วิวาห์ลวงสีรุ้ง

บทนำ
 
          คฤหาสน์หลังงามบนเนื้อที่ 62 ไร่ ของตระกูล “ดำรงพิทักษ์” ตั้งตระหง่านสงบร่มรื่นย์ท่ามกลางสนามหญ้าเขียวขจีที่ถูกตัดแต่งอย่างดี โต๊ะสนามสีขาวเป็นที่พักผ่อนหย่อนใจช่วงบ่ายๆ ของประมุขหญิงของบ้านใหญ่หลังนี้ คุณหญิงวริศรา ดำรงพิทักษ์ ถอนหายใจจ้องมองรูปถ่ายในมือ ใบหน้าสูงวัยเคร่งขรึมลง จนผู้น้อยที่นั่งตรงกันข้ามลอบมองด้วยความเป็นห่วง สตรีสูงวัยวางรูปถ่ายปึกหนาบนโต๊ะสนามแววตาลุกวาว
          “แล้วทีนี้ฉันควรจะทำอย่างไงดี คุณช่วยฉันคิดหน่อยสิ คุณเดชา” เสียงทรงอำนาจห้วนสั้น คุณเดชา อนุชาพงศ์ ทนายความประจำตระกูลดำรงพิทักษ์ ก้มหน้าลงต่ำไม่มีคำอธิบาย การติเตียนลูกหลานของนายจ้างรายใหญ่คงเป็นเรื่องไม่สมควร อาการนิ่งเงียบของทนายความคนสนิททำให้คุณหญิงวริศราถอนใจทิ้งหนักหน่วงกว่าเดิม
          “เห็นทีถ้าฉันไม่ทำอะไรลงไปสักอย่าง วงศ์สกุลของฉันคงต้องจบสิ้น สูญพันธ์เพราะหลานชายไม่รักดีเป็นแน่” จ้องมองรูปถ่ายที่ยังโผล่แพลมออกมาให้เห็นยิ่งทวีความโกรธของหญิงสูงวัยให้กระพือขึ้นมาอีก
          ภาพถ่ายในทุกอิริยาบทของหลานชายคนโปรด ทายาทอันดับ 1 ของตระกูลดำรงพิทักษ์ ผู้ที่เธอคาดหวังให้สืบทอดมรดกมหาศาลที่เธอครอบครองอยู่ หลังจากสูญเสียสามีอันเป็นที่รัก พล.อ. ไพศาล ดำรงพิทักษ์ ไปเมื่อปีกลาย  วงศกร หลานชายวัย 29 ปี ก็ทิ้งคฤหาสน์หลังงามออกไปอยู่คอนโดกับเพื่อนชายคนสนิท ทีแรกเธอไม่ค่อยสนใจเพราะเห็นว่าลูกผู้ชายสมควรออกไปหาประสบการณ์ชีวิตนอกบ้านบ้าง ประกอบกับปัญหาทางด้านจิตใจของวงศกรก็ไม่พร้อมที่จะอยู่ตัวคนเดียว แต่ความหวังดีของเธอดูเหมือนจะเป็นต้นเหตุของความสูญสลายของต้นตระกูล ดำรงพิทักษ์ ซะเอง เมื่อภาพถ่ายตรงหน้ามันฟ้องชัดถึงความผิดปกติขั้นรุนแรงสภาวะความเป็นชายเหลือน้อยในตัวของวงศกร
          “แล้วคุณหญิงจะทำอะไรได้อีกหรือครับ ในเมื่อคุณแมน...” คุณเดชาผลุบตาลงต่ำอีกครั้ง ไม่กล้าพอที่จะบอกว่า ...เป็นเกย์ไปแล้ว  นายจ้างหญิงรับรู้ข้อความที่ขาดหายนั้นใบหน้าเคร่งเครียดยิ่งขมวดยุ่งชบคิดหนักเข้าไปอีก การดำรงตำแหน่งคุณหญิงวริศรา ภริยาของพลเอกไพศาลอดีตผู้บัญชาการทหารบก ถ้าข่าวหลานชายแพร่สะพัดเธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน และไหนจะชื่อเสียงวงศ์ตระกูลมิป่นปี้กันก็คราวนี้หรอกหรือ ซึ่งเธอยอมให้เป็นเช่นนั้นไม่ได้ เห็นทีงานนี้คงต้องเล่นไม้แข็ง
          “ปิดบัญชีของนายแมนให้หมด เงินเดือนที่ส่งไปให้ทุกเดือนก็สั่งฝ่ายบัญชีระงับซะ ฉันจะดูสิว่าความสะดวกสบายที่ฉันให้มันมาตลอด 20 ปีเต็ม จะทำให้มันทนใช้ชีวิตนอกลู่นอกทางไปได้สักกี่น้ำ” สีหน้าคุณหญิงวริศรายิ้มเหี้ยม เพราะสูญเสียลูกชายและลูกสะใภ้ทำให้เธอกับสามีเอ็นดูหลานชายคนนี้เป็นพิเศษ แต่ครั้งนี้ความเป็น คนพิเศษ จะถูกทอดถอนสิทธิ์ ณ บัดนี้ เพื่ออนาคตของวงศ์ตระกูลที่สร้างสมมา เธอจะเปลี่ยนจิตใจที่เบี่ยงเบนให้กลับมาเป็นชายแท้ให้จงได้...
 
เริ่มต้นสั้นๆ แต่เป็นชนวนของความรักยุ่งเหยิงของตัวเอกเรื่องนี้นะคะ
แสดงความเห็นกันคนละนิด เพื่อผลงานที่ดียิ่งๆ ขึ้นไปคะ