FK กวน ป่วนรักมหาลัย

Kaew Mode

                โอ้ย!!อีตาโมะบ้านี่จะพาแก้วไปไหนไม่รู้ รู้อย่างเดียวว่าไม่ใช่ทางกลับบ้านแก้วเลย แล้วก็ไม่ใช่ทางกลับหอพักด้วย จะพาไปไหนเนี้ย  

เงียบ

เงียบ    แล้วก็เงียบ (จะไม่เงียบได้ไง อีตาบ้านี่หน้ายังกับยักษ์ : Kaew) (ก็ไปทำอะไรให้เค้าโกดละ: ผู้แต่ง) (ง่ะ!! แก้วไม่ได้ทำนะ: Kaew) (หรอออออออออ: ผู้แต่ง) (แหะๆ นิดเดี่ยวเองอะ แค่ไปแอบดูนายหน้าลาวเล่นบาสเอง :Kaew) (หรอออออออออ นิดเดียวมากกกก: ผู้แต่ง)

Kaew: นี่นาย!!!จะพาฉันไปไหนเนี้ย ห๊ะ!!

Tomo: ไปบ้านฉัน

Kaew: ห๊า!! ไปบ้านนาย นายจะบ้าหรอ!! จะพาฉันไปทำไม

Tomo: อยากพาไป มีปัญหาหรอ

Kaew: ไม่มี (โอ้ย!! อีตาบ้า พามาทำไม ไม่ได้อยากมาสักหน่อย)

(ฮั่นแน่!! :ผู้แต่ง)  (อะรายยยยยย :Tomo)  (ป๊าววว :ผู้แต่ง) ( อย่าเสียงสูงเส่!! :Tomo) ( ก็ป่าวไง :ผู้แต่ง)  (ไม่เชื่อ!!! บอกมานะ ไม่งั้นจะ.... :Tomo) (จะอะไร?? :ผู้แต่ง)  (ไม่บอก ฮึฮึฮึ จะบอกไหม :Tomo) (ไม่!!! :ผู้แต่ง)  (ได้!! ไม่บอกก็ไม่บอก :Tomo)  (จะทำอไร :ผู้แต่ง) (ฮึฮึฮึ :Tomo)

            และแล้วก็มาถึงบ้านนายหน้าลาว โอ้ว!!!! ใหญ่ยังกับพระราชวัง ถ้าได้มาอยู่ก็คงดีนะ  ฮิฮิ

Kaew: นี่นายหน้าลาว นี้บ้านนายหรอ

Tomo: ช่ายยยยย ทำไม??

Kaew: ป๊าวววววว

Tomo:  เห่อะ ใหญ่อะดี๊

Kaew: เห่อะ

Tomo: ถึงแล้ว ลงมาเส่!!

Kaew:  ไม่!! นายพาฉันกลับหอเดี๋ยวนี้นะ

Tomo: ไม่!! จะลงมาดีๆหรือจะให้ฉันนนนน.....

Kaew:  ฉัน... ฉันอะไร?

Tomo: ไม่บอก จะลงมาไหม?  งั้นฉันทำจริงนะ

Kaew:  ทำอะไร

Tomo: Kiss ไง จะลงไหม ห๊า!!!!

Kaew:  เฮ้ย!!! เออ ลงก็ได้ว่ะ

Tomo: ก็แค่เนี้ย!! ลีลาไปได้

Kaew:  .........

                        หลังจากที่ต่อว่าฉันนายนั้นก็เดินเข้าบ้านไป ส่วนฉันนะหรออ ยืนเอ๋อสิ

Tomo: แก้ว!!     แก้ว!!   ยัยแก้วโว้ย!!!!!!

Kaew:  ห๊ะห๊ะ นายเรียกฉันหรอ

Tomo: ก็เออสิ

Kaew: อ๋อ   เฮ้ย!! แล้วนายรู้ชื่อฉันได้ไง

Tomo: ฉันได้ยินเพื่อนเธอเรียก จะเข้าไหมบ้านอะ ยืนเอ๋ออยุ่ด้าย

Kaew: บ้านนายไม่ใช่บ้านฉันนิ ฉันจะเข้าไปทำซากไรละ

Tomo: จะเข้าไม่เข้า!!!

Kaew: ไม่!!! ฉันจะเข้าหรือไม่เข้ามันก็สิทธิ์ของฉัน ชิวิตฉันไม่ใช่ชิวิตนาย

Tomo: จะเข้าไม่เข้า!!! ฉันถามอีกแค่ครั้งเดียว

Kaew: ไม่!!!

Tomo: ไม่ใช่ไหม ด้าย!!

            แล้วโมะก็เดินไปหาแก้ว แล้วก็อุ้มแก้วหายไปในกลีบเมฆ

Kaew: นายบ้า!!ปล่อยนะ ปล่อยยยย

Tomo: ฉํนปล่อยแน่ ไม่ต้องห่วงหรอก ไม่อยากอุ้มนายหรอก

                        แล้วโมะก็พาแก้วไปที่ห้องของตัวเอง

Kaew: นี่นายหน้าลาวพาฉันมาที่นี้ทำไม ห๊า!!!

Tomo: ไม กลัวหรอ

Kaew:  ไม่ได้กลัวโว้ย แค่อยากรู้

Tomo: ก็พาคนดื้อมารับบทลงโทดไง

Kaew: ใครคนดื้อ ปล่อยได้แล้ว

Tomo: เธอไง

Kaew: จะบ้าหรอ ไอ้บ้า นายบ้า ฉันจะกลับหอ มันดึกแล้วนะโว้ย ฉันจะกลับหอ นายไปส่งฉันเดี๋ยวนี้นะ ไอ้หน้าลาว

Tomo: โว้ย!!! หยุดได้แล้ว

Kaew:  ไม่หยุดโว๊ย!!! บลาๆๆๆๆๆๆๆๆ

Tomo: ได้!!!รับรองวิธีนี้หยุดแน่

Kaew: อุ๊บ!!!!...   (โมะจุบแก้ว)

Tomo: นี่เป็นบทลงโทดสำหรับคนดื้อ

Kaew: ไอ้บ้า!!! ฉันเกลียดนายยยยย

แล้วแก้วก็วิ่งออกจากห้องโมะโดยที่ไม่รู้ว่าตัวเองจะไปไหน