบๆให้มันแวววับ
เหมือนดั่งเจ้าสาวของเพื่อนฉัน^^ เห้อทำไมมันทำอยากอย่างนี้นะ!!
ณ เวลา 07.30 น.
ปังๆ!!
แม่แก้ว:ตื่นได้แล้วลูก!! จะสายแล้วนะลูก ตื่นแก้ว
แก้วใจ:อื้ม ขอโทษนะแม่ลงไปก่อนเลย
แม่แก้ว:อย่าหักโหมมากนะลูกหนูยิ่งไม่สะ...
แก้วใจ:อย่าพูดถึงเรื่องนี้ได้ไหม
ฉันเหวี่ยงใส่แม่ทีนึงก่อนจะเข้าห้องน้ำฉันมีความลับปิดอยู่เหมือนกันซึ่งฉันก็บอกเขาไม่ได้ กลัวว่านายปีศาจจะคิด
มาก
 
ณ โรงเรียน 08.00 น.
ฉันวิ่งมาถึงโรงเรียนก่อนจะส่องกระจกใบหน้าที่ขาวซีดมากซีดกว่าเดิมจนหน้ากลัว.... ฉันคงหักโหมมากเกินไป
~~ตักๆ~~ เสียงวิ่งอย่างดังวิ่งเข้ามาใส่ฉัน
แก้วใจ:หยุดเลยนะนายปีศาจ!!
เอี๊ยดดด!!
โทโมะ:รู้ได้ไงว่าเป็นฉันยัยหน้าจืด -*-
แก้วใจ:ก้ฉันฉลาดไงละ=__=!!
โทโมะ:ทำมาป่าว?^__^
แก้วใจ:ทำมาดิ-*- ฉันมาเบี้ยวหลอกย๊ะ
โทโมะ:ว้าว!! สวยวะ!! ^^ เยี่ยมมากเลยแก้วเพื่อนรัก วันนี้หน้าเธอซีดมากเลยนะอย่างกับคนตาย
แก้วใจ:เออน่า!! ฉันไม่เป็นอะไรหลอก อย่ามาสงสัยให้มากไอ้ปีศาจไปได้แล้ว!!
ฉันถอดสายตามองโทโมะชายหนุ่มใหน้าหล่อเหลา และความสูงของเขาที่วิ่งไปไกลสายตา
ป๊อปปี้:ทำให้มันขนาดนั้นเลยรึไง!!
แก้วใจ:นาย?
หมับ!!
ป๊อปปี้ หนุ่มใบหน้าน่ารัก หล่อ ยิ้มเก่ง เข้ามาโอบแก้วก่อนจะโน้มริมฝีปากไปสัมผัสรสของริมฝีปากสีชมพูนั้น
พลั่วะ!!
แก้วใจ:ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าทำหะ!! ไอ้บ้า
แก้วด่าป๊อปปี้เป็นชุดจนเหนื่อยเธอมีใบหน้ายิ่งซีดเข้าไปทุกทีแต่เธออยากปล่อยให้มันเป็นอย่างนั้นไปเถอะ
ป๊อปปี้:แก้วทำไมแก้วหน้าซีด...
แก้วใจ:ไม่ต้องยุ่งกับฉัน!!
ป๊อปปี้:ถ้าเป็นหมอนั้นคงจะไม่เป็นแบบนี้ซินะ - -
แก้วใจ:เหอะ!!
ฉันพูดก่อนจะเดินออกไปจากที่แห่งนั้น...