อัศวินจอมโหดกับนายองครักษ์
9) บาดเจ็บสาหัส1
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนนี้ เวลากลางคืนแล้ว
" ฟี้~ " ฉันนอนไม่หลับ! เพราะคนข้างๆอยู่ดีๆก็กอดฉันไว้ บ้าที่สุด
" โฮ้ย! อึดอัดจัง " งี้ด TT^TT
" นอนไม่หลับหรอ " เฮือก O_O!!
" ... " ตื่นตั้งแต่เมื่อไร หึ้ -_-
" รึว่าอยากทำอะไรมันส์ๆ " ห้า =[]= (นอนช็อก มือสั่นดิกๆ)
" ทะลึ่ง! " นี่เขายังไม่เลิกคิดอีกเรอะ >///<
" ฉันน่ะเลิกแล้ว แต่เธอทำไมชอบคิดนัก หืมม " เขายกมือขึ้นบีบจมูกฉันเบาๆ พร้อมกับลูบหัวสองสามที ดูก็รู้แล้ว
ว่ากำลังยิ้มขำ ฮึ่ย!
" นอนเถอะ พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าไปหุบเขามรณะ " ฉันพูดเบาๆ
" อืม " พลางฉันก็ซุกตัวในหน้าอกแสนอบอุ่นของเขา แล้วก็ปิดเปลือกตาอย่างแผ่วเบา
ตอนนี้ เช้าแล้ว
" ใครน่ะ! " ฉันตะโกนถามผู้หญิงน่ารักคนหนึ่ง ผมสีชมพู มีห่วงเป็นอาวุธคู่กายของเธอ จากนั้นฉันก็ใช้ดาบคู่กาย
ของฉันจี้คอหญิงสาวอย่างรวดเร็ว
" ฉันเอมี่จ้ะ ฉันเป็นคนพื้นที่" เธอตอบอย่างสดใส
" ดีจัง เธอจะไปกับเรามั้ย " อาร์มถาม
" ก็ดีสิ " พลางส่งสายตาหวานเยิ้มใส่โรนาน ฉันใช้ดาบจี้คอเธอพลางพูดว่า
" นี่แฟนฉัน " ฉันพูดเสียงนิ่ง
" ว้าว เป็นแฟนกันหรอคะ ดีจังเลย ดูเหมาะสมแล้วก็น่ารัก " เธอแสดงความยินดี
" ไม่จำเป็น ไปซะ " ฉันไล่เธออย่างเลือดเย็น
" ... " เธอเงียบ คงไม่รู้สินะว่าฉันเด็ดขาดขนาดไหน
" ไปซะ! " ฉันตะโกน ยัยเอมี่ก็วิ่งหางจุกตูดไปแล้ว :( สมน้ำหน้า
ทันใดนั้น ฉันเหลือบไปเห็น O.o
" โอ๊ะ O[]O " อาร์มร้องตกใจ(เว่อร์ - -^)
" กรี๊ดดดดดดด~~ O_o " ไลร์ยิ่งกว่ามั้ย - -*
" มันคือ มังกรวารี!!!!!!!! ถอย! " ฉันสั่งเพื่อนร่วมทีมก่อนจะกระโดดฟันหัวมังกรตัวนี้ ทันใดนั้น!!
มันพ่นไฟสีน้ำเงินออกมา ฉันช่วยคนอื่นไม่ดูตัวเองเลย
ฟู่ว์~
" โอ๊ย!! " ฉันกุมแผลที่ท้องจากการโดนไฟคลอกทันที
ผัวะ! บรึ้ม!! ตูม!!!
อาร์มสกัดไว้ก่อน
ฉึก! ฉึก! พลั่ก!
ต่อด้วยอาร์ม
ฉึก! พลั่ก! ผัวะ! ฉัวะ!! ปึก!!!
โรนานซัดมันจนหมอบ แล้วให้ทุกคนยำ โดยมองฉันเป็นระยะๆว่าเป็นยังไงบ้าง แต่ตอนนี้ ฉันเจ็บมากๆเลย
" อึก " เลือดออกมากบปากฉันแล้ว ปากฉันเต็มไปด้วยเลือด
ใบหน้าสุดท้ายที่ฉันเห็นคือ โรนาน ก่อนที่สติสัมปชัญญะจะหายวูบไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ