รักฉบับใหม่เคลียพื้นที่หัวใจใสๆให้ลงล๊อค!!

ตอนที่1

~ กริ้งๆ ~

โทโมะ:ทำเถอะน่า!! - -* ฉันสั่งเธอนะยัยหน้าจืด!!

แก้วใจ:อั๊ยย๊ะ!! แล้วทำไมฉันจะต้องทำงานให้นาย!! สมองน่ะมีบ้างไหมหะ คิดๆซิ ไอ้โง่!!

โทโมะ:เถอะน่า=__= ฉันอยากให้แฟนฉันมีความสุขที่ในโลกเลยนะ^^

แก้วใจ:แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันหะไอ้ปีศาจ นายก็คิดเอาเองเซ่ อะไรก็ฉันๆ!!

เมื่อ 2 คู่ นึง กำลังเถียงกันอยู่ เหมือนจะเพื่อนก็ไม่ใช่ เหมือนจะแฟนก็ไม่เชิง เหมือนศัตรูเสียมากกว่า

แก้วใจสายน้อยน่ารัก อารมณ์ร้าย หวี่ยงสุดๆ เธอมีใบหน้าที่สวยคมเป็นเครื่องดึงดูด

ส่วนโทโมะ เพลบอยหน้าหล่อเขามีส่วนสูงที่สูงมาก กับใบหน้าคมๆ และถ้อยคำหวานๆเป็นเครื่องดึงดูดเช่นกัน

~เรื่องแฟนเก่า ฉันนั้นยังไม่แน่ใจ~

โทโมะ:ขอโทษนะ... ยัยหน้าจืด

แก้วใจ:อื้อ ไม่เป็นไร ตามสบายเหอะน่า

ฉันยิ้มให้แก่เพื่อนของฉัน ซึ่งเขาจะอ่อนโยนแบบนี้ได้ทุกคนเมื่อมีคนชื่อพิมพ์ทุกครั้งที่โทรมารอยยิ้มหวานๆของ

เขาจะโผล่ออกมาทันที ฉันเข้าใจเพื่อนของฉันดีเสมอ ถึงเขาจะเพลบอยแต่เขาก็เลือกผู้หญิงที่โชคดีคนนั้นไว้ใน

ครอบครอง

โทโมะ:โทษทีนะ ยัยหน้าจืด วันนี้เธอกลับคนเดียวได้ไหม แล้วอย่าลืมของขวัญที่ฉันสั่งด้วยละ อย่าบ่นมาก!!

แก้วใจ:ชิส์!! อะไรก็ฉันตลอดเลยนะ นายปีศาจโง่เอ๊ย!!

โทโมะ:เอ๊ะ!! ยัยหน้าจืดจะทำหรือไม่ทำหะ สวยก็ไม่สวยหน้าก็ซีด!!

แก้วใจ:ไม่ทำเว๊ย!! ชิส์ เชิญไปสวีตกับพิมพ์นายเหอะ!!

โทโมะ:^^

ฉันมองโทโมะผู้ชยที่หล่อเหลา มีใบหน้าแสนหล่อคม และเขาก็สูงกว่าฉันมาก ดวงตาสีเทาของเขากำลังมีความ

สุขมากตอนนี้

ณ เวลา02.00 น.

ในตอนนี้ฉันกำลังเย็บผ้าแสนสวยมันเป็นชุดแต่งงาน เกาะอกสีขาว ยาวไปจนถึงขา และติดเพช็รรอบๆให้มันแวววับ

เหมือนดั่งเจ้าสาวของเพื่อนฉัน^^ เห้อทำไมมันทำอยากอย่างนี้นะ!!

ณ เวลา 07.30 น.

ปังๆ!!

แม่แก้ว:ตื่นได้แล้วลูก!! จะสายแล้วนะลูก ตื่นแก้ว

แก้วใจ:อื้ม ขอโทษนะแม่ลงไปก่อนเลย

แม่แก้ว:อย่าหักโหมมากนะลูกหนูยิ่งไม่สะ...

แก้วใจ:อย่าพูดถึงเรื่องนี้ได้ไหม

ฉันเหวี่ยงใส่แม่ทีนึงก่อนจะเข้าห้องน้ำฉันมีความลับปิดอยู่เหมือนกันซึ่งฉันก็บอกเขาไม่ได้ กลัวว่านายปีศาจจะคิด

มาก

ณ โรงเรียน 08.00 น.

ฉันวิ่งมาถึงโรงเรียนก่อนจะส่องกระจกใบหน้าที่ขาวซีดมากซีดกว่าเดิมจนหน้ากลัว.... ฉันคงหักโหมมากเกินไป

~~ตักๆ~~ เสียงวิ่งอย่างดังวิ่งเข้ามาใส่ฉัน

แก้วใจ:หยุดเลยนะนายปีศาจ!!

เอี๊ยดดด!!

โทโมะ:รู้ได้ไงว่าเป็นฉันยัยหน้าจืด -*-

แก้วใจ:ก้ฉันฉลาดไงละ=__=!!

โทโมะ:ทำมาป่าว?^__^

แก้วใจ:ทำมาดิ-*- ฉันมาเบี้ยวหลอกย๊ะ

โทโมะ:ว้าว!! สวยวะ!! ^^ เยี่ยมมากเลยแก้วเพื่อนรัก วันนี้หน้าเธอซีดมากเลยนะอย่างกับคนตาย

แก้วใจ:เออน่า!! ฉันไม่เป็นอะไรหลอก อย่ามาสงสัยให้มากไอ้ปีศาจไปได้แล้ว!!

ฉันถอดสายตามองโทโมะชายหนุ่มใหน้าหล่อเหลา และความสูงของเขาที่วิ่งไปไกลสายตา

ป๊อปปี้:ทำให้มันขนาดนั้นเลยรึไง!!

แก้วใจ:นาย?

หมับ!!

ป๊อปปี้ หนุ่มใบหน้าน่ารัก หล่อ ยิ้มเก่ง เข้ามาโอบแก้วก่อนจะโน้มริมฝีปากไปสัมผัสรสของริมฝีปากสีชมพูนั้น

พลั่วะ!!

แก้วใจ:ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าทำหะ!! ไอ้บ้า

แก้วด่าป๊อปปี้เป็นชุดจนเหนื่อยเธอมีใบหน้ายิ่งซีดเข้าไปทุกทีแต่เธออยากปล่อยให้มันเป็นอย่างนั้นไปเถอะ

ป๊อปปี้:แก้วทำไมแก้วหน้าซีด...

แก้วใจ:ไม่ต้องยุ่งกับฉัน!!

ป๊อปปี้:ถ้าเป็นหมอนั้นคงจะไม่เป็นแบบนี้ซินะ - -

แก้วใจ:เหอะ!!

ฉันพูดก่อนจะเดินออกไปจากที่แห่งนั้น...