สูตรักพิชิตใจยัยน่ารัก

วันต่อมา

มิน'ฟางลูกเสาร์นี้พ่อจะไปดูงานทางเหนือลูกอยู่ได้ไหม'

ฟาง'หนูไปด้วยได้ไหมค่ะเสานี้ยัยหวายจะไปเที่ยวกับครอบครัวที่ทะเลฟางเบื่อที่จะอยู่คนเดียว'

มิน'ก็ได้ลูกศุกร์นี้เตรียมตัวได้เลยนะเราจะได้ไปกัน'

ฟาง'ค่ะคุณพ่อ'พร้อมขึ้นไปนั่งบนรถ

มิน'เรียนให้สนุกนะลูก'

ฟาง/ค่ะคุณพ่อ'แล้วเภาก็ขับรถออกไป

พอถึงโรงเรียนเภาก็ได้ลงมาเปิดประตูรถให้ฮาร์ทบีท'ถึงแล้วคับคุณหนู'

ฟางจึงเดินลงมา'ขอบใจนะลุงเภา'

เภา'ไม่เป็นไรคับมันเป็นหน้าที่'

ฟางจึงเดินเข้าไปในโรงเรียนระหว่างที่เดินอยู่ฟางก็ได้แต่เดินหาเพื่อนของตัวเองจนไปชนกับผู้ชายคนหนึ่งเข้า'อุ้ยขอโทษค่ะ'พร้อมกับเงยหน้าขึ้นมา'นายป๊อปปี้ฉันขอโทษนะเจ็บตรงไหนไหมฉันไม่ได้ตั้งใจ'

ป๊อปปี้'นี้เธอมัวแต่เดินดูอะไรไม่ทราบถึงไม่มองมนุษมนาเลยฮะ'

ฟาง'ก็ฉันไม่ได้ตั้งใจนี้ฉันมัวแต่หาเพื่อนของฉันไม่รู้ว่าไปอยู่ไหน'

ป๊อปปี้'เพื่อนเธอที่ท่าทางไม่เต็มเนี้ยนะฉันเห็นนั่งกินอะไรอยู่ที่โรงอาหารโน่นแนะ'

//ชี้มือไปทางโรงอาหาร

ฟาง'นี้นายจะว่าใครหัดดูซะบ้างสิทำอย่างกับตัวเองเต็มนักนี้ชอบเดินเก๊กไปเก๊กมาทั้งที่ตัวเองไม่มีดีอะไรเลย'

ป๊อบปี้'แน่ใจนะว่าฉันไม่มีดีอะไรเลย'

ฟาง'ใช่นายไม่มีอะไรดีเลย'

ป๊อปปี้ก็ได้จับตัวฟางเข้ามาพร้อมกับก้มลงจูบฟางก็ได้แต่ดิ้นไปดิ้นมาในอ้อมกอดของป๊อปปี้สักพักป๊อปปี้ก็ได้ถอนจูบออก'เป็นไงรสชาติถูกใจไหม'

ฟางก็ได้แต่ชี้หน้าป๊อปปี้'นายมันน่าขยะขแยงที่สุดเลย'พร้อมกับวิ่งออกไป

ป๊อปปี้ก็ได้ลูบปากตัวเอง'ว่าแต่ปากยัยนี้ก็หวานดีนะ'แล้วก็เดินออกไป

ทางด้านฟางก็ได้แต่เอาน้ำล้างปากตัวเอง'อย่าให้เจออีกนะฉันจะด่าแมร่งให้แหลกเลย'

หวายซึ่งเดินมา'ด่าใครหรอยัยฟางแล้วเอาน้ำล้างปากทำไมอ่ะ'

ฟางก็ได้หันมา'เปล่าอ่ะแค่ไปโดนสิ่งสกปรกมากนะไปเหอะแกไปขึ้นเรียนกัน'

หวาย'อืมๆ'แล้วฟางก็ได้ลากเพื่อนตัวเองขึ้นตึกไป

ส่วนป๊อปปี้ซึ่งนั่งเล่นอยู่ก็ได้แต่นั่งอมยิ้มจนจองเบต้องถามขึ้น'แกเป็นอะไรไปว่ะไอป๊อบยิ้มอยู่นั้นแหละ'

ป๊อปปี้'เปล่าไม่มีไร'

จองเบ'หรือว่าแกไปขอยัยน้ำหวานเป็นแฟนแล้ว'

ป๊อปปี้'ไม่ใช่โว้ยฉันเพิ่งไปพิชิตจูบจากยัยฟางมาปากหวานซะมัดเลยว่ะ'

จองเบก็ได้แต่ตกใจพร้อมกับหันมา'เฮ้ยไอปีอปนั่นมันลูกสาวคนเดียวของมาเฟียใหญ่เลยนะมึงวอนหาเรื่องแล้วไม่ล่ะถ้าเกิดยัยนั้นไปฟ้องพ่อขึ้นมาล่ะก็บริษัทแกล้มละลายแน่'

ปีอปปี้'ใหญ่แล้วไงว่ะข้าไม่สนยังไงข้าก็จะจีบยัยนั้นเป็นแฟนให้ได้เลยคอยดู'

จองเบ'ฉันรอจัดงานศพให้แกดีกว่าใครๆก็รู้ว่าพ่อยัยฟางหวงลูกสาวยังกะจงอางหัวไข่จะตายขืนแกไปจีบนะแกมีแต่ตายกับตายแกไปคนเดียวเหอะฉันไม่ยุ่งด้วยหรอก'

ป๊อปปี้'ในฐานะที่แกเป็นเพื่อนรักฉันแกต้องช่วยฉันเข้าใจป่ะ'

จองเบ'ช่วยจัดงานศพนะสิไม่ว่าไม่เอาหรอกฉันกลัว'

ฟางซึ่งเดินเข้ามาในห้องเรียน'นี้ยัยหวายเสาเนี้ยพ่อเราจะไปเชียงใหม่เห็นบอกว่าจะไปดูงานฉันก็เลยขอไปด้วยแกจะเอาอะไรไหม'

หวาย'ไม่ล่ะแก'

ฟาง'แน่ใจนะถ้าอยากได้อะไรโทรมาบอกล่ะกันเดียวจะซื้อไปฝาก'

จองเบซึ่งเห็นหวายนั่งอยู่ก็ได้ลุกจากเก้าอี้แล้วเดินไปหาขิม'ว่าไงจ๊ะหวายได้ข่าวว่าจะไปเที่ยวทะเลหรอ'

หวายก็ได้หันมา'ใช่ว่าแต่รู้ข่าวไวนี้ถ้าฉันไปแล้วนายจะทำไม'

จองเบ'ฉันก็จะได้ไปด้วยไงจะได้ถือโอกาสนี้ไปไหว้พ่อตาแม่ยายในอนาคตด้วย'

หวาย'หรอว่าแต่ฉันไปตกลงเป็นแฟนกับนายตอนไหนไม่ทราบอย่ามาทะลึ่งกับฉันเดียวจะโดนเหมือนเมื่อวานอีก'

จองเบก็ได้เดินไปนั่งที่โต๊ะ"คนอะไรดุซะมัดเลย"

ระหว่างนั่นกริ่งก็ได้ดังขึ้น

ฟาง"งั้นฉันขอตัวก่อนนะฉันจะรีบไปเก็บของ"

หวาย"จ๊ะ"แล้วฟางก็วิ่งออกไปพอถึงรถฟางก็ได้เข้าไปในรถพอถึงบ้านมินซึ่งออกมายืนรอรับที่หน้าประตูก็เห็นลูกสาวตัวเองเดินลงมาจากรถ

มิน"เหนื่อยไหมลูก"

ฟาง"ไม่เหนื่อยค่ะ"พร้อมกับส่งกระเป๋าให้กับแม่บ้าน

มิน"พรุ่งนี้เราก็จะไปเชียงใหม่แล้วพ่อมีอะไรจะเซอไพร์เราด้วยนะ"

ฟาง"อะไรหรอค่ะ"

มิน"ความรับ"พร้อมกับจูงมือลูกสาวเข้าบ้านไป

ฟาง"คุณพ่อค่าถ้าฟางมีแฟนคุณพ่อจะว่าอะไรไหมค่ะ"

มินก็ได้หันมามาองหน้าลูกสาวตัวเอง"ใครจะมาจีบเราบอกพ่อมาสิ"

ฟาง"ไม่มีค่ะพ่อฟางแค่ถามเฉยๆเอง"

มิน"ก็ดีแล้วถ้าใครมาบังอาจจีบลูกสาวพ่อนะพ่อจะตามไปหาถึงบ้านเลย"

ฟาง"หนูจะมีได้ไงค่ะก็คุณพ่อดุซะขนาดนี้"

มิน"ก็ลูกสาวพ่อสวยนิพ่อก็ต้องหวงเป็นธรรมดา"

ฟาง"งั้นฟางขอตัวก่อนนะค่ะ"

มิน"จ๊ะถ้าเสร็จแล้วลงมากินข้าวนะลูก"

ฟาง"ค่ะคุณพ่อ"หอมแก้มแล้วฟางก็ได้วิ่งขึ้นห้องนอนไป

ทางด้านมินซึ่งนั่งอยู่ในห้องทำงานก็ได้เรียกราชิดเข้ามา"ชิดมาหาฉันที่ห้องหน่อย"

สักพักราชิดก็ได้เปิดประตูเข้ามา"มีไรหรอคับท่าน"

มิน"นั่งก่อนสิ"

ราชิดจึงนั่งลงที่เก้าอี้"มีไรหรอคับถึงเรียกผมมา"

มิน"พรุ่งนี้ฉันจะแนะนำวินนี่ในฐานะแม่เลี้ยงให้ยัยหนูรู้จักแต่ฉันกลัวยัยหนูไม่เข้าใจฉัน"

ราชิด"ไม่หรอกคับคุณหนูเป็นคนมีเหตุผลคุณหนูน่าจะเข้าใจในสิ่งที่นายท่านทำนะคับ"

มิน"หรอขอบใจนะราชิด"

ราชิด"ไม่เป็นไรคับ"

มิน"นายออกไปได้แล้ว"

ราชิดจึงลุกขึ้น"คับนายท่าน"พร้อมกับเดินออกไป