FK กวน ป่วนรักมหาลัย

Kaew Mode
                โอ้ย!!อีตาโมะบ้านี่จะพาแก้วไปไหนไม่รู้ รู้อย่างเดียวว่าไม่ใช่ทางกลับบ้านแก้วเลย แล้วก็ไม่ใช่ทางกลับหอพักด้วย จะพาไปไหนเนี้ย  
 
เงียบ
เงียบ    แล้วก็เงียบ (จะไม่เงียบได้ไง อีตาบ้านี่หน้ายังกับยักษ์ : Kaew) (ก็ไปทำอะไรให้เค้าโกดละ: ผู้แต่ง) (ง่ะ!! แก้วไม่ได้ทำนะ: Kaew) (หรอออออออออ: ผู้แต่ง) (แหะๆ นิดเดี่ยวเองอะ แค่ไปแอบดูนายหน้าลาวเล่นบาสเอง :Kaew) (หรอออออออออ นิดเดียวมากกกก: ผู้แต่ง)
 
Kaew: นี่นาย!!!จะพาฉันไปไหนเนี้ย ห๊ะ!!
Tomo: ไปบ้านฉัน
Kaew: ห๊า!! ไปบ้านนาย นายจะบ้าหรอ!! จะพาฉันไปทำไม
Tomo: อยากพาไป มีปัญหาหรอ
Kaew: ไม่มี (โอ้ย!! อีตาบ้า พามาทำไม ไม่ได้อยากมาสักหน่อย)
(ฮั่นแน่!! :ผู้แต่ง)  (อะรายยยยยย :Tomo)  (ป๊าววว :ผู้แต่ง) ( อย่าเสียงสูงเส่!! :Tomo) ( ก็ป่าวไง :ผู้แต่ง)  (ไม่เชื่อ!!! บอกมานะ ไม่งั้นจะ.... :Tomo) (จะอะไร?? :ผู้แต่ง)  (ไม่บอก ฮึฮึฮึ จะบอกไหม :Tomo) (ไม่!!! :ผู้แต่ง)  (ได้!! ไม่บอกก็ไม่บอก :Tomo)  (จะทำอไร :ผู้แต่ง) (ฮึฮึฮึ :Tomo)
 
            และแล้วก็มาถึงบ้านนายหน้าลาว โอ้ว!!!! ใหญ่ยังกับพระราชวัง ถ้าได้มาอยู่ก็คงดีนะ  ฮิฮิ
Kaew: นี่นายหน้าลาว นี้บ้านนายหรอ
Tomo: ช่ายยยยย ทำไม??
Kaew: ป๊าวววววว
Tomo:  เห่อะ ใหญ่อะดี๊
Kaew: เห่อะ
Tomo: ถึงแล้ว ลงมาเส่!!
Kaew:  ไม่!! นายพาฉันกลับหอเดี๋ยวนี้นะ
Tomo: ไม่!! จะลงมาดีๆหรือจะให้ฉันนนนน.....
Kaew:  ฉัน... ฉันอะไร?
Tomo: ไม่บอก จะลงมาไหม?  งั้นฉันทำจริงนะ
Kaew:  ทำอะไร
Tomo: Kiss ไง จะลงไหม ห๊า!!!!
Kaew:  เฮ้ย!!! เออ ลงก็ได้ว่ะ
Tomo: ก็แค่เนี้ย!! ลีลาไปได้
Kaew:  .........
 
                        หลังจากที่ต่อว่าฉันนายนั้นก็เดินเข้าบ้านไป ส่วนฉันนะหรออ ยืนเอ๋อสิ
Tomo: แก้ว!!     แก้ว!!   ยัยแก้วโว้ย!!!!!!
Kaew:  ห๊ะห๊ะ นายเรียกฉันหรอ
Tomo: ก็เออสิ
Kaew: อ๋อ   เฮ้ย!! แล้วนายรู้ชื่อฉันได้ไง
Tomo: ฉันได้ยินเพื่อนเธอเรียก จะเข้าไหมบ้านอะ ยืนเอ๋ออยุ่ด้าย
Kaew: บ้านนายไม่ใช่บ้านฉันนิ ฉันจะเข้าไปทำซากไรละ
Tomo: จะเข้าไม่เข้า!!!
Kaew: ไม่!!! ฉันจะเข้าหรือไม่เข้ามันก็สิทธิ์ของฉัน ชิวิตฉันไม่ใช่ชิวิตนาย
Tomo: จะเข้าไม่เข้า!!! ฉันถามอีกแค่ครั้งเดียว
Kaew: ไม่!!!
Tomo: ไม่ใช่ไหม ด้าย!!
            แล้วโมะก็เดินไปหาแก้ว แล้วก็อุ้มแก้วหายไปในกลีบเมฆ
 
Kaew: นายบ้า!!ปล่อยนะ ปล่อยยยย
Tomo: ฉํนปล่อยแน่ ไม่ต้องห่วงหรอก ไม่อยากอุ้มนายหรอก
               
                        แล้วโมะก็พาแก้วไปที่ห้องของตัวเอง
 
Kaew: นี่นายหน้าลาวพาฉันมาที่นี้ทำไม ห๊า!!!
Tomo: ไม กลัวหรอ
Kaew:  ไม่ได้กลัวโว้ย แค่อยากรู้
Tomo: ก็พาคนดื้อมารับบทลงโทดไง
Kaew: ใครคนดื้อ ปล่อยได้แล้ว
Tomo: เธอไง
Kaew: จะบ้าหรอ ไอ้บ้า นายบ้า ฉันจะกลับหอ มันดึกแล้วนะโว้ย ฉันจะกลับหอ นายไปส่งฉันเดี๋ยวนี้นะ ไอ้หน้าลาว
Tomo: โว้ย!!! หยุดได้แล้ว
Kaew:  ไม่หยุดโว๊ย!!! บลาๆๆๆๆๆๆๆๆ
Tomo: ได้!!!รับรองวิธีนี้หยุดแน่
Kaew: อุ๊บ!!!!...   (โมะจุบแก้ว)
Tomo: นี่เป็นบทลงโทดสำหรับคนดื้อ
Kaew: ไอ้บ้า!!! ฉันเกลียดนายยยยย
           
แล้วแก้วก็วิ่งออกจากห้องโมะโดยที่ไม่รู้ว่าตัวเองจะไปไหน
.......................................................................................................................................................